Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Σαββατιάτικα...

σορυ αν σας ψυχοπλακώνω (φανταζουμαι τι θα λαλείτε για τα μουσικά ότι ναναι γούστα μου), αλλά στο νου μου πόψε έρκεται τούτον το τόσο καταθλιπτικό τραούδι.

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε ούλλους τζείνους τους αφόρητα μονάχους ανθρώπους σε τούτη τηνπόλη, που εγυρευτήκαν στην Ερυκίνη για λλίην παρέαν, μόνο που η Ερυκίνη πόψε γουστάρει λλίην μοναξιάν, να μεν μιλήσει με κανέναν, να κάτσει μ-ο-ν-η της να δει "είσαι το ταίρι μου" επανάληψη, με τσιπς (Mediterranean herbs) τζαι λεμονάδα σπιθκιάσιμη κυπριακή...

Τι να πω? νιώθω σας αλλά συγγνώμη...


ΥΓ: που τότε που έφυα που έσσω μου, είδα τόση μοναξιάν, κρυμμένη πίσω που καριέρες, πίσω που το "ταξιδεύκω για να αποκτήσω εμπειρίες/ζήσω κάτι καινούργιο" κοκ που δεν το εχώρεν ο νους μου. Κάμνει σε να αναρωθκιέσαι για τες προτεραιότητες των πλασμάτων σε τούτη τη χώρα (τζαι αλλού).

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εν περίεργον το Σαββατον -τούτον -τζιαι στη Θορυβούπολην.. (Εγώ βλέπω " Σ αγαπώ μ αγαπάς" τζιαι τρώω σαλάταν με γλυστρίδαν τζιαι ντομάταν ;)
Πολλά αγαπημένον το κομμάτιν που επόσταρες..

Τσίαρς

Ανώνυμος είπε...

telika eshi polous monous ts savatiatika.....

Πρασινάδα είπε...

Κάμετε μας τρείς. Με μόνη διαφορά ότι δαμε εν ακόμα απογευμα τζαι το σενάριο θα παιξει πιο μετα....

Moonlight είπε...

συγκλονιστικό τραγούδι....

Ερυκίνη είπε...

Καλημερούδια σας.
μαθητούδι...
είσαι του υγιεινού εσύ! σαλάτα. όι μπράβο. εγώ πάλε σε έτσι φάσεις δώστου πελλάρες:)

νεκατωμένη και πρασινάδα...
εν τζαι εν άσιημα να μεινίσκεις λλίον μόνος σου, άμαν νιώθεις την ανάγκη να περάσεις λλίο χρόνο για σένα. Καμιά φορά χρειάζεται (εγώ έτσι νιώθω τουλάχιστον). αλλά άτε άτιμη ξενιθκιά, έσιει πολλές τέθκοιες στιγμές.

moonlight..
συμφωνώ. τέλεια κατάθλιψη όμως :)

Moonlight είπε...

then i guess im well balanced γιατί εγώ άμα το ακούω απλά νοιώθω καλά....

Кроткая είπε...

πωπω, τι είπες τώρα, πραγματικά.

Πρασινάδα είπε...

"Είναι σκληρό για μια γυναίκα να΄ναι μόνη,
στο λέω τώρα, που η αλήθεια δεν θυμώνει
όση και να'ναι η δυναμή μου,
θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου,
η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει..."

Ακουα το πριν λίο στο ράδιο τζαι εθυμήθηκα το ποστ σου....