Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Στο νυφικάδικο

(πως λέμε δισκάδικο, dvdαδικο, καμία σχέση)

Εξελίσσεται ο εξής διάλογος:

Πωλήτρια: Να σας βοηθήσω;
Ερυκίνη: ........
Πετάσσεται η αδερφή της σχέσης (τι μου ένι εμένα ακριβώς; κουνιάδα;): Απλά βλέπουμεν.
Πωλήτρια: Ποια παντρεύκεται;
Ερυκίνη: ακόμα μούγγα στην στρούγκα, στο ενδιάμεσον θορώ νυφικά, πολλά νυφικά σε κρεμμαστάρκα, το έναν μετά το άλλον τζαι το μόνον που σκέφτουμαι εν: πολλύν τούλιν, πόσον τούλιν ρε παιδί μου;
Η κουνιάδα να με δείχνει τζαι η πωλήτρια να λαλεί: Θέλεις να δοκιμάσεις;
Ερυκίνη: εεεεεεεεεεεεεεεεεε....
Πωλήτρια: Εν τζαι εν ανάγκη αν δε θέλεις.
Ερυκίνη: Ναι, ίσως να έρτω άλλην ημέρα.
Κουνιάδα + πωλήτρια: σίουρα εν θέλεις να δοκιμάσεις; Εν τζαι εν υποχρεωτικόν. Με νιώθεις καμιάν πίεση. Αν δεν θέλεις, εν έσιει πρόβλημα.
Ερυκίνη: όι, όι, να δοκιμάσω (έσιει τζιάλλες νύφες που χρειάζουνται κούντημαν λαλείς;).
(αρπάσσω έναν που τζιαμέ. Ούτε που το επολλοείδα, ετυφλώθηκα που το πολλύν τούλιν αφού. Με το κρεμμαστάρι στο σιέριν πάω στο δοκιμαστήριο, σαν το πρόβατο στη σφαγή.)
Πωλήτρια: Μα γιατί δείχνεις τόσον ανήσυχη;
Ερυκίνη:......
Πωλήτρια: Δοκιμάζεις νυφικό. Πρέπει να είσαι χαρούμενη.

Εν έξερα πως να απαντήσω σε τούτον, οπόταν απλά επία στο δοκιμαστήριο. Τζαι σαν επάσκιζα να μπω μέσα ακούω που έξω την κουνιάδα τζαι την πωλήτρια να συζητούν:

Εν η συνειδητοποίηση... Ναι, ναι... Εν αναμενόμενο...


ΥΓ: Προς τες κουμέρες: μεν αγχώνεστε, εν θα ψουμνίσω νυφικό δίχα σας, απλά επία για μιαν πρώτη μαθκιά. Εν το επερίμενα η μαθκιά να οδηγούσεν σε δοκιμήν, αλήθκεια.
ΥΓ2: Η αλήθκεια ένι ότι εν ήμουν ακριβώς απαίσια με 5 κιλά τούλιν. Επίεννεν μου κατακρίβειαν.




7 σχόλια:

Moonlight είπε...

Λαλούμε για τα τούλια αλλά εμένα αρέσκουν μου. Αρέσκουν μου και τα απλά τα νυφικά που εν σαν φορέματα χωρίς μαλακίες, ΑΛΛΑ η μάνα μου ελάλεν μου ότι εν έχεις πολλές ευκαιρίες να βάλεις ΤΕΤΟΙΟ φόρεμα στη ζωή σου, άρα γιατί να μεν το κάμεις όταν μπορείς; Ε και τωρά αν έρτει ποτέ έτσι φάση, έννα έχω πρόβλημα. :p

kaisi είπε...

embrace the touli

Ερυκίνη είπε...

embrace the touli. χαχαχαχαχα!! Όπως το λαλείς καϊσούδιν.
Φυσικά εγώ είμαι τζαι κοντή τζαι το τούλιν εν λλίον ζόριν, αλλά με την τακούνα κάτι γίνεται.

