Notes on a birth

Πριν να γίνω μάνα ελαλούσα ότι ουλλες οι μάνες επίτηδες εν περιγράφουν με λεπτομέρεια την εμπειρία τους για να μεν απωθήσουν άλλες γεναίτζες που το να κάμουν κοπελλούθκια, ότι εν έναν είδος συνωμοσίας για τη διαιώνιση του είδους εις βάρος σου αγαπητή άτεκνη αναγνώστρια.

Τώρα που το επέρασα νομίζω καταλάβω. Καταρχήν αναλόγως της γέννας μπορεί να μεν αθθυμάται τζαι πολλά μια γεναικα. Εμέναν το αναισθητικό που μου έδωκαν στην καισαρική ήταν τόσο δυνάμενο που ούλλα τα μετέπειτα εν θολά, κάτι εικόνες έρκουνται μόνο. Αλλά γενικώς οι έρευνες λαλούν οτι οι μάνες εν έχουν πολλά ακριβείς αναμνήσεις της γέννας τους, εν το κάνουν επίτηδες εν αυτόματη η διαστρέβλωση (τζαι απόλυτα λειτουργική εαν με ρωτάς εμένα). 

Που την άλλη η γέννα μπορεί ναν τόσο τραυματικό γεγονός που να μεν θέλεις ρε παιδί μου να το περιγράφεις τζαι τόσο με ενθουσιασμό. Μπορεί να θέλεις να το αφήκεις πίσω σου τζαι να θυμάσαι μόνο τα ευχάριστα (που υποθέτω έρκουνται σε κάποια φάση).
(UPDATE 27/02/20: τωρά που εμεγάλωσεν λλίον το τέκνον τζαι έφερα λλίον τα μίλια μου στα ευχάριστα βάλλω τζείνα τα χαμόγελα που κάμνει το τέκνο, αντανακλαστικά προς το παρόν, (αλλά τζαι που το ξέρεις τι σημασίαν έσιει;) τζαι αννοίει η καρκιά μου φύλλο φύλλο τζαι λιώνω σαν το παωτόν τον Αύγουστο.)  

Όπως και να έχει, γι' αυτούς τους λόγους ούτε κι εγώ θα σας περιγράψω λεπτομέρειες. Κυρίως γιατί δεν τες έχω τζαι πολλά ξεκάθαρες αλλά επίσης γιατί δεν υπάρχει λόγος να τα σκαλίζουμε. Θα σας πω τζείνα που μου έκαμαν εντύπωση τζαι που αθθυμούμαι 

1. άμαν σπάζουν τα νερά έννεν απαραιτήτως τζαι άμεσα πολλά ξεκάθαρη κατάσταση. Εάν εν 3 το πρωί μπορεί να νομίζεις ότι απλά θέλεις να κατουρήσεις. Πάεις στην τουαλέττα, κατουράς τζαι δεν καταλάβεις τι έγινεν, ώσπου συνειδητοποιάς ότι που το κρεβάτιν ως την τουαλέττα άφηκες πίσω σου έναν μονοπάτι που σταγόνες (σαν τα ψίχουλα στο γνωστόν παραμύθι, μπας τζαι χάσεις το δρόμο). Τζαι έτσι σιγά-σιγά έρκεται το χαπάριν, τζαι ο τρόμος του "απαναγία μου εκατούρησα πάνω μου" αντικαθίσταται που τον τρόμο του "απαναγία μου, γεννώ".

2. Μπορεί να σπάσουν τα νερά αλλα να περάσουν ώρες ώσπου να σε πιαν οι πόνοι. έξερες το τούτο; Ούτε τζι εγώ. Σε αυτή την περίπτωση το να ξαναππέσεις να τζοιμήθεις γιατί εν 3 το πρωί φαίνεται λλιον παράξενο στον κόσμον (άμαν το λαλείς εκ των υστέρων), αλλά αλήθκεια έχοντας τώρα τη γνώση θα εμείνησκα άλλο κανένα 2ωρο να τζοιμούμαι

3. Βασικά η γέννα εν λλιον μαραθώνιος φάση. Εννεν (μόνο) ο πόνος που πρέπει να αντέξεις, εν οι ώρες, οι τόσες πολλές ωωωωρες. Ώρες που δεν μπορείς να τζοιμηθείς, ούτε να φάεις. Ναι, ναι, βάλλουν σου ορό τζαι πελλάρες, αλλά τι να περιπαιζούμαστε, ο ορός εν γεμώννει την τζοιλια σου. Εν ξέρω για άλλες γεναιτζες εγώ πάντως εζήτησα παραπάνω φορές φαιν που επισκληρίδιο.

