Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι γίνεται?

κάμνεις 4-5 μέρες να θκιεβάσεις ειδήσεις τζαι έρκουνται τα πάνω κάτω.

Πως γίνεται να εκάμαμεν αίτηση στο μηχανισμό ενώ 3 μέρες πριν οι ανακοινώσεις ήταν για δάνεια που Ρωσία, Κίνα τζαι κάμνουμεν ότι μπόρουμεν να το αποφύγουμεν? Εννά μας πει κανένας ίνταλως επάρθηκεν τούτη η απόφαση?

Τζαι γιατί κύριε μου το δάνειο μας εν 10 δις τζιαμέ που πριν μιαν εφτομάδαν εξέραμεν ότι το πρόβλημαν εν τα 1.8 δις της Λαϊκής?? Μήπως τζαι οι άλλες τράπεζες εν έτοιμες να ππέσουν τζαι εμεις βουρούμεν να τες σώσουμεν ούλλες (ας αίκουμεν μιαν να πάει ολάν) ή μήπως λέω μήπως τζείνα τα καλά παιθκιά θέλουν να μας δανείσουν τόσα που να μεν μπορούμεν να τα δώκουμεν πίσω??

Ελπίζω τουλάχιστον οι δικοί μας να μεν κάμουν ότι ο ΓΑΠ. να μεν το υπογράψουν νύχτα τζαι να μας πουν ύστερα που μήνες τι έγραφεν το παλιόχαρτον μέσα. Πριν να υπογράψετε ρε να μας πείτε ποιοι εν οι όροι να ξέρουμεν.

ΥΓ: μετά τζαι τα τελευταία σχόλια τύπου " να μεν αναλάβουμεν την προεδρία μια τζαι είμαστε που τζείνα τα γουρούνια που γυρεύκουν ριάλλια" θα έθελα να συμφωνήσω με τα λεγόμενα του Ασέρα κάπου ότι άλλην Ευρώπην μας εδείξαν τζαι άλλην μας εμπήξαν. Η Ευρώπη εσταμάτησε να λειτουργά δημοκρατικά εδώ τζαι καιρό, τζαι τα μέλη της δεν είναι ισότιμα έγινεν προφανές. Τζαι πολλά φοούμαι ότι επειδή εν τόσον ππαραόπιστοι, εν θα καταλάβουν ότι σκοτώνουν την Ευρώπην ώσπου να την κάνει ο πρώτος που μέσα τζαι να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος που λένε.

ΥΓ2: η σχέση εδούλεψεν το τζαι εκατέληξε ότι με την είσοδο της Κύπρου στο κλαμπ χαλά η τόσο πετυχημένη ονομασία PIIGS αλλά γίνεται μια άλλη ωραία (αλλά ανορθόγραφη) GIPCI.

Το κοτο-πάρτυ (τουτέστιν Hen Party)

(αγαπητέ αναγνώστη ακολουθεί ποστ σιδηρόδρομος γιατί σήμερα βαρκούμαι να δουλέψω)

Το πρώτο κοτο-παρτυ που επία στη ζωή μου πρέπει να πω ήταν μια τραυματική εμπειρία. Μιας συμφοιτήτριας στο ΠάνΚυ που επαντρεύκετουν τζαι εκάλεσεν μας, εμέναν τζαι την Μ., στο κοτο-παρτυ της, παρά το γεγονός ότι εν την εξέραμεν τζαι πολλά καλά. Νομίζω εν γιαυτόν που εν εμπήκαμεν τζαι πολλά στο πνεύμα.

