(26/01/17: έθελα να γράψω κάτι για τες πρόσφατες αποφάσεις του δικαστηρίου δαμέ για το Μπρέξιτ, αλλά μετά ήβρα τούτο το άρθρο στα πρόχειρα μου που το έχω γραμμένο που το καλοτζαίρι, μετά διαφοροποιημένο το Νιόβρη, αλλά για κάποιο λόγο έμεινεν στα πρόχειρα. Ε σήμερα εν η μέρα του).
(Έθελα να γράψω κάτι για τον Τράμπαν τούτες τες μέρες, τζαι μετά αθθυμήθηκα ότι είχα γράψει κάτι τότε με το Μπρέξιτ, το οποίο για κάποιο λόγο δεν εδημοσίευσα. Βάλλω το δαμέ, γιατί οι σκέψεις μου εν πάνω κάτω οι ίδιες στα θκυό θέματα. Περιληπτικώς: Κανεί κλάμαν, ολάν, κανεί. Ειδικά οι πόξω που την Αμερική, θα έπρεπεν να εκάμναν πάρτυ που οι Αμερικάνοι έχουν έναν τράμπαν για πρόεδρο, πέρκει τζαι κόψει κανένας πόλεμος πίσω, τζαι γλυτώσει κανένας σύριος ή άλλη μαυριδερή ράτσα.)
Τα νέα του δημοψηφίσματος εμέναν ήβραν με στη Χαλκιδική, εφτομάδα του μέλιτος, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς ίντερνετ (η σχέση ήταν να πεθάνει, έπαιρνεν κάθε πρωίν βαθιές ανάσες τζαι ελάλεν του εαυτού του "this is good for me, this is a good exercise, this is good, this is good"). Μόνον παραλία, ήλιον τζαι φαίν (δώστου μπουγάτσα).
Εννοείται εψηφίσαμεν πριν να φύουμεν, με ταχυδρομική ψήφο (γιατί έσιει τζαι έτσι πράμαν), αλλά τον πανικό του αποτελέσματος εν τον εβιώσαμεν ευτυχώς. Ώσπου να στραφούμεν επεράσαν οι πρώτες 2-3 μέρες. Φυσικά ο πανικός επαρέμεινε, τζαι κυρίως το κλάμαν τζαι ο θρήνος. Τζείνον το "εν γίνεται, μεν μου το πείτε ότι εν αλήθκεια, εν θα το αντέξω" τζαι το "απαναγία μου εκαταστράφηκεν ο κόσμος τζαι τι θα απογίνουμε σε τούτη τη ζωή".
Εγώ εν το εσυμμερίζουμουν ούτε το συμμερίζουμαι το κλάμαν, παρά το ότι εψήφισα remain γιατί αν έσιει κάτι που μας έμαθεν η ιστορία εν το "τους εγγλέζους μην τους κλαις". Προχτές που εφκήκεν στη δημοσιότητα η έκθεση για το Ιράκ μετά που τόσα χρόνια, εσκέφτουμουν εν τούτον το κράτος που αγωνιούμεν τι θα απογίνει; Ίσως για το ευτύτερο καλό, να πρέπει το Ηνωμένο Βασίλειο να αποκτήσει τζαι λλία παραπάνω δικά του προβλήματα.
Ο άλλος λόγος που δεν συμμετέχω καθόλου στον πανικό εν το ότι είμαι δημοκράτισσα κατά βάθος (αν τζαι έχω ώρες ώρες δικτατορικόν ύφος) τζαι ούλλη η συζήτηση κάμνει με να νιώθω άβολα. Στη δημοκρατίαν (τάχα μου ότι εν δημοκρατία) ο λαός επήρεν μιαν απόφαση. Αν εν ηλίθια απόφαση, που ένι, ο λαός εννά μάθει που τα λάθη του. Ενοχλούν με οι συζητήσεις του τύπου οι μεγάλοι σε ηλικία εψηφίσαν έξοδο λες τζαι η ψήφος σου πρέπει να έσιει διαφορετική βαρύτητα αναλόγως της ηλικίας σου. Ενοχλούν με αφάνταστα τα πετίσιον στο ίντερνετ για να ακυρωθεί το δημοψήφισμα/να γινεί έναν άλλον, που ανθρώπους που δεν μπορούν να δεχτούν τον απλόν (τζαι μερικές φορές οδυνηρό) κανόνα της πλειοψηφίας. Καταλάβω ήταν κοντά το αποτέλεσμαν, αλλά τζαι πάλε. πλειοψηφία.
