Αυτός ο κόσμος που αλλάζει

καθόλου δεν με τρομάζει. Ή τουλάχιστον τρομάζει με λλιόττερον που το πως ήταν μέχρι πριν λλίες εφτομάδες.

Άμαν αναλογιστείς το τι παρακολουθούμε να γίνεται στον κόσμο. Καταρχήν, παρακολουθούμεν να ππέφτει πείνα παντού, τζαι παρακολουθούμεν οικονομίες να καταρρέουν, γιατί ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο υποθέτω (τωρά εννά μου πεις για ποιους ήταν το ωραίον τζαι για ποιους εν ο πόνος, αναδερ στορυ).

Παρακολουθούμεν τους ανθρώπους σιγά σιγά να πολώνουνται. Οι φασίστες γίνουνται ακόμα λλίον πιο φασίστες, οι "αντι-κομφορμιστές" λλίον ακόμα πιο αντικομφορμιστές, τα καθεστώτα λλίον πιο καταπιεστικά τζαι οι καταπιεσμένοι σε κάποια φάση εκρύγνηνται (πως στα ανάθθεμα γράφεται τούτη η λέξη;).

Τζείνον που λαλούν στα νέα, το μομέντουμ, εν τωρά, συμβαίνει γυρόν μας τζαι παντού. Η μια χώρα κολλά της άλλης εξέγερσην (κάτιτις καλλύττερον που τα STD's υποθέτω). Οι κυβερνήσεις φυσικά αυξάνουν την πίεση, σκοτώνουν, κλείουν το ίντερνετ (αχ τούτον το ίντερνετ) τζαι χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να παραπληροφορήσουν το λαό (ακόμα τζαι να χρίσουν πεθαμένο διαδηλωτή ως μέλος του στρατού, που χτυπήθηκε βάναυσα που τους κακούς διαδηλωτές). Αλλά ο λαός φαίνεται να μεν χάφτει τίποτες. Ο λαός ποττέ εν έχαφτεν δηλαδή, πάντα έξερε, αλλά ήρτεν η ώρα που εν σηκώννει άλλα μουσκουρούθκια.

Εν ξέρω αν θα πρεπε να λυπούμαι που πεθανίσκουν πλάσματα, ή που αναστατώθηκε η ισορροπία στη Μέση Ανατολή (δε μας χέζετε λέω γω;) ή που αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου (γιατί εμάς άλλον εν μας κόφτει). Εγώ ξέρω ότι κάπου κάποιοι άνθρωποι παλεύκουν, κάπου κάποιοι άνθρωποι εξυπνήσαν μετά που 30-40 χρόνια, ποιος ξέρει μπορεί τζαι παραπάνω . Πως μπορείς να μεν σιέρεσαι άμαν θορείς έτσι αγώναν για ελευθερία;

Σκέφτουμαι παραπάνω τζείνους τους θκυό πιλότους που αντί να βομβαρδίζουν στη Λιβύη ελιποταχτήσαν. Ίσως η δυσκολότερη θέση να βρίσκεται κάποιος. Παρόλαυτα εσηκωστήκαν τζαι εφύαν. Εν σαν να αρνείται μέλος της ΜΑΔ να δέρει. Μαγκιά τους.

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει δεν ξέρω πως θα ένι άμαν τελειώσει τούτον ούλλον, αλλά σίουρα εν θαν ποττέ ο ίδιος. άμαν το σκεφτείς εν τζαι ήταν ακριβώς στο σημείο της απόλυτης τελειότητας για να μεν σηκώνει άλλην αλλαγή.

εχτές είδα το τούτον (ξανά) σε μιαν έκθεση τζαι βρίσκω το σχετικό, ακόμα τζι αν μιλά έναν εγγλεζούδιν που επίεν πρώτη φορά σε διαδήλωση τζαι τίποτε που έζησεν δεν έσιει σχέσην με το τι γίνεται στη Λιβύη ή το Βαχρέιν, αλλά λαλεί τα καλά.

http://www.youtube.com/watch?v=CrgzpPvJxmQ&feature=related