Το σύστημα

Εψές εμιλούσα με μιαν φίλην. Ελάλουν της πόσον παράξενα νιώθω τωρά τελευταία, μοναχικά, πως τα πράματα αλλάσσουν τζαι ξαφνικά είσαι μόνος σου σε έναν δρόμον (μεταφορικά μιλώ, χα, το δρόμον της ζωής). Μεγαλώνω, τζαι παθαίνω κατάθλιψην.

Τζαι η φίλη μου, η Μ#2 (σοφή κορούδα), είπεν τζείνην την μεγάλην κουβένταν, "έννεν το ότι μεγαλώνουμεν, εν το ότι ξεκινούμεν να μπαίνουμεν μες το σύστημαν".

τζείνον το σύστημαν, στο οποίον είσαι παραγωγικός πολίτης, που έσιεις κοινωνικές ασφαλίσεις, ταμείον προνοίας τζαι άλλα ακαταλαβίστικα σε μένα (ξέρω ότι εν καλά πράματα όμως τζαι πρέπει να τα απαιτώ, τζαι να σιέρουμαι που τα έχω), που έσιεις "δικαιώματα τζαι υποχρεώσεις", που αναμένει που σέναν, που μάλλον σε οδηγεί αναπόφευκτα, σε μιαν εξέλιξην, προσωπικήν, επαγγελματικήν, στες δεξιότητες, στον τρόπον σκέψης κλπ. Εν καλά τούτα ούλλα τα πράματα, εν αμφιβάλλω. Αλλά εγώ γιατί χαλιούμαι;

Το σύστημαν.....

Σε τούτον το σύστημαν θέλω να απαντήσω με έναν τραούδιν, εν το ήβρα σε βίντεο που το YouTube (η ελληνική μετάφραση θα ήταν ΕσύΣωλήνας;), τζαι εν έξερα τζαι που αλλού να ψάξω (είπαμεν είμαι άσχετη). Περιοριστείτε στους στίχους.

Το σύστημα

Στίχοι/Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Όσοι χτυπάνε μάγκα κάρτα στις εφτά
ξέρουν καλά τι πάει να πει
ορθά κοφτά
πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή
ένα δυάρι με κουζίνα το πολύ

Ένα δυάρι με κουζίνα
άιντε άντε το πολύ
τόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή

Όσοι κρατάνε μάγκα βάρδια ως το πρωί
μπορεί και να 'ναι σαν το θάνατο σκληροί
γιατ' η καρδιά καιρούς παλεύει
όσο αντέχει το σκαρί
ενώ το σύστημα εκπαιδεύει φαβορί

Γιατί το σύστημα έχει κι άλλα
συστήματα φριχτά
σε κλείνει μεσ' στη γυάλα
σε κόβει σε λεφτά
σε παίρνει σε σηκώνει
σε αποσυντονί-
σε καταβαραθρώνει
σε στίβει σε λιώνει
σου δένει το σκοινί.

Λοιπόν μ' αυτό το σύστημα
Σύστημα
το 'χουνε βάλει σύστημα
να πάμε πριν την ώρα μας
παιδιά στα κυπαρίσσια.

Αίσθημα αίσθημα
παίρνω κι εγώ το αίσθημα
μετράμε και τα φράγκα μας
και πάμε στα Παρίσια.

Σύστημα σύστημα
σ' αυτό το παλιοσύστημα
η πρώτη σοκολάτα μας
τα πρώτα μας μεθύσια

Αίσθημα αίσθημα
φιγούρα και συναίσθημα
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους και βαφτίσια

Όσοι κρατάνε αγκαλιά ένα παιδί
παιδί δικό τους,
εαυτό τους δηλαδή.
Αυτοί το ξέρουνε, στον έρωτα γιατί
δυο που αγαπιούνται
είναι μάτια μου αρκετοί
Ένα δυάρι με κουζίνα
και τα γούστα ασορτί
δυο που αγαπιούνται
είναι μάτια μου αρκετοί.

Γιατί, το σύστημα έχει κι άλλα
δυάρια με τι-βί
κλεισμένοι μεσ' στη γιάλα
τι λεν κι οι δυο βουβοί
και κινητά κι ακίνη-
και βίλες και αυτοκίνη-
παιδιά σκυλιά στη σάλα
να παίζουν μπουκάλα
μπροστά στη συσκευή.

Λοιπόν μ' αυτό το σύστημα
Σύστημα
το 'χουνε βάλει σύστημα
να πάμε πριν την ώρα μας
παιδιά στα κυπαρίσσια.
Αίσθημα αίσθημα
παίρνω κι εγώ το αίσθημα
μετράμε και τα φράγκα μας
και πάμε στα Παρίσια.

Σύστημα σύστημα
σ' αυτό το παλιοσύστημα
η πρώτη σοκολάτα μας
τα πρώτα μας μεθύσια.

Αίσθημα αίσθημα
φιγούρα και συναίσθημα
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους,
σε γάμους και
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους και βαφτίσια.

ΥΓ 1: εμέναν αγαπητό σύστημα μπορεί να με εκπαίδευσες για φαβορί, αλλά έτσι όπως το θορώ, μάλλον χάνω. Σορι α.

ΥΓ 2: Προς όσους έχουν λινκ που οδηγά στο βλογ μου, απολογούμαι, έκαμα μιαν ματσουτζιάν προσπαθώντας να βάλω ποτζίνον το πραματούδιν για τα πρόσφατα σχόλια τζαι για κάποιον λόγον τα λινκ σας αντί να παραπέμπουν στα ποστ μου παραπέμπουν στα σχόλια. Δεν ξέρω πως να το κάνω να επανέλθει. Η χαμένη στην μετάφραση Ερυκίνη σας.