Ήμουν δευτέρα λυκείου. Πολλά ωραία χρονιά. Είχαμεν τζείνην τη χρονιά την εβδομάδα εργασίας, εν επιένναμεν σχολείο, αλλά τάχα σε ένα χώρο εργασίας να δούμε ένα επάγγελμα από κοντά (επιαίναμεν 1-2 ώρες τζαι μετά εβρεθούμασταν ούλλοι κάτω Λευκωσίαν τζαι εγυρίζαμεν). Επαίζαν τζαι κουβέντες με κάτι παιθκιά του πρακτικού, πολύ χάζι. Κυρίως, όμως, είχαμεν στη δευτέρα τάξη το ταξίδι στην Ελλάδα που το καρτερούσαμεν ούλλην τη χρονιά (είχαμεν τζαι ημερολόγιον τζαι εσβήναμεν τες ημέρες, σαν τους στρατιώτες). Είχα περάσει πάρα πολλά ωραία τζείνην τη χρονιά. Εκτός που έναν πράμαν. Έκαμνα υπολογιστές τζείνην τη χρονιάν, τζαι είσιεν στο μάθημαν έναν παιδίν που το πρακτικόν, που για κάποιον λόγο εν με επίεννεν. εν ξέρω γιατί αλλά πάντα αγριοθόρεν με (σαν να του είχα κάμει κάτι). Εγώ εν τω μεταξύ, ούτε που τον έξερα. Μόνο στο μάθημα τον εθόρουν. Τζι εσπάζεν μου τα νεύρα μου που έκαμνεν έτσι. Ως τον τζαιρόν που ήταν να πάμεν Ελλάδαν, το Πάσχα δηλαδή, εν άντεχα να τον θορώ, ούτε τζείνος να με θορεί. Σύμπτωσις: στην Ελλάδα, που τα τμήματα εμπαίναν πάντα θκυό-θκυό στα λεωφορεία για να μεν γίνεται χαμός, το τμήμα μου ήταν με το δικόν του, τζαι εθορκούμασταν κάθε μέρα, ούλλη μέρα. Όποτε εβρεθούμασταν ετσακωνούμασταν ή απλά εθορούσαμεν απειλητικά ο ένας τον άλλον. Τζείνος εν ξέρω γιατί, εγώ απλά αμυντικά, έμπαινα στην αντεπίθεση.
Έχω να τον δω που τότε. Το μόνο που θυμούμαι που τζείνον εν ότι ήταν ένα βλαμμένον κοπελλούιν, αλητεία βασικά, που το έπαιζεν τζαι γκάνγκστερ, τρομάρα του, τζαι έβαλεν τα τζαι μαζίν μου. Ακόμα εν εκατάλαβα τι του είχα κάμει. Ούτε εννά μάθω ποττέ.
Τούτον το παιδίν επέθανεν προχτές. Σε τροχαίο. Επήρεν μου θκυό μέρες να καταλάβω ότι εν τούτος που επέθανεν. Τζαι εν θυμούμαι καν τη φάτσαν του....
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008
Βουκώλος
Για όσους λύουν καθημερινά στο ucy δεν είναι νέο, κυκλοφόρησε η φυλλάδα του Λογοτεχνικού Ομίλου του ucy, Βουκώλος. Είναι πλέον εμφανές ότι μια μεγάλη ομάδα φοιτητών δεν εκφράζεται από τις ψιλοελεγχόμενες ψιλομαλακίες του "επίσημου" περιοδικού των φοιτητών τζαι ψάχνουν τρόπους έκφρασης που να μεν λογοκρίνουνται που κανέναν. Σιέρουμαι γιατί πολλυνίσκουν τούτα τα πλάσματα τζαι γιατί όντως καταφέρνουν (χωρίς υποστήριξην που τους άλλους τους χωμένους μες το σύστημαν) να κάμουν πράματα.
Ε, έγραψα τζαι εγώ τες τσιόφτες μου τζαι είπα να τες χουμιστώ... (εν λλίον μεγάλον γι'αυτόν επετσόκοψα το λλίον). Τα υπόλοιπα κείμενα στο Βουκώλο που κυκλοφορεί (στην καφετέρεια του ucy).
Ε, έγραψα τζαι εγώ τες τσιόφτες μου τζαι είπα να τες χουμιστώ... (εν λλίον μεγάλον γι'αυτόν επετσόκοψα το λλίον). Τα υπόλοιπα κείμενα στο Βουκώλο που κυκλοφορεί (στην καφετέρεια του ucy).
Τόπος Διαμονής: Λευκωσία
.
Αφού γράφω στο Βου-κώλο, είπα να γράψω ένα κείμενο του κώλου και για ένα κείμενο του κώλου, εκτός από ένα συγγραφέα του κώλου (το’ χουμε αυτό, βάλτε √) χρειαζόμαστε και θεματολογία του κώλου. Όχι δεν αναφέρομαι στην προσωπική μου ζωή (που έχω φάει το χέσιμο της ζωής μου), ούτε στις σπουδές στο ucy (που τα’ χω κάνει σκατά, πιο σκατά κι από τα γκομενικά μου). Θα μιλήσω καλύτερα για τους ανθρώπους σ’ αυτή την σκατόπολη που κάποιοι επέλεξαν (και κάποιοι άλλοι όχι) να ζουν.
Έχουμε και λέμε. Είσαι γυναίκα, Λευκωσιάτισσα (τόσο το χειρότερο). Πρέπει να έχεις απαραιτήτως τα εξής:
- πανάκριβα γυαλιά ηλίου (η τιμή οπωσδήποτε σε τριψήφιο αριθμό). Προσοχή. Τα γυαλιά πρέπει να διακοσμούν το κεφάλι (είτε τα φοράς, είτε τα έχεις στα μαλλιά, διπλή χρήση!) 24 ώρες το 24ωρο, όλες τις εποχές του χρόνου, σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.
- Κομμωτηριασμένο μαλλί. Κατά βάση το μαλλί είναι ίσιο, αν και αυτό μεταβάλλεται ενίοτε με τις επιταγές της μόδας. Πολλές φορές το μαλλί μπορεί να είναι φουσκωμένο (υπάρχει και σχετικός όρος πιστεύω, τον οποίο δεν γνωρίζω), όσο πιο φουσκωμένο, τόσο το καλύτερο. Συνήθως τόσο φουσκωμένο που δύναται να φιλοξενήσει ένα μικρό ζώο, πχ. αρουραίους, ινγκουάνα κλπ. Σγουρό, φουσκωμένο ή ίσιο, το μαλλί πρέπει ανά πάσα στιγμή να καλύπτεται από ένα στρώμα λακ και προς Θεού, ποτέ μα ποτέ δεν βρίσκεται στη φυσική του κατάσταση.
