Είμαι που λαλείτε στην κουζίνα τζαι πλυνίσκω τα πιάτα. (ναι σήμερα εν μια που τζείνες τες σπάνιες μέρες που με επιάσαν οι νοικοτζυροσύνες. Τζείνον που λαλούν πως ότι κάμνεις την παραμονή θα το κάμνεις ούλλην την χρονιάν, προφανώς εν αδύνατον να ισχύει στην εν λόγω περίπτωσην, μεν ανησυχείτε).
Τζαι ξαφνικά χτυπά το κουδούνιν, τζι ακούω εγώ ότι εν οι μιτσιοί που λαλούν τα κάλαντα. Βιαστικά βιαστικά μάχουμαι να ξεπλύνω τα χιέρκα μου που τες σαπουνιές να πάω να ανοίξω. Πλυνίσκω τα σιέρκα μου τζαι προσπαθώ να σκουπιστώ, σε διάστημα 1 λεπτού τωρά, εν άρκησα, τζαι τσούπ θκυό φάτσες με το καπελλούιν του Άη Βασίλη στο παράθυρο της κουζίνας να φακκούν την πόρταν της κουζίνας να τους ανοίξω. Μέσα σε ένα το πολύ ενάμισι λεπτό !!!!!
What the fuck? που λαλούν τζαι οι εγγλέζοι. Με το ζόριν ολάν να μου πουν τα κάλαντα;;; Κύριε ελέησον.
Που ξέρεις ολάν; μπορεί να είμαι μουσουλμάνα τζαι να μεν θέλω να μου πεις το τραούδιν του Άη Βασίλη. Μπορεί να είμαι άθεη ή απλά τζείνος ο παράξενος, γκρινιάρης κωλόγερος στες ταινίες που εν γουστάρει τα Χριστούγεννα. Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μου πεις τα κάλαντα;
Ευτυχώς δηλαδή που εν εκατουρούσα τζείνην την ώραν. Έχω τους ικανούς να φακκούσαν το παραθυρούιν του μπάνιου για να κατουρώ με υπόκρουση τη χορωδία των χρωμάτων.
Παρένθεση: πιο πολλά που την παρολλίον εισβολήν στον ιδιωτικό μου χώρον ενόχλησεν με το ύφος της μιτσιάς την ώραν που έβαλλα τα ψιλά στο ττενεκκούιν. Εν ήταν πολλά για τζείνην προφανώς. Κανονικά, ήρτεν μου να της πω, αν θέλετε να τηρούμεν τα έθιμα, εν μπισκότα τζαι γλυκά που πρέπει να σας διούμεν άμαν λαλείτε τα κάλαντα, όι πεντάευρα. Ως τζαι τα έθιμα πιον εγινήκαν για τα ριάλλια ρε γαμώτο. ούλλα για τα ριάλλια.
Ενευρίασα πάλε. Τζαι ναι εν πολλά πιθανόν να είμαι νευριασμένη για ούλλον το 2010.
ΥΓ: Καλά να περάσετε πόψε κοπέλες τζαι κοπέλλια, κύριοι τζαι κυρίες, καλλύττερην τύχην σας εύχουμαι με τους καλαντοτραουδιστές, τζαι καλόν νέον έτος, τζαι το 2010 ναν η χρονιά που θα έχουμεν έναν πρόβλημαν λλιόττερον... (εκαταλάβετε ποιον φαντάζουμαι)
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
Βουκώλος
Ο 6ος Βουκώλος, τζαι με μεγάλη μου λύπην ίσως τζαι ο τελευταίος, εφκήκεν. Εκυκλοφόρησεν στο Πανεπιστήμιον Κύπρου εδώ και καιρόν, αλλά μόλις σήμερα εκαταφέραμεν να μπει ηλεκτρονικά (γιατί η υπεύθυνη της ανάρτησης έλειπεν στο χιονισμένον Βέλγιο για διδακτορικά τζαι πελλάρες).
Το τεύχος μπορείτε τώρα να το έβρετε δαμέ όσοι εν πάτε που ucy μεριά.
Έγραψεν τζι η φίλη σας τες πελλάρες της, αλλά τζαι πολλοί άλλοι κείμενα για την παλιά Λευκωσία τζαι όι μόνον. Καλά θκιαβάσματα.
Τζαι τζείνοι που ανησυχούν ότι άρκεψεν να χαλά το Πανεπιστήμιον αφού χρηματοδοτεί τέθκοια "αναρχοπεριοδικά", λαλώ σας το που έγκυρες πηγές, μεν ανησυχείτε, το Πανεπιστήμιον εν χαλά σεντ για πραγματική σκέψη. Μπορείτε να ησυχάσετε.
Το τεύχος μπορείτε τώρα να το έβρετε δαμέ όσοι εν πάτε που ucy μεριά.
Έγραψεν τζι η φίλη σας τες πελλάρες της, αλλά τζαι πολλοί άλλοι κείμενα για την παλιά Λευκωσία τζαι όι μόνον. Καλά θκιαβάσματα.
Τζαι τζείνοι που ανησυχούν ότι άρκεψεν να χαλά το Πανεπιστήμιον αφού χρηματοδοτεί τέθκοια "αναρχοπεριοδικά", λαλώ σας το που έγκυρες πηγές, μεν ανησυχείτε, το Πανεπιστήμιον εν χαλά σεντ για πραγματική σκέψη. Μπορείτε να ησυχάσετε.
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009
I love Cyprus-η συνέχεια
Παρά το γεγονός ότι το συγγενολόι μετά τον αρχικό ενθουσιασμό της επιστροφής απο τα ξένα επέστρεψε στα παλιά, κλασικά, ωραία οικογενειακά ζητήματα του πότε επιτέλους θα γίνω μάνα, θα παντρευτώ, θα φέρω το νου μου, να σταματήσω να σπουδάζω τζαι να κάμω οικογένειαν, πριν να ασπρίσουν τζιάλλον τα μαλλιά του παπά μου και άλλα τέτοια συγκλονιστικά, τζαι παρά το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος άρκεψεν πάλε να μου αφτένει τα λαμπούθκια με τες δηλώσεις του τες χριστουγεννιάτικες (που καμία σχέση δεν έχουν με το Χριστιανισμό, τη γέννηση του Θεανθρώπου τζαι το μήνυμα των Χριστουγέννων, εκτός τζι αν ο Χριστός εγεννήθηκεν μόνο τζαι μόνο για να πει στους απανταχού Κυπραίους να μεν ψηφίσουν ΚΑΝΕΝΑ σχέδιο), εγώ εξακολουθώ να είμαι χαρούμενη φουλ (όπως λέμε καθυστέρηση φουλ) που είμαι Κύπρον, τζαι συνεχίζω τη συγκλονιστική σειρά με τα πόστ για το πόσον αγαπώ το φύλλον μας (το χρυσοπράσινον ρε).
Για τούτον το ποστ πρέπει να πω ότι χρειάστηκε μια κάποια προετοιμασία όντας στη ξενιθκιά, γιατί το θέμαν ναι, ναι, είναι ο Κυπραίος ακροατής εκπομπών στο ραδιόφωνο. Τζιαμέ στα ξένα, βλεπετε, κανέναν κυπραίον εν ήβρα, έτσι η μόνη μου επαφή με τον κυπριακό λαό ήταν μέσω του ραδιοφώνου. Τζαι όσοι ακούτε ράδιο, τζι όι μόνο τα σιντι τζαι τα αι-πουδαμέ σας (δες προηγούμενο ποστ για τη γνώμη μου για τα i-pod), θα ξέρετε ότι έσιει κάτι εκπομπές, κυρίως αθλητικές, που οι ακροατές που πιάνουν τηλέφωνον είναι πραγματικά ένας τζι ένας, stand-up comedy δωρεάν. Τόσο χάζι μιλούμεν.
Μεν νομίζετε ότι το λαλώ περιπαιχτικά. Πραγματικά απολαμβάνω τες συζητήσεις ακροατών. Διασκεδάζω. Πραγματικά. Τζαι μετά που την επαφή μου με τους ευρωπαίους, κάπως κρυούς Βέλγους (αν τζαι κατα βάθος θέλουν να εν φιλικοί νομίζω), τούτες οι συζητήσεις αποκτήσαν άλλην αξίαν.
