Εκαθυστέρησα να πω για τούτην την ταινία, όχι μόνον επειδή που την ημέραν που την είδα εμεσολαβήσαν κάτι μαζικές δολοφονίες στη Λιβύη κάτι προσωπικές κρίσεις άστα να πάνε τζαι τζείνη η γέριμη η δουλειά που πρέπει να πάεις κάθε μέρα κάθε μέρα κάθε μέρα, αλλά τζι επειδή δεν είμαι σίουρη τι να πω ακριβώς.
εν τζαιν ότι εβαρέθηκα, αντιθέτως (υπάρχει περίπτωση ψυχολόγος να βαρεθεί ταινία με σχιζοφρένεια;). Απλά εν ένιωσα τζαι να το απολαμβάνω. Μόνον όταν ετέλειωσεν η ταινία σε τζείνην την τελευταίαν σκηνήν, σε τζείνην την τελευταίαν λέξην, ένιωσα ειλικρινά και κυριολεκτικά ένα ρίγος (τζείνον το πράμαν που περνά που την ραχοκοκκαλιά σου). Ανατρίχιασα, πως το λένε;
Παρόλαυτα, δεν έχω πει σε κανέναν "πάεννε δε το οπωσδήποτε". Εν μια που τζείνες τες ταινίες που εν μπορείς να καταλάβεις τι επίεν λάθος. Η Πόρτμαν ήταν πραγματικά εξαιρετική ως η τελειομανής, μικρή κι αθώα μπαλαρίνα, που ταλανίζεται που ψευδαισθήσεις, ψευδαισθήσεις ενός όχι και τόσο τέλειου σώματος, ψευδαισθήσεις μιας όχι και τόσο "τέλειας", "αθώας" ζωής. Η ταινία έσιει έναν πολλά ενδιαφέρον θέμα, τζαι κρατά το ενδιαφέρον τζαι την αγωνίαν καθόλη τη διάρκεια. τζαι έσιει τζαι έναν Αρονόφσκυ που πίσω. Πολλά σκοτεινή, ατμοσφαιρική. Φυσικά καμία σχέση με προηγούμενες δουλειές του Αρονόσφκυ. Εμφανώς πιο σύνηθες Χόλλυγουντ, άμα το συγκρίνεις με το Π ή με τον Παλαιστή.
Δεν ξέρω αν ο Μαύρος Κύκνος εν μια συνέχεια για τον Αρονόφσκυ στην απεικόνιση ηρώων που έχουν να παλέψουν με τους δαίμονες τους (τους ίδιους τους εαυτούς τους) μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά αν ένι σαφώς προτιμώ τον Παλαιστή του παρά την μπαλαρίνα του.
ΥΓ. τα φετινά όσκαρ της Κυριακής για πρώτη φορά μετά που πολλάαααα πολλά χρόνια καρτερώ τα με αγωνίαν. Όι για τον Κύκνον, μα για τον Κυνόδονταν. Γιατί αν ο κύκνος με έκαμεν τζι ανατρίχιασα, ο κυνόδοντας επροκάλεσεν μου τέτοιον πάγωμαν που ακόμα θυμούμαι το τζι ας επέρασεν σχεδόν ένας χρόνος.
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
καθόλου δεν με τρομάζει. Ή τουλάχιστον τρομάζει με λλιόττερον που το πως ήταν μέχρι πριν λλίες εφτομάδες.
Άμαν αναλογιστείς το τι παρακολουθούμε να γίνεται στον κόσμο. Καταρχήν, παρακολουθούμεν να ππέφτει πείνα παντού, τζαι παρακολουθούμεν οικονομίες να καταρρέουν, γιατί ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο υποθέτω (τωρά εννά μου πεις για ποιους ήταν το ωραίον τζαι για ποιους εν ο πόνος, αναδερ στορυ).
Παρακολουθούμεν τους ανθρώπους σιγά σιγά να πολώνουνται. Οι φασίστες γίνουνται ακόμα λλίον πιο φασίστες, οι "αντι-κομφορμιστές" λλίον ακόμα πιο αντικομφορμιστές, τα καθεστώτα λλίον πιο καταπιεστικά τζαι οι καταπιεσμένοι σε κάποια φάση εκρύγνηνται (πως στα ανάθθεμα γράφεται τούτη η λέξη;).
Τζείνον που λαλούν στα νέα, το μομέντουμ, εν τωρά, συμβαίνει γυρόν μας τζαι παντού. Η μια χώρα κολλά της άλλης εξέγερσην (κάτιτις καλλύττερον που τα STD's υποθέτω). Οι κυβερνήσεις φυσικά αυξάνουν την πίεση, σκοτώνουν, κλείουν το ίντερνετ (αχ τούτον το ίντερνετ) τζαι χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να παραπληροφορήσουν το λαό (ακόμα τζαι να χρίσουν πεθαμένο διαδηλωτή ως μέλος του στρατού, που χτυπήθηκε βάναυσα που τους κακούς διαδηλωτές). Αλλά ο λαός φαίνεται να μεν χάφτει τίποτες. Ο λαός ποττέ εν έχαφτεν δηλαδή, πάντα έξερε, αλλά ήρτεν η ώρα που εν σηκώννει άλλα μουσκουρούθκια.
Εν ξέρω αν θα πρεπε να λυπούμαι που πεθανίσκουν πλάσματα, ή που αναστατώθηκε η ισορροπία στη Μέση Ανατολή (δε μας χέζετε λέω γω;) ή που αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου (γιατί εμάς άλλον εν μας κόφτει). Εγώ ξέρω ότι κάπου κάποιοι άνθρωποι παλεύκουν, κάπου κάποιοι άνθρωποι εξυπνήσαν μετά που 30-40 χρόνια, ποιος ξέρει μπορεί τζαι παραπάνω . Πως μπορείς να μεν σιέρεσαι άμαν θορείς έτσι αγώναν για ελευθερία;
Σκέφτουμαι παραπάνω τζείνους τους θκυό πιλότους που αντί να βομβαρδίζουν στη Λιβύη ελιποταχτήσαν. Ίσως η δυσκολότερη θέση να βρίσκεται κάποιος. Παρόλαυτα εσηκωστήκαν τζαι εφύαν. Εν σαν να αρνείται μέλος της ΜΑΔ να δέρει. Μαγκιά τους.
