Πόσα ένουν επιτέλους ?

Το πόσον φακντ απ ειμαστεν να μεν το επαναλαμβανομεν.

Ότι τζι αν εκάμναμεν. 

Τζαι αλί, μακάρι ναν μόνον τούτα. Εγίνην προφανές ότι τούτοι (οι δανειστάδες) που ποττέ δεν ήταν φίλοι μας, ξέρουν να παίζουν το παιχνίδιν καλά, τζαι δεν ξέρουμεν πότε τζαι αν θα σταματήσουν να ζητούν. Οι ρόλοι δυστυχώς εκαθοριστήκαν. Ετραβήσαν το σιοινίν που τη μιαν, τζαι ετραβήσαμεν τζαι μεις λλίον που την άλλην. Ετραβήσαν παραπάνω τζαι εμείς δίχως άλλην εναλλακτικήν, αηκαμεν το σιοινιν τζι επίεν. Αν θα ήταν βλακεία ούτως ή αλλιώς να επιμέναμεν εν ξέρω. Εν καταλάβω. Φαίνεται μου πως ότι τζαι να εκάμναμεν η κκελλέ μας εν μες τη βούρκαν.  

Τζείνον που δεν καταλάβω εν πόσα στ' ανάθθεμαν γρωστούμεν τα γέριμα τα σκοτεινά. Πόσα ? 

Δηλαδή τα 17 δις για ποιον ήταν, για το κράτος, για τες τράπεζες? Τζαι αν οι τράπεζες για τες οποίες επιάνναμεν τα δάνεια παν για φούντον, γιατί συνεχίζουμεν να κάμνουμεν συμφωνία για το ίδιο ποσό? Εν θα έπρεπε να μειωθεί τζαι το ποσόν του δανείου?? 

Τι δεν μας λεν? πόσα εν τα ριάλλια επιτέλους? πόσα χρωστούμεν που ταλήθκεια? 

τζαι πως εδημιουργηθήκαν τούτα τα χρέη? 

Αν εν να τα φάμεν στα μούτρα, να ξέρουμεν τουλάχιστον. 

ΥΓ: Το ότι δε τούτη η δεύτερη συμφωνία βολικά δεν περνά που τη Βουλή, εν έναν αίσχος. Χωρίς να λαλώ ότι η Βουλή ξέρει τι κάμνει, ωραιότατα αποφασίσαμεν τζαι διατάσσουμεν. Η δημοκρατία που τον τζαιρόν που εξεκίνησεν η κρίση εμετανάστευσεν που την Ευρώπη. Τζαι γι'αυτόν την επικείμενη διάλυση του Ευρού (που εννά έρτει που εννά πάει, σε 1, 2, 5 χρόνια εννά γινεί) εν την λυπάται τζαι πολλά κανένας. Η Ευρώπη πρώτα επέθανεν στες καρκιές μας, τζι ύστερα στες πούτζιες μας. 

ΥΓ2: ότι τζαι να γινεί εννά περάσουμεν. Το καλόν μας είμαστεν ακόμα μιτσίς τόπος τζαι υπάρχει ακόμα λλίη αλληλεγγύη (με τζαι δίχα ταμείον). Εννά περάσουμεν, αλήθκεια. Εφάμεν μεάλην φατζιάν τζαι πρέπει να τα ξανακάμουμεν που την αρκήν. Μια γενιά έκαμεν το ήδη. Εν η σειρά μας. Ελπίζω τούντη φορά να τα κάμουμεν λλίον πιο ανθρώπινα, λλίον πιο καθαρά, λλίον πιο ουσιαστικά.