Ούτε μου αρέσκει ο τρόπος που παρουσιάζουνται οι ρατσιστικές επιθέσεις μετά το δημοψήφισμαν, λες τζαι εν το δημοψήφισμαν που έκαμεν τους ανθρώπους ρατσιστές τζαι όι το αντίθετον.
Μπορούμεν να συζητήσουμεν πολλά, αν ήταν λάθος να κάμει το δημοψήφισμαν, αν ήταν η σωστή στιγμή, κυρίως τζαι πιο σημαντικό για μένα, το τι γίνεται μετά, αλλά όι το αποτέλεσμαν. Το αποτέλεσμαν εν τζείνον που ένι. Τζι αν ο κόσμος επαρασύρθηκεν που ηλίθιους με ψευδή επιχειρήματα, υπάρχουν πολλά αληθείς λόγοι που εγίνηκεν τούτον τζαι κανένας δεν κάθεται να ασχοληθεί.
Το μέλλον δεν προβλέπεται ιδιαιτέρως καλό. Αλλά όι επειδή εννά φύει το ΗΒ που την Ευρώπη (AN τζαι όποτε φύει), αλλά γιατί λαλεί σου θα μειωθεί ο φόρος των επιχειρήσεων, τζαι άμαν μειωθεί ο φόρος στες επιχειρήσεις εννά αυξηθούν οι φόροι στους υπολοίπους τζαι άλλα τέθκοια καλά που έρκουνται. Γιατί στο τέλος της ημέρας το σημαντικόν εν το πως ζεις τη ζωή σου, ίντα κοινωνίαν φτιάχνεις για τον εαυτό σου τζαι τους συμπολίτες σου όι εαν είσαι μέσα ή πόξω που την Ευρώπη.
ΥΓ (11/11/2016): σήμερα το πρωίν είδα παρόμοια πετίσιον στο Ίντερνετ για ανατροπή του αποτελέσματος στο Αμέρικα. Το πόσον εύκολα πετάσσουνται τα αποτελέσματα εκλογών/δημοψηφισμάτων άμαν εν μας βολεύκουν εν τραγικό. Πρώτα ήταν ο Τσίπρας που έκαμεν το όχι, ναι, πριν λλίες μέρες το δικαστήριον αποφάσισεν δαμέ ότι ασχέτως του δημοψηφίσματος για το Μπρέξιτ, το άρθρο 50 (για την έξοδο) θα πρέπει να περάσει που κοινοβουλευτική ψηφοφορία τζαι τωρά τούτα. Τζαι κάπως έτσι η δημοκρατική ψήφος εγίνηκεν ενοχλητικό κουνουπούδιν, ψεκάστε, τελειώσατε.
ΥΓ (26/01/2017): Η άνεργη διδακτόρισσα που τα χτες παύει να είναι άνεργη διδακτόρισσα, μετά που ένα σερί συνεντεύξεων, στα οποία ήμουν θεά, πάλε, τζαι έναν έκατσεν κοπέλλια. Οπότε κάτι μου λέει ότι εννά έχω υλικό να σας πρήζω σύντομα.
(Έθελα να γράψω κάτι για τον Τράμπαν τούτες τες μέρες, τζαι μετά αθθυμήθηκα ότι είχα γράψει κάτι τότε με το Μπρέξιτ, το οποίο για κάποιο λόγο δεν εδημοσίευσα. Βάλλω το δαμέ, γιατί οι σκέψεις μου εν πάνω κάτω οι ίδιες στα θκυό θέματα. Περιληπτικώς: Κανεί κλάμαν, ολάν, κανεί. Ειδικά οι πόξω που την Αμερική, θα έπρεπεν να εκάμναν πάρτυ που οι Αμερικάνοι έχουν έναν τράμπαν για πρόεδρο, πέρκει τζαι κόψει κανένας πόλεμος πίσω, τζαι γλυτώσει κανένας σύριος ή άλλη μαυριδερή ράτσα.)