- Τσάντα. Το τελευταίο, απολύτως αναγκαίο κομμάτι του καθοριστικού για την αναγνώριση κάθε σωστής Λευκωσιάτισσας τρίπτυχου γυαλί-μαλλί-τσάντα. Η τσάντα οπωσδήποτε πρέπει να είναι πανάκριβη, original (μην σε πιάσουν οι υπόλοιπες Λευκωσιάτισσες στο στόμα τους), με το λογότυπο αρκετά εμφανές. Η τσάντα μπορεί να είναι μικροσκοπική ή τεράστια (που να χωρεί ρούχα για ένα σαββατοκύριακο στο camping, μαζί με το αντίσκηνο). Το σημαντικό πάντως είναι να την κρατάς με το σωστό τρόπο, ποτέ μα ποτέ στον ώμο αλλά στον καρπό ή τον πήχυ του χεριού.
- Τη δική σου νυχού (= μανικιουρίστα). Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι τα νύχια σου στην οποιαδήποτε νυχού, γιατί μπορεί να καταλήξεις με νύχια σε φόντο κόκκινο, το πουτανέ, πλαισιωμένα με στρασάκια και δε συμμαζεύεται (όλοι ξέρουν ότι στο κόκκινο το πουτανέ δεν παν τα στρασάκια). Τελοσπάντων, με το νύχι και το μαλλί απλά δεν το διακινδυνεύεις.
- Γκόμενο που να πληροί τα εξής χαρακτηριστικά: έχει ακριβό αυτοκίνητο (κατά προτίμηση BMW, Mercedes ή Audi, εάν δεν είναι κανένα από αυτά τουλάχιστον να φαίνεται ωραίο κι ακριβό), να είναι ωραίος και περιποιημένος (κυρίως τα μαλλιά του), να ξέρει να παίζει πιλόττα, να έχει αρκετά λεφτά να σε πάει στο Zen Fusion για sushi και προς Θεού να μην έχει κόλλημα με τη ροκ, τα κόμικς και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας (μπορεί να έχει βέβαια κόλλημα με τον Τερζή, τα αυτοκίνητα και το ποδόσφαιρο).
- Συνδρομή σε γυμναστήριο. Καμιά γυναίκα Λευκωσιάτισσα που σέβεται τον εαυτό της δεν παραλείπει να γυμνάζεται. Η κυτταρίτιδα και το λίπος είναι άλλωστε οι μεγαλύτεροι εχθροί (μετά την ψαλίδα και τις αχάπαρες νυχούδες πάντα). Το γυμναστήριο βέβαια πρέπει να έχει προγράμματα, όπως πιλάτες, γιόγκα και body balance, ενώ αποφεύγονται παντελώς προγράμματα όπως αεροβική (είναι πασέ και κουραστική), βάρη, και body combat (μη μετατραπείς από λεπτεπίλεπτη γκόμενα σε Σουγλάκο).
- Να διαβάζεις το Cosmopolitan, ή έστω το Down Town και το Madame Figaro.
Σημείωση: εάν δεν έχεις όλα τα παραπάνω ή έστω τα τρία πρώτα τα βασικά, είσαι απόκληρος της λευκωσιάτικης κοινωνίας, απαγορεύεται να κυκλοφορείς σε άλλες περιοχές πέραν της παλιάς Λευκωσίας (στο δικό μας τρίγωνο των Βερμούδων Kαλά Kαθούμενα, Kαφεωδείο, Double Six) και επιβάλλεται να συνηθίσεις το φτύσιμο και την παντελή αδιαφορία των Κύπριων ανδρών και το αποδοκιμαστικό βλέμμα όλων (ανδρών και γυναικών), ειδικά εάν εμφανίζεσαι δημόσια με άλλους απόκληρους της λευκωσιάτικης κοινωνίας (πχ. καλαμαράες)
- πανάκριβα γυαλιά ηλίου (η τιμή οπωσδήποτε σε τριψήφιο αριθμό). Προσοχή. Τα γυαλιά πρέπει να διακοσμούν το κεφάλι (είτε τα φοράς, είτε τα έχεις στα μαλλιά, διπλή χρήση!) 24 ώρες το 24ωρο, όλες τις εποχές του χρόνου, σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.
- Κομμωτηριασμένο μαλλί. Κατά βάση το μαλλί είναι ίσιο, αν και αυτό μεταβάλλεται ενίοτε με τις επιταγές της μόδας. Πολλές φορές το μαλλί μπορεί να είναι φουσκωμένο (υπάρχει και σχετικός όρος πιστεύω, τον οποίο δεν γνωρίζω), όσο πιο φουσκωμένο, τόσο το καλύτερο. Συνήθως τόσο φουσκωμένο που δύναται να φιλοξενήσει ένα μικρό ζώο, πχ. αρουραίους, ινγκουάνα κλπ. Σγουρό, φουσκωμένο ή ίσιο, το μαλλί πρέπει ανά πάσα στιγμή να καλύπτεται από ένα στρώμα λακ και προς Θεού, ποτέ μα ποτέ δεν βρίσκεται στη φυσική του κατάσταση.
- Τσάντα. Το τελευταίο, απολύτως αναγκαίο κομμάτι του καθοριστικού για την αναγνώριση κάθε σωστής Λευκωσιάτισσας τρίπτυχου γυαλί-μαλλί-τσάντα. Η τσάντα οπωσδήποτε πρέπει να είναι πανάκριβη, original (μην σε πιάσουν οι υπόλοιπες Λευκωσιάτισσες στο στόμα τους), με το λογότυπο αρκετά εμφανές. Η τσάντα μπορεί να είναι μικροσκοπική ή τεράστια (που να χωρεί ρούχα για ένα σαββατοκύριακο στο camping, μαζί με το αντίσκηνο). Το σημαντικό πάντως είναι να την κρατάς με το σωστό τρόπο, ποτέ μα ποτέ στον ώμο αλλά στον καρπό ή τον πήχυ του χεριού.
- Τη δική σου νυχού (= μανικιουρίστα). Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι τα νύχια σου στην οποιαδήποτε νυχού, γιατί μπορεί να καταλήξεις με νύχια σε φόντο κόκκινο, το πουτανέ, πλαισιωμένα με στρασάκια και δε συμμαζεύεται (όλοι ξέρουν ότι στο κόκκινο το πουτανέ δεν παν τα στρασάκια). Τελοσπάντων, με το νύχι και το μαλλί απλά δεν το διακινδυνεύεις.
