Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Βία στην οικογένεια

Στην γραμμή για τη Βία στην οικογένεια ήμουν 4-5 χρόνια εθελόντρια, νομίζω ώσπου τζαι έφυα για Βέλγιο.

Ούφφου το να κρατώ τη γραμμή δεν μου άρεσκεν τίποτε. Που την άλλη έξερα πόσον εδυσκολεύκουνταν τα παιθκιά τζαι εθέλαν βοήθεια σε τζείνον το 6-10, που την ώραν που εσκολάνναν οι λειτουργοί ως τες 10 που η γραμμή γυρίζει στην αστυνομία. Κρίμας, όποτε κάμνουν σεμινάρια τα παιθκιά παν κάμποσοι στην εκπαίδευση για να πιαν το χαρτί (τζαι να το βάλουν στο βιογραφικόν) αλλά λλίοι συνεχίζουν τον εθελοντισμόν. Τέλοσπάντων, άλλη ιστορία τούτη.

Εσκέφτουμουν θυμούμαι πως δεν ξέρω πως αντέχουν τούτα τα πλάσματα να ασχολούνται με ενδο-οικογενειακή βία κάθε μέρα. εγώ είχα τη γραμμή μια φορά κάθε 2 εφτομάδες για 4 ώρες τζαι τες παραπάνω φορές εν εχτύπαν καν το τηλέφωνο. αλλά είχα τζείνον τον κόμπο στο στομάσιη. Μόνο που το θυμούμαι, χαλά με.

Επεράσαν χρόνια που τότε που είχα τη γραμμή τζαι επαφή με τον Σύνδεσμο, τζαι ελπίζω να άλλαξαν λλίον τα πράματα που τότες. Θυμούμαι τες ιστορίες των λειτουργών τζαι τζείνες τες 1-2 γεναίτζες που μου ετηλεφωνήσαν εμέναν. Μεγάλες σε ηλικία. Που έπρεπεν να υποφέρουν την βία σωματική ή ψυχολογική των αντράων τους. Γιατί έτσι έπρεπεν. Γιατί εν θα επιένναν ποττέ στην αστυνομία να καταγγείλουν τον άντραν τους. ήταν αντροπή. Γιατί είχαν κοπελλούθκια, τζαι εν υπάρχει η έννοια του διαζυγίου. έπρεπε να μείνουν για τα κοπελλούθκια τους. Ετηλεφωνούσαν όμως μέσα μέσα γιατί κάπου έπρεπεν να τα πουν. Να ξαλαφρώσουν.

Θυμούμαι τζαι τζείνες ούλλες τες υποθέσεις που εφτάνναν στα φκιά μου, που μια γεναίκα επίεννεν στην αστυνομία τζαι συχνά η προτροπή ήταν "πάεννε σπίτι σου, έβρε τα με τον άντρα σου". Γιατί η βία εμεταφράζετουν ως "προστριβές" (όπως ακριβώς επαρουσιάστηκεν στα μέσα η υπόθεση τούτης της καημένης της κοπέλλας). Τζαι ποττέ εν ξέρεις, μπορεί όντως ναν προστριβές (δηλαδή καυγάες στους οποίους συμπράττουν τζαι οι θκυό). Παράξενη λέξη, εξισώννει τα δύο μέρη, εν έσιει θύτη τζαι θύμα, έσιει θκυό που τσακκώννουνται. όσον είχα τη γραμμή, που ούλλα τα τηλεφωνήματα που έπιασα, έναν, μόνον έναν ήταν τέθκοιας φύσης, προστριβή. Τα υπόλοιπα εν θα τα περιέγραφα έτσι. Αλλά άτες, εν ξέρεις.

Τζαι θυμούμαι επίσης τζείνα τα θκυό τηλεφωνήματα που πλάσματα που δεν ήταν θύματα, αλλά εξέραν. Γειτόνοι, συγγενείς, ποιος ξέρει. Καμιά φορά τζαι τα ίδια τα άτομα (που αντρέπουνται να πουν ακόμα τζαι σε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα ότι κάτι τέθκοιον συμβαίνει έσσω τους, τζαι προτιμούν να πουν το 'έχω μια γνωστή/συγγενή'). Εν μπορείς να ξέρεις τζαι εν έσιει τζαι σημασία να είμαι ειλικρινής. Τζείνον που έσιει σημασία εν ότι τζαι τες θκυό φορές που μου ετηλεφώνησεν κάποιος που έξερεν, στη φράση "γραφείο ευημερίας" εκλείαν μου το τηλέφωνο. Τζαι στες θκυό περιπτώσεις επεριλαμβάνετουν ανήλικος. υποθέτω κανένας εν θέλει να ανακατωθεί σε τέθκοιον επίπεδο..