Τα νέα του δημοψηφίσματος εμέναν ήβραν με στη Χαλκιδική, εφτομάδα του μέλιτος, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς ίντερνετ (η σχέση ήταν να πεθάνει, έπαιρνεν κάθε πρωίν βαθιές ανάσες τζαι ελάλεν του εαυτού του "this is good for me, this is a good exercise, this is good, this is good"). Μόνον παραλία, ήλιον τζαι φαίν (δώστου μπουγάτσα).
Εννοείται εψηφίσαμεν πριν να φύουμεν, με ταχυδρομική ψήφο (γιατί έσιει τζαι έτσι πράμαν), αλλά τον πανικό του αποτελέσματος εν τον εβιώσαμεν ευτυχώς. Ώσπου να στραφούμεν επεράσαν οι πρώτες 2-3 μέρες. Φυσικά ο πανικός επαρέμεινε, τζαι κυρίως το κλάμαν τζαι ο θρήνος. Τζείνον το "εν γίνεται, μεν μου το πείτε ότι εν αλήθκεια, εν θα το αντέξω" τζαι το "απαναγία μου εκαταστράφηκεν ο κόσμος τζαι τι θα απογίνουμε σε τούτη τη ζωή".
Εγώ εν το εσυμμερίζουμουν ούτε το συμμερίζουμαι το κλάμαν, παρά το ότι εψήφισα remain γιατί αν έσιει κάτι που μας έμαθεν η ιστορία εν το "τους εγγλέζους μην τους κλαις". Προχτές που εφκήκεν στη δημοσιότητα η έκθεση για το Ιράκ μετά που τόσα χρόνια, εσκέφτουμουν εν τούτον το κράτος που αγωνιούμεν τι θα απογίνει; Ίσως για το ευτύτερο καλό, να πρέπει το Ηνωμένο Βασίλειο να αποκτήσει τζαι λλία παραπάνω δικά του προβλήματα.
Ο άλλος λόγος που δεν συμμετέχω καθόλου στον πανικό εν το ότι είμαι δημοκράτισσα κατά βάθος (αν τζαι έχω ώρες ώρες δικτατορικόν ύφος) τζαι ούλλη η συζήτηση κάμνει με να νιώθω άβολα. Στη δημοκρατίαν (τάχα μου ότι εν δημοκρατία) ο λαός επήρεν μιαν απόφαση. Αν εν ηλίθια απόφαση, που ένι, ο λαός εννά μάθει που τα λάθη του. Ενοχλούν με οι συζητήσεις του τύπου οι μεγάλοι σε ηλικία εψηφίσαν έξοδο λες τζαι η ψήφος σου πρέπει να έσιει διαφορετική βαρύτητα αναλόγως της ηλικίας σου. Ενοχλούν με αφάνταστα τα πετίσιον στο ίντερνετ για να ακυρωθεί το δημοψήφισμα/να γινεί έναν άλλον, που ανθρώπους που δεν μπορούν να δεχτούν τον απλόν (τζαι μερικές φορές οδυνηρό) κανόνα της πλειοψηφίας. Καταλάβω ήταν κοντά το αποτέλεσμαν, αλλά τζαι πάλε. πλειοψηφία.
Ούτε μου αρέσκει ο τρόπος που παρουσιάζουνται οι ρατσιστικές επιθέσεις μετά το δημοψήφισμαν, λες τζαι εν το δημοψήφισμαν που έκαμεν τους ανθρώπους ρατσιστές τζαι όι το αντίθετον.
Μπορούμεν να συζητήσουμεν πολλά, αν ήταν λάθος να κάμει το δημοψήφισμαν, αν ήταν η σωστή στιγμή, κυρίως τζαι πιο σημαντικό για μένα, το τι γίνεται μετά, αλλά όι το αποτέλεσμαν. Το αποτέλεσμαν εν τζείνον που ένι. Τζι αν ο κόσμος επαρασύρθηκεν που ηλίθιους με ψευδή επιχειρήματα, υπάρχουν πολλά αληθείς λόγοι που εγίνηκεν τούτον τζαι κανένας δεν κάθεται να ασχοληθεί.
