Night on earth

Μιαν νύχταν (μάλλον απόγευμα) πάνω σε τούντην γην, η Ερυκίνη σας αποφάσισεν να πάει σινεμά. Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος, τζαι όπου γάμος τζαι χαρά η (εν θθυμούμαι ποια) πρώτη.

(τούτον, όπως αντιλαμβάνεστε, έννεν παρουσίαση ταινίας, είναι αυτοβιογραφία...)

τέλος και πάντων. πάω τζιαμέ λλίον πιο νωρίς, μαζεμένοι πολλοί και διάφοροι. εν το περίμενα ότι εννά είσιεν τόσους κατακρίβειαν. έδωκεν μου τζείνη η καταραμένη μυρωθκιά της σιταροπούλας. έχω έναν πρόβλημαν με το ποπ-κορν, εν ξέρω αν σας το είπα: δεν μπορώ να αντισταθώ. Πιάνω λοιπόν τους σίταρους μου τζαι θορώ όλους τους τάχα κουλτουριάρηδες με τες σιαρπούες τους, τα γυαλλάκια τους τζαι τους καφέδες ή το κρασίν στο σιέριν να με θορούν τζαι να γελούν. Που τα αλήθκεια εγελούσαν. Τζι όι μόνον κομπλεξάρες κυπραίοι, τζαι κάτι ξένοι που ήταν δίπλα μου τζι ετζείνοι εγελούσαν. Έθελα να τους πω άει και γαμηθείτε, εν που ζηλεύκετε γιατί θέλετε τζι εσείς αλλά εν μπορείτε γιατί παίζετε το τζαι βαριά κουλτούρα (πως λέμε βαριά βιομηχανία). Τέλοσπάντων, αφού με απέκλεισεν και η σινεφίλ-κουλτουρέ κοινωνία μπήκα στην αίθουσαν τζαι έπιασα την καλλύττερην θέσην. Πριν να ξεκινήσει η ταινία τούτον το τυπούδιν, ανάθθεμαν ποιος ένι, έκαμεν μας μιαν εισαγωγήν στο αφιέρωμαν η πόλη στον κινηματογράφο, πολλά ενδιαφέρον, έκαμεν αναφοράν σε ταινίες σταθμούς στες οποίες η πόλη είσιεν διαφορετικόν ρόλον, στην πόλην στο ευρωπαϊκό σινεμά, στην αμερικάνικην πόλην. Πολλά καλά πράματα γενικώς. Εντάξει εθκιάβαζεν τα που μέσα σαν το ποίημαν, αλλά έστω.

Τζαι πάμεν στην ταινία. "Night on Earth" του Jarmusch. Παιθκιά αλήθκεια απόλαυσα την. άμαν την έβρετε δείτε την, ανεπιφύλακτα. Εννά σε κάμει να χαμογελάσεις, να γελάσεις, να γελάσεις παραπάνω, τζαι να μαραζώσεις τζαι νάκκον, όι πολλά, νάκκον. Πέντε πόλεις του κοσμου παρουσιάζουνται μέσα που πέντε ταξιτζήδικες ιστορίες. Με πέντε διαφορετικούς ταξιτζήδες που άλλοτε εν εντελώς κόντρα με την πόλην που διασχίζουν με τις ρόδες του ταξί τους (όπως η χωρίς υψηλές φιλοδοξίες ταξιτζού Γουινόνα Ραιντερ στο χολλυγουντιανό Λος Άντζελες κι ο αφελής, γλυκούλης κλόουν Χέλμουτ στη Νέα Υόρκη) ή εντελώς δεμένοι με την ψυχήν τζαι την ουσίαν της πόλης που παρουσιάζουν (σαν τον εξωφρενικό, πληθωρικό τζαι καθόλα ξεκαρδιστικόν πελλοταξιτζήν Μπενίνι στη Ρώμη ή τον θλιμμένο Μίκα στο χιονισμένο, κάπως θλιβερό Ελσίνκι). Ξιχάννω τον μαυρήν ταξιτζήν στο Παρίσι, αλλά έννεν επειδή εν μου έκαμεν εντύπωσην, αλλά επειδή εν είμαι σίουρη ακόμα για την σχέσην του με την πόλην.

όσον για τες πόλεις τζαι το πως παρουσιάζουνται.... κάθε φοράν που πάει σε άλλην πόλην ο σκηνοθέτης ξεκινά με μιαν σειρά εικόνων που την πόλη, αλλά όι τα μνημεία, ούτε τες ομορφκιές που έχουν οι ταξιδιωτικοί οδηγοί, τα σοκάκια, τα φώτα, τα απίστευτα φώτα, τα φαστφουντάδικα, τα σκουπίθκια τα γκράφιτι, τζείνα τα πράματα που κάμνουν μιαν μεγαλούπολην, μεγαλούπολην.... Εν παρουσιάζει την άσιημη πλευράν των πόλεων, ούτε την ωραιοποιημένην, μιαν πραγματικήν. Μιαν πραγματικήν εικόναν των δρόμων μιας πόλης σε τζείνες τες παράξενες ώρες της νύχτας, που τα πάντα μπορεί να συμβούν.

Ωραία, ωραία. Πολλά καλή, τζαι ευχάριστη. άσε που εν αρχές '90 η ούλλη φάση τζαι εν εντελώς η παιδική μας ηλικία (εντάξει, η παιδική ΜΟΥ ηλικία). ξέρετε, με τα καππελλούθκια τα φορημένα ανάποδα, τα εξωφρενικά ταγιεράκια, χαμός....!!!

παέννετε δαμέ να ακούσετε το τραούδιν των τίτλων, "back in the good old world"


Back In The Good Old World
Tom Waits

When I was a boy,
the moon was a pearl
the sun a yellow gold.
But when I was a man,
the wind blew cold
the hills were upside down.
But now that I have gone from here
there's no place I'd rather be
than to float my chances on the tide
Back in the good old world.

On October's last
I'll fly back home
rolling down winding way.
Scare crows are all dressed in rags
out at the edge of the field I lay
and all I've got's a pocket
full of flowers on my grave.
Oh but summer is gone
I remember it best
Back in the good old world.