Που λαλείτε κάθε μεσημέρι στο γραφείο (άμα βαρκούμαι να δουλέψω) ακούω τούτη την εκπομπή που κάμνει ένας καλαμαράς, απίστευτος τύπος, έννεν απλά αθλητική, αλλά έσιει πολλά αθλητικά. Ο καλαμαράς εν ΠΑΟΚτζης, τζαι όσοι ξέρετε ΠΑΟΚτζήδες καταλαβαίνετε γιατί αυτό είναι σημαντικό στοιχείο, που δείχνει κάποια πράγματα για την προσωπικότητα του παρουσιαστή!! Όπως όλοι ξέρετε πολλοί κυπραίοι άμαν μιλούν με καλαμαράες τείνουν να χρησιμοποιούν τα πιο βαρετά κυπριακά τους (εν εκατάλαβα ακόμα γιατί), έτσι τα τηλεφωνήματα των ακροατών έχουν πολύ χάζι. Ενδεικτικές ατάκες παρατίθενται πιο κάτω ανά κατηγορία τηλεφωνήματος.
1. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με τον παρουσιαστή
«Πέ μου μάνα μου ποιος σε άγχωσε να έρτω τζιαμέ…»
«Κόπιασε στην Πάφο παίχτη μου να σε τζεράσω σούβλαν…»
2. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με άλλους ακροατές
«Έλα παίχτη μου, πε του παρέα που ετηλεφώνησεν πριν, έχω ζιβανίαν πάνω στην Πάφον, να έρτει να πιει όσην θέλει….Μια ζιβανία, Χρίστο μου, αν την γύρεις πας στο αυτοκίνητο εννά σταρτάρει» (ο ίδιος που έθελεν να τζεράσει σούβλαν πιο πάνω προφανώς)
3. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με σιερετίσματα, ευχές κλπ
«Να ζήσουν οι Στέλιοι, τζαι οι Στέλλες τζαι τα stainless steel…» (το λεγόμενο κυπριακο χιούμορ)
«Να στείλουμε Χρίστο μου σιερετίσματα, ποτζεί τζαι δα τζαι πάρατζει» (το λεγόμενο κυπριακό χιούμορ, the sequel)
4. Τηλεφωνήματα σχετικά με τα Χριστούγεννα
«’Ελα να σου πω, ήβραμεν γαλοπούλαν τελικά. Εννά μου φέρει ο φίλος μου ο Μελής ο κασάπης…».
5. Τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με επιλογές τραγουδιών
«Χρίστο μου βάλε …..(ένα τραούδιν), να χαρείς τα μαλλιά της κκελλές σου» (ούλλοι ξέρουν ότι ο Χρίστος εν κκέλης!!!)
(μετά που τα Χιόνια στο Καμπαναριό, ο κύριος Χρίστος πιάνει το εξής μήνυμα) «Τι κάμνεις ρε ψυχοπαθή; Εφκάλαμεν σπυρούθκια. Βάλε AC/DC».
6. Τζαι φυσικά τηλεφωνήματα σχετικά με τα αθλητικά
«Χρίστο μου, ΟΜΟΝΟΙΑ ώσπου να ξιουριστεί ο Άη Βασίλης…»
ο ίδιος Ομονοιάτης λλίην ώραν μετά
«Χρίστο μου, ΟΜΟΝΟΙΑ ώσπου να βάλει τσόντα το ΡΙΚ».
Καταληκτικά σχόλια:
1. Ο Κυπραίος ακροατής δεν διστάζει να καλέσει παρουσιαστήν τζαι ακροατές για να τζεράσει φαίν τζαι πιοτόν, τζαι ξέρεις ότι το εννοεί.
2. Ο Κυπραίος ακροατής πιάννει τηλέφωνον μόνον τζαι μόνον για να κάμει χάζιν τον "παρέαν τον καλαμαρά". Τζαι
3. ο κύριος Χρίστος έσιει πολλήν υπομονήν, μάσιαλλα του.
Εγώ πάλε καθόλου. χαχανίζω μόνη μου στο γραφείο, τζι άτε τωρά να εξηγήσεις της Ιρανής συναδέλφισσας στο δίπλα γραφείο γιατί χασκογελάς.
Ναν καλά τα πλάσματα, οι απανταχού Κυπραίοι, τζαι ο κύριος Χρίστος, δεν ξέρω πως θα έφκαλλα τες κρύες (όι λόγω θερμοκρασίας) μέρες στο Βέλγιο...
Υ.Γ.: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ είπα; εν τζαι είπα.
Για τούτον το ποστ πρέπει να πω ότι χρειάστηκε μια κάποια προετοιμασία όντας στη ξενιθκιά, γιατί το θέμαν ναι, ναι, είναι ο Κυπραίος ακροατής εκπομπών στο ραδιόφωνο. Τζιαμέ στα ξένα, βλεπετε, κανέναν κυπραίον εν ήβρα, έτσι η μόνη μου επαφή με τον κυπριακό λαό ήταν μέσω του ραδιοφώνου. Τζαι όσοι ακούτε ράδιο, τζι όι μόνο τα σιντι τζαι τα αι-πουδαμέ σας (δες προηγούμενο ποστ για τη γνώμη μου για τα i-pod), θα ξέρετε ότι έσιει κάτι εκπομπές, κυρίως αθλητικές, που οι ακροατές που πιάνουν τηλέφωνον είναι πραγματικά ένας τζι ένας, stand-up comedy δωρεάν. Τόσο χάζι μιλούμεν.
Μεν νομίζετε ότι το λαλώ περιπαιχτικά. Πραγματικά απολαμβάνω τες συζητήσεις ακροατών. Διασκεδάζω. Πραγματικά. Τζαι μετά που την επαφή μου με τους ευρωπαίους, κάπως κρυούς Βέλγους (αν τζαι κατα βάθος θέλουν να εν φιλικοί νομίζω), τούτες οι συζητήσεις αποκτήσαν άλλην αξίαν.
Που λαλείτε κάθε μεσημέρι στο γραφείο (άμα βαρκούμαι να δουλέψω) ακούω τούτη την εκπομπή που κάμνει ένας καλαμαράς, απίστευτος τύπος, έννεν απλά αθλητική, αλλά έσιει πολλά αθλητικά. Ο καλαμαράς εν ΠΑΟΚτζης, τζαι όσοι ξέρετε ΠΑΟΚτζήδες καταλαβαίνετε γιατί αυτό είναι σημαντικό στοιχείο, που δείχνει κάποια πράγματα για την προσωπικότητα του παρουσιαστή!! Όπως όλοι ξέρετε πολλοί κυπραίοι άμαν μιλούν με καλαμαράες τείνουν να χρησιμοποιούν τα πιο βαρετά κυπριακά τους (εν εκατάλαβα ακόμα γιατί), έτσι τα τηλεφωνήματα των ακροατών έχουν πολύ χάζι. Ενδεικτικές ατάκες παρατίθενται πιο κάτω ανά κατηγορία τηλεφωνήματος.
1. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με τον παρουσιαστή
«Πέ μου μάνα μου ποιος σε άγχωσε να έρτω τζιαμέ…»
«Κόπιασε στην Πάφο παίχτη μου να σε τζεράσω σούβλαν…»
2. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με άλλους ακροατές
«Έλα παίχτη μου, πε του παρέα που ετηλεφώνησεν πριν, έχω ζιβανίαν πάνω στην Πάφον, να έρτει να πιει όσην θέλει….Μια ζιβανία, Χρίστο μου, αν την γύρεις πας στο αυτοκίνητο εννά σταρτάρει» (ο ίδιος που έθελεν να τζεράσει σούβλαν πιο πάνω προφανώς)
3. Τα τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με σιερετίσματα, ευχές κλπ
«Να ζήσουν οι Στέλιοι, τζαι οι Στέλλες τζαι τα stainless steel…» (το λεγόμενο κυπριακο χιούμορ)
«Να στείλουμε Χρίστο μου σιερετίσματα, ποτζεί τζαι δα τζαι πάρατζει» (το λεγόμενο κυπριακό χιούμορ, the sequel)
4. Τηλεφωνήματα σχετικά με τα Χριστούγεννα
«’Ελα να σου πω, ήβραμεν γαλοπούλαν τελικά. Εννά μου φέρει ο φίλος μου ο Μελής ο κασάπης…».
5. Τηλεφωνήματα που έχουν να κάμουν με επιλογές τραγουδιών
«Χρίστο μου βάλε …..(ένα τραούδιν), να χαρείς τα μαλλιά της κκελλές σου» (ούλλοι ξέρουν ότι ο Χρίστος εν κκέλης!!!)