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει δεν ξέρω πως θα ένι άμαν τελειώσει τούτον ούλλον, αλλά σίουρα εν θαν ποττέ ο ίδιος. άμαν το σκεφτείς εν τζαι ήταν ακριβώς στο σημείο της απόλυτης τελειότητας για να μεν σηκώνει άλλην αλλαγή.
εχτές είδα το τούτον (ξανά) σε μιαν έκθεση τζαι βρίσκω το σχετικό, ακόμα τζι αν μιλά έναν εγγλεζούδιν που επίεν πρώτη φορά σε διαδήλωση τζαι τίποτε που έζησεν δεν έσιει σχέσην με το τι γίνεται στη Λιβύη ή το Βαχρέιν, αλλά λαλεί τα καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=CrgzpPvJxmQ&feature=related
Άμαν αναλογιστείς το τι παρακολουθούμε να γίνεται στον κόσμο. Καταρχήν, παρακολουθούμεν να ππέφτει πείνα παντού, τζαι παρακολουθούμεν οικονομίες να καταρρέουν, γιατί ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο υποθέτω (τωρά εννά μου πεις για ποιους ήταν το ωραίον τζαι για ποιους εν ο πόνος, αναδερ στορυ).
Παρακολουθούμεν τους ανθρώπους σιγά σιγά να πολώνουνται. Οι φασίστες γίνουνται ακόμα λλίον πιο φασίστες, οι "αντι-κομφορμιστές" λλίον ακόμα πιο αντικομφορμιστές, τα καθεστώτα λλίον πιο καταπιεστικά τζαι οι καταπιεσμένοι σε κάποια φάση εκρύγνηνται (πως στα ανάθθεμα γράφεται τούτη η λέξη;).
Τζείνον που λαλούν στα νέα, το μομέντουμ, εν τωρά, συμβαίνει γυρόν μας τζαι παντού. Η μια χώρα κολλά της άλλης εξέγερσην (κάτιτις καλλύττερον που τα STD's υποθέτω). Οι κυβερνήσεις φυσικά αυξάνουν την πίεση, σκοτώνουν, κλείουν το ίντερνετ (αχ τούτον το ίντερνετ) τζαι χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να παραπληροφορήσουν το λαό (ακόμα τζαι να χρίσουν πεθαμένο διαδηλωτή ως μέλος του στρατού, που χτυπήθηκε βάναυσα που τους κακούς διαδηλωτές). Αλλά ο λαός φαίνεται να μεν χάφτει τίποτες. Ο λαός ποττέ εν έχαφτεν δηλαδή, πάντα έξερε, αλλά ήρτεν η ώρα που εν σηκώννει άλλα μουσκουρούθκια.
Εν ξέρω αν θα πρεπε να λυπούμαι που πεθανίσκουν πλάσματα, ή που αναστατώθηκε η ισορροπία στη Μέση Ανατολή (δε μας χέζετε λέω γω;) ή που αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου (γιατί εμάς άλλον εν μας κόφτει). Εγώ ξέρω ότι κάπου κάποιοι άνθρωποι παλεύκουν, κάπου κάποιοι άνθρωποι εξυπνήσαν μετά που 30-40 χρόνια, ποιος ξέρει μπορεί τζαι παραπάνω . Πως μπορείς να μεν σιέρεσαι άμαν θορείς έτσι αγώναν για ελευθερία;
Σκέφτουμαι παραπάνω τζείνους τους θκυό πιλότους που αντί να βομβαρδίζουν στη Λιβύη ελιποταχτήσαν. Ίσως η δυσκολότερη θέση να βρίσκεται κάποιος. Παρόλαυτα εσηκωστήκαν τζαι εφύαν. Εν σαν να αρνείται μέλος της ΜΑΔ να δέρει. Μαγκιά τους.
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει δεν ξέρω πως θα ένι άμαν τελειώσει τούτον ούλλον, αλλά σίουρα εν θαν ποττέ ο ίδιος. άμαν το σκεφτείς εν τζαι ήταν ακριβώς στο σημείο της απόλυτης τελειότητας για να μεν σηκώνει άλλην αλλαγή.
εχτές είδα το τούτον (ξανά) σε μιαν έκθεση τζαι βρίσκω το σχετικό, ακόμα τζι αν μιλά έναν εγγλεζούδιν που επίεν πρώτη φορά σε διαδήλωση τζαι τίποτε που έζησεν δεν έσιει σχέσην με το τι γίνεται στη Λιβύη ή το Βαχρέιν, αλλά λαλεί τα καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=CrgzpPvJxmQ&feature=related
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
De Friet Revolutie
Η επανάσταση της τηγανιτής πατάτας. Μια και οι τηγανιτές πατάτες είναι το τρίτο στη σειρά χαρακτηριστικό του Βελγίου (μετά τες σοκολάτες τζαι την παιδοφιλία) έμελλε οι frites να γινούν το σύμβολο της σημερινής επανάστασης/αντίδρασης.
17 Φεβρουαρίου σήμερα. Τζαι πως μπορούσα να το ξεχάσω; Σήμερα το Βέλγιο κλείνει 249 μέρες χωρίς κυβέρνηση τζαι γίνεται επιτέλους παγκόσμιος πρωταθλητής. Να μεν το γιορτάσουν τα πλάσματα;
Δείτε εδώ μια προσπάθεια για ειρωνική χιουμοριστική απεικόνιση της κατάστασης. Δεδομένης της βελγικής καταγωγής (ως γνωστόν οι πλείστοι Βέλγοι δεν μπορούν να συλλάβουν την έννοια της ειρωνείας), έννεν άσιημο.
