Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Τι το' θελα?

Εν τούτον που λαλούν η περιέργεια εσκότωσε τη γάτα. Ε, η περιέργεια εσκότωσε μου τον ενθουσιασμό...

ακούω που λαλείτε στη δουλειά διάφορα πράματα (ραδιόφωνο κυπριακό, ραδιόφωνικο βελγικό, playlists του youtube που Βαμβακάρη σε Paolo Nutella, Locomondo στες μέρες που όλα πάνε σκατά). Στο λαπτοπ της δουλειάς εν έχω πολλή μουσική, μόνον θκυό τρια τραούθκια της Nina Simone, της Aretha τζαι της Πασπαλά που μου τα έδωκεν η κολλητή Μ. όταν ήμουν Κύπρο. Πασπαλά μιλούμε γουστάρω πάρα πολλά, στην αρκήν άκουα κυρίως για το Λευκό μου Γιασεμί, αλλά μετά που τες πρώτες φορές εκόλλησεν μου ρε παιδί μου τούτον το τραούδιν στο νου... Το πρόβλημα με το Mare maje εν ότι εν καταλάβεις ίντα μπου λαλεί. Μιλούμεν άκουσα το πολλές φορές, πάρα πολλές. Τζαι τα γέριμα πόσον να τραουδάς, να λαλείς τες λέξεις, τους στίχους χωρίς να ξέρεις τι λαλούν;;;



Ε σήμερα αποφάσισα να το γκουγκλάρω (άκου τωρά λέξη). Τζαι ήβρα τούτην την μετάφραση.

Βαλτοτόπια και μαύρη θάλασσα
εσύ είσαι πεθαμένος κι εγώ τι θ' απογίνω
σαν κουρέλια οι πλεξίδες μου
πέφτουν στο πρόσωπό μου
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι η μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.

Είμαι μια ψυχή χαμένη
ο άνθρωπός μας μ' άφησε για πάντα
το σκυλί πια δεν γαυγίζει
τα παραθύρια κλείσαν
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.

Είχα κάποτε ένα καλυβάκι
τώρα είμαι μόνη κι έρημη
δίχως σπίτι και κρεβάτι
δίχως ψωμί και συντροφιά
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.

Τζαι συγγνώμην, εν θέλω να υποτιμήσω τους στίχους ή το νόημα, αλλά πραγματικά, πραγματικά εχαλάστηκα. Εν επερίμενα τόση μαυρίλα....

αααααααααχ. Γιατί, γιατί, γιατί να το γυρέψω;; Εν εμπορούσα απλά να μεν ξέρω;

Συμπληρωματικό

Επειδή είμαι λλίο ασχέτου απο υπολογιστές το είπαμεν....

Το γράμμα του August Sander για τζείνους που εν φκάλλουν τα γράμματα της φωτογραφίας πιο κάτω (είμαι αθκιανή σήμερα, τα italics δικά μου):


My Confession of Faith in Photography
“People of the 20th Century”

A cultural work in photographic pictures divided into 7 sections, grouped in classes and comprising c.45 portfolios.

I am often asked how I came upon the idea of creating this work:
Look, Observe and Think
And the question is answered:

Nothing seemed more appropriate to me than to render through photography a picture of our times which is absolutely true to nature.

Every period of the past had left us documents and books with pictures, but photography has given us new possibilities and different problems from painting. It can reproduce things with impressive beauty, or even with cruel accuracy, but it can also be outrageously deceptive. In order to see truth we must be able to tolerate it, and above all we should pass it down to our fellow men and to posterity, whether it is in our favour or not.
If I, as a normal person, can be so immodest as to see things as they are and not as they should or could be, please forgive me, but I cannot do otherwise.
I have been a photographer for thirty years, and have devoted myself to photography with all seriousness. I have been down good paths and bad and I have acknowledged my mistakes.
The exhibition in the Cologne Kunstverein is the result of my quest and I hope I am on the right path. I hate nothing more than sugary photographs with tricks, poses and effects.
So allow me to be honest and tell the truth about our age and its people.
August Sander
(Written in November 1927)

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Φοβος

Πριν λλίες μέρες επία στο Λονδίνο... μια που τες συνηθισμένες επισκέψεις στη γνωριμία/επαφή/σχέση. Μόνο που κάποια πράματα δεν ήταν ακριβώς τα συνηθισμένα. Τζαι εν μιλώ για το ώρες-ώρες ηλιούδιν του Σαββάτου...