(μετά που τα Χιόνια στο Καμπαναριό, ο κύριος Χρίστος πιάνει το εξής μήνυμα) «Τι κάμνεις ρε ψυχοπαθή; Εφκάλαμεν σπυρούθκια. Βάλε AC/DC».
6. Τζαι φυσικά τηλεφωνήματα σχετικά με τα αθλητικά
«Χρίστο μου, ΟΜΟΝΟΙΑ ώσπου να ξιουριστεί ο Άη Βασίλης…»
ο ίδιος Ομονοιάτης λλίην ώραν μετά
«Χρίστο μου, ΟΜΟΝΟΙΑ ώσπου να βάλει τσόντα το ΡΙΚ».
Καταληκτικά σχόλια:
1. Ο Κυπραίος ακροατής δεν διστάζει να καλέσει παρουσιαστήν τζαι ακροατές για να τζεράσει φαίν τζαι πιοτόν, τζαι ξέρεις ότι το εννοεί.
2. Ο Κυπραίος ακροατής πιάννει τηλέφωνον μόνον τζαι μόνον για να κάμει χάζιν τον "παρέαν τον καλαμαρά". Τζαι
3. ο κύριος Χρίστος έσιει πολλήν υπομονήν, μάσιαλλα του.
Εγώ πάλε καθόλου. χαχανίζω μόνη μου στο γραφείο, τζι άτε τωρά να εξηγήσεις της Ιρανής συναδέλφισσας στο δίπλα γραφείο γιατί χασκογελάς.
Ναν καλά τα πλάσματα, οι απανταχού Κυπραίοι, τζαι ο κύριος Χρίστος, δεν ξέρω πως θα έφκαλλα τες κρύες (όι λόγω θερμοκρασίας) μέρες στο Βέλγιο...
Υ.Γ.: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ είπα; εν τζαι είπα.
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009
Νέο μπλοκ
Επειδή η δημιουργία εσυνέπεσε με την ημέρα αναχώρησης προς την πατρίδα τζαι επειδή το καλωσόρισμα δαμέ κρατά τουλάχιστον ένα 24ωρο, εκαθυστέρησα να πάρω χαπάριν ότι εξεκινήσαμεν.
Καινούργιον μπλοκ με τη σύμπραξη πολλών κύπριων μπλόκκερ (τζαι τιμή μου που με ελάβαν τζαι μέναν υπόψην) ξεκινά με σκοπό τη δημιουργία μιας φωνής, ή μάλλον ενός τόπου που μπορούν να μιλήσουν ούλλοι όσοι πιστεύκουν πως εν καιρός να διευθετηθεί το Κυπριακό για το καλό ούλλων μας. Ένας χώρος ουδέτερος κομματικά, με ανθρώπους που διάφορους ιδεολογικούς τζαι πολιτικούς χώρους, ηλικίες, κοινωνικό υπόβαθρο τζαι απόψεις με μια κοινή πεποίθηση, ότι ρε γαμώτο μπορούμεν να έβρουμεν μια λύση τζαι ήρτεν η ώρα να το κουντήσουμεν το πράμαν όσον πάει. Που τον τζαιρόν που εξαναξεκινήσαν οι συνομιλίες, φκαίνει πάλε προς τα έξω μια φωνή αντίθεσης, αντίθεση προς τη λύση. Με βάσιμα τζαι αβάσιμα επιχειρήματα, με υπερβολήν μερικές φορές. Ήταν τζαιρός να ξεκινήσει να ακούεται τζαι μια υποστηρικτική φωνή. Τζαι σιέρουμαι που είμαι μέρος της.
Η επανένωση, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο δεδομένων των συνθηκών (όχι απαραιτήτως τον τέλειο, εν έσιει έτσι πράμαν πιον), εν πράμαν εφικτόν, φτάνει να το πιστέψουμε, να αρκέψουμεν να το σκεφτούμαστεν τουλάχιστον ως πιθανότητα, να το συζητούμεν ψύχραιμα τζαι λογικά. Στο www.epanenosi.com
Καινούργιον μπλοκ με τη σύμπραξη πολλών κύπριων μπλόκκερ (τζαι τιμή μου που με ελάβαν τζαι μέναν υπόψην) ξεκινά με σκοπό τη δημιουργία μιας φωνής, ή μάλλον ενός τόπου που μπορούν να μιλήσουν ούλλοι όσοι πιστεύκουν πως εν καιρός να διευθετηθεί το Κυπριακό για το καλό ούλλων μας. Ένας χώρος ουδέτερος κομματικά, με ανθρώπους που διάφορους ιδεολογικούς τζαι πολιτικούς χώρους, ηλικίες, κοινωνικό υπόβαθρο τζαι απόψεις με μια κοινή πεποίθηση, ότι ρε γαμώτο μπορούμεν να έβρουμεν μια λύση τζαι ήρτεν η ώρα να το κουντήσουμεν το πράμαν όσον πάει. Που τον τζαιρόν που εξαναξεκινήσαν οι συνομιλίες, φκαίνει πάλε προς τα έξω μια φωνή αντίθεσης, αντίθεση προς τη λύση. Με βάσιμα τζαι αβάσιμα επιχειρήματα, με υπερβολήν μερικές φορές. Ήταν τζαιρός να ξεκινήσει να ακούεται τζαι μια υποστηρικτική φωνή. Τζαι σιέρουμαι που είμαι μέρος της.
Η επανένωση, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο δεδομένων των συνθηκών (όχι απαραιτήτως τον τέλειο, εν έσιει έτσι πράμαν πιον), εν πράμαν εφικτόν, φτάνει να το πιστέψουμε, να αρκέψουμεν να το σκεφτούμαστεν τουλάχιστον ως πιθανότητα, να το συζητούμεν ψύχραιμα τζαι λογικά. Στο www.epanenosi.com
Νόστος
Είχα ξεχάσει πόσον μαλακόν τζαι βραστόν εν το κρεβάτι μου.
Είχα ξεχάσει πόσον φωτεινή μπορεί να ένι μια μέρα.
Είχα ξεχάσει πως εν το wireless internet.
Πως ενι να βράζεις με τη σόμπα τζι όι με τη θέρμανση (υπάρχει μια φυσική εγγύτητα με τους υπόλοιπους ανθρώπους μέσα στο δωμάτιο, αφού ούλλοι μαζεύκουνται κοντά στη σόμπα τζαι ο ένας κοντά στον άλλον)
Είχα ξεχάσει πως ένι να σε πελλανίσκουν οι γείτονες.
Πως ένι να ακούεις σουρεαλιστικές ειδήσεις (κάτι μωρά που ανταλλάσσουνται, πτώματα που εξαφανίζουνται κλπ).
Πως ένι οι φιλικοί χαιρετισμοί με άλλους Κυπραίους (περιλαμβάνουν μιαν αγκαλιάν, θκυό φιλιά, έτσι, εν χρειάζεται special occasion σαν τους Βέλγους).
Είχα ξεχάσει πως ένι το γάλαν το φρέσκον, τζείνον που το γοράζεις που το ψυγείον, όι πελλάρες.
Πως ένι να κυκλοφορείς χωρίς γάντια, χωρίς καπέλο, χωρίς σιάρπα, μεν σου πω τζαι χωρίς σακάκιν ώρες ώρες.
Πως ένι το να θορείς τηλεόραση.
Πόσον ωραίον εν το αίσθημαν άμαν οδηγάς.
Πως ένι να τρώεις σπιθκιάσιμην μαρμελάδαν της μάνας σου, τζαι σπιθκιάσιμον ψουμίν της μάνας σου.
Τζαι εβίωσα για πρώτη φορά τούτον το συναίσθημαν. Τζείνην τη ζεστασιάν άμαν επιστρέφεις σπίτιν. Nothing can beat this, man, που λαλούν τζαι οι εγγλέζοι.
Είχα ξεχάσει πόσον φωτεινή μπορεί να ένι μια μέρα.
Είχα ξεχάσει πως εν το wireless internet.
Πως ενι να βράζεις με τη σόμπα τζι όι με τη θέρμανση (υπάρχει μια φυσική εγγύτητα με τους υπόλοιπους ανθρώπους μέσα στο δωμάτιο, αφού ούλλοι μαζεύκουνται κοντά στη σόμπα τζαι ο ένας κοντά στον άλλον)
Είχα ξεχάσει πως ένι να σε πελλανίσκουν οι γείτονες.
Πως ένι να ακούεις σουρεαλιστικές ειδήσεις (κάτι μωρά που ανταλλάσσουνται, πτώματα που εξαφανίζουνται κλπ).