17 Φεβρουαρίου σήμερα. Τζαι πως μπορούσα να το ξεχάσω; Σήμερα το Βέλγιο κλείνει 249 μέρες χωρίς κυβέρνηση τζαι γίνεται επιτέλους παγκόσμιος πρωταθλητής. Να μεν το γιορτάσουν τα πλάσματα;
Δείτε εδώ μια προσπάθεια για ειρωνική χιουμοριστική απεικόνιση της κατάστασης. Δεδομένης της βελγικής καταγωγής (ως γνωστόν οι πλείστοι Βέλγοι δεν μπορούν να συλλάβουν την έννοια της ειρωνείας), έννεν άσιημο.
Σουρεαλιστικές συζητήσεις
(στο μάθημα ολλανδέζικων... ναι ναι επιμένουμεν ολλανδικά...)
Ερυκίνη: Πόθεν είσαι;
άγνωστος γιαπωνέζος: Που την Ιαπωνία
Αντίδραση Ερυκίνης: Α, ωραία. Που στην Ιαπωνία;
άγνωστος γιαπωνέζος: λλίον έξω που το Τόκυο, αλλά δουλεύκω στο Τόκυο. Εσύ πόθεν είσαι;
Ερυκίνη: που την Κύπρο
Αντίδραση Γιαπωνέζου: ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΥΥΥΥΠΡΟ;;;; Αλήθκεια;;;;;; ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΟΟΟ
Ουάοο;;; Μα ουάο;
Ίνταλως καταλάβουνται τα πλάσματα που εν ξέρουν τον Ζαχαρία Κουλία...
Ερυκίνη: Πόθεν είσαι;
άγνωστος γιαπωνέζος: Που την Ιαπωνία
Αντίδραση Ερυκίνης: Α, ωραία. Που στην Ιαπωνία;
άγνωστος γιαπωνέζος: λλίον έξω που το Τόκυο, αλλά δουλεύκω στο Τόκυο. Εσύ πόθεν είσαι;
Ερυκίνη: που την Κύπρο
Αντίδραση Γιαπωνέζου: ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΥΥΥΥΠΡΟ;;;; Αλήθκεια;;;;;; ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΟΟΟ
Ουάοο;;; Μα ουάο;
Ίνταλως καταλάβουνται τα πλάσματα που εν ξέρουν τον Ζαχαρία Κουλία...
Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011
Του Βαλεντίνου (αλλιώς You and me baby we are nothing but mammals)
Ο Βαλεντίνος ήβρεν μας φέτος ερωτευμένους σφόδρα. Τζι όι μόνον εμάς (μιλώ για τον εαυτό μου στον πληθυντικό, άστα μεν τα ρωτάς), όλην την παρέα. εν τζείνη η περίοδος που το χάνουμεν ομαδικώς, τζι εν έσιει έναν λογικό πλάσμα να ισορροπήσει την κατάστασην (έχω να πάθω έτσι πράμαν που τη Β'Λυκείου).
Έτσι που λαλείτε. Ο Βαλεντίνος ήβρεν με στο Λονδίνον φυσικά με τον καπετάν Κοκκινογένη (τούτον εν το καινούργιο παρατσούκλιν της επαφής/γνωριμίας/σχέσης, η οποία λόγω ιρλανδέζικης καταγωγής έχει κάτι το καστρίσιηκον). Τζαι όι εν είσιεν λουλούδια τζαι σοκολατάκια τζαι δείπνα υπό το φως των κεριών τζαι άλλες τέθκοιες πελλάρες του Χόλλυγουντ.
Αντιθέτως είσιεν επίσκεψην στο μουσείον τζαι μάλιστα το Natural History Museum. Γιατί ναι είμαστε τζαι πολλά μέσα στο πνεύμα του Βαλεντίνου. Βλέπετε το Natural History Museum του Λονδίνου αποφάσισε να κάμει έκθεση με τον τίτλο Sexual Nature. Να μεν πάμε;
Η έκθεση είσιεν πολλύν ενδιαφέρον τζαι χιούμορ μπορώ να πω. Εμάθαμεν ότι το κουνέλι εν που τα λλία ζώα που κάμνει προκαταρκτικά πριν το σεξ (έννεν τυχαίον αλόπως που το σήμα του Playboy εν το κουνέλι), ότι το σαλιγκάρι έχει σαδομαζοχιστικές τάσεις τζαι ότι η θηλυκή πάπια μπορεί να μεν έσιει κανένα λέγειν ώς προς το ποιος πάπιρος θα την ...... (εκαταλάβετε τωρά), αλλά έσιει έναν τόσο πολύπλοκο γεννητικό σύστημα που της επιτρέπει να μπλοκάρει το σπέρμα όποιου εν γουστάρει.
Πολά ωραίον κομμάτιν στην έκθεση ήταν που λέτε το τελευταίο, λλίον πριν την έξοδο. Ο άνθρωπος τζαι η σεξουαλική του συμπεριφορά δεν ήταν βλέπετε μέσα στο κεντρικό θέμα της έκθεσης, αλλά οι διοργανωτές αφιερώσαν ένα μικρό κομμάτι που εξεκινούσεν με ένα βίντεο με εικόνες ανθρώπων κάθε ηλικίας, φύλου (ακόμα τζαι τζείνα τα ντεμι-σαιζόν), εθνικότητας, μεγέθους, ανθρώπους με τατουάζ τζαι piercing, ανθρώπους με παχάκια στη μέση, ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, που όμως ο καθένας τους αποτελούσε ταίρι για κάποιον άλλον άνθρωπο. Τζαι ελαλούσεν στην έναρξη πως ο άνθρωπος με ούλλες τες άλλες διεργασίες που μπορεί να κάμει ο εγκέφαλος του εκατάφερε να κάμει τη σεξουαλική του συμπεριφορά πολύπλοκη τζαι πολύπλευρην, παραπάνω που το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Η ανακάλυψη του προφυλακτικού ελάλεν το κείμενο έβαλεν τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου σε άλλον επίπεδον... πέραν που τζείνον το αναπαραγωγικόν...
