Πάσχα στο χωριό

Είμαι σε φάση που εν πολλοσυγκεντρώνομαι στο μπλογκ τελευταίως (ή σε οτιδήποτε άλλο να είμαι ειλικρινής) τζαι άφηκα το λλίον, αλλά ξέρω ότι υπάρχει λαός άουτδέαρ (αφήστε την ψωνάρα τη μπλόγκερ να έσιει αυταπάτες ολάν) που αγωνιά πως επιβίωσεν η σχέση το Πάσχα στην κυπριακή επαρχία. Οπόταν είπα να μεν σας αφήκω έτσι.

Που λέτε, όπως είπαμεν, φέτι η σχέση τζαι εγώ εκατεβήκαμεν στη νήσο για Πάσχα. Το πρώτο πάσχα στην Κύπρο μαζί, για μέναν το πρώτο πάσχα πίσω σπίτι που το 2009. Οπόταν αντιλαμβάνεστε τζαι τον ενθουσιασμό τζαι την αγωνία.

Ενθουσιασμός γιατί εμέναν αρέσκει μου το όλο πασχαλινό σκηνικό τζαι επεθύμησα το. Εν έναν πολιτισμικόν τζαι όι μόνον θρησκευτικό γεγονός ελαλούσαμεν με κάτι φίλους στο χαράτσι (με μουσική υπόκρουση έναν μείγμα που το καλέσμαν του ιμάμη τζαι τους στίχους του φοίβου που κάτι παιθκιά στο διπλανόν τραπέζι). Η κύπρος τζαι οι αντιθέσεις της. Τέλος παρένθεσης.

Τέλοσπάντων, ενθουσιασμός που τη μια, αλλά τζαι αγωνία που την άλλη. Γιατί, είπαμεν, στο χωρκόν μου το να μπαίνεις στην εκκλησιάν συνοδευόμενος/η, έναν πράμα σημαίνει: οσονούπω τζαι με νυφικό. Τζαι η σχέση εν τζαι εξ Ιρλανδίας, άσπρος τζαι κοτζινογένης, έν τζαι εν ότι μπόρει εύκολα να κάμει μπλεντ ιν στο πλήθος. Τέλοσπάντων, υπήρχεν αγωνία για την αντιμετώπισην του εκκλησιαστικού κουτσομπολιού. Σάββατο απόγευμα εκαταστρώνναμεν σχέδιον (ανάμεσα σε άλλα λαφαζαννίκια) εντοπίζοντας στρατηγικά σημεία στον εκκλησιαστικό χώρο για να περάσουμεν όσο το δυνατόν απαρατήρητοι στον καλό λόο. Εν τέλει επίαμεν με το πλάνο "στεκούμαστεν μπροστά μπροστά", έτσι ούλλα τα κουτσομπολιά ναν πίσω που τη ράσιη μας. Η συμβουλή του μήνα αναμφισβήτητα. Γιατί μες την εκκλησιάν με το που εμπήκαμεν, ούλλα τα βλέμματα εππέσαν πάνω στη σχέση τζαι δεν εταράξαν. Ίνταλως να περάσεις απαρατήρητος; Αριστερά επίεννεν η σχέση, κλίιιιινατε επ αριστερά ούλλη η εκκλησιά. Δεξιά η σχέση, κλίιιινατε επί δεξιά. ένιωθες τα βλέμματα στη ράσιη σου, αλλά ως τζιαμέ. Έτσι όπως ήμασταν ομπρός ομπρός, εν ήρτεν κανένας να αρκέψει τα "τίνος είσαι εσού", "συγχαρητήρια, εχαρτωθήκετε" τζαι άλλα όμορφα.