Πως ένι οι φιλικοί χαιρετισμοί με άλλους Κυπραίους (περιλαμβάνουν μιαν αγκαλιάν, θκυό φιλιά, έτσι, εν χρειάζεται special occasion σαν τους Βέλγους).
Είχα ξεχάσει πως ένι το γάλαν το φρέσκον, τζείνον που το γοράζεις που το ψυγείον, όι πελλάρες.
Πως ένι να κυκλοφορείς χωρίς γάντια, χωρίς καπέλο, χωρίς σιάρπα, μεν σου πω τζαι χωρίς σακάκιν ώρες ώρες.
Πως ένι το να θορείς τηλεόραση.
Πόσον ωραίον εν το αίσθημαν άμαν οδηγάς.
Πως ένι να τρώεις σπιθκιάσιμην μαρμελάδαν της μάνας σου, τζαι σπιθκιάσιμον ψουμίν της μάνας σου.
Τζαι εβίωσα για πρώτη φορά τούτον το συναίσθημαν. Τζείνην τη ζεστασιάν άμαν επιστρέφεις σπίτιν. Nothing can beat this, man, που λαλούν τζαι οι εγγλέζοι.
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009
Ερυκίνη του χιονιά
Ξέρετε τζείνες τες χριστουγεννιάτικες κάρτες με το σπιτούιν, μεστα χιόνια, τζαι τα δεντρούθκια δίπλα ούλλον σιόνια; Που την εθορούσαμεν εμείς τα παιδιά στην Κύπρο τζαι ελαλούσαμεν, ααα ήταν ωραία, γιατί να μεν εννεν έτσι τζαι μας τα Χριστούγεννα;
Το θέαμα μόλις φκεις που την πόρτα μου πριν 2 μέρες (τώρα είναι χειρότερα)
Γιατί βλαμμένον μωρόν, για να γινεί έτσι σιόνιν χρειάζεσαι τουλάχιστον 2-3 μέρες σε θερμοκρασίες μεταξύ -2 και -5 (νομίζω σήμερα εν -6, αλλά εν είμαι τζαι σίουρη, ούλλα τα - εν απλά υπερβολική κρυάδα για μέναν). Κανένας εν το σκέφτεται τούτον άμαν απλά θορεί το σιόνι που μακριά, εν χρειάζεται να ζήσει μαζί του ολημερίς.
Τζαι τι να το κάμω χρυσό μου το σιόνιν άμαν εν μπορώ να φκώ που έσσο μου για να το δω; Περιπαίζεις με;
Τζαι φυσικά ούλλοι ρωτούν την Κυπραίαν πως σου φαίνεται το σιόνιν; Τζαι έχουν τζείνον το ύφος, μάνα μου ρε, λες τζαι καρτερούν να τους πεις "ουάου, το σιόνιν εν τέλειον, εμεις στην Κύπρον έχουμεν μόνον πυράν, τζαι ήλιον, ίντα τυχεροί που είσαστεν, εν πανέμορφη η πόλη χιονισμένη".
Εγώ πάλε απαντώ "Εν τόοοοση κρυαδά".
Τζαι οι Βέλγοι πάλε να επιμένουν. "Εντάξει εν εκρυάδα, αλλά σιγά. Έννεν πολλά όμορφον το χιόνι;"
Τζαι εγώ απαντώ, "Ναι όντως ένι. Αλλά εν κρυάδα, πολλή κρυάδα".
Αλλά που μέσα μου λαλώ "Μισώ το σιόνι. Πότε θα σταματήσει να σιονίζει; Πότε εννά επιστρέψει σε κάτι, οτιδήποτε παραπάνω που το μείον, κάμνει μου, ακόμα τζαι το μηδέν." Σε έτσι κατάστασην έφτασα. Εν ξέρω πως αντέχουν τούτα τα πλάσματα, πως χειρίζουνται το κρύον, αλλά εγώ 3 μέρες που χιονίζει like crazy εν εφκήκα π' όσσο μου. Έτσι εννα πάει το πράμαν; Εννά μείνω κλειδωμένη μέσα ως το Μάρτη; Εν γίνεται. Κάποτε θα πρέπει να το αντιμετωπίσω.
Το σιηρόττερον ένι ότι με τα σιόνια, εν κινείται τίποτε σήμερα, με λεωφορεία, με τραίνα, με αεροπλάνα. Το καλόν που σου θέλω ρε παλιόκαιρε, φρόντισε να σάσεις γιατί εγώ σε θκυό μέρες πετώ για Κύπρον τζαι τίποτε μα τίποτε δε θα με εμποδίσει να φύω που το ψυγείον σας, όσον το δυνατόν πιο μακριά που τες μείον θερμοκρασίες.
Αλλά για να μεν νομίζετε ότι κλαίουμαι έτσι χωρίς λόγο έχω τζαι αποδείξεις. Τζαι μεν τολμήσει κανένας να πει μάνα μου ίντα ωραία που ένι, θα μου σπάσετε να νεύρα.
Το θέαμα μόλις φκεις που την πόρτα μου πριν 2 μέρες (τώρα είναι χειρότερα)
Το παράθυρο μου σήμερα με 5 εκατοστά χιόνι (εσύ σηκώνεσαι να φκείς πόξω; Οχι εννα μου πεις)
Η χιονισμένη μας πλατεία εχτές (σήμερα εν ξέρω)
Ένα που τα λλιόττερο θαμμένα αυτοκίνητα της πόλης, αναρωθκιούμαι πως τα ξεκινούν.
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
Why people watch Reality TV
or Why i will never get a PhD.....
Γιατί θκιεβάζω πελλάρες. Που εν έχουν καμία σχέση με το θέμα μου. Ήβρα που λαλείτε τούτον το άρθρον που μου ετράβησεν την προσοχή. Τζαι επειδή επρόσεξα πόσον σας αρέσκουν τα πράματα που κάμνουμεν στην ψυχολογίαν είπα να το μοιραστώ μαζί σας.
Όχι, μεν ανησυχείτε, εν έσιει ανήθικα πειράματα τούντην φοράν. Σε τούτην την μελέτη οι ερευνητές, βάσει μιας παντελώς άγνωστης θεωρίας σε μένα (εμείς οι ψυχολόγοι ούλλον θεωρίες είμαστεν), που λαλεί ότι οι άνθρωποι επιλέγουν ερεθίσματα στη ζωή τους για να ικανοποιήσουν τζείνες τες ανάγκες που κρίνουν ως πιο σημαντικές (αναγνωρίζουν 16 θεμελειώδεις ανθρώπινες ανάγκες), ερωτήσαν 239 πλάσματα πόσο σημαντικές θεωρούν τούτες τες 16 ανάγκες/κίνητρα τζαι αν θορούν ριάλιτι (Big Brother, Survivor κλπ). Τζαι άκου τωρά, τζείνοι που επαρακολουθούσαν ριάλιτυ, ήταν τζείνοι που θεωρούσαν πιο σημαντική την ανάγκη για Κοινωνικό Στάτους, τζαι την Ανάγκη για Νίκη/Εκδίκηση, τζαι σε πιο μικρό βαθμό την ανάγκη για Κοινωνική Επαφή τζαι την ανάγκη για Σεξ/Ρομαντική αγάπη.
Δηλαδής, τα πλάσματα που θορούν ριάλιτυ, μέσα που τούτον το πράμαν ικανοποιούν κυρίως την ανάγκη τους να είναι σημαντικοί (γιατί "δε, τζαι οι καθημερινοί άνθρωποι σαν εμένα εν στην τηλεόραση") τζαι την ανάγκη για Νίκη μέσα που τον ανταγωνισμό που φκάλλουν τα ριάλιτυ. Τελικώς, εξέχασα να πω ότι τζείνοι που εθορούσαν ριάλιτυ παραπάνω, εθεωρούσαν την ανάγκη για Τιμή/Ηθική λλιόττερον σημαντική. Γιατί, υποθέτω, εν έσιει τίποτες ηθικόν ή τιμητικόν στο να ξεπουλάς τον εαυτό σου φίλε μου έτσι.
Τζαι παραπομπή σε ΑΡΑ style για τζείνους που φτιάχνουνται πολλά με την ψυχολογία
Reiss, S. & Wiltz, J. (2004). Why people watch Reality TV, Media Psychology, 6, 363-378.
Γιατί θκιεβάζω πελλάρες. Που εν έχουν καμία σχέση με το θέμα μου. Ήβρα που λαλείτε τούτον το άρθρον που μου ετράβησεν την προσοχή. Τζαι επειδή επρόσεξα πόσον σας αρέσκουν τα πράματα που κάμνουμεν στην ψυχολογίαν είπα να το μοιραστώ μαζί σας.