Που τούτην την τραγική ιστορία εγώ εκράτησα ότι η οικογένεια τούτου του ανθρώπου, παρά τες "προστριβές", ας τες πούμεν έτσι, επροσπάθησεν να πείσει τούτην τη γεναίκα να πάει πίσω στον άντραν της. Γιατί έτσι "πρέπει", να μεν διαλύεται μια οικογένεια για τέθκοια πράματα. Μόνο που κάποια πράματα διαλύουν στην ουσία μιαν οικογένεια έτσι τζι αλλιώς, ακόμα τζι αν εν οικογένεια στα χαρκιά.

Τέλοσπάντων, εν έχω κάτι να πω. Απλά εσκέφτουμουν το πολλά σήμερα. Τζείνον το πρώτον τηλεφώνημα που έπιασα στη γραμμή, που μια γεναίκα αρκετά πιο μεγάλη μου, που έκλαιεν τζαι ελάλεν μου (εμέναν, μιας σίνγκολ μιτσιάς) για τον άντρα της. Τον οποίο δεν επρόκειτο να αφήκει ποττέ. Θυμούμαι πως μέσα μου τζείνη η φωνή ετσιρίλλαν "παναγία μου, σήκου φύε, σήκου φύε, μεν το ανέχεσαι". Αλλά εν εμπόρουν να πω έτσι πράμαν. Απλά εκλείσαμεν με την επίγνωση ότι εν θα έκαμνεν τίποτε. Μόνον υπομονή. Τζαι τι υπομονήν....

Μεν την παρεξηγείτε. Εν εμπορούσεν να πάρει την απόφαση. Τζαι η απόφαση πρέπει ναν απόφαση του πλασμάτου, κανενού άλλου (εκτός τζαι αν εν βία ενάντια σε ανήλικους). Τζαι εν μεγάλη, πολλά μεγάλη απόφαση να πάρει μια γεναίκα εναντίον του άντρα της (που τον αγαπά πιθανώς). Εν ακόμα πιο μεγάλη απόφαση άμαν η αστυνομία, οι δικοί σου, το χωρκόν, η κοινωνία γενικότερα προωθεί τζείνην την ιδέα. Της ανοχής για το "καλόν" της οικογένειας.

Ας ελπίσουμεν ότι γινούμαστεν λλιόττερον ανεχτικοί σε κάποια πράματα. Μακάρι.

ΥΓ: Ίσως τίποτε που τα πιο πάνω να μεν σχετίζουνται με την υπόθεση που υπάρχει τωρά στες ειδήσεις. απλά γράφω τους συνειρμούς μου, που μπορεί ναν σχετικοί, μπορεί τζαι όι.
ΥΓ2: Λλίον αντροπή παρακαλώ. Κανεί τα όσα επεράσαν τα πλάσματα. Μεν βάλλετε φωτογραφίες τους στα ιντερνέθκια. Εν υπάρχει λόγος πέραν της ικανοποίησης της περιέργειας του θεατή. Απλά εν χρειάζεται.  

10 σχόλια:

Moonlight είπε...

Εχτές εδιάβαζα μια είδηση, τζαι είχε γυρώ γυρώ λινκς σε άλλες ειδιήσεις. Οι 3 στις 4 αφορούσαν το συγκεκριμένο θέμα με ένα πολλά ενοχλητικό τρόπο, στυλ δείτε λεπτό προς λεπτό πώς εξελίχτηκε το φονικό στη Λεμεσό. Εν ετσίλλησα καν, γιατί εν έθελα να γινώ τζι εγώ το +1 που τους δείχνει ότι "πουλούν" έτσι ειδήσεις. Εν έθελα να είμαι το +1 σε μια είδηση που δείχνει ότι είμαστε κουτσομπόληδες και ασεβείς.

Κατά τα άλλα, καμία πρόνοια. Άμα πιάνω την αστυνομία τζαι λαλώ τους έχω δαμέ μια κοπέλλα που την έδερε ο άντρας της τζαι έχει ακόμα το σημάδι της φούχτας του πας στα μούτρα της και όχι μόνο, τζαι η απάντηση είναι να πάει γιατρό, να της πιστοποιήσει ότι εν δερμένη, τζαι ύστερα να έρτει σε εμάς, ΑΝ θέλει να κάμει καταγγελία-τζαι μετά την καταγγελία να την σαπατζιάσει τζιάλλο...ΑΝ καταφέρει να φτάσει ως τζειαμέ γιατί φαντάζεσαι τι θα γίνεται η ώρα 1 στες πρώτες βοήθειες (που εν έχει ούτε λεφτά για να πιάσει ταξί να πάει, ούτε λεωφορεία νυχτερινά που να εξυπηρετούν όντως τούτο το GLORIOUS κράτος πρόνοιας στο οποίο ζούμε), τζαι πόση ώρα έννα κάμει να την δει γιατρός, τζαι σε ποιό σπίτι έννα στραφεί τη νύχτα να τζοιμηθεί τζείνη η γυναίκα που εν ξένη σε τούτη τη χώρα...
Εν τόσα τα κενά που απλά παρακαλάς να μεν σου συμβεί τίποτε τέτοιο ποτέ. Γιατί αν σου συμβεί, εν ξέρω τι κάμνεις.

