Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Στο νυφικάδικο 2

Σήμερα στη δεύτερη επίσκεψη στο νυφικάδικο για την πρώτη δοκιμή του νυφικού (που όλον το εκαρτερούσαμεν τζαι όλο δεν έρκετουν) εθθυμήθηκα τζείνη τη φράση που ελάλουν στο πρώτον έτος του πανεπιστημίου, που κανένας άλλος δεν έβρισκεν αστεία εκτός που μένα (ε τζαι κανένα θκυό άλλους πορωμένους ψυχ), το "η μνήμη είναι μια εποικοδομητική διαδικασία".

Γιατί αγαπητή αναγνώστρια (ή τζαι αναγνώστη αν έσιει κανέναν άντρα που τον ενδιαφέρουν θέματα ενδυματολογικά) στην ανάμνηση μου που το φόρεμα όταν το εδοκίμασα 5 μήνες πριν (εν σε αφήναν να φκάλεις φωτογραφίες άρα στηρίζεσαι μόνον στην μνήμη, η οποία είπαμεν είναι μια εποικοδομητική διεργασία) εκράτησα ούλλα τα θετικά, τζείνα εθυμούμουν τα σωστά όπως ήταν, αλλά τα αρνητικά εψιλοξίασα τα...

Για παράδειγμαν, εθυμούμουν ότι το φόρεμαν είσιεν λλίον ντεκολτέ. Αλλά εν εθθυμούμουν ότι είσιεν τόοοοοοσον ντεκολτέ... Άβυσσος. Αρέσκει μου που ο στόχος ήταν στυλάτο, ρετρό/ρομαντικό λουκ. Ίνταλως εκαταλήξαμε στο τσουλέ λουκ δεν εκατάλαβα.

Επίσης, εθυμούμουν ότι το φόρεμαν είσιεν λλίον ουράν. Αλλά δεν εθθυμούμουν ότι είσιεν ΕΤΣΙ νούρατσον με το συμπάθκειο, νούρατσον μιλούμεν, σαν τον νούρατσον τζείνης της αντιπαθητικής κοπελιάς που το Βουράτε Γειτόνοι που εν αθθυμούμαι ίντα μπου την ελαλούσαν τωρά (αντιπαθητικός ο χαρακτήρας της σειράς όι η ηθοποιός που την έπαιζεν). Εστέκουμουν στο νυφικάδικο σαν μου έβαλλεν καρφίτσες η κοπέλα ποτζεί ποδά, τζαι το μόνον που εσκέφτουμουν ήταν τζείνη που το Βουράτε Γειτόνοι τζαι ανατρίσιαζα.

Μετά ανακάλυψα ότι για να κοπεί ο νούρατσος (που ήταν τζαι το αρχικό πλάνο) πρέπει να πιερώσω 250 λίρες, οπόταν... νούρατσος ιτ ις.

Νούρατσος τζαι ντεκολτέ. Εννά μου πεις εν εξαναφόρησα ντεκολτέ; Γιατί όχι;

Acceptance and commitment που λαλεί τζαι η κολλητή η Μ. Βάρτα ούλλα στο λεωφορείο (μεν ρωτήσετε ποιο λεωφορείο, εν μεγάλη ιστορία, έτο ένα φανταστικό λεωφορείο). Είπα σας το, ώσπου να τελειώσει τούτος ο γάμος εγώ θα γινώ ζεν μάστερ που το πολλύν acceptance, θα παέννω ριτριτ στα όρη τζαι στα παραρά με τους υπόλοιπους σαλεμένους, να καθούμαστεν μέσα σε σπηλιές τζαι να αναλογιζόμαστε τη σιωπή.

ΥΓ: Διαφήμιση μπλογκική: ακολουθεί ποστ με ιστορίες για αγρίους που την πρόσφατη κάθοδο μου στην Κύπρο, μόλις έβρω ώρα τούτες τες μέρες να το καταγράψω. Stay tuned !

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μην ανησυχεις. Παιξε το ρολο σου στο πανηγυρι αφου θα γινει και θα τελειωσει συντομα
Γ.

Dreamer είπε...

ah this will be fun

*grabs popcorn*