Εγώ τζαι η Μ. εν τω μεταξύ να μεν έχουμεν ξανακάμει έτσι κουβέντα (τζαι παράλληλα να φρικάρουμεν που εφτάσαμεν σε τζείνην την ηλικίαν που οι γνωστοί μας παντρεύκουνται). Εν εξέραμεν τι κάμνεις ακριβώς σε έτσι περιπτώσεις. Αποφασίσαμεν το λοιπόν να γοράσουμεν δώρον της νύφης κατάλληλο για την περίσταση που ένα κατάστημα τζιαμέ στη Ρηγαίνης, ξέρετε ποτζείνα με τα τσιηππο-προστυχο-καπαρε σουιταπολ εσώρουχα. Που μπορεί να μεν εντράπηκα ποττέ τόσον να μπω σε κατάστημα. Τζαι επίαμεν στο ππάρτυ με τα βρατζιά στο σιέριν (όι τα δικά μας, της νύφης). Το ππάρτυ σε γνωστή ταβέρνα της πρωτεύουσας, με ζωντανη μουσική, τα πιο ωραία λαϊκά. Νοτ μπαντ. Ο σουρεαλισμός άρκεψεν στο τραπέζι, πέη ποδά πέη ποτζεί πέη παραπέρα. εννοείται μετά το φαίν είσιεν τούρταν σε σχήμαν πέους (εγώ θυμούμαι έφαα έναν κομμάτιν που το αριστερόν αρχίδιν (σόρυ για τα γαλλικά), θυμούμαι το γιατί εν συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή νιου πλασμάτου). Το σιηρόττερον δε ήταν που είχαμεν τζαι τέικ χόουμ ζαχαρωτό σε σχήμα πέους (τζαι άτε να εξηγήσεις της μάνας σου την επόμενη μέρα γιατί έσιει έναν πέος μέσα στο ψυγείο). Τέλοσπάντων, θυμούμαι εφίαμεν πρώτες (ως τζαι οι λλιόττερο σχετικές με τη νύφη, η οποία εχόρευκεν στην πίστα με 5 στρινγκ στην κκελλέν) τζαι ήμασταν κάπως "νέβερ αγκέν μαν". όι επειδή είμαστεν συντηρούκλες (εγώ είμαι λλίον) αλλά εντάξει ας πούμεν πρέπει εγώ τωρά να κάμω χάζι με τούτα τα πράματα?? εννοώ αλήθκεια, αν δεν είσαι 13 κάμνεις χάζι με τούτα τα πράματα?

Τέλοσπάντων, μετά που τούτον ούυυυλλον το τραύμαν αποφάσισα στο επόμενο κοτο-πάρτυ που ήμουν καλεσμένη (τζείνον της βελγίδας φιλενάδας Ε.) να είμαι στην οργανωτική επιτροπή, έτσι για να το σιουρέψουμεν ότι εν θα έσιει πέη (αν τζαι οι βέλγοι εν πολλά ξενερουά τζαι συνεσταλμένοι για έτσι κουβέντες) τζαι ροζ πελλάρες, τύπου φουστούες, φτερά τζαι πούπουλλα γιατί έχουμεν τζαι έναν πρόσωπο στην κοινωνία (τούτον ήταν μια πιθανότητα). Η οργάνωση επεριλάμβανε πολλές συναντήσεις με ένα τσούρμο γεναίτζες που με δική μου προτροπή εμιλούσαν ολλανδέζικα (αφού καταλάβω ολάν. φυσικά άλλον το να σου μιλά έναν πλάσμαν τζι άλλον 5 γεναίτζες ταυτόχρονα). Εγώ εν τω μεταξύ εβαρκούμουν φούλ τζαι στες τελευταίες θκυό επροσπάθησα να πω ψέματα να μεν πάω αλλά εν τα κατάφερα (άτιμη εντιμότητα).

Το τελικό πρόγραμμα αγαπητέ αναγνώστη επεριλάμβανε πικ-νικ στο πάρκο αργά το πρωί με πράματα που θα εφτιάχναμεν εμείς (εγώ ως ελληνοκύπρια, δηλαδή "κάτι σαν ελληνίδα" για τους βέλγους, ανέλαβα την ελληνική σαλάτα τζαι το τζατζίκι), μετά εργαστήρι κατασκευής κοσμημάτων, μετά μαροκαν εστιατόριο τζαι τελικός προορισμός καραόκε αγάπη μου.

