Γενέθλια

Σήμερα εξύπνησα τζαι αναρωθκιούμουν πόσων χρονών γίνουμαι. έπρεπεν να κάμω αφαίρεσην γιατι εν εθθυμούμουν την ηλικίαν μου.

Άρκεψεν που τα τωρά φαίνεται η επιλεκτική αμνησία.

Ακόμα δηλαδή εν είμαι σίουρη αν είσαι όσα κλείνεις ή όσα πιάννεις (εγώ κλείνω 28 προφανώς, τζαι πιάννω τα 29. Να φρικάρω ή να καρτερώ αλλό έναν χρόνο?)

Το δώρο μου στον εαυτό μου για τούτα τα γενέθλια εν θκυό σιντιά που μιαν μπάντα στη Νέα Ορλεάνη (θα ακολουθήσει σε κάποια φάση ποστάκιον για την καλλύττερην έβερ πόλη στο Αμέρικα) τζαι τα ποτά που θα ακολουθήσουν πόψε με την παρέα. Τζαι που εννά δω τη σχέσην αύριο τζαι την κολλητήν την Κάτω Ύδατα το Σάββατον.

Μουσική, φίλοι, μπύρες τζαι λιξιά. Τι άλλον θέλει το πλάσμαν?*  

* Το συγκεκριμένον πλάσμα έθελεν κιοφτέδες με πουρκούριν, αλλά βαρκέται να μαειρέψει σήμερα, καθώς τζαι δάχτυλα που μου εμυρίσαν στον δρόμο προχτές τζαι που να τα βρω. Τέλοσπαντων, τζαι οι πίτσες καλές ένι.



Ανάρπαστον...

Μάλιστα.

Ο Φιλελεύθερος εχτές επληροφόρησεν μας (έκοψα τον Πολίτη τωρά) ότι το Άι να-πας-στα-ανάθεμα φόουν 5 εγίνηκεν ανάρπαστον μέσα σε μιαν ώραν στη Νέα Υόρκη.

Τζαι αναρωθκιέσαι πόσοι που τούτους εν είχαν κινητό τζαι εχρειάζουνταν ένα τζαι πόσοι είχαν το Αί (στ'ανάθεμα) φόουν 1, 2, 3, ή 4 τζαι είπαν να πιαν τζαι το 5 να κάμουν συλλογή.

Τζαι ας τους υπόλοιπους να γυρεύκουν φαίν μες τα ποσκούπιδα.
Αυτό είναι που λένε live and let die.

Ίσως να σας το ξανα-έδειξα τούτον, αλλά έτο ήρτεν μου στο νου τούτον το "buying things you don't need with money you don't have" του George Carlin καθώς τζαι τα υπόλοιπα που λαλεί σε τούτον το βίντεο.

Αθάνατος.
  

ΥΓ: ο οποίος είπεν κάποτε σε μια συνέντευξη ότι το ανθρώπινο είδος δεν τον πολλο-αφορά πλέον. Κάπου στην πορεία εξελίχθηκεν σε κάτι που ελάχιστο ενδιαφέρον του προκαλεί το αν θα επιβιώσει ή όχι. Αμήν μάι φρέντ αμήν. 

Speechless...

Παρά να σας ζαλίζω με τες βλακείες μου είπα να σας στείλω κάπου αλλού για κάτι πολλά ουσιαστικό:

http://tovytio.wordpress.com/2012/09/13/now_i_am/

Διαφήμιση Οδοντόκρεμας

Είμαι που λέτε την Παρασκευή σε ένα συμπόσιο με διαλέξεις για τη μνήμη (τωρά εννά μου πείτε που κολλά η οδοντόκρεμα, αλλά κάμετε λλίην υπομονήν). Μια που τες διαλέξεις είσιεν θέμα την επιτυχημένη γήρανση (δηλαδής successful aging) τζαι όι όταν λέμεν επιτυχίαν δεν εννοούμε να καταφέρεις να χώσεις τες ρυτίδες σου παθιασμένη μποτοξού, εννοούμε να καταφέρεις να κρατήσεις τες γνωστικές σου λειτουργίες ανέπαφες.

