Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

Πέφτοντας που τα σύννεφα

Την Δευτέραν ήταν η επέτειος του Πραξικοπήματος.

Έσιει τζαιρόν εν η αλήθκεια να είμαι στην Κύπρο έτσι μέρα τζαι για τη σχέση φυσικά η πρώτη εμπειρία.

Οπόταν επροετοίμασα τον για το τι να περιμένει. Είπα του εννά έσιει σειρήνες, όι να συντρομαχτείς (αλλά που μέσα μου εσκέφτουμουν, λαλείς να έσιει ακόμα σειρήνες όξα εσταματήσαν να το κάμνουν τούτο;). Σταθερά, όμως, τζαι προβλεπόμενα οι σειρήνες ήρταν. Εμάς ήβραν μας στο αυτοκίνητο σαν επιένναμε δουλειά με τη σχέση με το ΝτίΤζέι ΦΜ στο ττάππο. Σχεδόν εν τες ακούσαμεν.

Αλλά η σχέση είπεν σαν εκατέβαινεν που το αυτοκίνητο εν μέσω σειρηνών "ευτυχώς που με επροειδοποίησες, διαφορετικά εννά ήταν λλίον φοητσιάρικο".

Στο σπίτιν το απόγευμαν εγώ εθορούσα μιαν εκπομπή στην τηλεόραση για το πραξικόπημα (μεν με ρωτήσεις γιατί). Τζαι ελάλουν της σχέσης ότι ήταν ενδιαφέρουσα εκπομπή γιατί ήταν δημοσιογράφοι του ΡΙΚ τζαι επεριγράφαν που επίαν οι πραξικοπηματίες να καταλάβουν το ΡΙΚ.

Τζαι τζιαμέ η σχέση έπαθεν το πατατρακ. Ένα λεπτό, όι κάτσε ένα λεπτό. Τι εννοείς πραξικοπηματίες; Οι Τούρκοι; Οι σειρήνες σήμερα εν ήταν για την Τούρκικη εισβολή;

Τζαι εγώ να είμαι κάπως, όι σαν σήμερα εν το Πραξικόπημαν που εγίνηκεν. Οι Τούρκοι ήρταν λλίες μέρες μετά.

Έππεσεν που τα σύννεφα η σχέση. Καλά εγίνηκεν πραξικόπημα; "Καλά τόσον τζαιρόν δεν το έξερεν;" αναρωτήθηκα; Εγώ φταίω υποθέτω που δεν ανέλυσα διεξοδικά το κυπριακόν πρόβλημα στη σχέση (έχουμεν τζαι άλλη ζωήν εντάξει; μεν με κατακρίνετε).

Τζαι ποιος έκαμεν το πραξικόπημαν; Τζαι ποια εν η διαφορά μεταξύ πραξικοπήματος τζαι εισβολής; (μάνα μου ρε έσιει πλάσματα στον κόσμο που δεν εχρειάστηκεν να εντρυφήσουν σε έτσι όρους). Ούλλον ερωτήσεις η σχέση. Το πραξικόπημαν ήταν plot twist που εν το επερίμενεν υποθέτω. Εθόρεν το στόρυ ίσως σαν να εν αμερικάνικη ταινία (όπως το βλέπουν τζαι οι παραπάνω Κυπραίοι δηλαδή) εμείς οι καλοί τζαι οι Τούρκοι οι κακοί.

Απλά, ξεκάθαρα πράματα.

Εμ η αλήθκεια έννεν τόσον απλή είπα του. Τζι άτε τωρά να εξηγάς....

ΥΓ: στην ερώτηση "καλά τωρά στο βίντεο γιατί δείχνει τους Τούρκους;", ελαλούσα της σχέσης ότι επειδή η εισβολή ήρτεν τόσο σύντομα μετά το πραξικόπημα συνήθως τα δύο παρουσιάζονται μαζί τζαι σπάνια το πραξικόπημαν που μόνον του. Που εν φυσικά δικαιολογία (η χρονική εγγύτητα). Επρόσθεσα μετά ότι φυσικά συμφέρει μας πολλά παραπάνω να εστιαζούμαστεν στην εισβολή τζαι να αφήνουμεν το πραξικόπημαν στο περιθώριο γιατί εν πιο εύκολον να φταιν οι άλλοι. Τζαι εσκέφτηκα για πρώτη φορά, εαν είσιεν παραπάνω διάστημα μεταξύ των δύο, εαν δεν ήταν λλίες μέρες αλλά εφτομάδες, μήνες, πως θα εξελίσσετουν η ιστορία, τζαι πιο ουσιαστικά η θεώρησή μας της ιστορίας...  Εννά ήταν ακόμα το πραξικόπημα πάλε μια by the way αναφορά; Τέλοσπάντων, σκέψεις υποθετικές .    