Απανταχού φιλενάδες, αν ποττέ αποφασίσετε να παντρευτείτε τζαι θέλετε να κάμετε κοτο-πάρτυ σας εκλιπαρώ μεν με βάλετε να μαειρέψω. αγχώνουμαι. πιάννει με η τελειομανία μου τζαι μετά απογοητεύκουμαι. έτσι την Παρασκευή στες 11 τη νύχτα (τη νύχτα πριν την κοτο-μέρα) η Ερυκίνη σας εκλαιεν μισήν ώραν, όι που τα κρομμύθκια, αλλά που τα σκόρτα γιατί το τζατζίκιν ήρτεν τόσον σκορδάτον που εταίρκαζεν παραπάνω σε χοροεσπερίδα το Συνδέσμου Φορτηγατζίων Κύπρου παρά σε βελγικό κοτο-παρτυ (τζαι δεν είχα ωρα να κάμω άλλον). ας πούμεν, σοβαρά, επιστήμων άνθρωπος διδακτόρισσα ττου μπι να κλαίει για τα σκόρτα??

Τέλοσπάντων, παρά το μαράζι του τταλαττουρκού, εξημέρωσεν Σάββατο (γιατί ήταν να ξημέρωννεν άλλη μέρα?). Τζαι ούλλα επίαν μια χαρά. Το πικ-νικ τέλειο (τζαι το τζατζίκι μετά που θεική παρέμβαση). εφάμεν τζαι σπάσαμεν. εσιώνωσα δυστυχως τα θκυό ποτήρια σαμπάνια που επροσπάθησα να πιω έτσι η μέρα εξεκίνησε νηφάλια τζαι ετέλειωσε νηφάλια (περίπου). Μετά τα φαγοπότια επίαμεν σε εργαστήρι κοσμημάτων, όπου η Ερυκίνη σας ανακάλυψεν ότι τα σιέρκα της εν πιάννουν τζαι πολλά (DAAA!!). 'Εκαμα 3 λουλούδια που τιρκουάζ μετάξι, σε τρία διαφορετικά μεγέθη (γιατί δεν εμπορούσαν να εν το ίδιο), τζαι στη φάση "καψαλίζουμε τες άκρες για να δώσουμεν την πινελιά του παλιού" εμέναν επήρεν φωθκιάν το μετάξι περίπου 3-4 φορές (τζαι εφκήκεν παραπάνω πινελιά καμένου). Στο μαροκινό εστιατόριο έεεεφαα τζαι έσπασα, οφτόν κλέφτικο του Μαρόκου τζαι σχεδόν έκλαψα που συγκίνησην (ας πούμεν οφτόν!!!). Στο καραόκε δε μιλούμεν.. ετσιρίλλισα λάικ δεαρ ις νοου τουμοροου. Το καραόκε τελικώς ανακάλυψα ότι αρέσκει μου γιατί επιτρέπει σου να τραουδήσεις δημοσίως αδιανόητα τραούθκια των 80'ς. Κατά τες 1 επέστρεψα σπίτι μου ξελαρυγγιασμένη τζαι φτώμαν. ετζοιμήθηκα μονομιάς παρά την σκορδίλα που (αλί) ακόμα δεσπόζει στο σπίτι.    


Μετά τζαι που το δεύτερο κοτο-πάρτυ της (όχι και τόσο) μικρής ζωής μου έναν έχω να πω. Πελλάρες. Τούτα ούλλα εν πελλάρες. Την επόμενη φορά εννά πάω σε κανένα αντρικό μπάτσελορ αλόπως.  


Αφήνω σας με το τραούδιν που μου έτζιησεν πιο πολλά που το καραόκε (ας πούμεν μόνον εμέναν η Dolly Parton φέρνει μου κάτι σε trashy Μαρία Αλιφέρη??).

