Εν ιξέρω ποιος το είπεν ακριβώς τούτον, το να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο, αλλά τωρά τελευταία εσκέφτουμουν το πολλά. Η φίλη μου η Κάτω Ύδατα είσιεν μιλήσει για τούτην την αλλαγήν την από κάτω δαμέ πριν λλίον τζαιρόν. Μιαν αλλαγήν που την πιστεύκω πολλά ή μάλλον επίστευκα την. Γιατί ακόμα εν είδα χαίριν.
Τα χρόνια που έζησα στην Κύπρο ως σκεπτόμενο ον (τζαι δυστυχώς δεν είναι όσα εν τα χρόνια μου) πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθεί να διαφοροποιηθεί που τους τριγύρω μου (όι που ψωνάραν, απλά γιατί εν εμπορούσα να κάμω αλλιώς).
Που τζείνους τους ανθρώπους που βάλλουν μέσα να κάμουν την δουλειάν τους,
που τζείνους τους ανθρώπους που γελούν στην ουράν τζαι μπαίνουν πρώτοι,
που τζείνους τους ανθρώπους που θεωρούν κοψονουρκάν το να καταφέρεις να πιάννεις όσον το δυνατόν παραπάνω ριάλλια με όσον το δυνατόν λλιόττερη δουλειά.
Που τζείνους που ξιτιμάζουν τους ιταλικούς καναπέδες Νατούτζι (έμαθα τα τζαι τούτα) γιατί "κόφκουν κκελλέν τζαι εν είμαστεν τζαι Σιακόλιες", αλλά γοράζουν τους γιατί τι θα πει η συναδέλφισσα που την τράπεζαν αν δεν έσιεις ιταλικόν καναπεν...
που τζείνους που συμπεριφέρουνται στες φιλιππενέζες τους σαν ναν γαούρκα...
που τζείνους που εθορούσαν τους παρέες μου τους καλαμαράες με μισό μάτι στο πανεπιστήμιο γιατί εν ήταν τρέντηδες
που τζείνους που χρεώννουνται διπλά τζαι τρίδιπλα για να χτίσουν σπιταρώνες που στα βελγικά δεδομένα είναι σπίθκια για πρέσβη ατ λιστ....
θα μπορούσα να συνεχίσω φορ έβερ εντ έβερ. Εγώ που λέτε με το σιέριν στην καρκιάν εν έβαλα μέσον ούτε μιαν φοράν για κάτι (που επία να φκάλω άδειαν οδήγησης η μάνα μου είσιεν τη φαεινή ιδέα να βάλει μέσον άμπα τζαι εν τα καταφέρω που ήμουν ασχέτου, τζαι εγίνηκεν έσσω μας καφκάς άσιημος. τελικά έπια τη με το τιμόνι-σπαθί μου). δεν μπορώ να διανοηθώ να μεν κάμω με ευσυνειδησία κάτι για το οποίο πιερώννουμαι. Δεν έκαμα ποττέ μαφία για να πιάσω λεφτά που την κυβέρνηση με οιονδήποτε τρόπο. ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. τζαι τολμώ να πω, ότι στον τομέα μου (τη ψυχολογία), όταν ήρτεν τζείνη η ώρα που ένιωσα ότι έπρεπε να κάμω κάτι που εμπορούσα, που εν εμπορούσα εν τέλει να κάμω τζαι τίποτες, επάλεψα το για τζείνον που επίστευκα ότι ήταν σωστό τζαι δίκαιο (παίξαμε και χάσαμε βέβαια), τζαι παρά την απογοήτευση τζαι σχετική αηδία που σε πιάννει άμαν ανακατώνεσαι με βουλευτές, πολιτικούς, φοιτητικές οργανώσεις κλπ. εννά το ξανάκαμμα σιήλλιες φορές (νομίζω).
Εγώ που λαλεί τζι ο λαός, το κούτελλον μου έχω το καθαρό. Αναρωθκιούμαι πόσοι άλλοι στη γέρημη τη νήσο μπορούν να πουν τούτον το πράμαν. Πάντα ελαλούσα ότι που εννά πάει κάποτε εννά γινούμεν πολλοί τόσοι που εννά είμαστεν παραπάνω που τους άλλους, τζαι έτσι χωρίς να το καταλάβουμε η Κύπρος θα εν πολλά διαφορετική. Είμαστεν πιστεύκω όμως πολλά μακριά ακόμα.
μιλούμεν για φοροδιαφυγήν, αλλά ποιος εν τζείνος που φοροδιαφεύγει? Μιλούμεν για ρουσφέτιν, αλλά ποιος εν που κάμνει ρουσφέτιν? Μιλούμεν για χρηματισμό δημοσίων/δημοτικών υπαλλήλων, αλλά ποιος εν που κάμνει τούτον τον χρηματισμό? Μιλούμεν για "εικονικές αναπηρίες" τζαι άλλα όμορφα που τρών τα λεφτά του φορολογούμενου, μα ποιος τες κάμνει τούτες τες μαφίες? Μιλούμεν για τους ανάξιους που μπαίνουν σε θέσεις ποτζεί ποδά? Μα ποιοι εν τούτοι οι ανάξιοι?
Άμαν ψαχτούμεν, ούλλοι ξέρουμεν έναν, θκυό, τρεις που τα κάμνουν τούτα. μπορεί τζαι εμείς να είμαστεν/υπήρξαμεν στη θέσην τους. Τζαι αλί έννεν μόνον υψηλόβαθμοι. Εν τζαι η γειτόνισσα πάρατζει που εκανόνισεν τσιέκκιν που το Γραφείον (Μα εν κρίμαν φτωσιή γεναίκα να χάσει το τσιέκκιν, δαμέ τόσοι τζαι τόσοι τρώσιν. τι να πάεις να καταγγείλεις??).
Το θέμαν ένι, να μεν απαιτούμεν μόνον που τους άλλους να αλλάξουν πράματα αλλά να είμαστεν έτοιμοι να αλλάξουμεν τζι εμείς, να καθαρίσουμεν τζι εμείς. Κάποιος Έλληνας είσιεν γράψει για τα εκεί χάλια "τουλάχιστον να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι". Νομίζω ταιρκάζει, όχι για το φτωχοί απαραιτήτως (που μακάρι να μεν φτάσουμεν τζιαμέ), αλλά για τζείνην την τιμιότηταν που εχάσαμεν....