Μουνλάιτ,
Εμέναν εκαρφώθηκεν μου η ιδέα για 50ς νυφικό ως το γόνατο, οπόταν το πομπάρισμαν με τούλιν εν λλίον απαραίτητο για το συγκεκριμένο στυλ. Αλλά πολλά πιθανόν να καταλήξω με κάτι λιτό κι απέριττο που λαλείς τζι εσού.

Βασικά το μόνο στο οποίον είμαι κάθετη εν οι φκιόγγοι, τζαι τα στρας, λάμπης πάμπη μου στάιλ, γιατί εν ιμπόρω. τζαι οι νούρατσοι. Βασικά κάτι που να μεν απαιτεί μηχανική υποστήριξη για να πάει το πλάσμαν να κατουρήσει.

(αν έσιει καμιάν που έκαμεν νύφη ας το μοιραστεί μαζί μας το μυστικό. ίνταλως κατουρούν οι νύφες; αυτό είναι το ερώτημα που με ταλανίζει αυτές τες μέρες)

Proud Weirdo είπε...

εγώ τη μια και μοναδική φορά που κατούρησα τη μέρα του γάμου *ο γιες! δεν ξέρω ήταν σαν να είχαν σταματήσει όλες οι φυσιολογικές μου ανάγκες* τα κατάφερα με την βοήθεια των αγαπημένων μου ξαδέρφων που κρατούσαν το νυφικό για να μη το κατουρήσω. Με λίγη βοήθεια όλα γίνονται!
π.σ. την πρώτη φορά που δοκίμασα νυφικό είπα στην πωλήτρια ότι έμοιαζα σαν άσπρο τέρας με τούλλι και όταν μετά δοκίμασα στυλ γοργονέ και η ουρά άνοιγε μετά τα γόνατα άρα με το ζόρι έκανα κάποια βήματα και της το είπα μου απάντησε ότι οι γοργόνες ούτε περπατούν ούτε χορεύουν αρά ήταν απολύτως φυσιολογικό αυτό που βίωνα! το μυστικό είναι απλά να γελάς και να το διασκεδάζεις :) Καλή τύχη και καλή συνέχεια!

Ερυκίνη είπε...

χαχαχα. Είσιεν δίκαιον η κοπέλλα. Εν ανάγκη να περπατήσεις ή να χορέψεις ολάν στο γάμο σου;; Τούτα εν λεπτομέρειες!!

Ευχαριστούμεν για τις τεχνικές λεπτομέρειες. Εφαντάστηκα το ότι εννάν κάπως έτσι. Δηλαδή κατούρημα με παρέα. Κάτι μου λαλεί ότι θα έρτουμεν ακόμα πιο κοντά με τες κολλητές!!

Ευχαριστώ για τες ευχές!

Noor είπε...

Εγώ δεν εκατούρησα! Αλλά ήταν πολύ σύντομη η όλη διαδικασία (τελετή κι αμέσως μετά δείπνο και μετά σπίτια μας), οπότε δεν ετέθηκε έτσι ερώτημα. :-) Τελικά, στην Κύπρο ο γάμος;

Ερυκίνη είπε...

Γεια σου Νοορ. Αν με ρωτάς εμέναν, τζαι εγώ κάτι σύντομον θα επροτιμούσα, αλλά εν το βλέπω !!

Ο γάμος θα είναι διπλόν ιβέντ, ένα στην Κύπρο, έναν στην Ιρλανδία, εν μεινίσκει κανένας παραπονεμένος. Στην Κύπρον ο άσιλα ο γάμος, πολιτικός μεν (15 λεπτά τζαι πόψω που την πόρτα), κλασσικά κυπριακος δε, με ντυσίματα, χαιρετούρα τζαι φαίν. Στην Ιρλανδία πιο χαλαρά πράματα, μπάρμπεκιου σε έναν κήπο (αν δεν ιβρέξει). Τζαι μετά εβδομάδαν του μέλιτος να ξεπεράσουμεν το τραύμαν των δύο γαμήλιων δεξιώσεων.

Τούτον εν το πλάνο. Τωρά τι θα γινεί στην πραγματικότητα, κανένας δεν ιξέρει.