  

Και τώρα τι?

Τούτες τες εκλογές εκαρτερούσαν τες ούλλοι με αγωνία.

Δεν ξέρω τι επερίμεναν οι άλλοι, ούτε τι επερίμενα εγώ ακριβώς. Αλλά επερίμενα κάτι.

Που οικονομικά δεν καταλάβω, αλλά τζείνον που θορώ με την κοινήν λογική μου εν ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες σαν πεισματάρικοι έφηβοι (για τους δικούς τους λόγους βέβαια), επιμένουν στην εφαρμογή ενός σχεδίου λύσης παρά το γεγονός ότι α) που τους μισούς οικονομολόγους του κόσμου εκρίθηκεν λάθος ιδέα, τζαι β) που την μέχρι τώρα εφαρμογή του φαίνεται ότι είναι λάθος στρατηγική ή τέλοσπάντων προς το παρόν δεν βοηθά. Αλλά όι ατού. Αμπα τζαι πουν εκάμαν λάθος.

Τζαι επειδή δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι εκάμαν λάθος (οι συνομωσιολόγοι σαν του λόγου μου θα ελαλούσαν ότι κανέναν λάθος δεν έσιει, απλά εξυπηρετεί άλλους στόχους που τζείνους που μας λαλούν), επιμένουν να διούν το ίδιο φάρμακο σε ούλλους τους ασθενείς (η ιατρική μεταφορά έσιει πολλύν σουξέ σε τούτον το θέμα), παρά το γεγονός ότι έκαμεν τους προηγούμενους ασθενείς σιηρόττερα παρά καλλύττερα.

Που τους ασθενείς που επήραν το φάρμακον, οι Πορτογάλλοι προς το παρόν υποφέρουν σιωπηλά, οι Ιρλανδοί εκάμαν τζαι δημοψήφισμαν τζαι αν μη τι άλλον πιάννουν τη θεραπεία (παρά τες παρενέργειες) με τες ευλογίες του 60% του λαού (άρα γούστον τους καπέλο τους τζαι 40 παπαγάλοι), οι Ισπανοί εξεκινήσαν δυναμικά την αντίδραση για να ποκάτσουν τωρά τελευταία. Τζαι έμεινεν η  Ελλάδα, που την έφαε σιηρόττερα που ούλλους (γιατί ήταν σε συγκλονιστικά σιηρόττερη θέση προφανώς), η οποία στην αρκήν επείστηκεν ότι φταίει (που φταίει δηλαδή) τζαι αξίζουν της τούτα που περνά (σε τούτον να διαφωνήσω αν μου επιτρέπετε), έκαμεν 1-2 χρόνια υπομονήν, ώσπου εν επίεννεν άλλον το πράμαν. Επιέσαν για εκλογές τζαι αρκέψαν τα εκλογικά παναύρκα. Που για κάποιους μπορεί ναν ανάθεμα (ξέρεις η ενοχλητική δημοκρατία χαλά την ισορροπία ιμίσιη μου), αλλά έδωκεν μιαν ελπίδαν. Τζαι του κόσμου (μέρος του κόσμου τουλάχιστον) τζαι μέναν προσωπικά.