Έκλεινε η έκθεση με αποσπάσματα που on-line ροζ αγγελίες, που ανθρώπους που έψάχναν τέταρτο για όργιο, ως ανθρώπους που εθέλαν μιαν παρέαν, μιαν συντροφκιάν. Τζαι στην έξοδο ένα μεγάλο notice board που οι επισκέπτες εγράφαν ότι εθέλαν που το "Θέλεις να με παντρευτείς", στο "ακόμα δεν ξεπέρασα αυτόν που με εγκατέλειψε", που ζωγραφιές φαλλών τζαι αιδοίων στο "we are in love" του καπετάν Κοκκινογένη.
Τζαι εσκέφτουμουν πόσο όντως πολύπλοκα όντα είμαστεν όσον αφορά στο σεξ, τον έρωτα, όλα μαζί ή όλα χωριστά. Υπάρχει μια γενικότερη ιδέα τες τελευταίες δεκαετίες που την εκφράζει πολλά καλά τζείνον το τραούδιν της εφηβείας μας "You and me baby we are nothing but mammals, so lets do it like they do it on the discovery channel", την ιδέα του για να είσαι κουλ, τζαι χωρίς ταμπού πρέπει να έσιεις τη συμπεριφορά ενός άλλου ζώου. Λες τζαι εν μπορείς να είσαι κουλ τζαι χωρίς ταμπού τζαι να έσιεις τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου. Στο καταρρίπτουμε τα σεξουαλικά ταμπού εδαιμονοποιήθηκεν η τόσον πολύπλοκη τζαι πολύπλευρη τζαι ιδιαίτερη σεξουαλική μας συμπεριφορά τζείνη που αναπτύχθηκε μέσα που τους αιώνες να περιλαμβάνει ένα σωρό άλλα πράματα εκτός που σπέρμα τζαι ωάρια.
Τζαι όι εν εννοώ τα λουλούδια τζαι τα σοκολατάκια...
Έτσι που λαλείτε. Ο Βαλεντίνος ήβρεν με στο Λονδίνον φυσικά με τον καπετάν Κοκκινογένη (τούτον εν το καινούργιο παρατσούκλιν της επαφής/γνωριμίας/σχέσης, η οποία λόγω ιρλανδέζικης καταγωγής έχει κάτι το καστρίσιηκον). Τζαι όι εν είσιεν λουλούδια τζαι σοκολατάκια τζαι δείπνα υπό το φως των κεριών τζαι άλλες τέθκοιες πελλάρες του Χόλλυγουντ.
Αντιθέτως είσιεν επίσκεψην στο μουσείον τζαι μάλιστα το Natural History Museum. Γιατί ναι είμαστε τζαι πολλά μέσα στο πνεύμα του Βαλεντίνου. Βλέπετε το Natural History Museum του Λονδίνου αποφάσισε να κάμει έκθεση με τον τίτλο Sexual Nature. Να μεν πάμε;
Η έκθεση είσιεν πολλύν ενδιαφέρον τζαι χιούμορ μπορώ να πω. Εμάθαμεν ότι το κουνέλι εν που τα λλία ζώα που κάμνει προκαταρκτικά πριν το σεξ (έννεν τυχαίον αλόπως που το σήμα του Playboy εν το κουνέλι), ότι το σαλιγκάρι έχει σαδομαζοχιστικές τάσεις τζαι ότι η θηλυκή πάπια μπορεί να μεν έσιει κανένα λέγειν ώς προς το ποιος πάπιρος θα την ...... (εκαταλάβετε τωρά), αλλά έσιει έναν τόσο πολύπλοκο γεννητικό σύστημα που της επιτρέπει να μπλοκάρει το σπέρμα όποιου εν γουστάρει.
Πολά ωραίον κομμάτιν στην έκθεση ήταν που λέτε το τελευταίο, λλίον πριν την έξοδο. Ο άνθρωπος τζαι η σεξουαλική του συμπεριφορά δεν ήταν βλέπετε μέσα στο κεντρικό θέμα της έκθεσης, αλλά οι διοργανωτές αφιερώσαν ένα μικρό κομμάτι που εξεκινούσεν με ένα βίντεο με εικόνες ανθρώπων κάθε ηλικίας, φύλου (ακόμα τζαι τζείνα τα ντεμι-σαιζόν), εθνικότητας, μεγέθους, ανθρώπους με τατουάζ τζαι piercing, ανθρώπους με παχάκια στη μέση, ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, που όμως ο καθένας τους αποτελούσε ταίρι για κάποιον άλλον άνθρωπο. Τζαι ελαλούσεν στην έναρξη πως ο άνθρωπος με ούλλες τες άλλες διεργασίες που μπορεί να κάμει ο εγκέφαλος του εκατάφερε να κάμει τη σεξουαλική του συμπεριφορά πολύπλοκη τζαι πολύπλευρην, παραπάνω που το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Η ανακάλυψη του προφυλακτικού ελάλεν το κείμενο έβαλεν τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου σε άλλον επίπεδον... πέραν που τζείνον το αναπαραγωγικόν...
