Slap in the face...

κάπως έτσι εν η επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Η πολυαναμενόμενη.

slap in the face....

η πελλολαλλαρκά μετά που τόσον τζαιρόν στους 20 βαθμούς...

slap in the face...

η τιμή της πεζίνας μετά από 6 μήνες....

slap in the face...

ο παροξυσμός στο σόι μετά βομβαρδισμού με ερωτήσεις τύπου "πότε τελειώνεις το διδακτορικό;", "εννά έβρεις δουλειά μετά;", "γιατί εν το κάμνεις στην Κύπρο με αλληλογραφία;", "πότε εννά παντρευτείς;" "ήβρες κανέναν άντραν όξα εν έσιει Κυπραίους ποτζεί;" (γιατί ως γνωστόν από όλες τες ράτσες της γης, οι Κύπραίοι εν οι μόνοι άντρες άντρες όι μουσκουρούθκια)...

slap in the face...

η αγωνία του πατέρα μου που βρίσκεται στα πρόθυρα απόλυσης (η κρίση βλέπετε)...

slap in the face....

οι δρόμοι της πρωτεύουσας έχουν ακόμα πιο λλία δέντρα... το ίδιο τζαι στο χωρκό μου.... πολεοδομικός οργασμός;;

slap in the face...

ο Χατζηγιάννης έσιει καινούργιο σουξέ.

slap in the face....

η τηλεόραση εν ακόμα πιο άχρηστη που πριν. Νομίζω θα συνεχίσω να θορώ wire που το λαπτοπ.

slap in the face....

Στη Cyta ούλλοι παραιτούνται τζαι εν εκατάλαβα τζαι γιατί (έχασα κανέναν επεισόδιο;)...

ΥΓ: καλά εν πρέπει να παραπονιούμαι ... τρώω φαίν της μάνας μου, κυπριακόν, τα πιο εύγευστα φρούτα όι πελλάρες, πίνω φραπέδες δώστου, τζαι λεμονάδες στην Παλιά Λευκωσία, θορώ φίλους καλούς, σε κάποια φάση θα πάω τζαι στη θάλασσαν μας που εν μπλέ, όι καφετο-γκριζωπή σαν του Βελγίου, δρώνω τζαι ευκαρισκιούμαι το... Παράδεισος. Σχεδόν.