- Γκόμενο που να πληροί τα εξής χαρακτηριστικά: έχει ακριβό αυτοκίνητο (κατά προτίμηση BMW, Mercedes ή Audi, εάν δεν είναι κανένα από αυτά τουλάχιστον να φαίνεται ωραίο κι ακριβό), να είναι ωραίος και περιποιημένος (κυρίως τα μαλλιά του), να ξέρει να παίζει πιλόττα, να έχει αρκετά λεφτά να σε πάει στο Zen Fusion για sushi και προς Θεού να μην έχει κόλλημα με τη ροκ, τα κόμικς και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας (μπορεί να έχει βέβαια κόλλημα με τον Τερζή, τα αυτοκίνητα και το ποδόσφαιρο).
- Συνδρομή σε γυμναστήριο. Καμιά γυναίκα Λευκωσιάτισσα που σέβεται τον εαυτό της δεν παραλείπει να γυμνάζεται. Η κυτταρίτιδα και το λίπος είναι άλλωστε οι μεγαλύτεροι εχθροί (μετά την ψαλίδα και τις αχάπαρες νυχούδες πάντα). Το γυμναστήριο βέβαια πρέπει να έχει προγράμματα, όπως πιλάτες, γιόγκα και body balance, ενώ αποφεύγονται παντελώς προγράμματα όπως αεροβική (είναι πασέ και κουραστική), βάρη, και body combat (μη μετατραπείς από λεπτεπίλεπτη γκόμενα σε Σουγλάκο).
- Να διαβάζεις το Cosmopolitan, ή έστω το Down Town και το Madame Figaro.
Σημείωση: εάν δεν έχεις όλα τα παραπάνω ή έστω τα τρία πρώτα τα βασικά, είσαι απόκληρος της λευκωσιάτικης κοινωνίας, απαγορεύεται να κυκλοφορείς σε άλλες περιοχές πέραν της παλιάς Λευκωσίας (στο δικό μας τρίγωνο των Βερμούδων Kαλά Kαθούμενα, Kαφεωδείο, Double Six) και επιβάλλεται να συνηθίσεις το φτύσιμο και την παντελή αδιαφορία των Κύπριων ανδρών και το αποδοκιμαστικό βλέμμα όλων (ανδρών και γυναικών), ειδικά εάν εμφανίζεσαι δημόσια με άλλους απόκληρους της λευκωσιάτικης κοινωνίας (πχ. καλαμαράες)
........................................................................................................................................................................
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Το παιδί μέσα μου
Εψές επερίμενα μια φίλη στη Λήδρας που με εστησεν κανένα μισάωρο (γκομενικά προβλήματα τύπου άστα να πάνε, γιαυτό δικαιολογείται). Επία στο περίπτερο να πιάσω τίποτε να θκιαβάσω να περάσει η ώρα. Τζαι τι εγόρασα; Όχι περιοδικό, ούτε sudoku. Κόμικς. τζαι μάλιστα τζείνα με το Μίκυ, τζαι τον Ντόναλτ κλπ. (αδικαιολόγητο το περίπτερο, τα μόνα κόμικς που είσιεν ήταν ένα τεύχος Σουπερμαν τζαι τούτον που εγόρασα, πόθεν γοράζουν τα κοπελλούθκια σήμερα κόμικς; κύριε ελέησον).
Τζαι εσκέφτουμουν μετά το εξής: σε σύγκριση με άλλες 24χρονες, το παιδί μέσα μου ζει και βασιλεύει. εξακολουθώ να ντύνουμαι με το τζιν τζαι το αθλητικό όπως στην εφηβεία μου. εξακολουθώ να μεν φορώ τακούνια (οι μόνες γόβες που έχω εν κάτι, θεϊκές εν η αλήθκεια, μωβ γόβες, που μου αρέσκουν πολλά αλλά εν μπορώ να περπατώ πάνω τους τζαι φορώ τες σπάνια). Εξακολουθώ να ξυπνώ το πρωί τζαι να μεν βάλλω καμιά κρέμα ή μεϊκαπ στη φάτσα μου (μια φίλη μου λαλεί ότι μετά τα 20 εν αδικαιολόγητο να μεν βάλλεις έστω μιαν κρέμαν ημέρας, που έχω, έκαμεν μου την δώρον η Μ. #2, αλλά ποττέ εν θυμούμαι να βάλλω). τζαι άμαν λαλώ ότι εχτένισα τα μαλλιά μου εννοώ μόνον ότι έπιασα τη χτενιά τζαι εχτένισα τα (ίσως να είμαι η μόνη γυναίκα Λευκωσιάτισσα που να εννοεί μόνο τούτον το πράμαν, οκ). εν έκαμα ποττέ μανικιούρ, πεντικιούρ, εν μου αρέσκουν ιδιαιτέρως τα στρίγκ, τζαι έχω πιο πολλά μωβ και φούξια βρακιά παρά σέξυ/πρόστυχα μαύρα.
εννά μου πείτε τωρά, ε καλά, εν τούτα ούλλα που κάμνουν μια γεναίκα, γεναίκα; Όι, αλλά εμέναν ακόμα ο κόσμος ρωτά με αν πάω σχολείον. ενώ τούτη που έχουμεν τα ίδια ακριβώς χρόνια, εν κάπως έτσι....
ΥΓ: εν πολλά σεξιστικόν, γιατί τους άντρες που έχουν ακόμα το παιδί μέσα τους οι γυναίκες βρίσκουμεν τους χαριτωμένους, τζαι σέξυ μερικές φορές, ενώ μια γυναίκα εάν δεν κάμνει τζείνα ούλλα που κάμνουν οι γεναίτζες (ανάθεμάν με τζι αν ιξέρω), ούτε σέξυ θεωρείται, ούτε τίποτε. συνήθως γράφουν σε (στην Κύπρον τουλάχιστον). Ή αν δεν σε γράφουν θεωρούν σε ως (εννά το πω αγγλικά, εν μπορώ να το εκφράσω στα ελληνικά) "one of the guys" τζαι θέλεις να πεις ρε γαμώτο μου είμαι γεναίκα εν θορείτε?
Τούτον το δίλημμα της θηλυκότητας απασχόλησεν με τζαι σε άλλες φάσεις. τζαι η τελική απάντηση μέχρι στιγμής εν πάντα η ίδια: εγώ τα τακούνια εν τα φορώ, εν τα φορώ, εν τα φορώ...