Την προηγούμενη εβδομάδα που λέτε για πρώτη φορά είσιεν στες Βρυξέλλες αστυνομία μέσα στο δωμάτιο αναμονής του τρένου που θα μας έπαιρνεν Αγγλίαν (τζείνον που πάει κάτω που τη θάλασσα, ναι). Αστυνομία. Εντάξει τωρά η βελγική αστυνομία μεν φανταστείτε τύπου κυπριακή αστυνομία. Τα πλάσματα εν περπατούν με ύφος "εδόκαν μου εξουσία γι'αυτό γαμώ τζαι δέρνω". Επροσπαθούσαν πάρα πολλά να εν διακριτικοί, επήρεν μου μισάωρο να συνειδητοποιήσω ότι ήταν στο χώρο τζαι μετά αρκετή ώρα να καταλάβω ότι ο σσιύλλος που επερνούσεν ανάμεσά μας τζαι εμύριζεν τες τσέντες μας ποτζεί ποδά ήταν της αστυνομίας. Διακριτικά, διακριτικά, χωρίς κουβέντες τζαι τραμπουκκισμούς, χωρίς να προκαλέσουν αναστάτωση εψάχναν μας. Εψάχναν μας ούλλους....

Φόβος....

Το Λονδίνο άρκεψεν να μπαίνει σε ρυθμούς ολυμπιακών αγώνων τζαι μαζί με τα γήπεδα άρκεψεν να χτίζεται τζαι ο φόβος της τρομοκρατίας.

φτάνοντας το Λονδίνο θκιαβάζω στην εφημερίδα για τον κλοιό γύρω από την πόλη. Σιγά σιγά κλείνουν όλες τες εξόδους/εισόδους προς και από Λονδίνο κρατώντας μόνο όσες χρειάζονται υπό συνεχή παρακολούθηση. Θέλουν ανά πάσα στιγμή να ξέρουν ποια αυτοκίνητα εμπήκαν μέσα στην πόλη λαλεί η επαφή/γνωριμία/σχέση...

Φόβος... σαν τζείνες τες ταινίες θρίλερ που η πρωταγωνίστρια μπαίνει σπίτι τζαι κλειδώνει πόρτες τζαι παράθυρα. Κάπως έτσι τζαι στο Λονδίνο....

Τζαι ο πανικός να εξαπλώνεται. Αρθρογράφος στην εφημερίδα κατηγορεί τα μισά πανεπιστήμια της χώρας γιατί επιτρέπουν ισλαμικές φοιτητικές ενώσεις. Εξάλλου εν μπου δαμέσα που φκαίνουν τζείνοι που κάμνουν τες τρομοκρατικές επιθέσεις. Πως μπορεί ένα πανεπιστήμιο να επιτρέπει στους τρομοκράτες να δρουν μέσω των οργανώσεων τους; Η λύση βέβαια μια: να κλείσουν οι οργανώσεις φυσικά... άσχετο που έσιει τόσους μουσουλμάνους φοιτητές που δεν εκάμαν τρομοκρατικήν επίθεση....

Τζαι ο πανικός να μεταδίδεται που χώρα σε χώρα. Βλέπετε η Γαλλία απαγόρευσε τη μπούρκα, η Αγγλία γιατί;; Τζαι οι Γάλλοι να κατηγορούν τους Εγγλέζους γιατί με την ανεκτικότηταν τους φέρνουν τζαι υποθάλπουν τους τρομοκράτες στην Ευρώπη. Τζαι υπάρχουν τζαι κάτι φωνές της λογικής που αντιστέκουνται στον παραλογισμό που προσπαθούν να επιβάλουν οι Γάλλοι, αλλά εν είμαι σίουρη τζαι πόσον ακούουνται...