Όχι, μεν ανησυχείτε, εν έσιει ανήθικα πειράματα τούντην φοράν. Σε τούτην την μελέτη οι ερευνητές, βάσει μιας παντελώς άγνωστης θεωρίας σε μένα (εμείς οι ψυχολόγοι ούλλον θεωρίες είμαστεν), που λαλεί ότι οι άνθρωποι επιλέγουν ερεθίσματα στη ζωή τους για να ικανοποιήσουν τζείνες τες ανάγκες που κρίνουν ως πιο σημαντικές (αναγνωρίζουν 16 θεμελειώδεις ανθρώπινες ανάγκες), ερωτήσαν 239 πλάσματα πόσο σημαντικές θεωρούν τούτες τες 16 ανάγκες/κίνητρα τζαι αν θορούν ριάλιτι (Big Brother, Survivor κλπ). Τζαι άκου τωρά, τζείνοι που επαρακολουθούσαν ριάλιτυ, ήταν τζείνοι που θεωρούσαν πιο σημαντική την ανάγκη για Κοινωνικό Στάτους, τζαι την Ανάγκη για Νίκη/Εκδίκηση, τζαι σε πιο μικρό βαθμό την ανάγκη για Κοινωνική Επαφή τζαι την ανάγκη για Σεξ/Ρομαντική αγάπη.
Δηλαδής, τα πλάσματα που θορούν ριάλιτυ, μέσα που τούτον το πράμαν ικανοποιούν κυρίως την ανάγκη τους να είναι σημαντικοί (γιατί "δε, τζαι οι καθημερινοί άνθρωποι σαν εμένα εν στην τηλεόραση") τζαι την ανάγκη για Νίκη μέσα που τον ανταγωνισμό που φκάλλουν τα ριάλιτυ. Τελικώς, εξέχασα να πω ότι τζείνοι που εθορούσαν ριάλιτυ παραπάνω, εθεωρούσαν την ανάγκη για Τιμή/Ηθική λλιόττερον σημαντική. Γιατί, υποθέτω, εν έσιει τίποτες ηθικόν ή τιμητικόν στο να ξεπουλάς τον εαυτό σου φίλε μου έτσι.
Τζαι παραπομπή σε ΑΡΑ style για τζείνους που φτιάχνουνται πολλά με την ψυχολογία
Reiss, S. & Wiltz, J. (2004). Why people watch Reality TV, Media Psychology, 6, 363-378.
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
Θυμίζουν σας κάποιους;
Ότι θα είχαμεν τόσες ομοιότητες εν το επερίμενα. Τι εννοώ;
1. Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές παν σπίτι τους κάθε, μα κάθε Σαββατοκυρίακο.
2.Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές παν σπίτι τους κουβαλώντας τη βαλίτσα με τα άπλυτα για να τα πλύνει η μάμα. Εν άσκοπο να τους ρωτήσεις που έσιει laundry service. Εν ξέρουν.
3. Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές εν μαειρεύκουν γιατί η μάμα ετοιμάζει τους τταππερούθκια με σπιθκιάσιμο φαί (εν τους ζηλεύκω ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ, γιατί εντάξει εν τζαι κάμνουν τους τζαι γεμιστά, έτο κατι πουρέδες τζαι φιλέτα). Θκυό λεπτά στο φούρνο μικροκυμάτων και έτοιμο το δείπνο.
4. Οι παραπάνω Βέλγοι έχουν μεγάλην αντοχή στο φαίν, αν τζαι εν τους φαίνεται γιατί μπορεί να τρων πολλά, αλλά τρων σούπες, σαλάτες, βραστά λαχανικά, άνοστα κρέατα, τέθκοια πράματα. Αλλά σε ποσότητα, μάσιαλλα τους. Που τα βάλλουν απορώ.
5. Ούλλοι οι λεωφοριατζίες εν πελλολεωφοριατζίες. Ως τον έναν.
6. Οι χώροι για τους μη καπνιστές τζαι τους καπνιστές στα μπαρ και τα καφέ έχουν απόσταση περίπου 15 εκατοστά και τους διαχωρίζει μια νοερή γραμμή, ακριβώς όπως στην Κύπρο. Δεν φταίει κανένας που ο καπνός δεν λαλεί να καταλάβει πως πρέπει να μεινίσκει στην αριστερή πλευρά του μπαρ τζαι να μεν πάει στην δεξιά.
7. Εννοείται πως ούλλοι οι καπνιστές καπνίζουν μέσα. Εννοείται ότι παλεύκουν να ψηφίσουν νόμο για το κάπνισμα, αλλά επίσης εννοείται ότι ούλλοι οι Βέλγοι κατά βάθος ξέρουν ότι εν θα εφαρμοστεί ποττέ.
8. Κάποιοι Βέλγοι έχουν τζείνον το συνήθειο του κεράσματος (όχι πολλοί, μερικοί). Ξέρεις άμαν έρτει ο λογαριασμός, μπορεί να πουν "εντάξει ρε παιθκιά που μέναν τα ποτά, κερνάτε την επόμενη φορά". Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται πολλά φυσιολογικόν, σε κάποιους άλλους πάλε, όπως το Γάλλο της παρέας, που κάθε φορά σοκάρεται, εν κάτι ανήκουστο.
9. Οι γεναίτζες παν στο κομμωτήριο, δώστου. Τα κομμωτήρια εν οι πρώτες επιχειρήσεις που αννοίουν το πρωίν τζαι οι τελευταίες που κλείουν. Εν έσιει ήλιον δαμέ, διαφορετικά θα φορούσαν τζαι γυαλίν τζαι τότε θα ήταν de ja vu, γυαλί-μαλλίν, Λευκωσία-Leuven. Κάτι εν τζαι τούτο.
10. Οι Βέλγοι γενικώς έννεν ιδιαίτερα ανοικτοί, εν μιλούν τζαι πάρα πολλά με αγνώστους, η κοινωνικοποίηση ρε παιδί μου εν ένα περίπου το ίδιο δύσκολη με την κοινωνικοποίηση στην Κύπρον. Το καλόν βέβαια εν ότι δαμέ οι internationals είναι παντού, τζαι οι παραπάνω εν πλάσματα κοινωνικοποίηση full.
Τες διαφορές περιμένετε τες σε άλλο πόστ!
ΥΓ.: έλειψα λλίες μέρες που τη μπλογκόσφαιρα ρε παιθκιά, σόρυ, εφάαν με οι δουλειές. Λλίες μέρες τζι ώσπου να στραφώ, ήρταν τα πάνω κάτω, βρέσιει άκουσα στην Κύπρον, εκλέψαν τον Τάσσο (!!). Εγώ λαλώ εν τίποτε επιστήμονες που τη ΝΑΣΑ, εκαταλάβαν ότι ο Τάσσος στην πραγματικότητα ήταν εξηγήινη μορφή ζωής τζαι επιάσαν τη σωρό του για να κάμουν μυστικά πειράματα κάπου στην έρημο της Αριζόνα.
ΥΓ2: επιάσαμε τους -4 δαμέ (βαθμούς κελσίου εννοώ, ναι υπάρχει αυτή η θερμοκρασία, τζαι τωρά ξέρουμε τζαι πως ένι, δυστυχώς). Όπως το κοριτσάκι με τα σπίρτα που εννά πάω, τζαι εν έχω με σπίρτα τα γέριμα.
1. Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές παν σπίτι τους κάθε, μα κάθε Σαββατοκυρίακο.
2.Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές παν σπίτι τους κουβαλώντας τη βαλίτσα με τα άπλυτα για να τα πλύνει η μάμα. Εν άσκοπο να τους ρωτήσεις που έσιει laundry service. Εν ξέρουν.
3. Οι παραπάνω Βέλγοι φοιτητές εν μαειρεύκουν γιατί η μάμα ετοιμάζει τους τταππερούθκια με σπιθκιάσιμο φαί (εν τους ζηλεύκω ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ, γιατί εντάξει εν τζαι κάμνουν τους τζαι γεμιστά, έτο κατι πουρέδες τζαι φιλέτα). Θκυό λεπτά στο φούρνο μικροκυμάτων και έτοιμο το δείπνο.