Έκλεινε η έκθεση με αποσπάσματα που on-line ροζ αγγελίες, που ανθρώπους που έψάχναν τέταρτο για όργιο, ως ανθρώπους που εθέλαν μιαν παρέαν, μιαν συντροφκιάν. Τζαι στην έξοδο ένα μεγάλο notice board που οι επισκέπτες εγράφαν ότι εθέλαν που το "Θέλεις να με παντρευτείς", στο "ακόμα δεν ξεπέρασα αυτόν που με εγκατέλειψε", που ζωγραφιές φαλλών τζαι αιδοίων στο "we are in love" του καπετάν Κοκκινογένη.
Τζαι εσκέφτουμουν πόσο όντως πολύπλοκα όντα είμαστεν όσον αφορά στο σεξ, τον έρωτα, όλα μαζί ή όλα χωριστά. Υπάρχει μια γενικότερη ιδέα τες τελευταίες δεκαετίες που την εκφράζει πολλά καλά τζείνον το τραούδιν της εφηβείας μας "You and me baby we are nothing but mammals, so lets do it like they do it on the discovery channel", την ιδέα του για να είσαι κουλ, τζαι χωρίς ταμπού πρέπει να έσιεις τη συμπεριφορά ενός άλλου ζώου. Λες τζαι εν μπορείς να είσαι κουλ τζαι χωρίς ταμπού τζαι να έσιεις τη σεξουαλική συμπεριφορά του ανθρώπου. Στο καταρρίπτουμε τα σεξουαλικά ταμπού εδαιμονοποιήθηκεν η τόσον πολύπλοκη τζαι πολύπλευρη τζαι ιδιαίτερη σεξουαλική μας συμπεριφορά τζείνη που αναπτύχθηκε μέσα που τους αιώνες να περιλαμβάνει ένα σωρό άλλα πράματα εκτός που σπέρμα τζαι ωάρια.
Τζαι όι εν εννοώ τα λουλούδια τζαι τα σοκολατάκια...
Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
Τέρμα το διάλειμμα...
τα κεφάλια μέσα. Επεράσαμεν ένα σου-κου μακριά που ειδήσεις, λόγω επισκέψεως των τέκνων από τες Ολλανδίες, τζαι κουτσομπολιόν τζαι κουβέντα στα κυπριακά με τες ώρες, τζαι χαρά για την επαφή με την μάνα πατρίδα (μάνα πατρίδα δαμέσα εν η Κύπρος) τζαι ίντα ωραίον τζείνον το συναίσθημαν του να βρέθεσαι με κυπραίους, μια ζεστασιά, μια γλυκύτητα....
Τούτα το σου-κου. Σήμερα δευτέρα πρωί, εργαζόμαστε σκληρά από σπίτι (λέμε τώρα) τζαι εννοείται θκιαβάζουμεν μπλογκς (μέρος της σκληρής εργασίας. Ξιτιμασιά φουλ που λαλείτε στου Ασέρα εχτές... ωχ λαλώ, για να ξιτιμάζει ο ασέρας κάτι άσιημον εννά επέχτηκεν, εν τζαι ξιτιμάζει έτσι του κουτουρού ο άνθρωπος.
Τζαι θκιαβάζω τζαι εγώ τες ειδήσεις που λαλείτε. πάι πάι ζεστασιά τζαι γλυκύτητα. Χαλλόου αντροπή τζαι νεύρα.
Αντροπή για τη μικροψυχία μερικών, τζαι εν ενδιαφέρον ότι τζείνοι που εξεκινήσαν το θέμαν είναι πρώτον γονιοί (που τάχα πρέπει να έχουν παραπάνω ευαισθησία για την ευημερίαν των παιδιών) τζαι δεύτερον έχουν (θεωρητικά) άμεση επαφή με τα σχολεία. Δηλαδής, αν έσιει κάπου κοπελλούθκια που εν φτωχά, τζαι πεινούν (πεινούν αν είναι δυνατόν! εν θυμούμαι να ένιωσα ποττέ πείναν για πολλύν ώραν σε ούλλην μου τη ζωή τζαι ας είμαι παιδίν τούτου που στα κριτήρια της κύπρου θα θεωρείτο φτωχή οικογένεια). Παρόλα αυτά τούτοι οι άνθρωποι, που κόφκω την κκελλέν μου μπορούν να ταίσουν τα κοπελλούθκια τους, τζαι κόφκω την κκελλέ μου ξέρουν, είδαν έναν που τούτα τα μωρά που δεν είναι στην ίδιαν κατάσταση, αποφασίσαν ότι θέλουν να αποκαταστήσουν το δίκαιο. εννεν θέμαν λεφτών, εν θέμα δικαίου, γιατί να μεν έχουν τα δικά μας κοπελλούθκια τα ίδια δικαιώματα (άσχετο το πόσο διαφορετική εικόνα διούν οι επίσημες ανακοινώσεις). ΑΣΧΕΤΩΣ αν τα δικά μας τα κοπελλούθκια μπορούν να τρων, έχουν να τρων. Εν θέμα δικαίου.
Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζαι εγώ 10.000 που την κυβέρνησην να σάσω τα δόντια μου. Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζι εγώ διπλήν σύνταξην. Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζαι εγώ να μπω στην κυβέρνηση που εν έχω μέσο. Εξεκινήσαμεν να το χάνουμεν ομαδικώς τζιαμέ. Ναι αντιλαμβάνομαι έσιει κρίσην, ναι ο κόσμος μεινίσκει άνεργος (το αδέρφιν ακόμα εν ίβρεν δουλειάν εννά κλείσει χρόνον αλόπως), ναι επηρεάζουνται πολλά ειδικά τζείνοι που ήταν φτωχοί και τώρα θα γίνουν φτωχότεροι.
