Έτσι όπως πάει το πράμαν εν θα μπόρω να περιπαίζω το γαλλικό σινεμά. Με τούτα τζαι με τζείνα άφηκεν με πάλε άφωνη.
Μετά το "Poulet aux prunes" ήρτεν το "Intouchables" να μας αποτελειώσει. Δεν έχω τζαι τι να πω. Απλά δέτε το, έβρετε το, αν το έσιει στο σινεμά βουράτε. Ενι ξέρω.
Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω έναν κλισέ θα εθκιάλεα το "είναι μια ταινία ύμνος στη φιλία". Αλλά δεν είμαστεν του κλισέ τζαι θα πω απλά ότι εν πολλά συναισθηματική, τζιήζει κάτι μέσα σου (ή τουλάχιστον εμέναν έτζιησεν μου). Έμεναν πάντως άρεσεν μου. Πέντε αστερούθκια (άτε εντάξει τεσσερισήμιση απλά για να είμαστεν αυστηροί)
Μετά το "Poulet aux prunes" ήρτεν το "Intouchables" να μας αποτελειώσει. Δεν έχω τζαι τι να πω. Απλά δέτε το, έβρετε το, αν το έσιει στο σινεμά βουράτε. Ενι ξέρω.
Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω έναν κλισέ θα εθκιάλεα το "είναι μια ταινία ύμνος στη φιλία". Αλλά δεν είμαστεν του κλισέ τζαι θα πω απλά ότι εν πολλά συναισθηματική, τζιήζει κάτι μέσα σου (ή τουλάχιστον εμέναν έτζιησεν μου). Έμεναν πάντως άρεσεν μου. Πέντε αστερούθκια (άτε εντάξει τεσσερισήμιση απλά για να είμαστεν αυστηροί)
1 σχόλιο:
Akousa ki egw ta kalytera tis proalles. Tha to vrw!
Δημοσίευση σχολίου