4. Οι παραπάνω Βέλγοι έχουν μεγάλην αντοχή στο φαίν, αν τζαι εν τους φαίνεται γιατί μπορεί να τρων πολλά, αλλά τρων σούπες, σαλάτες, βραστά λαχανικά, άνοστα κρέατα, τέθκοια πράματα. Αλλά σε ποσότητα, μάσιαλλα τους. Που τα βάλλουν απορώ.
5. Ούλλοι οι λεωφοριατζίες εν πελλολεωφοριατζίες. Ως τον έναν.
6. Οι χώροι για τους μη καπνιστές τζαι τους καπνιστές στα μπαρ και τα καφέ έχουν απόσταση περίπου 15 εκατοστά και τους διαχωρίζει μια νοερή γραμμή, ακριβώς όπως στην Κύπρο. Δεν φταίει κανένας που ο καπνός δεν λαλεί να καταλάβει πως πρέπει να μεινίσκει στην αριστερή πλευρά του μπαρ τζαι να μεν πάει στην δεξιά.
7. Εννοείται πως ούλλοι οι καπνιστές καπνίζουν μέσα. Εννοείται ότι παλεύκουν να ψηφίσουν νόμο για το κάπνισμα, αλλά επίσης εννοείται ότι ούλλοι οι Βέλγοι κατά βάθος ξέρουν ότι εν θα εφαρμοστεί ποττέ.
8. Κάποιοι Βέλγοι έχουν τζείνον το συνήθειο του κεράσματος (όχι πολλοί, μερικοί). Ξέρεις άμαν έρτει ο λογαριασμός, μπορεί να πουν "εντάξει ρε παιθκιά που μέναν τα ποτά, κερνάτε την επόμενη φορά". Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται πολλά φυσιολογικόν, σε κάποιους άλλους πάλε, όπως το Γάλλο της παρέας, που κάθε φορά σοκάρεται, εν κάτι ανήκουστο.
9. Οι γεναίτζες παν στο κομμωτήριο, δώστου. Τα κομμωτήρια εν οι πρώτες επιχειρήσεις που αννοίουν το πρωίν τζαι οι τελευταίες που κλείουν. Εν έσιει ήλιον δαμέ, διαφορετικά θα φορούσαν τζαι γυαλίν τζαι τότε θα ήταν de ja vu, γυαλί-μαλλίν, Λευκωσία-Leuven. Κάτι εν τζαι τούτο.
10. Οι Βέλγοι γενικώς έννεν ιδιαίτερα ανοικτοί, εν μιλούν τζαι πάρα πολλά με αγνώστους, η κοινωνικοποίηση ρε παιδί μου εν ένα περίπου το ίδιο δύσκολη με την κοινωνικοποίηση στην Κύπρον. Το καλόν βέβαια εν ότι δαμέ οι internationals είναι παντού, τζαι οι παραπάνω εν πλάσματα κοινωνικοποίηση full.
Τες διαφορές περιμένετε τες σε άλλο πόστ!
ΥΓ.: έλειψα λλίες μέρες που τη μπλογκόσφαιρα ρε παιθκιά, σόρυ, εφάαν με οι δουλειές. Λλίες μέρες τζι ώσπου να στραφώ, ήρταν τα πάνω κάτω, βρέσιει άκουσα στην Κύπρον, εκλέψαν τον Τάσσο (!!). Εγώ λαλώ εν τίποτε επιστήμονες που τη ΝΑΣΑ, εκαταλάβαν ότι ο Τάσσος στην πραγματικότητα ήταν εξηγήινη μορφή ζωής τζαι επιάσαν τη σωρό του για να κάμουν μυστικά πειράματα κάπου στην έρημο της Αριζόνα.
ΥΓ2: επιάσαμε τους -4 δαμέ (βαθμούς κελσίου εννοώ, ναι υπάρχει αυτή η θερμοκρασία, τζαι τωρά ξέρουμε τζαι πως ένι, δυστυχώς). Όπως το κοριτσάκι με τα σπίρτα που εννά πάω, τζαι εν έχω με σπίρτα τα γέριμα.
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
Απορία IV
Γιατί κανένας άντρας, από καμία εθνικότητα, δεν μπορεί να συλλάβει την έννοια "φιλία με γυναίκα", έτσι, σκέττη-νέττη ρε παιδί μου;
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
Kardesimsin ALEXIS
Την ημερομηνία 6 του Δεκέμβρη είχα την πολλά έντονα μες το νου μου, τζαι σήμερα το πρωίν που εξύπνησα εξεκίνησα να γράφω ευχετήριο μήνυμα σε ούλλες τες Άννες που ξέρω. Τζαι εθυμήθηκα τζείνον το τραγουδάκι για την Αννούλα που έχει τη γιορτή της στις 9 (!!!!!)κι όχι στις 6.
Αμ, σήμερα δεν έχουμε γιορτή. Σήμερα έχουμε επέτειο λεν. Πως εμπόρεσα να ξεχάσω. Τη γελαστή φάτσα που εγέμωσεν τους τοίχους στην Ελλάδα, στη Λευκωσία....
Ο Αλέξης που έγινε σύμβολο. Σκέφτουμαι τι θα εσκέφτετουν ο ίδιος. Έναν κοπελλούιν 15 χρονών. Ποττέ του εν θα εφαντάστηκε ότι θα εγίνετουν σύμβολο, εν νομίζω να το έθελεν ποττέ. Τζείνην την ημέραν που έφκαινεν έξω που σπίτι του, μπορεί να έθελεν να κάμει πολλά πράματα, αλλά όι να γινεί στένσιλ στους τοίχους. Μαρμάρινη πλάκα σε ένα δρόμο της Αθήνας.
Τζαι σκέφτουμαι τη μάναν του, τζείνην την τελευταίαν φοράν που του είπεν γεια την ώραν που έφευκεν. Εν νομίζω να εσκέφτηκεν ότι εν θα εστρέφετουν ξανά. Ότι εν θα τον εθόρεν ξανά ζωντανό. Γιατί να το σκεφτεί; Ο γιος της εν τζαι επίεννεν στον πόλεμον, ούτε στα βουνά αντάρτης. Ο θάνατος εν περιλαμβάνεται στες εφηβικές βόλτες στην πόλη. Τζαι τι θα πεις σε τούτην τη μάνα που ο γιος της εν επέθανεν στον πόλεμον, εν ασπάστηκεν την επανάσταση, εν επέθανε για κάποιο λόγο, εν επέθανε καν που ατύχημα (εν τον ετσίλλισεν αυτοκίνητον, εν έππεσεν τίποτε κατα λάθος να τον πλακώσει), αλλά που σφαίρα, που σφαίραν που εν επροορίζετουν για κανέναν άλλον (τζι απλά εβρέθηκε μέσα στη συμπλοκή τζαι εφαν την ξώφαλτσα), αλλά για τον ίδιο.
Μήπως θέλει τούτη η μάνα η μέρα που επέθανεν το παιδίν της να γινεί εθνική επέτειος; χέστηκε. θέλει τούτος που έκαμεν τούτον το πράμαν να τιμωρηθεί. Θέλει να μεν ζήσει άλλη μάνα τούτον που έζησεν η ίδια. Εν νομίζω ότι εν πολλά που ζητά. Εν νομίζω ότι θέλει στο όνομα του παιδιού της κάποιοι να φκάλλουν πολιτικούς λόγους ούτε να σπάζουν βιτρίνες τζαι να τα κάμνουν λίμπα. Θέλει δικαιοσύνην. Τζαι φοάται, γιατί ξέρει. Ότι έσιει τζι άλλες μάνες που το επεράσαν τούτον, τζαι ο υπαίτιος εν επλήρωσεν ποττέ. Εσκαπούλαρεν την. Τούτον εν το θέμαν. Να μεν την σκαπουλάρουν ξανά. Να μεν κάμει το κράτος τα στραβά τα μμάθκια. Ξανά. Τζαι να κάμουν κάτι να μεν ξανασυμβεί τούτον.
Γιατί, άμαν σκεφτείς τον αστυνομικό, μήπως τζείνος ο άνθρωπος εξύπνησεν τζείνον το πρωίν τζαι είπεν "ας πάω στη δουλειά σήμερα να σκοτώσω κανέναν κοπελλούιν;" Εν το νομίζω. Έννεν άμοιρος ευθυνών, αλλά ας σκεφτούμεν τι τον οδήγησε στον να πατήσει την σκανδάλη. Όι εμείς, οι υπεύθυνοι, τζείνοι που θκιαλέουν αστυνομικούς, διούν τους όπλον τζαι λαλούν τους άτε πιαίννετε στο καλό.
