Νομίζω είμαι πολλά χαρούμενη που εν είμαι Κύπρο τούτην την περίοδο. Γιατί ξέρω ότι θα εφακκούσα την κκελλέν μου πας τον τοίχον ούλλη μέρα. Καλλύττερα να μεν ξέρεις, να μεν ακούεις. την υστερία των μέσων, τζαι τες συζητήσεις. Ειδικά σε τούτην την ενδιάμεση εφτομάδα, γλυψίματος τζαι συνεννοήσεων στο παζάριν των ψήφων. Καλλύττερα να μεν ξέρεις.
Την Κυριακήν επία τζαι ψήφισα στες Βρυξέλλες τζαι μετά έπαιζα Μορπορκ (άστα μεν τα ρωτάς) με την παρέα για ώρες τζαι μετά είδαμεν το Seven Psychopaths (κατάλληλη ταινία για την ημέρα των εκλογών δεν το συζητώ). Με λλία λόγια νύχτα εκλογών δίχα τες εκπομπές, τες αναλύσεις, τες κάρτες με τα ποσοστά. Κάπου στες 10.30 ώρα βρυξελλών ο Βελγος παρέας έστειλεν μου μήνυμαν σαν εβούρουν να πιάω το τρένο για σπίτιν "46% ο Αριστείδης" (έτσι τον λαλεί τον Αναστασιάδη).
Καμία έκπληξη. Αναμενόμενον ποσοστόν, με πιο λλία εκαρτέρουν, με παραπάνω.
Η έκπληξη ήταν τζείνος ο γέρημος, ο γλοιώδης, ο Λιλλήκας που έπιαεν 25%, εγώ έβαλλα τον κάπου στο 10%, αλλά ακόμα μια φορά υποτίμησα την "κρίση" των κυπρίων πολιτών. 25% εν το έναν τέταρτον του πληθυσμού. Που εψήφισεν τον Λιλλήκκαν γιατί εθεωρούσεν ότι ήταν η καλλύττερη επιλογή. Ακόμα εν εκατάλαβα με ποια λογική, ποιοι εν τούτοι οι άνθρωποι, τι υποστηρίζουν (γιατι ο Λιλλήκκας εν ότι κάτσει), αλλά τελοσπάντων, μην κρίνεις ίνα μην κριθείς (ή κάτι τέθκοιο).
Όπως τζαι να έχει σιέρουμαι που δεν είμαι Κύπρον να ακούω τες πελλάρες του νιου τζαι του άλλου, τζαι δεν προτίθεμαι ούτε διαδικτυακώς να γυρέψω να τες ακούσω. Ακόμα παραπάνω σιέρουμαι που τούτην την Κυριακήν κατά λάθος είμαι Αγγλία τζαι εν θα μπορώ να ψηφίσω. Το αν συμφωνώ ή όι με το εκλογικό αποτέλεσμαν εν αδιάφορον. Ότι πει η πλειοψηφία του λαού έννεν? Τζαι με πολλά άλλα διαφωνώ, αλλά η πλειοψηφία συμφωνεί.
Τελοσπαντων, το θέμαν εν το τι κάμνουμεν μετά που την Κυριακή. Γιατί εννά γινούν πολλά που δαμέ τζαι να πάει. Τζαι λυπούμαι να σου το πω φίλε ψηφοφόρε, αλλά η δουλειά σου εν τελειώνει την Κυριακήν. Έτσι όπως εξελίσσουνται οι συνθήκες τζαι στην κύπρον τζαι γενικότερα στον κόσμον, επιβάλλεται έναν πάρανταιμ σιηφτ που λέμεν στα κυπριακά. Οι πολίτες του μια φορά στα 5 χρόνια εν παρπατούν πλέον. Αν σε κόφτει το τι εννά γινεί, πρέπει να είσαι επι ποδός. Τα παιχνίθκια εννά παιχτούν στη Βουλή τζαι πρέπει να είσαι τζιαμέ, έπρεπε να ήσουν τζιαμέ λλία χρόνια πριν που η Βουλή απέρριπτεν το νομοσχέδιον για φορολόγηση του πλούτου, πριν λλίον τζαιρόν που η Βουλή επέρασεν ούλλα τα νομοσχέδια για αυξήσεις κλπ. αλλά εν επέρασεν το νομοσχέδιον για τον φόρο ακίνητης περιουσίας. Τελοσπάντων, το τι εννά περάσει τζαι το τι εννά αποφασιστεί εξαρτάται βεβαίως τζαι που την κυβέρνηση που εννά φκει, αλλά τζαι που μας που το πόσον αμάσητα εννά τα καταπιούμεν για το πόσον εννά παλέψουμεν. Οι καιροί απαιτούν λλίην καθαρήν σκέψην, τζαι πολλήν προσπάθειαν. Τζαι παραπάνω αλληλουποστήριξην, κυρίως προς τζείνους τους ανθρώπους που εν πιο "ευάλωτοι". Τα άλλα ούλλα εν πελλάρες.