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
Παναϋρκώτικο
Είπαμεν, σήμερα εν της Παναγίας, τζαι στο χωρκόν έσιει παναϋριν.
Το σκασμένο της γειτόνισσας μου για τα τελευταία 10 λεπτά εφώναζεν: Θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν....... (non-stop)
Τωρά έσκασεν. Υποθέτω επήραν το στο παναϋριν να του γοράσουν πράματα να ησυχάσει η κκελλέ τους (τζι η δική μου). Κακομαθημένο κωλόπαιδο. Σε κάτι τέθκοιες φάσεις η Μήδεια εν φαίνεται τζαι τόσο παράλογη πάντως.
Εκαταλάβετε φαντάζουμαι πόσον αγαπώ τα μωρά.
Εντάξει εν τζαι φταιν τα σκασμένα, εν οι γονιοί τους που φταιν που αντί να τα αφήκουν τζιαμέ να κλαιν ώσπου να σπάσουν, βουρούν να τους κάμουν ούλλα τα χαττίρκα για να σιωπήσουν. τζαι ίντα μπου έμαθεν το μωρό; ότι άμαν κλάψει πολλά τζαι φωνάξει δυνατά, εννά πιάσει τζείνον που θέλει. Απλός συμπεριφορισμός.
ΥΓ1: Για κάποιο λόγο που τον τζαιρό που θυμούμαι, στο παναϋριν της Παναγίας πάντα, μα πάντα έβρεχε, ακόμα τζι αν δεν είσιεν βρέξει ούλλον το μήνα. φέτος εν το θορώ.
ΥΓ2: που τα παναϊρκα αρέσκουν μου οι μάντολες, ο σιουσιούκκος τζι ο ππαλουζές. Οι λουκουμάες όι τόσον, αν τζαι εν λαλώ όι.
UPDATE: πέτε μου, όι πέτε μου, τι επίεν τζαι εγόρασεν το κωλόπαιδο που το παναϊριν; ε, άμαν είσαι γκαντέμα, πάει τζαι γοράζει ποτζίνον το ψεύτικο το πιστόλι με τες ψευτικές κότζινες σφαιρούες (ιντα μπου τα λαλούν εν ιξέρω) που τέλοσπάντων ακούεται πάαρα πολλά, τζαι ξεκινά να παίζει. Αν ακούσετε τίποτε πόψε στες ειδήσεις, εννά είμαι εγώ να το ξέρετε.
Το σκασμένο της γειτόνισσας μου για τα τελευταία 10 λεπτά εφώναζεν: Θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν, θέλω να πάω στο παναϋριν....... (non-stop)
Τωρά έσκασεν. Υποθέτω επήραν το στο παναϋριν να του γοράσουν πράματα να ησυχάσει η κκελλέ τους (τζι η δική μου). Κακομαθημένο κωλόπαιδο. Σε κάτι τέθκοιες φάσεις η Μήδεια εν φαίνεται τζαι τόσο παράλογη πάντως.
Εκαταλάβετε φαντάζουμαι πόσον αγαπώ τα μωρά.
Εντάξει εν τζαι φταιν τα σκασμένα, εν οι γονιοί τους που φταιν που αντί να τα αφήκουν τζιαμέ να κλαιν ώσπου να σπάσουν, βουρούν να τους κάμουν ούλλα τα χαττίρκα για να σιωπήσουν. τζαι ίντα μπου έμαθεν το μωρό; ότι άμαν κλάψει πολλά τζαι φωνάξει δυνατά, εννά πιάσει τζείνον που θέλει. Απλός συμπεριφορισμός.
ΥΓ1: Για κάποιο λόγο που τον τζαιρό που θυμούμαι, στο παναϋριν της Παναγίας πάντα, μα πάντα έβρεχε, ακόμα τζι αν δεν είσιεν βρέξει ούλλον το μήνα. φέτος εν το θορώ.
ΥΓ2: που τα παναϊρκα αρέσκουν μου οι μάντολες, ο σιουσιούκκος τζι ο ππαλουζές. Οι λουκουμάες όι τόσον, αν τζαι εν λαλώ όι.
UPDATE: πέτε μου, όι πέτε μου, τι επίεν τζαι εγόρασεν το κωλόπαιδο που το παναϊριν; ε, άμαν είσαι γκαντέμα, πάει τζαι γοράζει ποτζίνον το ψεύτικο το πιστόλι με τες ψευτικές κότζινες σφαιρούες (ιντα μπου τα λαλούν εν ιξέρω) που τέλοσπάντων ακούεται πάαρα πολλά, τζαι ξεκινά να παίζει. Αν ακούσετε τίποτε πόψε στες ειδήσεις, εννά είμαι εγώ να το ξέρετε.
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008
Ματαιότης
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουμε.
Στο γιατί να μεν είμαι εγώ τζείνος/η που εννά πεθάνει το επόμενο δευτερόλεπτο, εν υπάρχει απάντηση. Γιατί θα μπορούσα κάλλιστα να πεθάνω το επόμενο δευτερόλεπτο. Το επόμενο λεπτό. Σήμερα. Αύριο. Ο θάνατος δε θα με περιμένει να κλείσω τα 25, να ερωτευτώ, να τελειώσω το πανεπιστήμιο, να δω την τελευταία ταινία του Johnny Depp, να πάω στο Άμστερνταμ το καλοκαίρι, να πάρω το δικό μου διαμέρισμα, να κάνω σεξ, να αρχίσω να φοράω τακούνια, να βάψω τα μαλλιά μου, να αγοράσω ένα σακάκι, να βρω δουλειά, να πληρωθώ, να πάω Αθήνα, να δω τον Κραουνάκη, να εξομολογηθώ τον ερωτά μου στον x, να ξεκαθαρίσω τα πράγματα με τον y, να...., να...., να ....
Η ζωή δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.
Στο γιατί να μεν είμαι εγώ τζείνος/η που εννά πεθάνει το επόμενο δευτερόλεπτο, εν υπάρχει απάντηση. Γιατί θα μπορούσα κάλλιστα να πεθάνω το επόμενο δευτερόλεπτο. Το επόμενο λεπτό. Σήμερα. Αύριο. Ο θάνατος δε θα με περιμένει να κλείσω τα 25, να ερωτευτώ, να τελειώσω το πανεπιστήμιο, να δω την τελευταία ταινία του Johnny Depp, να πάω στο Άμστερνταμ το καλοκαίρι, να πάρω το δικό μου διαμέρισμα, να κάνω σεξ, να αρχίσω να φοράω τακούνια, να βάψω τα μαλλιά μου, να αγοράσω ένα σακάκι, να βρω δουλειά, να πληρωθώ, να πάω Αθήνα, να δω τον Κραουνάκη, να εξομολογηθώ τον ερωτά μου στον x, να ξεκαθαρίσω τα πράγματα με τον y, να...., να...., να ....