Αλλά τόσος αποπροσανατολισμός, τόση πλύση εγκεφάλου πλέον; Υπάρχουν κάποιες ομάδες που προσπαθούν να περάσουν στον κόσμον ότι εν "τζείνοι" που φταιν. οι τουρκόφωνοι, οι μετανάστες, οι λαθρο-μετανάστες.... Δημιουργείται η αίσθηση ότι "τούτοι" τρων το ψουμί μας. Τα δικαιώματα μας. τζαι ο παραπάνω κόσμος λαλεί, "ναι εν σωστά που λαλεί τούτος" (βάλε στο τούτος όποιον όνομαν βουλευτή θέλεις που έσιει κανονισμένον τον εαυτόν του τζαι ούλλην του την οικογένεια σε θεσούες ποτζεί ποδά).
Αλήθκεια; έσιει δίκαιον; δηλαδής υπάρχουν κυπριόπουλλα που κάθουνται τζαι θορούν τα παιδιά των μεταναστών να τρώσιν τζαι τρέχουν τα σάλια τους γιατί τζείνα εν έχουν τίποτε να φάσιν; Αλήθκεια; Αλήθκεια; Αν παίζει έτσι φάση να μου την πείτε να ξέρω.
Η πρόταση που θα σώσει την κυπριακήν οικονομίαν είναι να κόψουμεν το επίδομαν στες οικογένειες των μεταναστών; γιατί εν κόφκουμεν λλίον που τον μισθό των βουλευτών; θερωτητικά εννά αποφέρει παραπάνω κέρδη στην οικονομία μας.
τζείνος που φταίει που "ο ρουμάνος έφαν σου την δουλειάν" εν στην ουσίαν ο παλιο-Ρουμάνος που εν εμείνισκεν στην χώραν του, αλλά έθελεν να έρτει στην Κύπρον. Ο εργοδότης που τον πιερώννει 60 ευρώ την εβτομάδαν τζαι έσιει τον να δουλεύκει 10 ώρες την ημέραν (δεδομένα απο την εφημερίδα, δεν τα έφκαλα που τον νου μου), με ασφαλειαν με τίποτε, εν φταίει καθόλου.
Ε τωρά εννά κατηγορούμεν ο ένας τον άλλον; Εν τζείνοι που φταίσιν ολάν, να τελειώνουμεν....
Τούτα το σου-κου. Σήμερα δευτέρα πρωί, εργαζόμαστε σκληρά από σπίτι (λέμε τώρα) τζαι εννοείται θκιαβάζουμεν μπλογκς (μέρος της σκληρής εργασίας. Ξιτιμασιά φουλ που λαλείτε στου Ασέρα εχτές... ωχ λαλώ, για να ξιτιμάζει ο ασέρας κάτι άσιημον εννά επέχτηκεν, εν τζαι ξιτιμάζει έτσι του κουτουρού ο άνθρωπος.
Τζαι θκιαβάζω τζαι εγώ τες ειδήσεις που λαλείτε. πάι πάι ζεστασιά τζαι γλυκύτητα. Χαλλόου αντροπή τζαι νεύρα.
Αντροπή για τη μικροψυχία μερικών, τζαι εν ενδιαφέρον ότι τζείνοι που εξεκινήσαν το θέμαν είναι πρώτον γονιοί (που τάχα πρέπει να έχουν παραπάνω ευαισθησία για την ευημερίαν των παιδιών) τζαι δεύτερον έχουν (θεωρητικά) άμεση επαφή με τα σχολεία. Δηλαδής, αν έσιει κάπου κοπελλούθκια που εν φτωχά, τζαι πεινούν (πεινούν αν είναι δυνατόν! εν θυμούμαι να ένιωσα ποττέ πείναν για πολλύν ώραν σε ούλλην μου τη ζωή τζαι ας είμαι παιδίν τούτου που στα κριτήρια της κύπρου θα θεωρείτο φτωχή οικογένεια). Παρόλα αυτά τούτοι οι άνθρωποι, που κόφκω την κκελλέν μου μπορούν να ταίσουν τα κοπελλούθκια τους, τζαι κόφκω την κκελλέ μου ξέρουν, είδαν έναν που τούτα τα μωρά που δεν είναι στην ίδιαν κατάσταση, αποφασίσαν ότι θέλουν να αποκαταστήσουν το δίκαιο. εννεν θέμαν λεφτών, εν θέμα δικαίου, γιατί να μεν έχουν τα δικά μας κοπελλούθκια τα ίδια δικαιώματα (άσχετο το πόσο διαφορετική εικόνα διούν οι επίσημες ανακοινώσεις). ΑΣΧΕΤΩΣ αν τα δικά μας τα κοπελλούθκια μπορούν να τρων, έχουν να τρων. Εν θέμα δικαίου.
Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζαι εγώ 10.000 που την κυβέρνησην να σάσω τα δόντια μου. Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζι εγώ διπλήν σύνταξην. Εν θέμαν δικαίου ρε γαμώτο. Θέλω τζαι εγώ να μπω στην κυβέρνηση που εν έχω μέσο. Εξεκινήσαμεν να το χάνουμεν ομαδικώς τζιαμέ. Ναι αντιλαμβάνομαι έσιει κρίσην, ναι ο κόσμος μεινίσκει άνεργος (το αδέρφιν ακόμα εν ίβρεν δουλειάν εννά κλείσει χρόνον αλόπως), ναι επηρεάζουνται πολλά ειδικά τζείνοι που ήταν φτωχοί και τώρα θα γίνουν φτωχότεροι.
Αλλά τόσος αποπροσανατολισμός, τόση πλύση εγκεφάλου πλέον; Υπάρχουν κάποιες ομάδες που προσπαθούν να περάσουν στον κόσμον ότι εν "τζείνοι" που φταιν. οι τουρκόφωνοι, οι μετανάστες, οι λαθρο-μετανάστες.... Δημιουργείται η αίσθηση ότι "τούτοι" τρων το ψουμί μας. Τα δικαιώματα μας. τζαι ο παραπάνω κόσμος λαλεί, "ναι εν σωστά που λαλεί τούτος" (βάλε στο τούτος όποιον όνομαν βουλευτή θέλεις που έσιει κανονισμένον τον εαυτόν του τζαι ούλλην του την οικογένεια σε θεσούες ποτζεί ποδά).
