Balkan Trafik

Μιλούμεν τι κλαρίνον, τι νταούλιν τζαι ζουρνάς, τι τσιφτετέλιν, τι καλαμαθκιανός (τζαι άλλα παρεμφερή) τζαι τι σφυρκά έππεσεν στο κέντρο καλών τεχνών των Βρυξελλών, κάπου ανάμεσα στες αφίσες για τους μεγάλους ζωγράφους της αναγέννησης δε λέγεται... Πιο άκυρον συνδυασμόν εν έσιει.

Τούτος ο παρέας, ήταν αναμφισβήτητα έναν που τα πιο αξιομνημόνευτα πρόσωπα του φεστιβάλ



ΥΓ1: άμαν ακούεις τσιριλλιχτά γαλλικά που την μιαν άκραν του δωματίου ως την άλλην, μεν αναρωθκιέσαι πως αλλάξαν έτσι οι Βέλγοι. Δύο λέξεις: απόδημος ελληνισμός

ΥΓ2: ναι ναι υπάρχει και Θύρα 4 Βρυξελλών. Ποια εν η Θύρα 4 ρε παιθκιά;

ΥΓ3: που ούλλες τες εμφανίσεις τζαι συναυλίες αρέσαν μου παραπάνω: α) τα τραγούδια τζαι οι χοροί της Αλβανίας τζαι β) το ελληνικό δεκάλεπτο με τους καλαμαθκιανούς (το ρεμπέτικο καφέ δεν έφτασεν τες προσδοκίες μου σόρυ). εν επίστευτον το πόσον βαρκούμαστεν εμείς έτσι πράματα τζαι το πόσον ενθουσιασμόν δημιουργούν στους ξένους. Αφού έπιασα τον εαυτό μου να τραουδά "μήλο μου κόκκινο ροιδο βαμμένο" full excitement. έλεος.