Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Εφτά θανάσιμα αμαρτήματα

Οι πιο πολλοί κύπριοι βλογγερς που θκιαβάζω τωρά τελευταία παίζουν τούτον το παιχνίδιν το "7 αλήθειες για μένα" που εμέναν κανένας εν με εκάλεσεν (ίσως γιατί εν με ξέρουν τα πλάσματα). τέλος πάντων αφού εκλάφτηκα όπως το μωρόν που οι άλλοι εν με παίζουν, αυτοκαλέστηκα στο παιχνίδι. Δύσκολον το εγχείρημα γιατί που τους 5 που με θκιαβάζουν οι 3 ξέρουν με 6-7 χρόνια άρα εννάν λλίον δύσκολο να σας σιοκάρω με κάτι που εν θα ξέρετε ήδη. εννά προσπαθήσω πάντως. τζι αρκέφκουμε:

1. Είμαι πολλά ιδιότροπη. Σε πολλά πράματα. Πχ. αν δεν φάω τα μακαρόνια μόλις γινούν, εν μπορώ να τα φάω μετά, ανακατσιώ τα. Επίσης, εν αντέχω να μασούν οι άλλοι μες τα φκιά μου. σπάζει μου την ο ήχος (κατά παράδοξο τρόπο εν με ενοχλεί καθόλου άμα μασώ εγώ). Εν μπορώ να έσιει λουβίθκια πάνω στο τραπέζι με τίποτε (γίνουμαι ψυχαναγκαστικιά) και άλλα πολλά.

2. Το πρώτο επάγγελμα που εξέφρασα ποττέ την επιθυμία να ακολουθήσω, σε κάποια φάση στο δημοτικόν, ήταν ντεντέκτιβ. Εθόρουν τότε ταινίες μυστηρίου τζαι θρίλερ, εθκιάβαζα αστυνομικά μυθιστορήματα και εθόρουν ούλλες τες αστυνομικές σειρές της εποχής (καταλυτικό παράγοντα έπαιξεν τζι ο johnny depp στο 21 Jump Street με τον οποίον ήμουν και είμαι απόλυτα ερωτευμένη). ευτυχώς επέρασεν μου σύντομα. Ποττέ εν εξέφρασα την επιθυμία να γίνω δασκάλα by the way, αν τζαι επέρασα που ούλλα τα άλλα επαγγέλματα (ήμουν αναποφάσιστη που τότε).

3. Αν τζι εν μου φαίνεται, νομίζω, είμαι πολλά αγκαλίτσας τύπος (τέρμαν, εξευτελίστικα). γενικά αρέσκει μου να έχω σωματική επαφή με τους άλλους ανθρώπους (εννοώ το πιο απλόν άγγιγμα, τίποτε πονηρόν) τζαι ειδικά άμαν ο άλλος έννεν καλά. επειδή εγώ άμαν εν είμαι καλά αρέσκει μου να νιώθω κάποιον κοντά μου, έναν άνθρωπον να μου κάμει μιαν αγκαλιάν ρε παιδί μου, άμαν θορώ άλλους ανθρώπους να εν στεναχωρημένοι έχω την έντονη παρόρμηση να τους αγκαλιάσω. τους φίλους/ες μου, ok, μπορώ να τους αγκαλιάζω, αλλά άμαν εν άγνωστοι άνθρωποι ή άνθρωποι που τους ξέρω ελάχιστα, εν μπορώ. Ξέρω ότι εννά φανεί πολλά παράξενον, έτσι αναγκαστικά συγκρατώ τον εαυτό μου, αν τζαι αυθόρμητα φκαίνει μου η αγκαλιά.

4. Σε ούλλην μου τη ζωή μέχρι σήμερα μπορώ να ανακαλέσω μιαν μόνο φορά που με είπεν κάποιος πουτάνα μες τα μούτρα μου. ήταν στο σχολείο (άμα μεγαλώσεις λαλούν κάτι τέθκοια μόνον πίσω που τη ράσιη σου υποθέτω) τζαι εν είχα κάμει απολύτως τίποτε που να το προκαλέσει (αλήθκεια). εν αθθυμούμαι πως αντέδρασα.

5. Μεν γελάσετε, αλλά αρέσκει μου η ντίσκο, η μουσική των '70s, οι ΑBBA κλπ (οκ εν είμαι τζαι πολλά θαυμάστρια). τέλοσπάντων άμαν ακούω ντίσκο στο ραδιόφωνον, όι μόνον εν αλλάσσω σταθμό, αλλά χορεύκω κανονικότατα, άμαν είμαι μόνη μου, στο δωμάτιό μου.

6. εν ιμπόρω τα "μάνα μου" τζαι τα "κούκλα μου" που τύπους που πρώτη φορά μου μιλούν. έξερες με τζι εχτές ρε κουμπάρε; εν γίνεται, κάτι καλλύττερον εννά έσιεις που το κούκλα μου. τάχα τι; έννα μου πεις έναν "κούκλα μου" τζι έννα φυρτώ; φαίνουμαι τόσον απεγνωσμένη για κομπλιμέντα;
Γενικά, νομίζω είμαι πολλά επικριτική με τους άντρες. τούτον ανακάλυψα το τωρά τελευταία. μπορεί να μου την σπάσουν κάτι τέθκειες λεπτομέρειες, να μεταφράζω τα πράματα όπως θέλω (συνήθως σκέφτουμαι το σιειρόττερον) τζαι μετά να μεν διώ ευκαιρίαν του άλλου, με τίποτε όμως, να αλλάξει την αρχικήν εντύπωση. συνέχεια λαλώ του εαυτού μου να είμαι πιο επειικής. παλεύκω το.

7. Βρίσκω τα πορτογαλλέζικα πολλά σεξουαλική γλώσσα.

ενόμιζα ότι εννά με φτάναν τα 7, αλλά άμαν ο άλλος εν ψωνάρα αγάπη μου θέλει αλλό έναν έτσι για το δρόμο:
7+1. το πιο κοντινό που έφτασα ποττέ σε καλλιτεχνική έκφραση ήταν που είπα μια γραμμή στο χριστουγεννιάτικο σκετσάκι στο δημοτικό. τζαι για τζείνην την μιαν γραμμήν εκάμαμεν τζαι οντισιόν παρακαλώ. Τζαι (όι να το παινευτώ) όταν ήρτεν η σειρά μου να πω την ατάκαν εγελάσαν ούλλοι τόοοσον πολλά με τη φάτσαν μου (ήταν κωμωδία το έργο) που αμέσως εδόκαν μου το ρόλο.


αρκέφκουμεν = αρχίζουμε
ανακατσιώ = αηδιάζω
λουβίθκια = ψίχουλα
εθόρουν = έβλεπα

1 σχόλιο:

Αχάπαρη είπε...

to 5 kai to 6 asizititi hehehe na fantasteis ektos pou abba akoua tziai village people!