Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Seeing - Jose Saramago

Έσιει μέρες που θέλω να γράψω κάτι για τούτον το βιβλίο, που την ημέρα που το ετέλειωσα. Αλλά έτο δουλειές. Έθελα τζιόλις να το σκεφτώ, να το αφήκω να σινκ ιν που λεν τζι οι εγγλέζοι (έχουν καμιά φορά πετυχημένες φράσεις τζαι τούτοι).

Εν πουτζείνα τα βιβλία. Που εν τα ξεπετάς ρε παιδί μου. Θέλουν το χρόνο τους. Ψιλοδιστάζω να ξεκινήσω άλλον. Όπως τζαι με το προηγούμενο του Saramago που εθκιάβασα. Εν τέλει ο Saramago εξελίσσεται σε μεγάλη αγάπη. Θκυό εθκιάβασα δηλαδής, αλλά ήταν έρωτας που την πρώτη σελίδα που λένε. Ξέρεις, τζείνον το συναίσθημα που θέλεις να θκιεβάσεις ότι έγραψεν. Τέλος.

Εν είμαι σίουρη πόθθεν να ξεκινήσω. Υποθέτω για να σας πω για το Seeing πρέπει να σας πω για το Blindness, που εν θυμούμαι αν έγραψα πόστ τότε που το εθκιάβασα. Τέλοσπάντων, ούλλα εξεκινήσαν στη Λέβεν μια μέρα που είσιεν ένα φεστιβάλ χορού στην πλατεία τζαι επίαμεν τζαι είδαμεν μια πολωνέζικη ομάδα χορού που ελάλεν το πρόγραμμαν ερμηνεύσαν μέσα που την παράστασή τους το βιβλίο του Saramago, Blindness. (Ξέρω τι εννά μου πείτε, είσιεν τζαι μεγάλη χολυγουντιανή ταινία, αλλά ναι είμαι μερικές φορές αχάπαρη. Που να συνδέσω πράματα?)

Τέλοσπάντων, η παράσταση ήταν τόσον συγκλονιστική, που την επόμενη μέρα επαράγγειλα το βιβλίο να το θκιαβάσω. Το Blindness, λοιπόν, για όσους δεν το ξέρουν ήδη σκιαγραφεί μια κοινωνία αντιμέτωπη με μια κρίση, μιαν επιδημία ανεξήγητης τύφλωσης. Τζαι η τύφλωση που εξαπλώνεται έννεν μόνον κυριολεκτική τύφλωση. Εν έναν που τζείνα τα βιβλία που σου δείχνουν τον άνθρωπο στα πρόθυρα. Τον άνθρωπο του ενστίκτου, τζείνην την ευάλωτη, αλλά τζαι άγρια ζωώδη φύση μας. Τούτο το πρώτο βιβλίο εντυπωσίασεν με. Ο τρόπος γραφής, ο τόσον καινούργιος (όσοι εθκιαβάσετε ξέρετε ότι έννεν τζαι το πιο εύκολον πράμαν), αλλά τζαι η πολυ-επίπεδη προσέγγιση του θέματος. Είσιεν πολλά έντονον κοινωνικόν, τζαι πολιτικόν κομμάτιν το Blindness, παράλληλα με το ατομικό τζαι τζείνες τες διεργασίες τες προσωπικές του κάθε πλασμάτου. Είσιεν πολλά κομμάθκια που αγγίζουν το πως δομούνται τα πολιτικά συστήματα μέσα στες κοινωνίες, τη χρήση τζαι κατάχρηση εξουσίας κλπ.

Αλλά τζιαμέ που το πράμαν γίνεται άκρως πολιτικό εν στο σίκουελ βιβλίο, το Seeing, όπου βλέπουμεν την ίδια κοινωνία μερικά χρόνια μετά να έρκεται αντιμέτωπη με μιαν άλλην κρίση, κατά κάποιον τρόπον ακριβώς αντίθετη. Όλα ξεκινούν με εκλογές, όι σημαντικές στυλ προεδρικές, απλές δημοτικές εκλογές (εν τζαι επίκαιρο το θέμα). Στες οποίες ο λαός ξαφνικά βλέπει πιο καθαρά από ποτέ εννά μπορούσεν κάποιος να πει τζαι σύρνει λευκό. Εσκέφτηκες ποττέ τι θα εσυνέβαινεν αν η μεγάλη πλειοψηφία επίεννεν στες εκλογές τζαι έσυρνεν λευκό; Ακριβώς τούτον εν το θέμα του βιβλίου που ονομάζεται Seeing. Το πως μια σύγχρονη δυτική "δημοκρατία" ξεγυμνώνεται. Το πως το σύστημα αντιδρά σε μιαν πρωτοφανή απώλεια νομιμοποίησης της εξουσίας του, τι γίνεται όταν τζείνη η βιτρίνα πέφτει. Τζαι έννεν έκπληξη, το σύστημα μπροστά στην κρίση ξιάννει τζαι την δημοκρατικότητα, ξιάννει τα ούλλα. Με τον ίδιο τρόπο που εχάθηκεν η αξιοπρέπεια, η ανθρωπιά αν μπορούμεν να πούμεν στην προηγούμενη κρίση, τζείνη της τύφλωσης. Τζαι όπως πάνω κάτω γίνεται στην πραγματικότητα, που επίεν περίπατον η δημοκρατικότητα που τότες που εξεκίνησεν η κρίση στες γειτονιές μας. Μάλλον η αίσθηση δημοκρατικότητας, γιατί πραγματική δημοκρατία εν μπορείς να πεις ότι είχαμεν για να χάσουμεν.