Η ζωή δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.
Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008
Πολυτεχνείο
Για το Πολυτεχνείον εννά έθελα να πω μόνο θκυό πράματα (εννά ήθελα να τα γράψω καλλύττερα αλλά είμαι υπερβολικά νευριασμένη) :
1) η δρακούνα, αν δεν το είδατε ήδη, έβαλεν ένα βίντεο για τζείνον το παιδίν που εκάμαν άχρηστον οι μπάτσοι στη Θεσσαλλονίκη, έτσι για να μεν νομίζουμεν ότι η Χούντα εν μακρινό, ξεχασμένο παρελθόν. Απλά σήμερα εν πιο κεκαλυμμένο.
2) ακόμα εν καταλαβαίνω γιατί διαδηλώνουμε την ημέραν του Πολυτεχνείου, η διαδήλωση έσιει νόημαν, έσιει λόγον, τζαι αιτήματα. τζι άμαν θέλουν κάποιοι να τιμήσουν το Πολυτεχνείον εννεν με το να πιάννουν τες σημαιούες τους, να φορούν τα κότζινα ή τα μπλε τους αναλόγως, τζαι να τσακκώνουνται μέσω συνθημάτων.
Άμα θέλουν να τιμήσουν το Πολυτεχνείον, να πάρουν παράδειγμαν, τζαι να φκούν στο δρόμο να διεκδικήσουν, να κάμουν αποχήν ή τζαι κατάληψην, να φωνάξουν τελοσπάντων. Εν λαλώ ότι εγώ ως φοιτήτρια κάμνω τα τούτα ούλλα αλλά τουλάχιστον εν έχω τη ψευδαίσθηση ότι τάχα τζαι καλά είμαι μαχόμενος φοιτητής. Ο μαχόμενος φοιτητής ρε μαλάκες άμαν του αρνηθεί η Σύγκλητος τη δεύτερην εξεταστική εν λαλεί "Ok. Εν πειράζει, να στε καλά". Οργανώνει αντίδραση, επανάσταση ρεεε.... Ο μαχόμενος φοιτητής εν ανέχεται κάποιοι συμφοιτητές του να αδικούνται, εν πα ναν 5 πλάσματα που την Πολυτεχνική, στέκεται δίπλα τους τζι υπερασπίζεται τους, τζι ας μεν έσιει κανένα συμφέρον ο ίδιος. Μαχόμενος φοιτητής εν σημαίνει ξιτιμάζω τζαι δέρνουμαι με τζείνους που έχουν άλλην ιδεολογίαν που μένα. Τζαι στόχος του μαχόμενου φοιτητή γαμώτο μου έννεν το να πιάει το μεγαλλύτερο ποσοστό στες εκλογές, αλλά να κάμει κάτι. ΚΑΤΙ.
3) έχω να πάω σε διαδήλωση για το Πολυτεχνείον που τότε που ήμουν στο σχολείο. Που τότε που μπήκα στο Πανεπιστήμιον, εν εξαναπία. Γιατί; ίσως γιατί είδα τι εν οι φοιτητές στην Κύπρο. Τζαι σε κάτι φάσεις σαν τη σημερινή (που είσιεν 20 πλάσματα με τες σημαίες τους στη μια μερκάν, των αριστερών, τζαι 20 πλάσματα που την άλλην, των δεξιών, να μεν θορκούνται καν) έρκεται μου να ξεκινήσω να τσιριλλώ μες το Πανεπιστήμιον και να διώ πάτσους, μπας τζαι φέρουν τα μίλια τους.
1) η δρακούνα, αν δεν το είδατε ήδη, έβαλεν ένα βίντεο για τζείνον το παιδίν που εκάμαν άχρηστον οι μπάτσοι στη Θεσσαλλονίκη, έτσι για να μεν νομίζουμεν ότι η Χούντα εν μακρινό, ξεχασμένο παρελθόν. Απλά σήμερα εν πιο κεκαλυμμένο.
2) ακόμα εν καταλαβαίνω γιατί διαδηλώνουμε την ημέραν του Πολυτεχνείου, η διαδήλωση έσιει νόημαν, έσιει λόγον, τζαι αιτήματα. τζι άμαν θέλουν κάποιοι να τιμήσουν το Πολυτεχνείον εννεν με το να πιάννουν τες σημαιούες τους, να φορούν τα κότζινα ή τα μπλε τους αναλόγως, τζαι να τσακκώνουνται μέσω συνθημάτων.
Άμα θέλουν να τιμήσουν το Πολυτεχνείον, να πάρουν παράδειγμαν, τζαι να φκούν στο δρόμο να διεκδικήσουν, να κάμουν αποχήν ή τζαι κατάληψην, να φωνάξουν τελοσπάντων. Εν λαλώ ότι εγώ ως φοιτήτρια κάμνω τα τούτα ούλλα αλλά τουλάχιστον εν έχω τη ψευδαίσθηση ότι τάχα τζαι καλά είμαι μαχόμενος φοιτητής. Ο μαχόμενος φοιτητής ρε μαλάκες άμαν του αρνηθεί η Σύγκλητος τη δεύτερην εξεταστική εν λαλεί "Ok. Εν πειράζει, να στε καλά". Οργανώνει αντίδραση, επανάσταση ρεεε.... Ο μαχόμενος φοιτητής εν ανέχεται κάποιοι συμφοιτητές του να αδικούνται, εν πα ναν 5 πλάσματα που την Πολυτεχνική, στέκεται δίπλα τους τζι υπερασπίζεται τους, τζι ας μεν έσιει κανένα συμφέρον ο ίδιος. Μαχόμενος φοιτητής εν σημαίνει ξιτιμάζω τζαι δέρνουμαι με τζείνους που έχουν άλλην ιδεολογίαν που μένα. Τζαι στόχος του μαχόμενου φοιτητή γαμώτο μου έννεν το να πιάει το μεγαλλύτερο ποσοστό στες εκλογές, αλλά να κάμει κάτι. ΚΑΤΙ.