Κάποιοι ερευνητές λοιπόν στη Νορβηγία ακολουθήσαν 1000 πλάσματα τρίτης ηλικίας για διάστημα 10 χρόνων εστιάζοντας σε τζείνο το μικρό ποσοστό των ηλικιωμένων που δεν είχαν μείωση στες γνωστικές τους λειτουργίες τζαι είχαν επίδοση σε μια σειρά που γνωστικά έργα παρόμοια με τζείνη νέων ανθρώπων. Επροσπαθήσαν λοιπόν να δουν ποια χαρακτηριστικά σχετίζουνται με την επιτυχημένη γήρανση, τι μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους που την εκπτωση των λειτουργιών τζαι όπως είπεν ο κύριος που επαρουσίαζεν:

"Επροκύψαν που τες αναλύσεις κάποιοι αναμενόμενοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα τα χρόνια μόρφωσης τζαι το ΚΟΕ (κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο), αλλά τζαι κάποιοι όχι τόσο αναμενόμενοι, όπως για παράδειγμα η ανεξάρτητη κατοικία τζαι ...... το να έχει κάποιος τα δικά του δόντια τζαι όχι μασέλλα !!!!!! άαααρα το τεικ χόουμ μέσσειτζ της παρουσίασης: βρουτσίζετε τα δόντια σας όσο τα έχετε" 

ΥΓ1: εννοείται πως τζαι η υγιεινή των δοντιών εν μια άλλη ένδειξη ΚΟΕ. γενικώς άμαν σε τούτη τη ζωή γεννηθείς πλούσιος έσιεις την καλά, ακόμα τζαι στην άνοια τα γέριμα

ΥΓ2: ένας άλλος παράγοντας που εσχετίζετουν με την επιτυχή γήρανση ήταν τζαι το πόσο ποσοστό του χρόνου περνά κάποιος μόνος του. Σε συνδυασμόν με τον παράγοντα "ανεξάρτητη κατοικία" έκαμεν με να σκεφτώ πόσον ευάλωτος πληθυσμός εν τζείνοι ούλλοι οι παππούδες/γιαγιάδες στα γηροκομεία. Τζαι όι μόνον ευάλωτοι προς κατάθλιψη τζαι άλλα συναισθηματικά προβλήματα, αλλά τζαι γνωστικά. Να παέννετε να τους θορείτε συχνά όσοι έσιετε. Να μεν βαρκέστε, να μεν τους αφήνετε μόνους τους. Εν πολλά σημαντικό.

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη...

Κοπέλλες τζαι κοπέλια,

Καλως σας ήβρα τζαι καλώς με δεχτήκετε πάλε πίσω. Η Ερυκίνη σας εστράφηκεν στα βρεμένα εδάφη του Βελγίου (γιατί ναι άρκεψεν να βρέσιει πάλε κάτι ψιλά μεν φανταστείτε) μετά που μιαν εβδομάδαν στο νησί που δεν είναι απλώς ένα νησί είναι ιδέα (όπως ελάλεν η κυρία Τασία που μας εφιλοξέναν), στην Ιθάκη.

Η Νότια Ιθάκη (θέα που τη Μονή των Καθαρών στη Βόρεια Ιθάκη)

Μια εφτομάδα δίχα κομπιούτερ, δίχα ίντερνετ, με τηλέφωνο μεν (αλλά εν μου ετηλεφώνησεν κανένας δε). καμία επαφή με τον κόσμο έξω που το νσί καμία. Με ξέρω τι εγίνηκεν στον κόσμον όσον έλειπα. Πραγματικές διακοπές που λένε. Τζι όι όπου τζι όπου. Σε τζείνον τον ευλογημένον τόπο που λέγεται Ελλάδα. τζαι μεν αστειέψετε το "ευλογημένον", όποιος δεν είδεν το γαλάζιον της θάλασσας, όποιος δεν έφαεν τομάταν τζαι λάδιν τζαι φέτταν σπιθκιάσιμην δεν ξέρει. Εντάξει εμείς εκεί στη νήσο έχουμεν τα τούτα πάνω κάτω τζαι εν τα εκτιμούμεν, αλλά όπουδήποτε μακριά που τη Μεσόγειο.... τίποτε δεν είναι δεδομένον.