Το μέλλον δεν προβλέπεται ιδιαιτέρως καλό. Αλλά όι επειδή εννά φύει το ΗΒ που την Ευρώπη (AN τζαι όποτε φύει), αλλά γιατί λαλεί σου θα μειωθεί ο φόρος των επιχειρήσεων, τζαι άμαν μειωθεί ο φόρος στες επιχειρήσεις εννά αυξηθούν οι φόροι στους υπολοίπους τζαι άλλα τέθκοια καλά που έρκουνται. Γιατί στο τέλος της ημέρας το σημαντικόν εν το πως ζεις τη ζωή σου, ίντα κοινωνίαν φτιάχνεις για τον εαυτό σου τζαι τους συμπολίτες σου όι εαν είσαι μέσα ή πόξω που την Ευρώπη.
ΥΓ (11/11/2016): σήμερα το πρωίν είδα παρόμοια πετίσιον στο Ίντερνετ για ανατροπή του αποτελέσματος στο Αμέρικα. Το πόσον εύκολα πετάσσουνται τα αποτελέσματα εκλογών/δημοψηφισμάτων άμαν εν μας βολεύκουν εν τραγικό. Πρώτα ήταν ο Τσίπρας που έκαμεν το όχι, ναι, πριν λλίες μέρες το δικαστήριον αποφάσισεν δαμέ ότι ασχέτως του δημοψηφίσματος για το Μπρέξιτ, το άρθρο 50 (για την έξοδο) θα πρέπει να περάσει που κοινοβουλευτική ψηφοφορία τζαι τωρά τούτα. Τζαι κάπως έτσι η δημοκρατική ψήφος εγίνηκεν ενοχλητικό κουνουπούδιν, ψεκάστε, τελειώσατε.
ΥΓ (26/01/2017): Η άνεργη διδακτόρισσα που τα χτες παύει να είναι άνεργη διδακτόρισσα, μετά που ένα σερί συνεντεύξεων, στα οποία ήμουν θεά, πάλε, τζαι έναν έκατσεν κοπέλλια. Οπότε κάτι μου λέει ότι εννά έχω υλικό να σας πρήζω σύντομα.
5 σχόλια:
Συγχαρητήρια για τη δουλειά!
Μου άρεσε πολύ το "τους εγγλέζους μην τους κλαις". Όντως. Το τι θα κάνει ο Τράμπας στα περιβαλλοντικά θέματα, όμως, μας επηρεάζει όλους. Και το ότι έχει ήδη απαγορεύσει σε φιλανθρωπικές οργανώσεις που λαμβάνουν αμερικανικά ντόλαρς να παρέχουν ή να πληροφορούν για εκτρώσεις σε χώρες του τρίτου κόσμου. Και θα ακολουθήσουν κι άλλα που θα έχουν αντίκτυπο πολύ πιο μακριά από τις ΗΠΑ.
Ευχαριστώ!
Όσο για τον Τράμπα, προφανώς εννά έσιει επιπτώσεις ότι κάμνει τζαι εκτός των ΗΠΑ, όπως πάντα έχουν επιπτώσεις οι πολιτικές των αμερικάνων. Παρόλα αυτά εγινήκαν εκλογές τζαι τούτον εψηφίσαν τα πλάσματα. Τζαι οι εγγλέζοι εψηφίσαν μπρέξιτ.
Το τι να κάμουμεν να μειώσουμεν τες επιπτώσεις εν διαφορετικό ερώτημα που το τι κάμνουμεν να αλλάξει το αποτέλεσμαν. Το δεύτερο για μένα εν πολλά αντι-δημοκρατικό τζαι όταν έγραφα το κείμενο κάπου το Νιόβρη, τούτον το δεύτερο ήταν το θέμα συζήτησης τζαι όι το πρώτο.
συγχαρητηρια για τη δουλεια!
όντως ενοχλητικο να μεν αποδεχεται η μειοψηφια την πλειοψηφια. αλλα αποδειχτηκε βεβαια, ακομα τζιαι ωρες μετα το αποτελεσμα, αλλα τζιαι πιο πριν ηταν φανερο, ότι ο κόσμος δεν ηξερε τι εψηφιζε, ηταν πολλα γενικη η ερωτηση.