Γιατί πιστεύκω χωρίς να είμαι τζιαμέ τζαι χωρίς να ξέρω ότι ο κόσμος έθελεν να κάμει κάτι να αλλάξει την πορεία τζαι εκαρτέραν την στιγμή να το κάμει. Εννά μου πεις υπήρξαν ρεαλιστικές εναλλακτικές? είχαν κάτι καλλύττερον να ψηφίσουν? Τι σόιν ελπίδαν είσιες? τι να σου πω. απάντηση δεν έχω, τζαι αν ήμουν στη θέση τους θα ζορίζουμουν. Αλλά είχα την ελπίδα ότι θα εκάμναν κάτι παράλογο, τρελό, ηρωικό ακόμα αν θέλεις, να εψηφίζαν το άγνωστο, παρά το σίουρο κακό των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα που λαλεί τζαι ο Αγγελάκας). τζαι ήλπιζα όι μόνον για τζείνους, αλλά τζαι για μας, τους επόμενους στη σειρά που θα κατεβάσουμεν το ίδιο φάρμακο. Γιατί τζείνοι που το χορηγούν δίχα να τους κόφτει τι περνά ο κόσμος δεν ήβραν ακόμα αρκετήν αντίσταση να αναγκάστουν να έβρουν πιο ρεαλιστικές λύσεις (τζαι να μεν επιμένουν όπως τα μωρά σε κάτι που δεν φτουρά). Τζαι ας είμαστεν ειλικρινείς, που μας δεν εκαρτέρουν τζαι δεν καρτερώ καμία αντίσταση (δαμέ εμείς βουρούμεν να βάλουμεν την κκελλέ μας που κάτω που την γκιλοτίνα μόνοι μας). Που πελλάραν ίσως εκαρτέρουν που τους καλαμαράες.

Αλλά δεν...
Και τώρα τι κάμνουμεν κυρίες και κύριοι?

ΥΓ: το πιο τραγικό ίσως των εκλογών είναι το ποσοστό που εκράτησαν τα Αυγά παρά τα αίσχη στα οποία επιδοθήσαν που τες προηγούμενες εκλογές ως τούτες. Απόδειξη πως ο λαός καθόλου δεν παρασύρθηκε την προηγούμενη φορά.
ΥΓ2: που ούλλην την ιστορία το πιο απογοητευτικό ήταν και είναι η συμπεριφορά των Ευρωπαίων ηγετών. Γιατί κάποιοι που μας άλλην Ευρώπην ονειρευτήκαμεν τζαι άλλην είχαμεν στο νου μας. Μιαν οικογένειαν όι μιαν τράπεζαν. Τι να πω? Ο καιρός θα δείξει. ελπίζω να καταλάβουν σύντομα πως το πρόβλημα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο τα ριάλλια τζαι οι αριθμοί που δεν βγαίνουν, αλλά κυρίως ίσως ο κλονισμός του ευρωπαικού αίσθηματος στους λαούς, τζαι η παντελής έλλειψη δημοκρατικότητας στην λήψη αποφάσεων εντός Ευρώπης.  

Εγώ εν επείστηκα...

Το ότι όσοι κόφκουνται να πάρουμε μέτρα (τα μέτρα αφήνουν τα έτσι στο αόριστο γιατί εν έχουν α*%&%α να πουν ξεκάθαρα στο λαό τι εν τούτα τα μέτρα που υποστηρίζουν τζαι ποιους επηρεάζουν) τζαι να μπούμεν στον μηχανισμό στήριξης αμάν αμάν για να σώσουμεν τον κώλο των τραπεζών που επήρεν φόκο, φέρνουν ως παράδειγμα "πετυχημένες" χώρες που στην πραγματικότητα εξακολουθούν να εν μες στα σκατά παρά τα μνημόνια, πχ. Ισπανία τζαι Ιρλανδία, εμέναν προσωπικά καθόλου, μα καθόλου, δεν με πείθουν.

Φυσικά μεν έσιετε έννοιαν, εννά έρτουν οι οίκοι να σύρουν κάτι υποβαθμίσεις (που εγίνηκεν σήμερα) έτσι για να σιουρέψουν ότι εν θα το σκεφτούμεν τζαι πολλά.

Ναι, αγαπητέ αναγνώστη. Πε με "συνομωσιολόγα", εν θα το αρνηθώ. Αλλά ως επιστήμων (τρομάρα μου) αρνούμαι να πιστέψω στην τυχαιότητα επαναλαμβανόμενων πραμάτων, καθώς τζαι στην καλοσύνη των ξένων.