Οι διακοπές στην Ελλάδα τούτη τη φορά είχαν άλλη γλύκα. Πρώτη φορά σε νησί, όι στην Αθήνα. Στο νησί η θλίψη της κρίσης εν έφτασεν ακόμα. Δεν έφτασε εδώ η πείνα λαλεί η κυρία Τασία (η μάνα ενός παρέα που μας εφιλοξέναν σπίτιν του), ο κόσμος έσιει τα δεντρά του, τα ψάρκα του, περνά. Όι όπως στην πόλη. Στο νησί, ειδικά στο συγκεκριμένον που εν έσιει τρελό τουρισμό, απολαμβάνεις φύση, δίχα πολυκοσμίαν, ησυχία, ηρεμία, πράσινο (παραπάνω από ότι επερίμενα) τζαι μπλέ (που όσον τζι αν το καρτεράς πάντα εκπλήσσει σε). Ο χρόνος λες τζαι σταματά. Τζείνον το πράμαν που νιώθεις ότι βουρά τζαι εσύ ταπισών του αλλού, όι τζιαμέ.

Οι Αφάλες από ψηλά

Τζαι ο κόσμος πάνω-κάτω γνώριμη κατάσταση για μας που Κύπρο. Μιτσίν νησούιν, ούλλοι γνωρίζουνται με ούλλους, σιερεθκιούνται φωναχτά στους δρόμους, στη θάλασσα, κουτσομπολεύκουν, καλιούν ο ένας τον άλλον για φαίν. Τζειντο "κόπιασε" σε άλλη γλώσσα που τη δική μας δεν έσιει τόση γλύκα.

Τζείνα που μου εκάμαν εντύπωσην τούτην την φορά που τες διακοπές στην Ελλάδα ήταν πρώτον το πως οι τιμές των πραμάτων ήταν σχετικά ακριβές, πράγμαν που εν θα επερίμενες με όσα ακούεις για τους μισθούς στην Ελλάδα (πως τα φκάλλουν πέρα οι ντόπιοι αναρωθκιούμαι) τζαι δεύτερον το πόσον μα πόσον μεγάλον πράμαν ήταν για τους κατοίκους ενός νησιού τζείνη η αυγουστιάτικη πανσέληνος. Τα λιγοστά μπαρ του νησιού εκάμναν πάρτυ επι τη ευκαιρία, πολλοί εκανονίζαν σε ποιαν παραλία θα παν να δουν την πανσέληνο. Λες τζαι ήταν πρωτοχρονιά. Πόσον ωραίον πράμαν ένι αλήθκεια. Που αλλού στον κόσμο υπάρχει τέθκοια λατρεία για το φεγγάρι; Αναρωθκιούμαι.

Η σχέση ελάλεν "πρώτη φορά τυχαίνει στη ζωή μου να περιμένω κάπου για να δω τον ήλιο να δύσει." Αν δεν ήταν Ιρλανδός θα επρόσθετεν τζαι το "εν έσιει έτσι πράμαν"  

Τέλοσπάντων, μεν σας τα πολυλογώ. Ωραία η Ιθάκη. Αν άξιζε να βολοδέρνει κανείς 20 χρόνια για να πάει τζιαμέ εν ξέρω, αλλά ήταν πολλά ωραία. Μακάρι να σιεν τζι άλλον.





ΥΓ. Το τιπ των διακοπών. Αν ταξιδεύκετε με αυτοκίνητο προς Πάτρα τζαι περνώντας που τη γέφυρα Ρίου-ΑντιΡίου, έρτει σας η επιθυμία (αθώοι τουρίστες τζι εσείς) να ρέξετε που τη γέφυρα έτσι για την εμπειρία που εν τζαι τόσο γαμάτη και τα λοιπά, πάρτε 10 βαθειές αναπνοές ώσπου να σας περάσει. Γιατί αγαπητέ αναγνώστη το πέρασμα της γέφυρας κοστίζει σου ναι ναι 13 ευρά στο πάεννε τζαι 13 στο στράφου. Τέικ μαι γουόρντ φορ ιτ, φκάλε φωτογραφίες που μακριά καλλύττερα.
ΥΓ2. εντυπωσιάστηκα με το πως ούλλοι εδιούσαν μας αποδείξεις όπου επαένναμεν. Ακόμα παραπάνω δε που οι αποδείξεις ήταν νόμιμες. Εγράφαν το πάνω άλλωστε: "Νόμιμη απόδειξη". Τάχα τι, υπάρχει τζαι παράνομη???