Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Το σύστημα

Εψές εμιλούσα με μιαν φίλην. Ελάλουν της πόσον παράξενα νιώθω τωρά τελευταία, μοναχικά, πως τα πράματα αλλάσσουν τζαι ξαφνικά είσαι μόνος σου σε έναν δρόμον (μεταφορικά μιλώ, χα, το δρόμον της ζωής). Μεγαλώνω, τζαι παθαίνω κατάθλιψην.

Τζαι η φίλη μου, η Μ#2 (σοφή κορούδα), είπεν τζείνην την μεγάλην κουβένταν, "έννεν το ότι μεγαλώνουμεν, εν το ότι ξεκινούμεν να μπαίνουμεν μες το σύστημαν".

τζείνον το σύστημαν, στο οποίον είσαι παραγωγικός πολίτης, που έσιεις κοινωνικές ασφαλίσεις, ταμείον προνοίας τζαι άλλα ακαταλαβίστικα σε μένα (ξέρω ότι εν καλά πράματα όμως τζαι πρέπει να τα απαιτώ, τζαι να σιέρουμαι που τα έχω), που έσιεις "δικαιώματα τζαι υποχρεώσεις", που αναμένει που σέναν, που μάλλον σε οδηγεί αναπόφευκτα, σε μιαν εξέλιξην, προσωπικήν, επαγγελματικήν, στες δεξιότητες, στον τρόπον σκέψης κλπ. Εν καλά τούτα ούλλα τα πράματα, εν αμφιβάλλω. Αλλά εγώ γιατί χαλιούμαι;

Το σύστημαν.....

Σε τούτον το σύστημαν θέλω να απαντήσω με έναν τραούδιν, εν το ήβρα σε βίντεο που το YouTube (η ελληνική μετάφραση θα ήταν ΕσύΣωλήνας;), τζαι εν έξερα τζαι που αλλού να ψάξω (είπαμεν είμαι άσχετη). Περιοριστείτε στους στίχους.

Το σύστημα

Στίχοι/Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Όσοι χτυπάνε μάγκα κάρτα στις εφτά
ξέρουν καλά τι πάει να πει
ορθά κοφτά
πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή
ένα δυάρι με κουζίνα το πολύ

Ένα δυάρι με κουζίνα
άιντε άντε το πολύ
τόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή

Όσοι κρατάνε μάγκα βάρδια ως το πρωί
μπορεί και να 'ναι σαν το θάνατο σκληροί
γιατ' η καρδιά καιρούς παλεύει
όσο αντέχει το σκαρί
ενώ το σύστημα εκπαιδεύει φαβορί

Γιατί το σύστημα έχει κι άλλα
συστήματα φριχτά
σε κλείνει μεσ' στη γυάλα
σε κόβει σε λεφτά
σε παίρνει σε σηκώνει
σε αποσυντονί-
σε καταβαραθρώνει
σε στίβει σε λιώνει
σου δένει το σκοινί.

Λοιπόν μ' αυτό το σύστημα
Σύστημα
το 'χουνε βάλει σύστημα
να πάμε πριν την ώρα μας
παιδιά στα κυπαρίσσια.

Αίσθημα αίσθημα
παίρνω κι εγώ το αίσθημα
μετράμε και τα φράγκα μας
και πάμε στα Παρίσια.

Σύστημα σύστημα
σ' αυτό το παλιοσύστημα
η πρώτη σοκολάτα μας
τα πρώτα μας μεθύσια

Αίσθημα αίσθημα
φιγούρα και συναίσθημα
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους και βαφτίσια

Όσοι κρατάνε αγκαλιά ένα παιδί
παιδί δικό τους,
εαυτό τους δηλαδή.
Αυτοί το ξέρουνε, στον έρωτα γιατί
δυο που αγαπιούνται
είναι μάτια μου αρκετοί
Ένα δυάρι με κουζίνα
και τα γούστα ασορτί
δυο που αγαπιούνται
είναι μάτια μου αρκετοί.

Γιατί, το σύστημα έχει κι άλλα
δυάρια με τι-βί
κλεισμένοι μεσ' στη γιάλα
τι λεν κι οι δυο βουβοί
και κινητά κι ακίνη-
και βίλες και αυτοκίνη-
παιδιά σκυλιά στη σάλα
να παίζουν μπουκάλα
μπροστά στη συσκευή.

Λοιπόν μ' αυτό το σύστημα
Σύστημα
το 'χουνε βάλει σύστημα
να πάμε πριν την ώρα μας
παιδιά στα κυπαρίσσια.
Αίσθημα αίσθημα
παίρνω κι εγώ το αίσθημα
μετράμε και τα φράγκα μας
και πάμε στα Παρίσια.

Σύστημα σύστημα
σ' αυτό το παλιοσύστημα
η πρώτη σοκολάτα μας
τα πρώτα μας μεθύσια.

Αίσθημα αίσθημα
φιγούρα και συναίσθημα
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους,
σε γάμους και
τα φάγαμε τα νιάτα μας
σε γάμους και βαφτίσια.

ΥΓ 1: εμέναν αγαπητό σύστημα μπορεί να με εκπαίδευσες για φαβορί, αλλά έτσι όπως το θορώ, μάλλον χάνω. Σορι α.

ΥΓ 2: Προς όσους έχουν λινκ που οδηγά στο βλογ μου, απολογούμαι, έκαμα μιαν ματσουτζιάν προσπαθώντας να βάλω ποτζίνον το πραματούδιν για τα πρόσφατα σχόλια τζαι για κάποιον λόγον τα λινκ σας αντί να παραπέμπουν στα ποστ μου παραπέμπουν στα σχόλια. Δεν ξέρω πως να το κάνω να επανέλθει. Η χαμένη στην μετάφραση Ερυκίνη σας.