τζιαι εννεν το δημοψηφισμα αυτο καθεαυτο (εν σωστο τωρα τουτο;) που εκαμε τους εγγλεζους ρατσιστες αλλα η προεκλογικη, οι τοποθετησεις πολιτικων τζιαι μιντια
1ον: Congrats on the new job!!!
2ον: Indeed "τους Εγγλέζους μην τους κλαίς"
3ον: Τούτοι ούλλοι που διαμαρτίρουνται μες τα inτernet τζιαι μες τες στράτες που ήταν να ψηφίσουν για να ανατρέψουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα τωρά εν τους αρέσκει...
Καλημέρα σας.
Ευχαριστώ κοπέλια για τα συγχαρήκια, καρτεράτε να αρκέψω να δούμε !!
@dreamer
Το "ο κόσμος δεν έξερε τι εψήφιζεν" δεν το ξέρω. Προφανώς κάποιοι επαρασυρθήκαν που την προεκλογική όπως λαλείς, αλλά υποθέτω κάποιοι άλλοι όι. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω πολλούς που εψηφίσαν Μπρέξιτ, οπόταν εν έχω εικόνα τζαι δεν μπορώ να ξέρω. πχ. πολλοί λαλούν να ξανακάμουμεν δημοψήφισμα, τζαι πολλοί εννά αλλάξουν την ψήφο τους. Πόσοι; Ποιος ξέρει; Έβλεπα μιαν εκπομπή στο ΜπιΜπιΣι το Question time νομίζω, τζαι κάποιος πολιτικός ελάλεν "α τζείνοι που εψηφίσαν Μπρέξιτ εν εξέραν τι εψηφίσαν τζαι εμετανιώσαν ήδη κλπ κλπ." Τζαι σηκώνει το σιέριν ένας νεαρός που το κοινό πολλά θιγμένος τζαι είπεν του εγώ εψήφισα Μπρέξιτ τζαι είμαι πολλά χαρούμενος. Χάσκωντα ο πολιτικός.
Αν έσιει ακόμα ένα πράμα που εφκήκε που τούτο το δημοψήφισμα (τζαι τες αμερικανικές εκλογές νομίζω) εν η υπεροψία κάποιων ανθρώπων ή η υποτίμηση ας πούμε των φτωχότερων ανθρώπων. Ξέρεις εμείς ξέρουμε την αλήθκεια, αλλά η πλέμπα επαρασύρθηκε τζαι εν ξέρει τι ψηφίζει. Τζείνον που είπεν η Ντόρα μετά το ελληνικό δημοψήφισμα σε κάποια φάση το "οι φτωχοί δεν ξέρουν τι είναι το σωστό γι'αυτούς" (άααααρα εν πρέπει να τους ρωτούμεν προσθέτω εγώ). Άλλη μεγάλη συζήτηση τούτη. Τέσπα.
@ δεσποσύνη (γαλλόφωνη)
2.Που τ'αλήθκεια τους εγγλέζους μεν τους κλαις. Ούτε τους αμερικάνους λαλώ. Μπαίνουμε σε καινούργια φάση στον κόσμο που οι εγγλέζοι τζαι οι αμερικάνοι έχουν τα δικά τους προβλήματα τζαι ελπίζω (ας φκεί τζαι κάτι καλό που τούτες τες ιστορίες) εννά αφήκουν τον υπόλοιπο κόσμο λλίον ήσυχο.
3.Πε τζαι εσού. Πιθανώς να εψηφίσαν βέβαια. εν τζαι σημαίνει ότι εν εψηφίσαν. Μερικές φορές απλά εν μπορείς να ανατρέψεις το αποτέλεσμα (μπορεί όντως μια κοινωνία ναν διχασμένη για κάτι). Τζιαμέ χρειάζεται τολερανς που λαλούμεν (εν αθθυμούμαι την ελληνική λέξη τωρά).
Αν τζαι για το Μπρέξιτ βέβαια, είπαν οι στατιστικές μετά ότι πολλοί νεολαίοι εν επίαν να ψηφίσουν (η αποχή ήταν στους νέους τέλοσπάντων). Τζαι μετά εκλαίουνταν ότι οι μεγάλοι σε ηλικία εκάψαν το μέλλον τους κλπ κλπ. Επιχειρήματα με τα οποία όπως ήδη είπα νιώθω πολλά άβολα.
Δημοσίευση σχολίου