Μιλούμε έχω μια μέρα δεν περιγράφεται. εν 12 το μεσημέρι και τώρα κατάφερα να φάω κάτι που τις 6.30 το πρωί. Αλλά σταματώ τον πανικό της μέρας να γράψω σύντομο ποστάκιον γιατί τωρά στο διάλειμμα έκατσα να δω τι λεν οι ειδήσεις σήμερα (ξέρετε σκρολλάροντας στο γέριμο το κινητό, πεθυμώ ώρες-ώρες τις μέρες που είχα ένα παλαβό τηλέφωνο χωρίς πρόσβαση στο ίντερνετ) και πρώτο πρώτο στο Φιλελεύθερο το νέο ότι ο Χριστοδουλίδης επιτέλους είπε μας ότι εννά γινουμε μέλος του ΝΑΤΟ (οτι ονειρεύκεται δηλαδή να γινούμε μέλος του ΝΑΤΟ).
Έσιει θκυό μέρες στο ραδιόφωνο το πρωί που φκαίνουν εκπρόσωποι της κυβέρνησης τζαι ρωτούν τους "πέτε μας με ένα ναι ή ένα όχι, εννα προχωρήσετε την ένταξη στο ΝΑΤΟ;"
Η απάντηση φυσικά πάντα μασημένη, αρλούμπες, άρες μάρες κουκουνάρες, τρία πουλάκια κάθονταν.
Τζαι να λαλεί η δημοσιογράφος (που συνήθως είναι φάουσα), "εν μου απαντάτε ούτε με ναι ούτε με όχι, αλλά τέλοσπάντων...". Γιατί τέλοσπάντων ρε φίλε; Κάμετε τζι εσείς τη δουλειά σας.
Όπως και να έχει, επιτέλους εφκήκεν τζαι είπεν το ο πρόεδρος, αλλά είπε μας ότι είναι τζαι ευκαιρία, να μεν τη χάσουμε.
Καλή ώρα σαν τες ευκαιρίες του Μπλακ Φράιντει ένα πράμα.
Όχι ευχαριστώ, δε θα πάρουμε.
Έχουμε στατηγικό πλεονέκτημα τη γεωγραφική μας θέση λαλεί ο άλλος. Ναι, ναι, η καλύτερη γεωγραφική θέση για να πάρει φόκον ο κώλος μας (δε μας λες τζαι στην άκρια του κόσμου, εν υπάρχει περίπτωση να φάμε καμιά ξώφαλτση).
Εν κρίμα να χάνει έτσι ευκαιρίες ο στρατός μας λαλεί, ναι, ευκαιρίες να στέλλει τα κοπελλούθκια μας σε πολέμους άλλων.
Όχι ευχαριστώ, δε θα πάρουμε.
Σιέρουμαι που έγινε τις προάλλες μια διαδήλωση για τούτον το πράμαν. Εγώ θα έθελα να γινεί τζαι δημοψήφισμα, να αποφασίσει η πλειοψηφία (εαν θέλουμε ή όχι έτσι "ευκαιρίες"). Γιατί όπως τζαι με τις ευκαιρίες του Μπλακ Φράιντει, ο κόσμος έννεν παλαβός.
Μια τζαι ήταν πρόσφατα το πολυτεχνείο δανείζομαι το σύνθημα (κι ας ακούεται μπανάλ)
Έξω αι ΗΠΑ- Έξω το ΝΑΤΟ
(έτσι τζι ακόμα ένα χαριστικό, ακόμα πιο μπανάλ αλλά πάει γάντι, channelling my inner Matsakis)
έξω οι βάσεις από την Κύπρο.
1 σχόλιο:
Μαζί σου, το ΝΑΤΟ εν έναν απολίθωμαν του ψυχρού πολέμου, έναν club πώλησης όπλων που έπρεπεν που τζ̆αιρόν να μπει στα ντουλάπια της ιστορίας, όπως ο κλώνος του, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Αλλά δυστυχώς η Κυπρούλα εννά βουλιάξει που το βάρος τριών νατοϊκών στρατών: της Τουρκίας, της Ελλάδας τζ̆αι της Αγγλίας. Μεν μικήσω για το μπαστάρτικον, το συνονθύλευμαν που αποκαλούμεν "εθνικήν φρουράν". Οι δε βάσεις των Εγγλέζων εν κατοχυρωμένες που το ίδιον το σύνταγμαν τζ̆αι αν μεν αποφασίσουν οι ίδιοι να σηκωστούν να φύουν, εν μπορεί να τους σούσει κανένας.
Οπότε, αν πρέπει επιτέλους να "θκιαλέξουμεν πλευράν", τζ̆αι αφού είμαστεν ήδη στο άλλον μέρος του πάλε ποτέ συνδικάτου (την Ε.Ε. σιόρ), εν νομίζω να αλλάξει κάτι αν μπούμεν τζ̆αι στο ΝΑΤΟ. Ειδικά αν κάπως εννά αποτελέσει κλειδίν επίτευξης συμφωνίας με τους Τούρκους.
Αφού μας βιάζουν που μας βιάζουν, τουλάχιστον αν χαλαρώσουμεν λλίον παρά να σφιγγούμαστεν. Πολλά κυνικόν ξέρω το, αλλά έρκεται με την ηλικίαν, σόρυ...
Δημοσίευση σχολίου