3) έχω να πάω σε διαδήλωση για το Πολυτεχνείον που τότε που ήμουν στο σχολείο. Που τότε που μπήκα στο Πανεπιστήμιον, εν εξαναπία. Γιατί; ίσως γιατί είδα τι εν οι φοιτητές στην Κύπρο. Τζαι σε κάτι φάσεις σαν τη σημερινή (που είσιεν 20 πλάσματα με τες σημαίες τους στη μια μερκάν, των αριστερών, τζαι 20 πλάσματα που την άλλην, των δεξιών, να μεν θορκούνται καν) έρκεται μου να ξεκινήσω να τσιριλλώ μες το Πανεπιστήμιον και να διώ πάτσους, μπας τζαι φέρουν τα μίλια τους.
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Ποιος είμαι
Σήμερα στο Υστερόγραφο διάφοροι άνθρωποι απαντούσαν στο μέγα ερώτημα Ποιος είμαι.
Εγώ εννά απαντούσα νομίζω παραφράζοντας ένα τραγούδιν της Βιτάλη κάπως έτσι:
Δεν είμαι δράκος, δεν είμαι γίγαντας, δεν είμαι τίποτα καλέ τρομακτικό. Είμαι ό,τι είμαι κι αυτό που είμαι δεν το γνωρίζω ούτε εγώ…
Μιαν τζαι εθυμήθηκα το, βάλλω σας το να το ακούσετε τζι εσείς (αν τα καταφέρω)...........
οκ, εν τα καταφέρνω προφανώς να βάλω βίντεο. Τάχα εκατάφερα να βάλω σύνδεσμο. Πατάτε δαμέ να δούμε.
ΥΓ: αν ξέρει κανένας πως μπαίνει τζείνον το πράμαν που καταγράφει τα τελευταία σχόλια πέτε μου ρε....
Εγώ εννά απαντούσα νομίζω παραφράζοντας ένα τραγούδιν της Βιτάλη κάπως έτσι:
Δεν είμαι δράκος, δεν είμαι γίγαντας, δεν είμαι τίποτα καλέ τρομακτικό. Είμαι ό,τι είμαι κι αυτό που είμαι δεν το γνωρίζω ούτε εγώ…
Μιαν τζαι εθυμήθηκα το, βάλλω σας το να το ακούσετε τζι εσείς (αν τα καταφέρω)...........
οκ, εν τα καταφέρνω προφανώς να βάλω βίντεο. Τάχα εκατάφερα να βάλω σύνδεσμο. Πατάτε δαμέ να δούμε.
ΥΓ: αν ξέρει κανένας πως μπαίνει τζείνον το πράμαν που καταγράφει τα τελευταία σχόλια πέτε μου ρε....
Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
Εφτά θανάσιμα αμαρτήματα - συμπληρωματικό
μεν ανησυχείτε εν θα μιλήσω τζι άλλο για μένα...
απλά εξέχασα να καλέσω τζι άλλους στο παιχνίδιν, τζαι καλώ τη φιλενάδαν την kalioush, τζαι κάτι τρομερούς τύπους, το Δούκα και τον ΠΛΑΝΗΤΑ, αλλά τζαι όποιον άλλον έσηει διάθεση, να αποκαλυφτούν τζαι τζείνοι!!! (σόρυ ρε παιθκιά εν ξέρω να βάλλω συνδέσμους, εν κάτω στα δεξιά σας).
απλά εξέχασα να καλέσω τζι άλλους στο παιχνίδιν, τζαι καλώ τη φιλενάδαν την kalioush, τζαι κάτι τρομερούς τύπους, το Δούκα και τον ΠΛΑΝΗΤΑ, αλλά τζαι όποιον άλλον έσηει διάθεση, να αποκαλυφτούν τζαι τζείνοι!!! (σόρυ ρε παιθκιά εν ξέρω να βάλλω συνδέσμους, εν κάτω στα δεξιά σας).
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
Εφτά θανάσιμα αμαρτήματα
Οι πιο πολλοί κύπριοι βλογγερς που θκιαβάζω τωρά τελευταία παίζουν τούτον το παιχνίδιν το "7 αλήθειες για μένα" που εμέναν κανένας εν με εκάλεσεν (ίσως γιατί εν με ξέρουν τα πλάσματα). τέλος πάντων αφού εκλάφτηκα όπως το μωρόν που οι άλλοι εν με παίζουν, αυτοκαλέστηκα στο παιχνίδι. Δύσκολον το εγχείρημα γιατί που τους 5 που με θκιαβάζουν οι 3 ξέρουν με 6-7 χρόνια άρα εννάν λλίον δύσκολο να σας σιοκάρω με κάτι που εν θα ξέρετε ήδη. εννά προσπαθήσω πάντως. τζι αρκέφκουμε:
1. Είμαι πολλά ιδιότροπη. Σε πολλά πράματα. Πχ. αν δεν φάω τα μακαρόνια μόλις γινούν, εν μπορώ να τα φάω μετά, ανακατσιώ τα. Επίσης, εν αντέχω να μασούν οι άλλοι μες τα φκιά μου. σπάζει μου την ο ήχος (κατά παράδοξο τρόπο εν με ενοχλεί καθόλου άμα μασώ εγώ). Εν μπορώ να έσιει λουβίθκια πάνω στο τραπέζι με τίποτε (γίνουμαι ψυχαναγκαστικιά) και άλλα πολλά.
2. Το πρώτο επάγγελμα που εξέφρασα ποττέ την επιθυμία να ακολουθήσω, σε κάποια φάση στο δημοτικόν, ήταν ντεντέκτιβ. Εθόρουν τότε ταινίες μυστηρίου τζαι θρίλερ, εθκιάβαζα αστυνομικά μυθιστορήματα και εθόρουν ούλλες τες αστυνομικές σειρές της εποχής (καταλυτικό παράγοντα έπαιξεν τζι ο johnny depp στο 21 Jump Street με τον οποίον ήμουν και είμαι απόλυτα ερωτευμένη). ευτυχώς επέρασεν μου σύντομα. Ποττέ εν εξέφρασα την επιθυμία να γίνω δασκάλα by the way, αν τζαι επέρασα που ούλλα τα άλλα επαγγέλματα (ήμουν αναποφάσιστη που τότε).