Αλήθκεια; έσιει δίκαιον; δηλαδής υπάρχουν κυπριόπουλλα που κάθουνται τζαι θορούν τα παιδιά των μεταναστών να τρώσιν τζαι τρέχουν τα σάλια τους γιατί τζείνα εν έχουν τίποτε να φάσιν; Αλήθκεια; Αλήθκεια; Αν παίζει έτσι φάση να μου την πείτε να ξέρω.
Η πρόταση που θα σώσει την κυπριακήν οικονομίαν είναι να κόψουμεν το επίδομαν στες οικογένειες των μεταναστών; γιατί εν κόφκουμεν λλίον που τον μισθό των βουλευτών; θερωτητικά εννά αποφέρει παραπάνω κέρδη στην οικονομία μας.
τζείνος που φταίει που "ο ρουμάνος έφαν σου την δουλειάν" εν στην ουσίαν ο παλιο-Ρουμάνος που εν εμείνισκεν στην χώραν του, αλλά έθελεν να έρτει στην Κύπρον. Ο εργοδότης που τον πιερώννει 60 ευρώ την εβτομάδαν τζαι έσιει τον να δουλεύκει 10 ώρες την ημέραν (δεδομένα απο την εφημερίδα, δεν τα έφκαλα που τον νου μου), με ασφαλειαν με τίποτε, εν φταίει καθόλου.
Ε τωρά εννά κατηγορούμεν ο ένας τον άλλον; Εν τζείνοι που φταίσιν ολάν, να τελειώνουμεν....
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Εννοιολογικά ζητήματα II
(τουτον εξελίσσεται σε στήλη τελικώς...)
Παρακολουθώ που λαλείτε τζι εγώ όπως τζαι ούλλος ο κόσμος τες εξελίξεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, τες διαδηλώσεις ποτζεί, τες διαμαρτυρίες ποδά. Οι δημοσιογράφοι στες εφημερίδες θα ελαλούσαν το catchy "ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει".
Παρακολουθώ τζαι τες αντιδράσεις των καθεστώτων απέναντι στον αναβρασμό τζαι αναρωθκιούμαι. Όσον αναλογίζουμαι την ανθρώπινη φύσην, τζείνην την ζωικήν που τότε που ήμασταν κάτι πιο προς πίθηκο τζαι επιβιώναμεν μες τη ζούγκλα (λέμε τώρα) ή τζείνην την άλλην φύσην την πιο εξελιγμένη που οδήγησεν κάποτε την ανθρώπινη φυλή να φκάλει κάτι που ονομάζεται δημοκρατία ή πολιτεία, τόσον πιο παράλογον μου φαίνεται τούτον ούλλον.
Δηλαδή το τι είναι "πολιτεία" σήμερα ή το "κράτος" ή το "καθεστώς" οπουδήποτε στον κόσμο παραβιάζει εντελώς τες ίδιες τες έννοιες, τουλάχιστον όπως είναι μες τον νου μου. Η δημοκρατία εξελίχτηκεν που τους προγόνους μας με τα σαντάλια που επιένναν στην αγοράν για να φκάλουν αποφάσεις για την πόλην τους ή το κράτος τους, στην επιβολή αποφάσεων που μιαν ομάδαν πλασμάτων απόλυτα ξεκομμένη που τους υπόλοιπους πολίτες ενός κράτους που παίρνουν τες αποφάσεις για ούλλους τους υπόλοιπους χωρίς καν να τους ρωτήσει. Δηλαδής δημοκρατία χωρίς το δήμο. Φυσικά τούτον το είδος δημοκρατίας ήταν απαραίτητον γιατί εν μπορεί ο κάθε ένας πολίτης ξεχωριστά να κατεβεί να πει την άποψην του για έναν θέμαν, κύριε ελέησον εν θα εφκένναμεν που μέσα, έτσι έπρεπε να δημιουργηθεί έναν είδος αντιπροσώπευσης.
Τζαι τούτη εν έννοια πολλά συγχισμένη. Ο λαός λαλούν στες εκλογές ψηφίζει τους "αντιπροσώπους" τους, οι βουλευτές στη Βουλή "αντιπροσωπεύουν" τες απόψεις τζαι τα συμφέροντα του δήμου, του λαού. Τζαι απορώ, υπάρχει πουθενά που τ' αλήθκεια πραγματική "αντιπροσώπευση" του λαού; όχι του κόμματος, ούτε των ψηφοφόρων του κάθε κόμματος, ούτε τζείνων που πιερώννεις (με δωρεάν ταξίδι για ψήφο, με θεσούαν στο δημόσιο), του λαού ολόκληρου. ή της πόλης (αν είσαι δήμαρχος).
Αν ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού φκαίνει στο δρόμο για να σου πει "σήκου τζαι φύε εν σε θέλουμεν" ή "μεν κόψεις λεφτά που τα πανεπιστήμια" ή "μεν ψηφίσεις νόμους που θα μας αφήκουν να πεινάσουμεν" ή "μεν υπογράψεις μνημόνιον" ή "τα γέριμα έβρετε τα τζαι κάμετε κυβέρνησην γιατί εν αντέχουμεν άλλον", με ποιο δικαίωμα τζαι ποια δικαιολογία δεν σηκώνεσαι να φύεις, κόφκεις λεφτά που τα πανεπιστήμια, υπογράφεις μνημόνια τζαι ψηφίζεις νόμους; αν εσύ είσαι ο αντιπρόσωπος του λαού τζαι ο λαός λαλεί Α, εν είσαι υποχρεωμένος να πεις Α; Πως γίνεται να πεις Β; Που εν η αντιπροσώπευση σε τούτον;
Η σύγχρονη έννοια της δημοκρατίας επιτρέπει σε μιαν ομάδαν ανθρώπων να λειτουργούν γράφοντας τον λαό τζιαμέ που εν πιάννει μελάνιν που λέμεν τζαι μάλιστα απόλυτα νόμιμα, ανεξάρτητα που τον λαόν, τζαι επιτρέπει στον λαόν να έχει άποψη μιαν φοράν κάθε πέντε χρόνια (άσε που τούτη η άποψη μπορεί να καθοδηγείται που μπακκαλίσιμες διαδικασίες, διώ σου ψήφον τι θα μου δώκεις?). Η σύγχρονη δημοκρατία καταρρίπτει την έννοια της δημοκρατίας τόσον συχνά τωρά τελευταία που σε κάμνει να απορείς (τζαι να συγχίζεσαι).
