Νόστος

Είχα ξεχάσει πόσον μαλακόν τζαι βραστόν εν το κρεβάτι μου.

Είχα ξεχάσει πόσον φωτεινή μπορεί να ένι μια μέρα.

Είχα ξεχάσει πως εν το wireless internet.

Πως ενι να βράζεις με τη σόμπα τζι όι με τη θέρμανση (υπάρχει μια φυσική εγγύτητα με τους υπόλοιπους ανθρώπους μέσα στο δωμάτιο, αφού ούλλοι μαζεύκουνται κοντά στη σόμπα τζαι ο ένας κοντά στον άλλον)

Είχα ξεχάσει πως ένι να σε πελλανίσκουν οι γείτονες.

Πως ένι να ακούεις σουρεαλιστικές ειδήσεις (κάτι μωρά που ανταλλάσσουνται, πτώματα που εξαφανίζουνται κλπ).

Πως ένι οι φιλικοί χαιρετισμοί με άλλους Κυπραίους (περιλαμβάνουν μιαν αγκαλιάν, θκυό φιλιά, έτσι, εν χρειάζεται special occasion σαν τους Βέλγους).

Είχα ξεχάσει πως ένι το γάλαν το φρέσκον, τζείνον που το γοράζεις που το ψυγείον, όι πελλάρες.

Πως ένι να κυκλοφορείς χωρίς γάντια, χωρίς καπέλο, χωρίς σιάρπα, μεν σου πω τζαι χωρίς σακάκιν ώρες ώρες.

Πως ένι το να θορείς τηλεόραση.

Πόσον ωραίον εν το αίσθημαν άμαν οδηγάς.

Πως ένι να τρώεις σπιθκιάσιμην μαρμελάδαν της μάνας σου, τζαι σπιθκιάσιμον ψουμίν της μάνας σου.

Τζαι εβίωσα για πρώτη φορά τούτον το συναίσθημαν. Τζείνην τη ζεστασιάν άμαν επιστρέφεις σπίτιν. Nothing can beat this, man, που λαλούν τζαι οι εγγλέζοι.