Τζαι τα πράματα που έχουμεν να θυμούμαστεν σήμερα εν θκυό όι έναν. Το θάνατον ενός μιτσή, αλλά τζαι τζείνα που ακολούθησαν. Τζαι τζείνα που ακολούθησαν να τα θυμούμαστεν ούλλοι, όι μόνον τζείνοι στην Ελλάδα. Τη μαζική αντίδραση σε ένα κράτος υπό διάλυση. ΤΟ ξέσπασμα. Τζαι εν μιλώ για τζείνους που αντιδρούν με τες κουκούλες, γιατί ούλλοι εστιαστήκαν σε τζείνους, τζι όι σε τζείνους τους άλλους , που εδιαμαρτυρηθήκαν χωρίς την κουκούλα, χωρίς να φοούνται να δείξουν τη φάτσα τους, γιατί εν εκάμναν τίποτε κακόν. Τζαι τούτοι ήταν χιλιάδες. Φοιτητές, εργαζόμενοι, μαθητές. τούτη εν μια επέτειος να θυμούμαστεν. Το πόσον κοντά στα πρόθυρα οδηγήθηκεν μια ολόκληρη χώρα, με σκάνδαλα, ομόλογα, Ζαχόπουλους, καταχρήσεις, τζαι το πως οι άνθρωποι εφκήκαν στους δρόμους. Τούτον εκατέληξεν να μου θυμίζει εμέναν τούτη η χαμογελαστή φάτσα, το πόσον στα άκρα φτάνει μια κοινωνία, τζαι το πως εξεγείρεται άμαν εν μπορεί να αναπνεύσει. Τζαι τούτον εν έναν παράδειγμαν για ούλλους μας.
Γιατί μπορεί να μεν εφτάσαμεν σε τέθκοια άκρα, αλλά μήπως εμείς δεν έχουμεν καταχρήσεις; Μήπως πρόσφατα ένας κύριος, που εχρώσταν 100.000 ευρώ δημόσιου χρήματος, αντί να το επιστρέψει, ζητά τζαι που πάνω; μήπως δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύκουν χωρίς τα ευνόητα δικαιώματα, όπως τζείνους στο cafe le mode; μήπως δεν υπάρχει διαφθορά; Αν θέλουμε να θυμούμαστεν κάτι που σήμερα, ας θυμούμαστεν την αντίδραση, την αντίδραση με σκοπό, με αιτήματα, τζαι εν τέλει με αποτελέσματα.
Τζαι μια χαμογελαστή φάτσα.
Αμ, σήμερα δεν έχουμε γιορτή. Σήμερα έχουμε επέτειο λεν. Πως εμπόρεσα να ξεχάσω. Τη γελαστή φάτσα που εγέμωσεν τους τοίχους στην Ελλάδα, στη Λευκωσία....
Ο Αλέξης που έγινε σύμβολο. Σκέφτουμαι τι θα εσκέφτετουν ο ίδιος. Έναν κοπελλούιν 15 χρονών. Ποττέ του εν θα εφαντάστηκε ότι θα εγίνετουν σύμβολο, εν νομίζω να το έθελεν ποττέ. Τζείνην την ημέραν που έφκαινεν έξω που σπίτι του, μπορεί να έθελεν να κάμει πολλά πράματα, αλλά όι να γινεί στένσιλ στους τοίχους. Μαρμάρινη πλάκα σε ένα δρόμο της Αθήνας.
Τζαι σκέφτουμαι τη μάναν του, τζείνην την τελευταίαν φοράν που του είπεν γεια την ώραν που έφευκεν. Εν νομίζω να εσκέφτηκεν ότι εν θα εστρέφετουν ξανά. Ότι εν θα τον εθόρεν ξανά ζωντανό. Γιατί να το σκεφτεί; Ο γιος της εν τζαι επίεννεν στον πόλεμον, ούτε στα βουνά αντάρτης. Ο θάνατος εν περιλαμβάνεται στες εφηβικές βόλτες στην πόλη. Τζαι τι θα πεις σε τούτην τη μάνα που ο γιος της εν επέθανεν στον πόλεμον, εν ασπάστηκεν την επανάσταση, εν επέθανε για κάποιο λόγο, εν επέθανε καν που ατύχημα (εν τον ετσίλλισεν αυτοκίνητον, εν έππεσεν τίποτε κατα λάθος να τον πλακώσει), αλλά που σφαίρα, που σφαίραν που εν επροορίζετουν για κανέναν άλλον (τζι απλά εβρέθηκε μέσα στη συμπλοκή τζαι εφαν την ξώφαλτσα), αλλά για τον ίδιο.
Μήπως θέλει τούτη η μάνα η μέρα που επέθανεν το παιδίν της να γινεί εθνική επέτειος; χέστηκε. θέλει τούτος που έκαμεν τούτον το πράμαν να τιμωρηθεί. Θέλει να μεν ζήσει άλλη μάνα τούτον που έζησεν η ίδια. Εν νομίζω ότι εν πολλά που ζητά. Εν νομίζω ότι θέλει στο όνομα του παιδιού της κάποιοι να φκάλλουν πολιτικούς λόγους ούτε να σπάζουν βιτρίνες τζαι να τα κάμνουν λίμπα. Θέλει δικαιοσύνην. Τζαι φοάται, γιατί ξέρει. Ότι έσιει τζι άλλες μάνες που το επεράσαν τούτον, τζαι ο υπαίτιος εν επλήρωσεν ποττέ. Εσκαπούλαρεν την. Τούτον εν το θέμαν. Να μεν την σκαπουλάρουν ξανά. Να μεν κάμει το κράτος τα στραβά τα μμάθκια. Ξανά. Τζαι να κάμουν κάτι να μεν ξανασυμβεί τούτον.
Γιατί, άμαν σκεφτείς τον αστυνομικό, μήπως τζείνος ο άνθρωπος εξύπνησεν τζείνον το πρωίν τζαι είπεν "ας πάω στη δουλειά σήμερα να σκοτώσω κανέναν κοπελλούιν;" Εν το νομίζω. Έννεν άμοιρος ευθυνών, αλλά ας σκεφτούμεν τι τον οδήγησε στον να πατήσει την σκανδάλη. Όι εμείς, οι υπεύθυνοι, τζείνοι που θκιαλέουν αστυνομικούς, διούν τους όπλον τζαι λαλούν τους άτε πιαίννετε στο καλό.
Τζαι τα πράματα που έχουμεν να θυμούμαστεν σήμερα εν θκυό όι έναν. Το θάνατον ενός μιτσή, αλλά τζαι τζείνα που ακολούθησαν. Τζαι τζείνα που ακολούθησαν να τα θυμούμαστεν ούλλοι, όι μόνον τζείνοι στην Ελλάδα. Τη μαζική αντίδραση σε ένα κράτος υπό διάλυση. ΤΟ ξέσπασμα. Τζαι εν μιλώ για τζείνους που αντιδρούν με τες κουκούλες, γιατί ούλλοι εστιαστήκαν σε τζείνους, τζι όι σε τζείνους τους άλλους , που εδιαμαρτυρηθήκαν χωρίς την κουκούλα, χωρίς να φοούνται να δείξουν τη φάτσα τους, γιατί εν εκάμναν τίποτε κακόν. Τζαι τούτοι ήταν χιλιάδες. Φοιτητές, εργαζόμενοι, μαθητές. τούτη εν μια επέτειος να θυμούμαστεν. Το πόσον κοντά στα πρόθυρα οδηγήθηκεν μια ολόκληρη χώρα, με σκάνδαλα, ομόλογα, Ζαχόπουλους, καταχρήσεις, τζαι το πως οι άνθρωποι εφκήκαν στους δρόμους. Τούτον εκατέληξεν να μου θυμίζει εμέναν τούτη η χαμογελαστή φάτσα, το πόσον στα άκρα φτάνει μια κοινωνία, τζαι το πως εξεγείρεται άμαν εν μπορεί να αναπνεύσει. Τζαι τούτον εν έναν παράδειγμαν για ούλλους μας.
Γιατί μπορεί να μεν εφτάσαμεν σε τέθκοια άκρα, αλλά μήπως εμείς δεν έχουμεν καταχρήσεις; Μήπως πρόσφατα ένας κύριος, που εχρώσταν 100.000 ευρώ δημόσιου χρήματος, αντί να το επιστρέψει, ζητά τζαι που πάνω; μήπως δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύκουν χωρίς τα ευνόητα δικαιώματα, όπως τζείνους στο cafe le mode; μήπως δεν υπάρχει διαφθορά; Αν θέλουμε να θυμούμαστεν κάτι που σήμερα, ας θυμούμαστεν την αντίδραση, την αντίδραση με σκοπό, με αιτήματα, τζαι εν τέλει με αποτελέσματα.
