Σ'ένα άδειο νυχτερινό τρένο..

(τούτον ήβρα το κάπου φυλαμένον, ούτε θυμούμαι αν το εδημοσίευσα τότες που το γραψα ή όι. Εντυπωσίασεν με η ένταση που με έκαμεν να νιώσω ξαναθκιαβάζοντας το. ίσως γιατί καποια συναισθήματα εν εφύαν ποττέ) 

Σε ένα άδειο νυχτερινό τρένο....

Δε θυμάμαι πόσους εαυτούς άλλαξα

Μέχρι να καταλήξω

Σ’εκείνον που θα αντέχω περισσότερο,

Σ’εκείνον που θα αντέχεις περισσότερο,

Σ’εκείνον που θα αντέχουν περισσότερο.

Σ’εκείνον που θα αντέχει περισσότερο

Ή μάλλον περισσότερα.

Προσαρμοστικός.

Λειτουργικός.

Παραγωγικός εαυτός.

Εκείνος που τελικώς θα ταιριάξει στο καλούπι.

Καταπίνω την κραυγή και συνεχίζω.    

5/11/2010