Μια πόλη υπό πολιορκία φανταστικών εχθρών. Δεν ξέρω αν έχουν δίκαιο ή όι να φοούνται. Αν θα κάμουν επιθέσεις ή όι. Τζείνον που ξέρω εν ότι η χρόνια δυτική πολιτική του "ο δυνατός αλωνίζει τζαι ξεζουμίζει" έφερεν τους στο τέλος στον συνεχή φόβο. Τζαι το λυπηρόν ένι ότι τούτον τον φόβον πληρώνουν τον πάλε οι άνθρωποι που εν μπαίνουν στο καλούπι της δυτικής κοινωνίας τους, οι οποίοι στοχοποιούνται αν φορούν μαντίλα, αν εν σκουρόχρωμοι, αν έχουν μούσια, αν πιστεύκουν στον θεόν τους... ακριβώς όσα επεριμέναν να έβρουν σε μια δημοκρατική, δυτική, πολιτισμένη χώρα...

ΥΓ: στο Λονδινον η Ερυκίνη σας καθότι λατρης της τέχνης, επίεν στο Tate Modern, τζαι μπορεί πόξω το μουσείον να έμοιαζεν η φάμπρικα η φάμπρικα δε σταματά, αλλά που μέσα είσιεν έκθεσην και γαμώ. Τζαι εμέναν εν με ενθουσίασεν ο Gauguin, αλλά ο όροφος 5, τζείνος με την έκθεση φωτογραφίας ενός Γερμανού φωτογράφου, με πορτραίτα από καθημερινούς ανθρώπους της λίγο πριν τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανίας. Παραθέτω τη μόνη φωτογραφία που έφκαλα που το μουσείο (ευελπιστώ ότι άμα πατήσετε πάνω θα μπορέσετε να θκιαβάσετε τι λαλεί).




Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Από το Σεφέρη στο Σάκη...

συγγνώμην αγαπητό αναγνωστικό κοινό (μυριαααάδες) για το απότομον της υπόθεσης, αλλά σε ετούτον το βλογ έτσι το πάμεν. Συνοχή: καμία

και επιστρέφω με ερώτημα, ουσιαστικό, σοβαρό και γυναικείο (κατακρίβειαν τζαι αντρικόν).

Τι κάμνεις αλήθκεια άμαν δεν πάεις με τίποτες όμως την παρέα του φίλου σου (κυρίως τζεινες τες φίλες που ήταν πρώην φιλενάδες ή φιλενάδες wannabe ή παλιοί έρωτες);;; Τζαι τι κάμνεις όταν έρτει τζείνη η ώρα που η παρέα του φίλου σου θα αποφασίσει ότι θέλει να κάμετε ούλλοι μαζί διακοπές;;; αλλά εσύ εν θέλεις;;;

Όι πέτε...

Update 15:01:

επαθα που λαλείτε ενα ψιλοπανικό πριν 5 λεπτά όταν εθθυμήθηκα ότι η επαφή/γνωριμία/σχέση, συνηθίζει να προσπαθεί να θκιαβάσει το μπλοκ μου χρησιμοποιώντας το Google translator τζαι αγχώθην ολίγον τι. έβαλα που λαλείτε το κείμενο στο google translator να δω το μέγεθος της βλακείας μου. Ε, να πω την αλήθκεια μου με τούτη την μετάφραση εν νομίζω να καταλάβει τζαι πολλά!

From Seferis in Saki ...

pardon dear readers (myriaaaades) for the ablation of the case, but in this circumstance the smallpox so pamen. Consistency: no

and return to a question, substantial, severe and female (katakriveian used to be and male).

How are you alithkeia Aman goes with anything but the companionship of your friend (especially Jane them friends who were former girlfriends or wannabe girlfriends or old love)??? Used to be and how are you when Jane ertei time the friends of your friend decides that wants to Kametas oulloi holiday together??? but you want that???

By Pete ...

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Όπου και να ταξιδέψω η Κύπρος με πληγώνει αλλιώς Το τελειωτικό κτύπημα

Συγγνώμη κύριε Σεφέρη μου που σας πιάννω στο στόμα μου... Εν το έθελα, αλλά έτο συμβαίνει καμιά φορά.

Στο Λέιντεν της Ολλανδίας ασπούμεν που εταξίδεψα (εν μπορώ να πω πολλά ωραία επέρασα κατά τα άλλα), εδιαταράχτηκεν η ψυχική μου ηρεμία, με έναν τρόπον που μόνον ο παραλογισμός της Κύπρου μπορεί να καταφέρει. Είμαι τζαι σε φάσην ευάλωτην, προτιμώ να μεν διαταράσσομαι. γι'αυτό και συνειδητά εσταμάτησα να θκιαβάζω εφημερίδες, να ακούω ειδήσεις, προτιμώ να μεν μαθαίνω τίποτε που το τι γίνεται στην Κύπρο, γιατί το ιατρικό σύστημα δαμέ εν το εμαθα καλά, εν το ρισκάρω με τα εγκεφαλικά σε ξένον τόπον...