3. Αν τζι εν μου φαίνεται, νομίζω, είμαι πολλά αγκαλίτσας τύπος (τέρμαν, εξευτελίστικα). γενικά αρέσκει μου να έχω σωματική επαφή με τους άλλους ανθρώπους (εννοώ το πιο απλόν άγγιγμα, τίποτε πονηρόν) τζαι ειδικά άμαν ο άλλος έννεν καλά. επειδή εγώ άμαν εν είμαι καλά αρέσκει μου να νιώθω κάποιον κοντά μου, έναν άνθρωπον να μου κάμει μιαν αγκαλιάν ρε παιδί μου, άμαν θορώ άλλους ανθρώπους να εν στεναχωρημένοι έχω την έντονη παρόρμηση να τους αγκαλιάσω. τους φίλους/ες μου, ok, μπορώ να τους αγκαλιάζω, αλλά άμαν εν άγνωστοι άνθρωποι ή άνθρωποι που τους ξέρω ελάχιστα, εν μπορώ. Ξέρω ότι εννά φανεί πολλά παράξενον, έτσι αναγκαστικά συγκρατώ τον εαυτό μου, αν τζαι αυθόρμητα φκαίνει μου η αγκαλιά.
4. Σε ούλλην μου τη ζωή μέχρι σήμερα μπορώ να ανακαλέσω μιαν μόνο φορά που με είπεν κάποιος πουτάνα μες τα μούτρα μου. ήταν στο σχολείο (άμα μεγαλώσεις λαλούν κάτι τέθκοια μόνον πίσω που τη ράσιη σου υποθέτω) τζαι εν είχα κάμει απολύτως τίποτε που να το προκαλέσει (αλήθκεια). εν αθθυμούμαι πως αντέδρασα.
5. Μεν γελάσετε, αλλά αρέσκει μου η ντίσκο, η μουσική των '70s, οι ΑBBA κλπ (οκ εν είμαι τζαι πολλά θαυμάστρια). τέλοσπάντων άμαν ακούω ντίσκο στο ραδιόφωνον, όι μόνον εν αλλάσσω σταθμό, αλλά χορεύκω κανονικότατα, άμαν είμαι μόνη μου, στο δωμάτιό μου.
6. εν ιμπόρω τα "μάνα μου" τζαι τα "κούκλα μου" που τύπους που πρώτη φορά μου μιλούν. έξερες με τζι εχτές ρε κουμπάρε; εν γίνεται, κάτι καλλύττερον εννά έσιεις που το κούκλα μου. τάχα τι; έννα μου πεις έναν "κούκλα μου" τζι έννα φυρτώ; φαίνουμαι τόσον απεγνωσμένη για κομπλιμέντα;
Γενικά, νομίζω είμαι πολλά επικριτική με τους άντρες. τούτον ανακάλυψα το τωρά τελευταία. μπορεί να μου την σπάσουν κάτι τέθκειες λεπτομέρειες, να μεταφράζω τα πράματα όπως θέλω (συνήθως σκέφτουμαι το σιειρόττερον) τζαι μετά να μεν διώ ευκαιρίαν του άλλου, με τίποτε όμως, να αλλάξει την αρχικήν εντύπωση. συνέχεια λαλώ του εαυτού μου να είμαι πιο επειικής. παλεύκω το.
7. Βρίσκω τα πορτογαλλέζικα πολλά σεξουαλική γλώσσα.
ενόμιζα ότι εννά με φτάναν τα 7, αλλά άμαν ο άλλος εν ψωνάρα αγάπη μου θέλει αλλό έναν έτσι για το δρόμο:
7+1. το πιο κοντινό που έφτασα ποττέ σε καλλιτεχνική έκφραση ήταν που είπα μια γραμμή στο χριστουγεννιάτικο σκετσάκι στο δημοτικό. τζαι για τζείνην την μιαν γραμμήν εκάμαμεν τζαι οντισιόν παρακαλώ. Τζαι (όι να το παινευτώ) όταν ήρτεν η σειρά μου να πω την ατάκαν εγελάσαν ούλλοι τόοοσον πολλά με τη φάτσαν μου (ήταν κωμωδία το έργο) που αμέσως εδόκαν μου το ρόλο.
αρκέφκουμεν = αρχίζουμε
ανακατσιώ = αηδιάζω
λουβίθκια = ψίχουλα
εθόρουν = έβλεπα
1. Είμαι πολλά ιδιότροπη. Σε πολλά πράματα. Πχ. αν δεν φάω τα μακαρόνια μόλις γινούν, εν μπορώ να τα φάω μετά, ανακατσιώ τα. Επίσης, εν αντέχω να μασούν οι άλλοι μες τα φκιά μου. σπάζει μου την ο ήχος (κατά παράδοξο τρόπο εν με ενοχλεί καθόλου άμα μασώ εγώ). Εν μπορώ να έσιει λουβίθκια πάνω στο τραπέζι με τίποτε (γίνουμαι ψυχαναγκαστικιά) και άλλα πολλά.
2. Το πρώτο επάγγελμα που εξέφρασα ποττέ την επιθυμία να ακολουθήσω, σε κάποια φάση στο δημοτικόν, ήταν ντεντέκτιβ. Εθόρουν τότε ταινίες μυστηρίου τζαι θρίλερ, εθκιάβαζα αστυνομικά μυθιστορήματα και εθόρουν ούλλες τες αστυνομικές σειρές της εποχής (καταλυτικό παράγοντα έπαιξεν τζι ο johnny depp στο 21 Jump Street με τον οποίον ήμουν και είμαι απόλυτα ερωτευμένη). ευτυχώς επέρασεν μου σύντομα. Ποττέ εν εξέφρασα την επιθυμία να γίνω δασκάλα by the way, αν τζαι επέρασα που ούλλα τα άλλα επαγγέλματα (ήμουν αναποφάσιστη που τότε).
3. Αν τζι εν μου φαίνεται, νομίζω, είμαι πολλά αγκαλίτσας τύπος (τέρμαν, εξευτελίστικα). γενικά αρέσκει μου να έχω σωματική επαφή με τους άλλους ανθρώπους (εννοώ το πιο απλόν άγγιγμα, τίποτε πονηρόν) τζαι ειδικά άμαν ο άλλος έννεν καλά. επειδή εγώ άμαν εν είμαι καλά αρέσκει μου να νιώθω κάποιον κοντά μου, έναν άνθρωπον να μου κάμει μιαν αγκαλιάν ρε παιδί μου, άμαν θορώ άλλους ανθρώπους να εν στεναχωρημένοι έχω την έντονη παρόρμηση να τους αγκαλιάσω. τους φίλους/ες μου, ok, μπορώ να τους αγκαλιάζω, αλλά άμαν εν άγνωστοι άνθρωποι ή άνθρωποι που τους ξέρω ελάχιστα, εν μπορώ. Ξέρω ότι εννά φανεί πολλά παράξενον, έτσι αναγκαστικά συγκρατώ τον εαυτό μου, αν τζαι αυθόρμητα φκαίνει μου η αγκαλιά.