Το "καζάνι που βράζει" εν για μέναν η ανθρώπινη φύση finally striking back.
Παρακολουθώ που λαλείτε τζι εγώ όπως τζαι ούλλος ο κόσμος τες εξελίξεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, τες διαδηλώσεις ποτζεί, τες διαμαρτυρίες ποδά. Οι δημοσιογράφοι στες εφημερίδες θα ελαλούσαν το catchy "ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει".
Παρακολουθώ τζαι τες αντιδράσεις των καθεστώτων απέναντι στον αναβρασμό τζαι αναρωθκιούμαι. Όσον αναλογίζουμαι την ανθρώπινη φύσην, τζείνην την ζωικήν που τότε που ήμασταν κάτι πιο προς πίθηκο τζαι επιβιώναμεν μες τη ζούγκλα (λέμε τώρα) ή τζείνην την άλλην φύσην την πιο εξελιγμένη που οδήγησεν κάποτε την ανθρώπινη φυλή να φκάλει κάτι που ονομάζεται δημοκρατία ή πολιτεία, τόσον πιο παράλογον μου φαίνεται τούτον ούλλον.
Δηλαδή το τι είναι "πολιτεία" σήμερα ή το "κράτος" ή το "καθεστώς" οπουδήποτε στον κόσμο παραβιάζει εντελώς τες ίδιες τες έννοιες, τουλάχιστον όπως είναι μες τον νου μου. Η δημοκρατία εξελίχτηκεν που τους προγόνους μας με τα σαντάλια που επιένναν στην αγοράν για να φκάλουν αποφάσεις για την πόλην τους ή το κράτος τους, στην επιβολή αποφάσεων που μιαν ομάδαν πλασμάτων απόλυτα ξεκομμένη που τους υπόλοιπους πολίτες ενός κράτους που παίρνουν τες αποφάσεις για ούλλους τους υπόλοιπους χωρίς καν να τους ρωτήσει. Δηλαδής δημοκρατία χωρίς το δήμο. Φυσικά τούτον το είδος δημοκρατίας ήταν απαραίτητον γιατί εν μπορεί ο κάθε ένας πολίτης ξεχωριστά να κατεβεί να πει την άποψην του για έναν θέμαν, κύριε ελέησον εν θα εφκένναμεν που μέσα, έτσι έπρεπε να δημιουργηθεί έναν είδος αντιπροσώπευσης.
Τζαι τούτη εν έννοια πολλά συγχισμένη. Ο λαός λαλούν στες εκλογές ψηφίζει τους "αντιπροσώπους" τους, οι βουλευτές στη Βουλή "αντιπροσωπεύουν" τες απόψεις τζαι τα συμφέροντα του δήμου, του λαού. Τζαι απορώ, υπάρχει πουθενά που τ' αλήθκεια πραγματική "αντιπροσώπευση" του λαού; όχι του κόμματος, ούτε των ψηφοφόρων του κάθε κόμματος, ούτε τζείνων που πιερώννεις (με δωρεάν ταξίδι για ψήφο, με θεσούαν στο δημόσιο), του λαού ολόκληρου. ή της πόλης (αν είσαι δήμαρχος).
Αν ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού φκαίνει στο δρόμο για να σου πει "σήκου τζαι φύε εν σε θέλουμεν" ή "μεν κόψεις λεφτά που τα πανεπιστήμια" ή "μεν ψηφίσεις νόμους που θα μας αφήκουν να πεινάσουμεν" ή "μεν υπογράψεις μνημόνιον" ή "τα γέριμα έβρετε τα τζαι κάμετε κυβέρνησην γιατί εν αντέχουμεν άλλον", με ποιο δικαίωμα τζαι ποια δικαιολογία δεν σηκώνεσαι να φύεις, κόφκεις λεφτά που τα πανεπιστήμια, υπογράφεις μνημόνια τζαι ψηφίζεις νόμους; αν εσύ είσαι ο αντιπρόσωπος του λαού τζαι ο λαός λαλεί Α, εν είσαι υποχρεωμένος να πεις Α; Πως γίνεται να πεις Β; Που εν η αντιπροσώπευση σε τούτον;
Η σύγχρονη έννοια της δημοκρατίας επιτρέπει σε μιαν ομάδαν ανθρώπων να λειτουργούν γράφοντας τον λαό τζιαμέ που εν πιάννει μελάνιν που λέμεν τζαι μάλιστα απόλυτα νόμιμα, ανεξάρτητα που τον λαόν, τζαι επιτρέπει στον λαόν να έχει άποψη μιαν φοράν κάθε πέντε χρόνια (άσε που τούτη η άποψη μπορεί να καθοδηγείται που μπακκαλίσιμες διαδικασίες, διώ σου ψήφον τι θα μου δώκεις?). Η σύγχρονη δημοκρατία καταρρίπτει την έννοια της δημοκρατίας τόσον συχνά τωρά τελευταία που σε κάμνει να απορείς (τζαι να συγχίζεσαι).
Το "καζάνι που βράζει" εν για μέναν η ανθρώπινη φύση finally striking back.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)