9 σχόλια:

Eólica είπε...

όΙ ρε, εν παραπέμπουν στα σχόλια, εμένα έφκαλέν με κατευθείαν στην ανάρτησή σου.
Όσο για το σύστημα....όσο κοινότοπο τζιαι να ακούεται, εν στον καθέναν τελικά να έβρει τρόπο να ΜΕΝ μπει οριστικά μέσα στο σύστημα αλλά να ζεις τις δικές του στιγμές ελευθερίας μέσα σε τούτη την μαλακία που μας βολοδέρνει. Έχουμεν ούλλοι τούτες τις εμμονές που μας επεράσαν οι γονιοί μας: να κάμουμε σπίτι, να γοράσουμεν αυτοκίνητο μεγάλο, να στείλουμε τα κοπελλούθκια μας σε ιδιωτικό σχολείο. Ενώ εν τόσον απλά τα πράματα τελικά τζιαι οι χαρές της ζωής εν άλλες....μια εκδρομή στο βουνό, ένας καφές παρέα με καλές φιλες, να γελάς μαζί με τα μωρά σου...τζιαι όι να πηαίννεις στα καταστήματα να ξοδεύκεις το μισθό που εχτυπούσες ούλλη μέρα κάρτα για να πιάσεις....
Χάτες τζιαι καλός πολίτης!

Ανώνυμος είπε...

Για θεραπεία "συστημάτων" πουλώ υπηρεσίες...Ερυκίνη εφώναξες με;
Όχι ε;
καλά ρε είπα να δοκιμάσω.να φκάλω το κατιτις μου...:ρ

Ερυκίνη είπε...

@eolica
εχεις απόλυτο δίκιο, εν στο σιέριν σου να μεν αφομοιωθείς μες στο σύστημαν, τζαι αντί να αλλάξεις εσύ να το αλλάξεις τζείνον. ευελπιστώ ότι εννά τα καταφέρουμεν... εν έχω τες εμμονές (νομίζω) της κοινωνίας, για γάμους τζαι σπίθκια τζαι ιστορίες, αλλά εντάξει, όσον μεγαλώνεις τόσον πιο κοντά σου εν οι εμμονές του περίγυρου. ας είμαστεν αισιόδοξοι έννεν;

@groupetherapy
ρε kalioush, σορυ μανα μου αλλά εν το έπιασα το ππόιντ του σχολίου σου με τίποτες όμως, εννά υποθέσω ότι εν έναν αστείον που εν έπιασα. ξέρεις κάτω που την βαφήν, έσιει ξανθόν, πολλύν ξανθόν...

gregoris είπε...

τζιαι λλιόττερον κουλτουρέ,
πιο λαϊκιστί
"το σύστημα είναι ένοχο,
και οι συνθήκες της ζωής,
το σύστημα είναι ένοχο
μα δεν το δίκασε κανείς"
Λ. Παπαγιαννοπούλου, Σ. Καζαντζίδης

Ανώνυμος είπε...

Vre Erykini mou...
ti systimiki theoria (systimata = omades opws oikogeneia, koinwnia stin opoia anaferthikes)xereis tin pou to panep. E. ...niwtheis paraxena mesa se touto to systima pou zeis eipes... E. itan san na kalouses gia voitheia to group (omada =systima) e-therapy? (G.E.T = diladi emena) E? e? :p mporw na sou exigisw kai me mathimatikes praxeis....estw x = y, opou x =...(asteieuomai)
filiaaaaaaa

Ερυκίνη είπε...

@gregoris
ευχαριστώ για την προσθήκη!

@kalioush
α ήταν που τζείνα τα αστεία των ψυχολόγων που μόνον εμείς γελούμεν. θκιάορκα σου, εν το έπιασα αμέσως, αλλά τωρά είμαι ok. εν θα χρειαστούν τα μαθηματικά!

qwazix είπε...

Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω την ελπίδα ότι ένας και δυο μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα, ακριβώς γιατί εγώ την έχω χάσει. Πάντως νομίζω ότι ακούω τον εαυτό μου, με ορισμένα από αυτά που λές, μπορεί να μεγαλώνουμε και να έρχονται και κάποιες πολυπόθητες ελευθερίες, μα έρχονται και ευθύνες πολλές και ρουτίνα. Μακάρι να κόλλαγε ο χρόνος κάπου εκεί στην τρίτη λυκείου ή στο πρώτο έτος... Έτσι λέω τώρα βέβαια, τότε περίμενα να τελειώσουν...

Ερυκίνη είπε...

nai akrivws qwazix, en anapofeukta kapoia pramata, tzai oi euthunes tzai i routina. an thes na meineis monos sou, prepei na doulepseis na plirwseis noiki. facts of life, very near to the brain (koinws konta sto nou), alla eimai nakkon kakomathimeni, ti na kamw?? nai wraio to prwto ptyxio genikotera, kamia sxesi me to metaptyxiako, einai oloi se alloi fasi. enw twra, egw thelw na to paizw foititrioula, oi alloi omws exoun kopellouthkia spithkia klp

qwazix είπε...

Και μου έρχεται η ερώτηση στο μυαλό, μόλις διαβάζω αυτά που γράφεις: Με 80 και πλέον χρόνια προσδόκιμο ζωής, δεν προλαβαίνουμε να τα κανουμε όλα; Γιατί τόση βιασύνη; Και γιατί τόση πίεση για τα "χαμένα χρόνια";
Τέλος πάντων, ξέρω πως δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση anyway...