4. Κάπου δαμέ να πώ σε τζείνη/τζείνον που ανακάλυψε την επισκληρίδιο, μεγάλη ναν η χάρη σου τζαι τες ευτζές μου να σιεις. Εν θα σου πω ψέματα αγαπητέ αναγνώστη έσιεσα πάνω μου όταν ήρτεν η ώρα να μου βάλουν την ένεση τζαι λαλεί η αναισθησιολόγος "τωρά θέλω να κάτσεις εντελώς ακίνητη, ΕΝΤΕΛΩΣ, όι να ταράξεις καθόλου". Τζαι ελπίζεις ότι εν θαν σαν τη βιβλιοθήκη που επειδή πρέπει να κάμεις ησυχία, εσύ ασυνείδητα κάμνεις παραπάνω θόρυβο από ότι συνήθως. Τέλος πάντων, τι να σου λαλώ, άντεξα τζαι δεν ετάραξα, τζαι μετά....νιρβάνα. Νομίζω ετζοιμήθηκα μέσα σε τρία δευτερόλεπτα (εν τζιαμε που ξεκινούν τα κενά μνήμης)

5. Ανακάλυψα σε τούτη τη διαδικασία τι σημαίνει να τρέμεις που αδρεναλίνη (κανένας δε θα μείνει, Παυλίδης ολέ). έτσι μου είπαν δηλαδή εκείνη την ώρα: "Μεν φοηθείς, που την αδρεναλίνη εννά τρέμεις λλίον, εν φυσιολογικό". Μα ντα λλίον; Μιλούμεν, δεν έξερα ότι μπορεί να τρέμει έναν πλάσμα τόσο. Εγώ δηλαδή. Ανεξέλεγκτα. Τζαι τούτον ήταν φοητσιάρικο.

6. Στο pre-natal class που είχαμε κάμει με τη σχέση τζείνη η χίππισσα, ολιστική ιατρική κλπ κοπελιά, είσιεν πει μιαν κουβέντα ότι δεν ξέρεις τι γέννα εννά σου κάτσει τζείνην την ώρα, κανένας δε μπορεί να ξέρει (τούτον είπεν το τζι η γιατρός). Το σιηρόττερον που μπορεί να σου κάτσει εν το να πάεις για φυσική, να περάσεις ούλλο το σκόρσο, τζαι μετά να μεν κάτσει η φάση τζαι να κάμεις τζαι καισαρική. Που εν η γέννα που μου έκατσεν εμένα. Εσκέφτουμουν τούτη την κουβέντα σαν με ετοιμάζαν για καισαρική τζαι πριν να ξανατζοιμηθώ σαν το λέσιην (στην καισαρική εν τζοιμάσαι κανονικά, είσαι όξυπνη με τοπική αναισθησία, εν νώθεις τίποτε, βάλλουν σου έναν παραβαν, τζαι μετά που 15 λεπτά ξεπροβάλλει το μωρό σαν κάποιου είδους freaky κουκλοθέατρο. Αλλά εγώ, είπαμεν λέσιην κανονικό, με το που έππεσα πάνω στο κρεβάτι τζαι εμπήκεν η αναισθησία τσουπ ετζοιμήθηκα), εαν ήταν όντως η σιηρόττερη φάση. Φυσικά εγώ είπαμεν έκαμα επισκληρίδιο, γιατί εν είμαι τόσο χίππισσα τζαι εναλλακτική, οπόταν το σκόρσο που επέρασα ήταν σαφώς πιο μειωμένον. Σίουρα έκοψα παραπάνω ύπνον από ότι επερίμενα, οπόταν εν πρέπει να ήταν τόσον άσιημα έννε;

7. Στη γέννα δεν υπάρχει αξιοπρέπεια, dignity πως το λέμεν; Υποθέτω για ούλλες τες ιατρικές/νοσοκομειακές καταστάσεις (που πρέπει κάποιος να σε εξετάσει, να σε λούσει, να σου καθαρίσει την πληγή κλπ) ισχύει το ίδιο πράμα. Ούτε που ξέρω πόσα πλάσματα είδαν το... (πως να το πω διακριτικά;) .... την επίμαχη περιοχή τέλοσπάντων, μέσα σε 3 μέρες. Νοσοκόμες δηλαδή, μαίες, η γιατρός μου, όι άσχετοι. Αλλά τζαι πάλε... Ακόμα τζαι μετά τη γέννα το πόσα πλάσματα επιάσαν το βυζί μου (χωρίς να με ρωτήσουν), για να μου δείξουν τη σωστή τεχνική θηλασμού... Πλέον επισήμως επιάσαν το βυζί μου παραπάνω γεναίτζες παρά άντρες σε ούλλη μου τη ζωή (φυσικά βοηθά ότι τα γκομενικά μου ήταν πάντα φτωχά, όι ακριβώς sex and the city). Το σιηρόττερο δε εν ότι κάθε νοσοκόμα είχε διαφορετική τεχνική/οδηγίες, τζαι στο τέλος πιάσε πιάσε το βυζί, αλλά δεν έμαθα τίποτε για το θηλασμό, ανακάλυψα τα ούλλα μόνη μου ύστερα που επία έσσω.