Αλλά έτο, θέλεις εν θέλεις, άμαν βρέθεσαι με Κυπραίους, αναμφισβήτητα θα μάθεις τζαι τα νέα της Κύπρου. Τζαι θα φκείς έξω που τα ρούχα σου. Πολλά πράματα έμαθα που λέτε(όπως για παράδειγμα ότι οι Οικολόγοι είναι μυστικοί undercover πράκτορες της Τουρκίας που χρησιμοποιούν διάφορα μέσα που δε βάλλει ο νους, όπως τα αμπελοπούλια, για να καταστρέψουν τη χώρα), αλλά τζείνον που με τσάκκισεν έσιει άμεσην σχέση με την προηγούμενη συζήτηση στο μπλογκ.

Γιατί τζαι καλά στες κατασκηνώσεις της ΠΕΟ, της ΣΕΚ, στα ΕΔΟΝόπουλα, και δεν ξέρω γω τι ο φανατισμός με το κόμμαν εν αναμενόμενα, αλλά στο σχολείο;; έμαθα που λαλείτε για πρώτη φορά την ύπαρξη της ΠΕΟΜ, και της ΜΑΚΙ (δεν είναι γιαπωνέζικα). Μάλιστα. Τούτα που λέτε είναι μαθητικές οργανώσεις - κομμάθκια της ΝΕΔΗΣΥ τζαι της ΕΔΟΝ. Μπορεί ούλλοι εσείς να τα ξέρατε τούτα, αλλά εγώ έππεσα που τα σύννεφα. Όχι επειδή υπάρχουν κυρία μου, εξάλλου είπαμε τζαι στο προηγούμενο ποστ το πως κάποιες οικογένειες φροντίζουν να γαλουχίσουν τα παιδιά τους που τη στιγμή που αρκέφκουν να μιλούν. Έτσι εν λογικόν μέσα στες κομματικές νεολαίες να έβρεις ούλλες τες ηλικίες τζαι τα ανήλικα ακόμα. Τζείνον που με έφυρε εν ότι τούτες οι ομάδες δρουν επίσημα, εννοώ όχι στα κρυφά, αλλά στα φανερά, μέσα στα δημόσια σχολεία τζαι στες μαθητικές εκλογές.

Εγώ γιατί τες μαθητικές εκλογές στο σχολείο θυμούμαι τες διαφορετικά; Γιατί δεν είχα επαφή με τούτες τες κομματικές οργανώσεις ώσπου να πάω πανεπιστήμιο; Τζαι τζιαμέ που άρκεψα να αφτέννω τζαι να θυμώνω, τζαι να λαλώ του παρέα του Δ. "καλά γιατί εν τους καταγγέλνει κανένας; οι δασκάλοι εν το ξέρουν τούτον; το υπουργείον έμαθεν το; το υπουργείο εν μπορεί να παρέμβει;", ο παρέας ο Δ. εσταμάτησεν με για να μου πει ότι έννεν παράνομο να δρουν τούτες οι οργανώσεις στες μαθητικές εκλογές τζαι ότι υπάρχει νόμος που επιτρέπει στα κόμματα να αναμειγνύονται στες μαθητικές εκλογές των σχολείων.

Δαμέ ένιωσα το εγκεφαλικό να έρκεται. Τζαι ρωτώ. Πότε επέρασεν έτσι νόμος; Εμείς γιατί εν το εμάθαμεν; (εντάξει μπορεί εσείς να το ξέρετε, τζαι μόνον εγώ να είμαι λλίον καθυστερημένη στην πληροφόρηση) Με ποιο δικαίωμαν η Βουλή αποφασίζει ότι είναι νόμιμο να γίνεται πλύση εγκεφάλου στα ανήλικα; Γιατί ο παρέας ο Δ. είπεν μου ότι ως τζαι στα δημοτικά θα έβρεις αριστερές και δεξιές ομάδες. Στα δημοτικά;;;; στα δημοτικά οι μισοί μαθητές εν μπορούν να ξεχωρίσουν το αριστερό που το δεξίν τους σιέριν τζαι εννα καταλάβουν την αριστερά τζαι τη δεξιά;;;

ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ; ΜΕ ΠΟΙΟ; τζαι που εν οι δάσκαλοι; που εν οι γονιοι;;;;; δεν το χωρεί ο νους μου. αν είχα κοπελλούιν δεν θα το άντεχα με τίποτε να πηαίνει στο σχολείο τζαι να μάχουνται τα κομματόσκυλα να το προσηλυτίσουν. δεν το πιστεύκω ότι υπάρχει έτσι νόμος. τζαι αν κάποιος εκεί έξω ξέρει λεπτομέρειες, please, μοιραστείτε τες μαζί μου (γιατί αλήθκεια ευελπιστώ να μεν έξερεν καλά ο παρέας ο Δ. που μου το ελάλεν τζαι να μεν ισχύει). Τζαι πως μπορεί να επέρασεν έτσι πράμαν τζαι να μεν έγινε θέμα;; Που εν τα κανάλια; Που εν οι εφημερίδες; Που εν οι σύνδεσμοι γονέων;

Εν έσιει κανέναν σε τούτον το νησίν πλέον που να μεν τρέφεται που τα κόμματα για να πει μιαν λέξην, μιαν λέξην λογικήν;; Τζαι που είμαστεν εμείς, εμείς οι μπλόκκερς ή εμείς οι έξω που τα κόμματα να πούμεν κάτι;;;

Δεν γουστάρω ρε να ξέρω ότι έσιει έτσι καταστάσεις στα σχολεία. Δεν γουστάρω να κάμνουν recruitment (σόρυ εξέχασα την ελληνική λέξη) τα κόμματα για τα αρνιά που θα κρατούν τα πανώ τζαι τες σημαίες τους στες εκλογικές συγκεντρώσεις μέσα στα σχολεία. Δεν γουστάρω να φανατίζουνται τα κοπελλούθκια σε τέθκοιαν ηλικία χωρίς να έχουν πρώτα θκιαβάσει ή καταλάβει τι υποστηρίζουν. Δεν γουστάρω ούλλα τούτα να γίνουνται μέσα στα δημόσια σχολεία όχι απλά με την ανοχή ούλλων, αλλά με τη βούλλα την νομιμότητας.

άμαν ένας γονιός θέλει να κάμει το παιδίν του αριστερό ή δεξιό (ή μπροστινό ή πισινό δεν έχει σημασία) με γεια του με χαρά του, να το πάρει στες κομματικές νεολαίες, να το πάρει στες συναυλίες τζαι τες κατασκηνώσεις τζαι τι άλλον κάμνουν τούτες οι ομάδες, να το γράψει πρώτον πρώτον, ας κάμει ότι θέλει, αλλά έξω που το σχολείον. Το σχολείον εν για ούλλους, τζαι τζείνους που γουστάρουν τα κόμματα τζαι τζείνους που εν τα γουστάρουν. τζαι δεν το πιστεύκω πως κάτι τόοοοοσον αυτονόητον, δεν πέρασε που τον νου κανενού. Ιδίως τζιαμέ στο υπουργείον παιδείας. Τι στα ανάθθεμαν κάμνουν; Πέτε μου. Όι πέτε μου.

Εν αντέχω, εννά μεταναστεύσω κάπου πιο μακρινά, κάπου που εν θα φτάννουν οι ειδήσεις της Κύπρου, γιατί εν αντέχω άλλον. Μήπως τελικά να πάω στο Μπαλί;

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Ας μεν απορούμεν μετά....