Την Κυριακήν επία τζαι ψήφισα στες Βρυξέλλες τζαι μετά έπαιζα Μορπορκ (άστα μεν τα ρωτάς) με την παρέα για ώρες τζαι μετά είδαμεν το Seven Psychopaths (κατάλληλη ταινία για την ημέρα των εκλογών δεν το συζητώ). Με λλία λόγια νύχτα εκλογών δίχα τες εκπομπές, τες αναλύσεις, τες κάρτες με τα ποσοστά. Κάπου στες 10.30 ώρα βρυξελλών ο Βελγος παρέας έστειλεν μου μήνυμαν σαν εβούρουν να πιάω το τρένο για σπίτιν "46% ο Αριστείδης" (έτσι τον λαλεί τον Αναστασιάδη).
Καμία έκπληξη. Αναμενόμενον ποσοστόν, με πιο λλία εκαρτέρουν, με παραπάνω.
Η έκπληξη ήταν τζείνος ο γέρημος, ο γλοιώδης, ο Λιλλήκας που έπιαεν 25%, εγώ έβαλλα τον κάπου στο 10%, αλλά ακόμα μια φορά υποτίμησα την "κρίση" των κυπρίων πολιτών. 25% εν το έναν τέταρτον του πληθυσμού. Που εψήφισεν τον Λιλλήκκαν γιατί εθεωρούσεν ότι ήταν η καλλύττερη επιλογή. Ακόμα εν εκατάλαβα με ποια λογική, ποιοι εν τούτοι οι άνθρωποι, τι υποστηρίζουν (γιατι ο Λιλλήκκας εν ότι κάτσει), αλλά τελοσπάντων, μην κρίνεις ίνα μην κριθείς (ή κάτι τέθκοιο).
Όπως τζαι να έχει σιέρουμαι που δεν είμαι Κύπρον να ακούω τες πελλάρες του νιου τζαι του άλλου, τζαι δεν προτίθεμαι ούτε διαδικτυακώς να γυρέψω να τες ακούσω. Ακόμα παραπάνω σιέρουμαι που τούτην την Κυριακήν κατά λάθος είμαι Αγγλία τζαι εν θα μπορώ να ψηφίσω. Το αν συμφωνώ ή όι με το εκλογικό αποτέλεσμαν εν αδιάφορον. Ότι πει η πλειοψηφία του λαού έννεν? Τζαι με πολλά άλλα διαφωνώ, αλλά η πλειοψηφία συμφωνεί.
Τελοσπαντων, το θέμαν εν το τι κάμνουμεν μετά που την Κυριακή. Γιατί εννά γινούν πολλά που δαμέ τζαι να πάει. Τζαι λυπούμαι να σου το πω φίλε ψηφοφόρε, αλλά η δουλειά σου εν τελειώνει την Κυριακήν. Έτσι όπως εξελίσσουνται οι συνθήκες τζαι στην κύπρον τζαι γενικότερα στον κόσμον, επιβάλλεται έναν πάρανταιμ σιηφτ που λέμεν στα κυπριακά. Οι πολίτες του μια φορά στα 5 χρόνια εν παρπατούν πλέον. Αν σε κόφτει το τι εννά γινεί, πρέπει να είσαι επι ποδός. Τα παιχνίθκια εννά παιχτούν στη Βουλή τζαι πρέπει να είσαι τζιαμέ, έπρεπε να ήσουν τζιαμέ λλία χρόνια πριν που η Βουλή απέρριπτεν το νομοσχέδιον για φορολόγηση του πλούτου, πριν λλίον τζαιρόν που η Βουλή επέρασεν ούλλα τα νομοσχέδια για αυξήσεις κλπ. αλλά εν επέρασεν το νομοσχέδιον για τον φόρο ακίνητης περιουσίας. Τελοσπάντων, το τι εννά περάσει τζαι το τι εννά αποφασιστεί εξαρτάται βεβαίως τζαι που την κυβέρνηση που εννά φκει, αλλά τζαι που μας που το πόσον αμάσητα εννά τα καταπιούμεν για το πόσον εννά παλέψουμεν. Οι καιροί απαιτούν λλίην καθαρήν σκέψην, τζαι πολλήν προσπάθειαν. Τζαι παραπάνω αλληλουποστήριξην, κυρίως προς τζείνους τους ανθρώπους που εν πιο "ευάλωτοι". Τα άλλα ούλλα εν πελλάρες.