Φυσικά που εγλυτώσαμεν την ενέδρα στην εκκλησιά εν σημαίνει ότι το πάσχαν ήταν ανώδυνο για τη σχέση. όοοοοιιιι βέβαια. Γιατί η σχέση (ήταν αναμενόμενον εν η αλήθκεια τζαι επροετοιμαστήκαμεν ψυχολογικά), φέτι εγνώρισεν τζαι το σόι. Όι ούλλον φυσικά. Μέρη του. τη νούνα, τον τατά τζαι τα καλαδέρφκια μου, τον θείο μου που ήρτεν για το κλασσικόν τραπέζιν την Κυριακή του Πάσχα με όλη την οικογένεια του, τζαι έναν άλλο θείο που ήρτεν ακάλεστος έτσι για επίσκεψη (τυχαία, επί σκοπού ποιος ξέρει;). Ούλλοι τούτοι εν τω μεταξύ εγγλέζικα γρι. άτε καμιά λέξη ποτζεί ποδά. άρα καταλαβαίνετε, λοστ ιν τρανσλέισιον Πάσκα. Που ίσως να ήταν τζαι καλό εν τέλει, γιατί έτσι τούτοι ούλλοι εν εμπορούσαν να  κόψουν πολλές κουβέντες με τη σχέση, η σχέση πάλε εν εκαταλάβαινεν κυπριακά οπόταν τα "ε, ε, ετελειώσετε τα;" που εππέφταν ώρες ώρες (ψυθιριστά στη μάνα μου, γιατί οι συγγενείς μου φοούνται να απευθύνουν έτσι ερωτήσεις σε μένα) εν τα επιασε. εγώ έκαμνα την επίσημη μετάφραση (που εν ήταν επί λέξη, έππεφτεν τζαι λλίη λογοκρίσία) τζαι επιβιώσαμεν τζαι την Κυριακή του Πάσχα.

Εκτός που το ναν το μέιν αττράξιον στο χωρκό τζαι την οικογένεια, η σχέση εβίωσεν όλα τα υπόλοιπα του Πάσχα. Εκουβάλησεν το φώς έσσω δίχα να σβήσει, επίεν στην λαμπρατζιάν, εφάεν σούπαν τζαι ετσουγκρίσεν αυκά που έβαψεν ο ίδιος (ανακάλυψεν τζαι τον τρόπο να κερτίζει ιμίσιη μου). Στο τραπέζιν της Κυριακής έφαεν σούβλαν τζαι τα υπόλοιπα εδέσματα του τραπεζιού, εννοείται φλαούναν τζαι τσουρέκιν τζαι ήπιεν μπύρες με τον Πατέρα σε ένα νον-βέρπαλ επικοινωνούμεν-με-νοήματα πλαίσιο. Επίσης εβίωσεν τα παιχνίθκια του πασκάτου, έμαθεν τι εν ο ζίζιρος τζαι είδεν τα γαούρκα του διπλανού χωρκού.

Είπεν ότι που ούλλα τα ταξίθκια του στην Κύπρον τούτον ήταν η πιο έντονη πολιτισμική εμπειρία. Αλλά που ούλλα άρεσεν του παραπάνω η βόλτα κάτω Λευκωσία τζαι ο φραπές κάτω που τον απογευματινόν ήλιο, να καθούμαστεν στο παγκάκι κάτω που το Μανώλη πριν να γινεί πανικός στη Φανερωμένη τζαι να λιαζούμαστεν.
Τζαι μέναν.

ΥΓ: το πόσες φορές έπρεπε η σχέση να απαντήσει την ερώτηση "αρέσκει σου η Κύπρος" (με το υπονοούμενο "για να έρτεις να μείνεις", που σε κάποιες περιπτώσεις δεν έμεινεν υπονοούμενο) δε λέγεται. Η σχέση επίεν με το ναι, σε ότι μας ρωτούν λέμε ναι. ως πάρατζει.
ΥΓ2: αν έξερεν τζαι 2 ελληνικά η σχέση με την ποσότητα των κυπριακών που άκουσεν τούτη τη φορά, εσαντάνωσεν τα τζαι τζείνα.
ΥΓ3: που την Κύπρο τούτη τη φορά επιστρέψαμε με σμίλες για σουβλάκια (το όνειρο για φουκού που φορεί 5 σούβλες είπε να το αφήκει για άλλη φορά). Η σχέση εν αποφασισμένη να έβρει μπάρμπεκιου κάπου για να ψήσει σουβλούθκια στο Λάντον. Τόσον πολλύν πάθος.