Που ήμουν μιτσιά επιαίνναμεν τζι εγώ τζι ο αδελφός μου στην κατασκήνωση της ΠΕΟ τα καλοτζαίρκα. Γιατί η μάνα μου ως εργάτρια με ειδίκευση στα δικαίωματα του εργαζομένου ήταν γραμμένη στη συντεχνία της ΠΕΟ. Τζαι επειδή εν είχαν ποττέ πολλά λεφτά να μας στέλνουν summer school να προσκολιούμαστεν, η μάνα μου έκαμνεν αίτηση τζαι έστελνεν μας καταστήνωσην της συντεχνίας. Παρόλαυτα οι γονιοί μου εν ήταν ΑΚΕΛικοί. οι γονιοί μου εν ήταν ποττέ τίποτες. Παρά τες όποιες απόψεις μπορεί να έχουν, τζαι οι θκυό τους κατά βάση πιστεύκουν (τζαι εμεταδώσαν το τζαι στα παιθκιά τους) πως ότι κάμεις μες τούτην την ζωή κάμνεις το με τα θκυό σου τα σιέρκα τζαι στηρίζεσαι στον εαυτόν σου. Τζαι αφού ποττέ εν εθέλαν χάρες τζαι κανονίσματα (αν τζαι τωρά η μάνα μου θα επαρακάλαν να κανονίσουν την κόρην της στην κυβέρνηση, αλλα δυστυχώς ακόμα εν ήβρεν τρόπον να πείσει την κόρην της), ούτε εξέραν ποττέ καμπόσα γράμματα για να ασχολούνται τζαι να καταλάβουν που πολιτικήν, εν είχαν ποττέ την ανάγκη να στολιστούν οπαδοί κανενού κόμματος.

Στην κατασκήνωσην που λαλείτε, επερνούσαμεν πολλά ωραία, αρεσκεν μου πάρα πολλά τζαι καθόλου δεν ήμουν σαν τζείνα τα μωρά που στη δεύτερη μέρα εκλαίαν τζαι εθέλαν την μάναν τους (ήμασταν μιτσιοί που επαένναμεν κατασκήνωση). Θυμούμαι κάθε πρωίν ετρώαμεν πρόγευμαν που το ετοιμάζαμεν μόνοι μας, κάθε μέρα άλλη ομάδα, τζαι πρόγευμαν απλόν, αλλά χορταστικόν, αυκόν, τζαι φέτες με μαρμελάδα, γάλα τζαι δημητριακά. Τζαι μετά άρκεφκεν η μέρα μας. Κατά βάση θάλασσα τζαι παιχνίδιν. Αλλά το πρώτον πράμαν κάθε μέρα ήταν η ομαδική συγκέντρωση τζαι τα ομαδικά τραγούδια, ξέρετε τωρά τα τραγούδια της κατασκήνωσης. Πριν τα τραγούδια ήταν τα συνθήματα. Τζιαμέ που εξεκινούσαν τα συνθήματα εγώ τζαι ο αρφός μου ήμασταν οι μόνοι που εχάσκαν. Εν είχαμεν ξανακούσει τίποτε που τούτα ποττέ στη ζωή μας πρίν. Έσσω μας έτσι πράματα εν επαίζαν ούτε για αστείο (οι γονιοί μου θα επαθαίναν κρίσην αν ακούαν πολιτικά συνθήματα έσσω μας για οποιοδήποτε κόμμα. Συνθήματα έσσω μας μόνον της Ομόνοιας, γιατί είμαστεν τζαι παραδοσιακά Ομονοιάτικη παθιασμένη οικογένεια).

Θυμούμαι την πρώτη φορά που ελαλούσαν οι υπόλοιποι μιτσιοί "Της Κύπρου η καρδιά χτυπά αριστερά" εγώ εθόρουν την καρθκιάν μου τζαι εσκέφτουμουν ότι ούλλους η καρδιά εν στα αριστερά, μα τι λαλούν τούτοι; τίποτε εν εκάταλαβαινα τζαι τίποτε εν έξερα. Εγώ τζαι το αδέρφιν εμπαίναμεν εν τέλει με πάθος στο "χαρωπά τα δυό μου χέρια τα κτυπώ" σε έδαφος γνώριμον και κατανοητόν.