Τζαι μια χαμογελαστή φάτσα.
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009
Ο μικρός Albert
Τούτον το πόστ δεν έχει καμία σχέση με τον Αινστάιν καταρχήν.
Το μικρό Albert νομίζω εν έσιει ψυχολόγον που να μεν τον ξέρει. Το πείραμα του μικρού Albert μαζί με το πείραμα του Pavlov με τους σκύλους, το πείραμα του Zimbardo με τους φυλακισμένους τζαι το πείραμα του Milgram με τα υποτιθέμενα ηλεκτροσοκ εν που τα πιο διάσημα στην ιστορία της ψυχολογίας. Το πείραμα του Pavlov ούλλοι ξέρουν το, για τον Zimbardo εξανάπα σας σε άλλο πόστ, τωρά θα σας πω για τον μικρό Albert.
Πριν πολλά πολλά χρόνια που λαλείτε ήταν τούτος ο κύριος. Ο John Watson. Τζαι τούτος ο μιτσής, ένα μωρούιν ουσιαστικά, ο Albert, που τα γέριμα τα σκοτεινά ΔΕΝ εφοάτουν τα ζώα. Δεν εφοάτουν τους σιύλλους, δεν εφοάτουν τους πιθήκους, δεν εφοάτουν τους ποντικούς. Ε συγγνώμην, λαλεί σου ο κύριος Watson, εγώ πως θα θεραπεύσω το μωρό, αφού εν έσιει πρόβλημαν; Εύκολο, θα του δημιουργήσω ένα. Έβαλεν που λαλείτε τον καημένο τον Albert, έδειχνεν του το ποντικούιν τζαι ταυτόχρονα έκαμνεν έναν δυνατόν ήχον να τον φοητσιάσει. Τζαι τούτον επαναλήφθηκεν πάααρα πολλές φορές. Ώσπου ο καημένος ο Albert εσύνδεσεν μες το νουν του το ποντικούιν με τον ήχον, τζαι έτσι μόνο με το να θορεί το ποντικούιν (χωρίς τον ήχο) εφοάτουν. Εδημιούργησεν του δηλαδή μια φοβία. Την οποία μετά ήρτεν τζαι εθεράπευσεν με τον ίδιον τρόπον. Τη διαδικασία αυτή, το classical conditioning, το διδακτήκαμε πολλές φορές, τζαι το πείραμα με τον Albert κυρίως.
Αλλά ποττέ εν το είδα, μέχρι χτες, που μας εδείξαν τούτο το βίντεο. Τζαι επειδή είμαι πολλά ευσυνείδητη μπλόκκερ είπα να το μοιραστώ μαζί σας.
εμένα αμέσως θκυό ήταν οι παρατηρήσεις μου:
1. ο μικρός Albert εν έναν ζουρτουλλούιν, πουρεκκούιν μωρόν (ένα ρούλιπούλι που λαλούν στα ιρανικά)
2. σε τζείνη τη φάση που δείχνουν το ποντικούιν του Albert τζαι πάει να φύει τζαι κλαίει δεν ξέρω ποιον να πρωτολυπηθώ, τον καημένο τον Albert ή το καημένον το ποντικούιν που παραλλίον να το κάμει λιώμαν ο μιτσής; Ήταν τζαι ζουρτούιν!!!!
ΥΓ.: ξέρω ότι ακούεται πολλά άρρωστο στους μη ψυχολόγους τζαι εν που τζείνα τα ότι και τόσο ξεκάθαρα ηθικά πειράματα, αλλά η διαδικασία αυτή έγινε και γίνεται πολλές φορές σε πειράματα τζαι τα πράματα που εμάθαν οι ψυχολόγοι που τούτα τα πειράματα έχουν άμεση χρησιμότητα τζαι εφαρμογήν στον τρόπο που θεραπεύκουν αποτελεσματικά πολλές διαταραχές. Έννεν που σαδισμό που το κάμνουν, που το κάμνουμεν, δηλαδή.
Το μικρό Albert νομίζω εν έσιει ψυχολόγον που να μεν τον ξέρει. Το πείραμα του μικρού Albert μαζί με το πείραμα του Pavlov με τους σκύλους, το πείραμα του Zimbardo με τους φυλακισμένους τζαι το πείραμα του Milgram με τα υποτιθέμενα ηλεκτροσοκ εν που τα πιο διάσημα στην ιστορία της ψυχολογίας. Το πείραμα του Pavlov ούλλοι ξέρουν το, για τον Zimbardo εξανάπα σας σε άλλο πόστ, τωρά θα σας πω για τον μικρό Albert.
Πριν πολλά πολλά χρόνια που λαλείτε ήταν τούτος ο κύριος. Ο John Watson. Τζαι τούτος ο μιτσής, ένα μωρούιν ουσιαστικά, ο Albert, που τα γέριμα τα σκοτεινά ΔΕΝ εφοάτουν τα ζώα. Δεν εφοάτουν τους σιύλλους, δεν εφοάτουν τους πιθήκους, δεν εφοάτουν τους ποντικούς. Ε συγγνώμην, λαλεί σου ο κύριος Watson, εγώ πως θα θεραπεύσω το μωρό, αφού εν έσιει πρόβλημαν; Εύκολο, θα του δημιουργήσω ένα. Έβαλεν που λαλείτε τον καημένο τον Albert, έδειχνεν του το ποντικούιν τζαι ταυτόχρονα έκαμνεν έναν δυνατόν ήχον να τον φοητσιάσει. Τζαι τούτον επαναλήφθηκεν πάααρα πολλές φορές. Ώσπου ο καημένος ο Albert εσύνδεσεν μες το νουν του το ποντικούιν με τον ήχον, τζαι έτσι μόνο με το να θορεί το ποντικούιν (χωρίς τον ήχο) εφοάτουν. Εδημιούργησεν του δηλαδή μια φοβία. Την οποία μετά ήρτεν τζαι εθεράπευσεν με τον ίδιον τρόπον. Τη διαδικασία αυτή, το classical conditioning, το διδακτήκαμε πολλές φορές, τζαι το πείραμα με τον Albert κυρίως.
Αλλά ποττέ εν το είδα, μέχρι χτες, που μας εδείξαν τούτο το βίντεο. Τζαι επειδή είμαι πολλά ευσυνείδητη μπλόκκερ είπα να το μοιραστώ μαζί σας.
εμένα αμέσως θκυό ήταν οι παρατηρήσεις μου:
1. ο μικρός Albert εν έναν ζουρτουλλούιν, πουρεκκούιν μωρόν (ένα ρούλιπούλι που λαλούν στα ιρανικά)
2. σε τζείνη τη φάση που δείχνουν το ποντικούιν του Albert τζαι πάει να φύει τζαι κλαίει δεν ξέρω ποιον να πρωτολυπηθώ, τον καημένο τον Albert ή το καημένον το ποντικούιν που παραλλίον να το κάμει λιώμαν ο μιτσής; Ήταν τζαι ζουρτούιν!!!!
ΥΓ.: ξέρω ότι ακούεται πολλά άρρωστο στους μη ψυχολόγους τζαι εν που τζείνα τα ότι και τόσο ξεκάθαρα ηθικά πειράματα, αλλά η διαδικασία αυτή έγινε και γίνεται πολλές φορές σε πειράματα τζαι τα πράματα που εμάθαν οι ψυχολόγοι που τούτα τα πειράματα έχουν άμεση χρησιμότητα τζαι εφαρμογήν στον τρόπο που θεραπεύκουν αποτελεσματικά πολλές διαταραχές. Έννεν που σαδισμό που το κάμνουν, που το κάμνουμεν, δηλαδή.
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009
Βέλγικες κατζίες
Τζαι τζιαμέ που η Ερυκίνη σας εβούραν να προλάβει το καθιερωμένο Lab meeting της Τρίτης, εσταμάτησεν την το επιφώνημαν της Βελγίδας συναδέλφου που την ακολουθούσεν:
"Oh.... Erykini, you have sooooo short legs. The shortest i have seen"
ΤΙ;;
Κρίμας, τζαι εσυμπαθούσα σε...
"Oh.... Erykini, you have sooooo short legs. The shortest i have seen"
ΤΙ;;
Κρίμας, τζαι εσυμπαθούσα σε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)