Παράλληλοι κόσμοι

Σ’ εκείνο το παράλληλο σύμπαν
Που μπορεί να υπάρχει, μπορεί και όχι,
Υπάρχει ένα αντίγραφο του εαυτού μου,
Ίδιο με μένα, μέσα και έξω.
Σ’ εκείνο το παράλληλο σύμπαν
Ένα αντίγραφο του εαυτού μου
Αναπνέει, κινείται, νιώθει,
Ζει.
Μόνο που το αντίγραφο,
Δεν είναι απαραιτήτως αντίγραφο.
Κι εγώ δεν είμαι απαραιτήτως το πρωτότυπο.
Ποιος ξέρει;
Μπορεί να είμαι εγώ το αντίγραφο,
Αντίγραφο του πρωτότυπου εαυτού μου.
Ή να μαστε κι οι δύο αντίγραφα,
Αντίγραφα ποιανού;

Ας πούμε λοιπόν ότι το παράλληλο σύμπαν δεν υπάρχει.