Εν ξέρω γιατί το εθθυμήθηκα τούτον τούτες τες μέρες, μπορεί επειδή καμιά φορά τείνουμε να αγνοούμε τα πραματα που κάμνουμεν τζαι να απορούμεν μα γιατί τα κοπελλούθκια μας κάμνουν έτσι; τότε ως παιδί εφαίνετουν μου μεν παράξενον, αλλά εν εμπορούσα να αντιληφθώ το τι ακριβώς εβίωνα. το πως μικρά παιδάκια (που φαντάζομαι εν εκαταλαβαίναν παραπάνω που μέναν) εδιδάσκουνταν να υποστηρίζουν ένα πράμα, μηχανιστικά, παπαγαλίστικα, εσύ λαλείς τζαι εγώ επαναλαμβάνω. εδιδάσκουνταν που άλλους πιο μεγάλους, στα 15-16, οι οποίοι δεν είχαν πρόβλημα να κάμνουν τούτην την παπαγαλία σε μιτσιούς πόσο 8-9 χρονών; τζαι χωρίς να έχω πάει ποττέ σε κατασκήνωση άλλων συντεχνιών (η μάνα μου επειδή δεν εφάκκαν πενιά για κανέναν κόμμα, παρά μόνο για την καλοπέραση των παιδιών της, έκαμνεν αίτησην παντού τζαι όπου κάτσει), πιστεύκω ότι αν επιαίνναμεν μια από τα ίδια θα έπαιζεν τζαι τζιαμέ. Εν μπορώ να ξέρω, υποθέτω...

Μια βιομηχανία παραγωγής αρνιών. Που ούλλες τες πάντες (τζι ό μόνον την αριστερή). Εν χρειάζεται να καταλάβει τι λαλεί, φτάνει να το λαλεί τζαι να το υποστηρίζει. Τζαι ξέρω ότι τζιαμέ έξω έσιει κοπελλούθκια που τζαι σήμερα μεγαλώνουν έτσι. Που τους κοττούν συνθήματα για κόμματα, ομάδες, απόψεις, πριν καλά καλά αρκέψουν να καταλάβουν. Γιατί το να ακολουθήσει το κοπελλούδιν μας τα πιστεύω μας εν πιο σημαντικόν που το να αναπτύξει δικά του.

Ας μεν απορούμεν μετά....

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Baliiii καλέ μου Baliiiii, Baliiiii θα κατεβώ.....

Bali, Bali.... εμέναν τούτον κάτι μου θυμίζει. Να δεις που ένι; κάπου μακριά ένι ρε....

Τι εννοείς ρε συναδέλφισσα με το email με τίτλο "ναι, ναι παντρευόμαστε στο Bali" ? γιατί είπαμεν όπου γάμος και χαρά η Ερυκίνη πρώτη, αλλά το όπου δεν είναι τζαι κυριολεκτικά όπου, μα όπου, υπάρχει ένας περιορισμός. έναν όριο;

που ένι ρε παιδί μου το Bali ? εν κάπου εξωτικά έννε;

αλλά εν νομίζω. Αλόπως έσιει καμιάν πόλην ή κανέναν χωρκό δαμέ στο Βέλγιο που το λαλούν Bali. Ή μπορεί να εν το όνομα καμιάς αίθουσας δεξιώσεων. Πως εν το Trikkis Palace? Ή κανένα χαϊκλέδικον εστιατόριον που εννά γινεί το τραπέζωμα (λαλείς να έχουν τραπέζωμαν οι βελγικοί γάμοι;;;)

Στην Ινδονησία ρε, έτο που εν το Bali. λαλεί το τζαι το email.


Sukhavati Estate
Br Bebengan Tangeb Abianbase
Mengwi Badung 80351
Bali, Indonesia

Το καλόν του Sukhavati estate εν ότι εν μόνο 15 λεπτά που το Canggu. Ευκολία.

γρρρρρρρρρρρρ....

κάτσε ρε κυρά μου. Που πάεις τζαι παντρεύκεσαι στον Τροπικόν του Καρκίνου; Εν είσιεν κανέναν πιο κοντινόν μέρος να παντρευτείς; Η μαγιόρκα, οι Κανάριες νήσοι, η έρημος της Σαχάρας, οι Άλπεις (τέλεια δίπλα), ένας πύργος στη Σκωτία.
Θέλεις να μου πεις ότι πρέπει να κόψω να πάω στην άλλην άκραν της γης για να δώκω φακελλούιν??? (λαλείς να διούν φακελλούθκια στο Βέλγιο;;).

Τζαι ούλλα τούτα γιατί έδοξεν της νύφης (πολλά καλή κοπέλα ναν καλά) τζαι του γαμπρού να παντρευτούν με παραδοσιακό ινδονησιακό τρόπο....

πάλε καλά να λαλούμεν που εν εθέλαν να παντρευτούν under water, να βουρούμεν να κάμνουμεν μαθήματα κατάδυσης (πως να κάνετε κατάδυση με φακελλούδιν)....