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Μουσικά δρώμενα

Εν τζαι εν ότι θέλω να παραπονιούμαι.

Για να είμαι ειλικρινής επέρασα μιαν πολλά ωραίαν εφτομάδαν στη Λευκωσία, που άποψη μουσικής ευχαρίστησης, τζαι εν έναν πράμαν που αγαπώ στα καλοτζαίρκα στην Κύπρο, που έσιει συναυλίες τζαι φεστιβάλ τζαι μπορείς να κάθεσαι (έστω τζαι σε πλαστικήν καρέκλαν Λόρδος) τζαι να ακούεις μουσική κάτω που τον έναστρον ουρανόν τζαι να έσιει που τ'αλήθκεια αστέρκα (όι να χώννουνται μες τα σύννεφα) τζαι να μεν εν κρυάδα, ίσια ίσια λλίη δροσιά να φύει η πυρά της μέρας.

Αλλά ρε παιδί μου 6 μήνες στην Κύπρο, κανένα μα κανένα που τα δρώμενα που επία να παρακολουθήσω που είχαν ώραν έναρξης (με συναυλία, με θέατρο, ούτε καν σινεμά τα γέριμα) δεν εξεκίνησεν στην ώραν του. Το πιο σύντομον ήταν το εψεσινόν, τζαι τούτο γιατί ο κόσμος στα 15 λεπτά καθυστέρησης εξεκίνησεν να χειροκροτά μπας τζαι ξεκινήσουμεν (πρώτη φοράν είδα έτσι πράμαν).

Τζαι τζείνον το κλασσικον το πήεννε έλα του Κυπραίου. Ξεκινά η συναυλία η ώρα 9, αλλά αντί να έρτει ο κόσμος λλίον πριν τες 9 να έβρει τόπο να κάτσει κλπ, έρκουνται ούλλοι 9 - 9 και 10 τζαι πάνω κάτω να έβρουν που να κάτσουν, ή βρίσκουν κάτι γνωστούς στην άλλην πάντα τζαι παν να πουν ένα γεια (η συναυλία εξεκίνησε αλλά εν πειράζει, θκυό λεπτά να πεις γεια του Κωτσιου εν θα πειράξουν τον καλλιτέχνη). Η να γυρεύκουν τους φίλους τους τζαι να έσιει 3 πλάσματα σαν εξεκίνησεν η συναυλία να στέκουνται τζαι να νεύκουν ώσπου να τους δει ο παρέας τους λες τζαι θα σαλπάρει το πλοίο.

Τζαι το μουρμουρκόν. Τζείνον το πράμαν που κάθεσαι να ακούσεις μουσική τζαι ακούεις που πίσω σου το βουητό του κόσμου που κοινωνικοποιείται.

Ναι, ναι, ξέρω, εμείς είμαστεν μεσογειακοί εν είμαστεν ξενέρωτοι (εγώ είμαι λλίον κατ'ακρίβειαν) να καθούμαστεν μούγκα στη στρούγκα να ακούμεν μουσική. Τζαι εν οκ για κάποια πράματα, για κάποια άλλα είδη μουσικής που εν by default λλίον ξενερουά (πχ. τζαζ), απλά εν λλίον παράξενον.

Τέσπα... όπως τζαι να ναι εν ωραία. Πολλά ωραία. 

ΥΓ: Αρέσκει μου που παραπονιούμαι για τους άλλους, αλλά μπορώ να φανταστώ κάποιον που το εψεσινό κονσέρτο κλασσικής μουσικής ναν κάπως "Παναγία μου, έσιει κάτι Λευκωσιάτισσες, που  τζοιμούνται σαν ακούουν κλασσική μουσική, ας πούμεν τίποτε επίπεδο, τίποτε".