4. Σε ούλλην μου τη ζωή μέχρι σήμερα μπορώ να ανακαλέσω μιαν μόνο φορά που με είπεν κάποιος πουτάνα μες τα μούτρα μου. ήταν στο σχολείο (άμα μεγαλώσεις λαλούν κάτι τέθκοια μόνον πίσω που τη ράσιη σου υποθέτω) τζαι εν είχα κάμει απολύτως τίποτε που να το προκαλέσει (αλήθκεια). εν αθθυμούμαι πως αντέδρασα.
5. Μεν γελάσετε, αλλά αρέσκει μου η ντίσκο, η μουσική των '70s, οι ΑBBA κλπ (οκ εν είμαι τζαι πολλά θαυμάστρια). τέλοσπάντων άμαν ακούω ντίσκο στο ραδιόφωνον, όι μόνον εν αλλάσσω σταθμό, αλλά χορεύκω κανονικότατα, άμαν είμαι μόνη μου, στο δωμάτιό μου.
6. εν ιμπόρω τα "μάνα μου" τζαι τα "κούκλα μου" που τύπους που πρώτη φορά μου μιλούν. έξερες με τζι εχτές ρε κουμπάρε; εν γίνεται, κάτι καλλύττερον εννά έσιεις που το κούκλα μου. τάχα τι; έννα μου πεις έναν "κούκλα μου" τζι έννα φυρτώ; φαίνουμαι τόσον απεγνωσμένη για κομπλιμέντα;
Γενικά, νομίζω είμαι πολλά επικριτική με τους άντρες. τούτον ανακάλυψα το τωρά τελευταία. μπορεί να μου την σπάσουν κάτι τέθκειες λεπτομέρειες, να μεταφράζω τα πράματα όπως θέλω (συνήθως σκέφτουμαι το σιειρόττερον) τζαι μετά να μεν διώ ευκαιρίαν του άλλου, με τίποτε όμως, να αλλάξει την αρχικήν εντύπωση. συνέχεια λαλώ του εαυτού μου να είμαι πιο επειικής. παλεύκω το.
7. Βρίσκω τα πορτογαλλέζικα πολλά σεξουαλική γλώσσα.
ενόμιζα ότι εννά με φτάναν τα 7, αλλά άμαν ο άλλος εν ψωνάρα αγάπη μου θέλει αλλό έναν έτσι για το δρόμο:
7+1. το πιο κοντινό που έφτασα ποττέ σε καλλιτεχνική έκφραση ήταν που είπα μια γραμμή στο χριστουγεννιάτικο σκετσάκι στο δημοτικό. τζαι για τζείνην την μιαν γραμμήν εκάμαμεν τζαι οντισιόν παρακαλώ. Τζαι (όι να το παινευτώ) όταν ήρτεν η σειρά μου να πω την ατάκαν εγελάσαν ούλλοι τόοοσον πολλά με τη φάτσαν μου (ήταν κωμωδία το έργο) που αμέσως εδόκαν μου το ρόλο.
αρκέφκουμεν = αρχίζουμε
ανακατσιώ = αηδιάζω
λουβίθκια = ψίχουλα
εθόρουν = έβλεπα
Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008
Όταν η Ερυκίνη κρυφακούει
Περπατώ στο δρόμο έξω που το πανεπιστήμιο τζαι ακούω (εντελώς τυχαία, εν τζαι κάθουμαι να κρυφακούω αγνώστους, μόνο γνωστούς) την εξής κουβέντα:
άντρας: άκουσες για την Τάδε;
γυναίκα: όι, τι;
άντρας: επαντρεύτηκεν έναν καλαμαρά
γυναίκα: (η θεϊκή απάντηση) μα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;
Κατ' ακρίβειαν του καλαμαράες συζύγους παντρεύκεσαι τους μόνον για 5 μήνες. Υπάρχει και σχετικός νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα από την ελληνική βουλή. Εν σαν το test drive, ένα πράμα. Στους 5 μήνες, άμαν εν σου κάμνει δικαιούσαι να τον επιστρέψεις στη μάναν του, τζαι παίρνεις τζαι το 70% των λεφτών σου πίσω.
άντρας: άκουσες για την Τάδε;
γυναίκα: όι, τι;
άντρας: επαντρεύτηκεν έναν καλαμαρά
γυναίκα: (η θεϊκή απάντηση) μα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;
Κατ' ακρίβειαν του καλαμαράες συζύγους παντρεύκεσαι τους μόνον για 5 μήνες. Υπάρχει και σχετικός νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα από την ελληνική βουλή. Εν σαν το test drive, ένα πράμα. Στους 5 μήνες, άμαν εν σου κάμνει δικαιούσαι να τον επιστρέψεις στη μάναν του, τζαι παίρνεις τζαι το 70% των λεφτών σου πίσω.
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Just do it ?
Η Μ. εχτές είπεν μεγάλην κουβένταν (πάλε):,
εν έσιει point (καθαρά κυπριακά!) να το σκέφτεσαι, ή που παίρνεις το ρίσκον ή που κάθεσαι στ' αφκά σου.
έσιει δίκαιον. ή που ννα πάρω το ρίσκον ή που ννα κάτσω στ' αφκά μου.
αν πάρω το ρίσκον, ή που ννα κερδίσω ή που ννα χάσω κάτι, ή μάλλον τζαι τα θκυό μαζί.
αν που την άλλην, κάτσω στ' αφκά μου ούτε εννά χάσω, ούτε εννά κερδίσω τίποτε.
ίντα μπου να κάμω άραγες σου? (εν η μάνα μου που φταίει πιστέφκω που με εγέννησεν Σεπτέμβρη τζαι εγίνηκα φούλ αναποφάσιστος Ζυγός)
εν έσιει point (καθαρά κυπριακά!) να το σκέφτεσαι, ή που παίρνεις το ρίσκον ή που κάθεσαι στ' αφκά σου.
έσιει δίκαιον. ή που ννα πάρω το ρίσκον ή που ννα κάτσω στ' αφκά μου.
αν πάρω το ρίσκον, ή που ννα κερδίσω ή που ννα χάσω κάτι, ή μάλλον τζαι τα θκυό μαζί.
αν που την άλλην, κάτσω στ' αφκά μου ούτε εννά χάσω, ούτε εννά κερδίσω τίποτε.
ίντα μπου να κάμω άραγες σου? (εν η μάνα μου που φταίει πιστέφκω που με εγέννησεν Σεπτέμβρη τζαι εγίνηκα φούλ αναποφάσιστος Ζυγός)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)