Τέλοσπάντων, όι ενόψει εκλογών αλλά γενικότερα συστήνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο (καλλύττερα θκιαβάστε το Blindness πρώτα γιατί εννά βοηθήσει στην κατανόηση).        

ΥΓ: ένα πολλά ενδιαφέρον θέμα που θίγεται στο βιβλίο του Saramago εν τζαι το πως το σύστημα χρησιμοποιεί τα μέσα ενημέρωσης για να ελέγξει τον κόσμο.
ΥΓ2: εννά επανέλθω με παραπάνω Saramago γιατί υπολογίζω να πάω σε μια συζήτηση στη βιβλιοθήκη για το Blindness που βδομάδας. Προς το παρόν αφήνω σας με ένα κομματούιν που το Seeing:

"The most common occurrence in this world of ours is to come across men and women mature in years and ripe in prosperity who, at eighteen were not just beaming beacons of style, but also, and perhaps above all, bold revolutionaries determined to bring down the system supported by their parents and to replace it, at last, with a fraternal paradise, but who are now equally firmly attached to convictions and practices which, having warmed up and flexed their muscles on any of the many available versions of moderate conservatism, become, in time, pure egotism of the most obscene and reactionary kind. Put less respectfully, these men and these women, standing before the mirror of their life, spit every day in the face of what they were with the sputum of what they are."

άτε τζι ακόμα έναν τελευταίο, πάλε επίκαιρο. Ρισπεκτ Σαραμαγο ρισπετ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θκιεβάζοντας το ποστ σου εσυνειδητοποίησα ότι τζαι εγώ το Σαραμάγο ανακάλυψα τον στο Βέλγιο. Σε μια που τζείνες τες μιτσιές δημόσιες βιβλιοθήκες που έσιει σε κάθε γειτονιά. Ήταν αγάπη που την πρώτη παράγραφο! Ενθουσίασε με η συνειρμική του γραφή τζαι η ικανότητα να πραγματεύκεται θέματα τόσο βαθκειά τζαι φιλοσοφικά με μια γλώσσα τόσο απλή, σχεδόν παιδική. Το Seeing εν το εθκιέβασα αλλά βάλλω το στα υπόψη. Το Blindness εθκιέβασα το αλλά το αγαπημένο μου εν το Death at Intervals. Τζαι το The double εν πολλά καλό, ψιλοθρίλερ πλοκή αλλά θέλουν κάμποσο κούντημα οι πρώτες 100+ σελίδες. Κάποιο άλλο που προτείνεις;

Ερυκίνη είπε...

Καλημέρα ανώνυμε/η,

Κι άλλοι κύπριοι στο Βέλγιο, α?? Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. για τον τρόπο γραφής τζαι το πως πραγματεύεται τόσο ουσιαστικά θέματα. ήμουν εχτές σε ένα book group για το blindness τζι είσιεν καποιους που ελαλούσαν, ότι ου ήταν βαρετό σε φάσεις, ή ότι εν εσυζήτησε θέματα σε βάθος τζαι έρκετουν μου να τσιριλλίσω, γιατί εγώ επαθιάστηκα με τον Σαραμάγο!!!

Βασικά είμαι πολλά στην αρκή. Μόνο τούτα τα δύο εθκιάβασα.οπόταν δεν έχω κάτι άλλο να προτείνω. Μια κοπέλα εψες στο γκρουπ ελάλεν ότι έσιει κάποια βιβλία του που συζητούν τη θρησκεία, κυρίως το χριστιανισμό, εν έδωκε τίτλο, αλλά επρότεινεν τα για θκιάβασμα.

Ευχαριστώ για τες εισηγήσεις. θα τα ψάξω τα υπόλοιπα, αν τζαι τωρά με το γκρούπ εμπήκα σε διαφορετικά θκιαβάσματα. εννά δούμε !!

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Ερικύνη,

Το δικό μου το πέρασμα που το Βέλγιο ήταν σύντομο.

Το blindness είσιε κάποιες πολλά σκληρές εικόνες που με εσυγκλονίσαν. Θυμούμαι ήμουν αγανακτισμένη για ώρα! Αλλά τζαι κάποιες τόσο όμορφες τζαι συγκινητικές πχ κάπου προς το τέλος που κάμνουν μπάνιο με το νερό της βροχής. Άμαν ένα βιβλίο καταφέρνει να σε αγγίξει τζαι να σου δημιούργησει συναισθήματα, εν επιτυχία :)

Ωραία τα book groups! Πάντα ήθελα να πάω σε τέθκοιο αλλά εν επέτυχα ποττέ κανένα.

Καλά θκιεβάσματα!