8. Γενικώς η μετά τη γέννα φάση θεωρείται που τα πλάσματα που δουλεύκουν σε ένα μαιευτικό θάλαμο/κλινική ως μια περίοδο μάθησης, εαν είσαι πρώτη φορά μάνα. Ούτε τούτον το έξερα. Εαν το έξερα θα έπαιρνα το σημειωματάριο για σημειώσεις. Που κάμνει νόημα φυσικά άμαν το σκεφτείς. Που τη μια, έσιει πλάσματα τζιαμέ να σου δείξουν πως να αλλάξεις πανί, πως να λούσεις το μωρό, πως να θηλάσεις (είπαμεν το κάθε πλάσμαν έσιει τη δική του τεχνική για ούλλα τούτα, οπόταν εσύ στο τέλος φεύκεις παραπάνω συγχισμένος παρά ενήμερος, αλλά ας ένι, η πρόθεση μετρά). Που την άλλη, όμως, εσύ είσαι φτώμαν, άγρυπνη, πονείς, δεν αθθυμάσαι τα μισά που εγίναν την προηγούμενη μέρα, ας πούμε τέλοσπάντων ότι δεν είσαι ακριβώς σε τοπ φόρμα για απορρόφηση πληροφοριών. Τζαι δείχνουν σου τη μια μέρα πως να κάμεις μπάνιο το μωρό τζαι ως την επόμενη μέρα που εν το τεστ εσύ εν αθθυμάσαι τίποτε. Επίσης, έσιεις τζαι το συγγενολόι που θέλει να σε επισκεφτεί (εγώ το καλό μου είμαι τόσο μονόχνωτη που 5 πλάσματα με επισκεφτήκαν ούλλα τζι ούλλα, εφάμεν ούλλα τα τζεραστικά μαζί με τη σχέση μετά, αλλά ήρταν ούλλοι σε ακατάλληλες στιγμές). Τζαι να μου λαλεί η νοσοκόμα, η ώρα 6 εννά σου δείξω ίνταλως λούνουν το μωρό, τζαι άτε να πεις της θκειας που ήρτεν που τη Λεμεσό να σηκωθεί να φύει γιατί εσύ εννά λούσεις το μωρό. Βασικά μετά που τη δική μου εμπειρία, δεν ξαναπάω σε κλινική να δω κανένα άμα γεννήσει (τωρά που το σκέφτουμαι, εν τζαι επία σε κανένα προηγουμένως ένιγούει). 

9. Στο τέλος της ημέρας υπάρχει τούτον που λαλούμεν TMI, too much information. Επέρασα τη μισή μου εγκυμοσύνη εκνευρισμένη με τη γιατρό μου, γιατί δεν μου εδίαν αρκετές πληροφορίες, δεν με είχεν ενημερώσει πλήρως για ούλλες τες πιθανότητες, ούλλες τες επιλογές. Επία σε μαθήματα βέβαια τζαι επήρα τες πληροφορίες (αλλά πάλε ήμουν εκνευρισμένη γιατί έπρεπε να έρκουνταν που τη γιατρό θεωρώ τζαι όι που δικές μου πρωτοβουλίες), αλλά τζαι που τες επήρα τι εκατάλαβα; Τζείνην την ώρα.... όσα πράματα τζαι να ξέρεις δε σε προετοιμάζουν. Εντάξει, εαν ξέρεις λλίον τες αναπνοές τζαι ΑΝ αθθυμηθείς να τες κάμεις, όντως βοηθούν με τον πόνο, αλλά ούλλα τα άλλα, εν τόσο έξω που τον έλεγχο σου... που τζαι να ξέρεις... ξίκκος σου. Την ώρα της γέννας εμπιστεύκεσαι τους ειδικούς που εν τζιαμέ τζαι εξανακάμαν έτσι δουλειάν. Τζαι τα υπόλοιπα, μετά, άμαν έρτει το κοπελλούιν, όσα τζαι να σου πουν, όσα Youtube βίντεο τζαι να δεις, στο τέλος της ημέρας τα βασικά που πρέπει να κάμεις να μείνει το κοπελλούι σου ζωντανό μπορούν να γινούν με λλίον ένστικτο τζαι (σχετική) κοινή λογική. Τα άλλα ούλλα εν απλά έξτρα.

ΥΓ: Η σχέση, σε αντίθεση με μένα, ήταν όξυπνη σε ούλλη τη διαδικασία της καισαρικής, τζαι σε κάποια φάση ελπίζω ότι εννά μοιραστεί μαζί μου τζείνα που εβίωσε, αλλά για να με μου λαλεί ακόμα πρέπει να ήταν τραυματικά.

ΥΓ2: στο τεστ μπάνιου στην κλινική απέτυχα παταγωδώς γιατί δεν έξερα τι να κάμω, πως να πιάσω το μωρό, βασικά επάγωσα, όπως θα επάγωνε ο οποισδήποτε μπροστά στον κίνδυνο. Δεν μου έππεσε το μωρό μέσα στο μπάνιο, να κουτουλλήσει την κκελλέ του. Τούτο εσυνέβηκε μου σπίτι, που δεν είχα κοινό. Τζι άμαν δεν το είδεν κανένας, ας κάμουμεν ότι δεν εσυνέβηκε σωστά;