Για σήμερα βάλλω το τραούδιν τζείνον του Αλκίνοου που λαλεί πολλά, πάρα πολλά, για την Κύπρο, για την Ελλάδα, για τον κόσμον... τζι ανάμεσά τους τούτοι οι στίχοι που μπορεί για άλλους ναν οι πιο ασήμαντοι (σε σύγκρισην με το υπόλοιπον) αλλά που την πρώτη φορά που το άκουσα εκαρφώθηκεν μου τούτη η εικόνα, η τόσο βασανιστικά κυπριακή, του πολέμου...
Κάτω από ένα τραπέζι
το θυμάμαι σαν τώρα
με μια κούπα σταφύλι
στου βομβαρδισμού την ώρα...
ΥΓ: για το τραγικό συμβάν στο Μαρί δεν έχω τίποτες να πω σήμερα. Γιατί δεν ξέρω τι να πω αλήθκεια, αλλά τζαι γιατί (λυπούμαι αν προσβάλω κόσμον), επιλέγω στο νου μου η εισβολή να παραμερίζει τα γεγονότα της 11ης κι όχι το αντίθετο... που τ'αύριον πάλε...
4 σχόλια:
«... επιλέγω στο νου μου η εισβολή να παραμερίζει τα γεγονότα της 11ης κι όχι το αντίθετο...»! Και συμπληρώνω πως και για το πραξικόπημα ισχύει το ίδιο!
Ακόμα θυμούμαι το σήκωμαν της τρίχας του μιτσή που ήμουν στον ορίτζιναλ ήχον.
«... επιλέγω στο νου μου η εισβολή να παραμερίζει τα γεγονότα της 11ης κι όχι το αντίθετο...»!
Ναι, αλλά όχι και το άλλο άκρον να προσποιούντε μερικοί σαν να και εν τσάκρα πού εκράγηκε στις 11 Ιουλίου.
Ανευ, συμφωνώ... εν λλίον γελοιον να μπαινουμε τζιολις σε διαδικασίες σύγκρισης ή τύπου "ή το έναν ή το άλλον" (οι εκδηλώσεις για την εισβολή λαλεί ο φιλελεύθερος εν εκ διαμέτρου αντίθετες με τες εκδηλώσεις για το Μαρί. Καμία σχέση).
τζαι όπως λαλεί ο Χάρης προφανώς, εν κάτι πολλά πολλά σοβαρόν. επειδή εν συγκρίνεται με τον πόλεμον (ή το πραξικόπημαν) εν σημαίνει φυσικά ότι εν ασήμαντον...
Στροβολιώτη,
δεν μπορώ να φανταστώ με τίποτες τζείνην την μέρα τζαι τζείνον τον ορίτζιναλ ήχον που λες... μακάρι να μεν τα ζήσουμεν ποττές δηλαδή...
Δημοσίευση σχολίου