Συνειρμικά τωρά εθθυμήθηκα το τούτο (αν τζαι εννεν που τα αγαπημένα μου να πω την αλήθκεια).

Κύριε Χριστόφκια,

μπορεί πολλοί να σου έχουν σούρει πολλά για διάφορους λόγους τζαι εν αλήθκεια ότι μα ότι τζι αν πεις εννα σε κατηγορήσουν (ακόμα τζαι αυτονόητα θετικά πράματα, πχ. να αρνηθείς να αυξήσεις το όριο συνταξιοδότησης), απλά γιατί εν σε θέλουν, που προσωπικήν εμπάθειαν. Εγώ πάλε κύριε Χριστόφκια έχω σου άλλα παράπονα.

ήσουν πολλά σόφτ τούτα ούλλα τα χρόνια. Εκαρτέρουν άλλα. Επροσπάθησες φυσικά. Επροσπάθησες να σοζυγιάσεις τζείνα που έθελες να κάμεις με τα φίθκια που είσιες στον κόρφον σου (που τα εθκιάλεξες να εν στον κόρφον σου ας είμαστεν ειλικρινείς). Τα πράματα που εκαρτέρουν που σέναν εν τα είδα. Τουλάχιστον όι δυναμικά (ίσως να φταίει που η Βουλή ποττέ εν εσυμφώνησεν με τα πλάνα σου), αλλά εγώ εκαρτέρουν παραπάνω δυναμισμόν. Τζαι απογοητεύτηκα.

Τωρά κύριε Χριστόφκια, η θητεία σου όπου ναναι τελειώνει, τζαι ας είμαστεν ειλικρινείς, εν έσιεις πολλα τσιάνσες για το μέλλον, εν ξαναβάλλεις ούτως ή αλλιώς για υποψηφιότηταν. έτσι άλλους λόγους να το παίζεις σοφτ τζαι διπλωματίαν εν έσιεις. Κάμε μου μιαν χάρην πριν να φύεις. Γίνε λλίον κουμμουνιστής/αριστερός (ότι σου αρέσκει πε το), τζαι έφκα να πεις της Λαϊκής bye bye love, bye bye happiness. Κάμε τούτον το ριζοσπαστικόν. Πε ότι η κυβέρνηση αρνείται να πιάει χρέη πάνω στη ράσιην της να σώσει τη λαϊκή, τζι αν εν χρεωκοπημένη ας κλείσει. Αν δεν μπορείς να το πεις (επειδή για κάποιο λόγο που δεν καταλάβω αποφάσισες ήδη τζαι έταξες τους σώσιμον), κάμε δημοψήφισμαν τζαι πε "ότι πει ο λαός", τζαι ρώτα μας "Λαϊκή ή δάνειον". Άιστο πάνω μας.

Ερυκίνη

ΥΓ: συνέχισε όπως πάεις, αρνήθου να πάρεις μέτρα, οποιαδήποτε, τζαι τρέναρε το όσον πάει. Μεν ακούεις τι λαλούν. Η μισή Ευρωζώνη σούζεται τζαι καρτερά να δει ποιος εννά ππέσει πρώτος. Σύντομα κάποιος εννά ππέσει τζαι τότε οι "συνταγές" θα αλλάξουν. Το καλλύττερον εν να κρύψουμεν ως τότε.
ΥΓ2: ένα μέτρο αν μπορείς να πάρεις, τούτον που εκαρτέρουν πάνω που ούλλα ότι θα έκαμνες (μιαν τζαι ήσουν κόμμαν του εργάτη), βάλε τεράστια προστίματα τζαι κυνήγα ούλλους τζείνους τους εργοδότες που εργοδοτούν παράνομα, που δεν διούν των εργαζομένων τα νόμιμα δικαιώματά τους. Τούτον να κάμεις τζαι εννά είμαι χάππιν.