Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Γαμήλιο ποστ 1 (άσχετο)

Εχτές εκάμαμεν το πρώτον βήμα, την πρώτη ενέργεια σχετικά με τον επικείμενο γάμο.

Εστείλαμεν ημέιλ (ναι, ναι, τόση δραστηριότητα).

Θκυό ημέιλ. Έναν στο Δήμο Λευκωσίας τζαι έναν στην καθολικήν εκκλησία Λευκωσίας (η ορθόδοξη εν θέλει ημέιλ, εν θκυό ασιελλιές που το σπίτι μου στο χωρκόν).

Δέχουμαστεν στοιχήματα για το ποιος εννά απαντήσει πρώτος.

Ο νικητής εννά κερτίσει μισό κιλό γαμήλια κουφέτα.


Αν είσαι τζι αν δεν είσαι.

Σήμερα το BBC έκαμεν έναν ρεπορτάζ περίπου μισής ώρας για το καινούργιο τεύχος του Τσιάρλυ, χωρίς να δείξει το εξώφυλλον. Με καλεσμένους, με ανταποκριτές που το Παρίσι, συνεντεύξεις που τους ανθρώπους που επεριμέναν στην ουρά για ένα τεύχος.

Μισή ώρα συζήτηση.

Δεν εδείξαν το εξώφυλλον.

Τόση η αλληλεγγύη για τους σκιτσογράφους.

Αλλά τα "ζιε σουί τσιάρλυ" ξέρουν να τα λαλούν ούλλοι.

Φίλε μου εν είσαι Τσιάρλυ, μεν λαλούμεν πελλάρες.

Αν ήσουν Τσιάρλυς εν θα εκάθεσουν να συζητάς για την ελευθερίαν της άποψης, που εν πλήρως αποπροσανατολιστική (τζαι προσβλητική) συζήτηση.

Έτο για κάποιο λόγο έπρεπεν να γινεί μια τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι (στη δυτική Ευρώπη πες). Αν δεν εγίνετουν στου Τσιάρλυ τζαι εγίνετουν τυχαία μες στη στράτα ή μες το μολ ή μες το σούπερμάρκετ εν θα συζητούσαμεν για καρτούν, αλλά για την ουσίαν έννε ;

Τζαι μόνον το ότι συζητούμεν για τα καρτούν τζαι όι για τα κίνητρα τζαι το πως εκάμαν τούτοι οι άνθρωποι τες επιθέσεις εν προσβολή για τα πλάσματα του Τσιάρλυ. Λες τζαι μετριάζεται ή αλλάσσει κατ' όποιοδήποτε τρόπο η πράξη λόγω των καρτούν.

Ενευριάσαν με πρωίν πρωίν τζαι τούτοι

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Πρώτον ποστ της Χρονιάς

Χρόνια Πολλά κοπέλλες τζαι κοπέλλια τζαι Καλή Χρονιά.

Ίντα καλή εννά μου πεις, εν θορείς ίντα μπου γίνεται, πλοία πέρνουν φόκον, αεροπλάνα (ξανά)πέφτουν στη θάλασσαν, σκιτσογράφοι δολοφονούνται, ως τζαι στην Κύπρον εσιόνισεν. Φυσικά πέραν του σιονιού, τ'άλλα εν πάνω κάτω σαν το 14. Τέλοσπάντων. Ίντα χρονιά μας καρτερά δεν ξέρω.

Τι να πεις?

Εγώ πάλε εκανόνιζα σήμερα που είχα το χρόνο να κάτσω να σας πω για τα Χριστούγεννα μου στην Ιρλανδίαν, για τα φαγιά τζαι τα ουίσκια (όου μάι γκοτ, πόσα ουίσκια. εγώ εν τα έπινα, εθορούσα άλλους να τα πίνουν), αλλά άτε τωρά που να κάτσεις να πεις έτσι πράματα. Διάθεση μηδέν. Ίσως άλλη μέρα.

Είχα τζαι μια σειρά που σκέψεις τούτες τες μέρες για διάφορα θέματα.
Εχτές το πρωίν που τα εσκέφτουμουν (τζείνην τη γεναίκα στην Ιρλανδία που ήταν κλινικά νεκρή τζαι έγκυος τζαι έπρεπεν να παν στα δικαστήρια ώσπου να φκάλουν τα μηχανήματα που την πρίζα, τζείνον τον ποδοσφαιριστή που εκαταδικάστηκεν για βιασμόν τζαι τωρά θέλει να πάει πίσω στην ομάδαν του), εσκέφτουμουν πόσον καθόλου θεωρητικά μου φαίνουνται τωρά τελευταία τα μαθήματα ηθικής τζαι φιλοσοφίας που εκάμναμεν στο σχολείον τζαι το πανεπιστήμιον. Πως μπορεί η καθημερινή μας ζωή ναν γεμάτη που ηθικά διλήμματα για τη ζωή τζαι το δίκαιον τζαι πόσον ερωτήματα αρχαία όσον ο Πλάτωνας επανέρχονται ξανά τζαι ξανά υπό μοντέρνες μορφές.

Τέλοσπάντων, προς το παρόν εννά κάμω στάση (τζαι στάθμευση) τζαι να ακολουθήσω λλίον τες ειδήσεις που εν είδα εχτές λόγω δουλειάς, τζαι εννά επανέλθω με κανονικόν πόστ.

Στόχος της επόμενης χρονιάς, να κατανοήσω γιατί άφηκα το μπλογκ τελευταίως (έναν άλλον θέμα που με απασχόλησεν τα Χριστούγεννα) τζαι αφού κατανοήσω να επανέλθω. Εν ξέρω αν το επροσέξετε εσείς, εγώ επρόσεξα το. Το μπλόγκ ψιλοσέρνεται τζαι μαζί του κάτι έχασα.

Ώσπου να το βρω κοπέλια, keep calm, sure it will be grand που λες τζι οι Ιρλανδοί.


ΥΓ: τα γεγονότα στο Παρίσιν εν θα τα συζητήσω γιατί εν έσιει τζαι τίποτε να πει κανένας. Οι συζητήσεις για το περιεχόμενον της σάτιρας κάμνουν με να νιώθω λλίον άβολα τζαι θεωρώ τες κάπως άτοπες. Το θεμάν εν το γιατί. Γιατί τωρά. Τυπική ερώτηση ψυχολόγου εννά μου πεις. Τέλοσπάντων, αναμένομεν εξελίξεις.