Ερυκίνη είπε...

Α ναιιιιι...

οι ξένες εν μια άλλη τραγική ιστορία. Γιατί δεν έχουν κανέναν, τζαι θέλουν ακόμα παραπάνω βοήθεια. τζαι έσιει τζαι ούλλην τζείνην την προκατάληψη η κουβέντα. άσε, άσε.

Ιατρική εξέταση, εν η αλήθκεια μέρος του πρωτόκολλου, εννοώ πρέπει να γινεί. Αλλά ναι, λλίη η οργάνωση, τζαι δομή για χειρισμό τέθκοιων περιστατικών άμεσα χρειάζεται.

Τζαι εν μεγάλο θέμα η κουβέντα της καταγγελίας. πολλές πολλές γυναίκες διστάζουν να το κάμουν για διάφορους λόγους. που φόβο, που ντροπή, που αγάπην ακόμα. Τι πρέπει να κάμει η αστυνομία άμαν εν έσιει καταγγελία γραπτή. Να το ξιχάσει ότι εγίνηκε?? Τούτα εν πράματα που λείπουν τζαι οι αστυνομικοί πρέπει να εκπαιδεύκουνται (ξέρω ότι γίνεται τέθκοια εκπαίδευση κυρίως τα τελευταία χρόνια, ελπίζω να δουλεύκει).

όσο για τες ειδήσεις, ναι τζαι εγώ είδα το λινκ "δεστε τον άνθρωπο που εσκότωσε τη γυναίκα του". εν επάτησα, εν θα επατούσα ποττέ. τι με κόφτει πως είναι ο άνθρωπος? λλίον έλεος. μακάρι να είσιεν τζιάλλους που δεν μπαίνουν σε διαδικασίες κουτσομπολιού.

Ina είπε...

ΜΜΕ-όπως τα όρνεα πάνω από το κουφάρι...

Χρόνια πολλά ρε συ και καλά!

Moonlight είπε...

Μα το τραγικό είναι ότι σε όλα τα θέματα κάμνουμε το ίδιο σε τούτο τον τόπο. Κάμνουμε τες διαδικασίες επειδή έτσι μας είπαν ότι πρέπει, χωρίς καμία επεξεργασία, χωρίς να μπορούν να δουλέψουν, χωρίς πρόνοιες για κάθε περίπτωση-ούτε καν για τες πιο μεγάλες κατηγορίες περιπτώσεων.
Τζαι τι γίνεται στην περίπτωση ανηλίκων; Ένας παπάς που κακομεταχειρίζεται τα παιδιά του, η μάνα δεν υφίσταται πλέον, κλπ;

M-X-M είπε...

Χμμ..

Ξερω τζιαι 'γω για μια υποθεση παρομοια τζιαι προβληματιζει με καμποσο καιρο - ενιξερω τι πρεπει να καμω τζιαι αν πρεπει να καμω κατι.

Να το παρω που την αρχη. Πριν 5-6 χρονια εμετακομισε στην γειτονια μου ενα ζευγαρι, νεαροι σχετικα (γυρω στα 35 υπολογιζω). Ειχαν αρκετα προβληματα, ακουε τους ολοκληρη η γειτονια μερικες φορες που εφωναζαν, ο αντρας επερασε τζιαι που δυσκολες καταστασεις (ογκο στον εγκεφαλο αν δεν καμνω λαθος), εξεπερασε το, εμειναν του ομως καποια προβληματα ορασης τζιαι νευρων (ετσι μας ειπε μια κουτσομπολα γειτονισσα). Σε καποια φαση εμαθαμε οτι εδερνε την φιλη του τζιαι κατι χτιστες που εχτιζαν το σπιτι απεναντι ειπαν οτι ειδαν τον να την δερνει με την καρεκλα (!!) Εν εγινε τιποτε ομως που κανενα γιατι εν ημασταν σιουροι αν οντως ισχυει. Σε καποια φαση αποφασισαν να παντρευτουν, εμεινε τζιαι εγκυος η κοπελα. Γενικα ο συγκεκριμενος εν πολλα παραξενος ανθρωπος, φωναζει συνεχεια, φκαλει κατι κραυγες που τες ακουεις πολλα τετραγωνα παρακατω, δεν ησυχαζει η γειτονια βασικα. Οποτε εν σπιτι εν εισαι σε ησυχια, εν ακουεις τιποτε αλλο στην γειτονια. Καπνιζει, στεκετε εξω στη βεραντα τες μισες ωρες της μερας τζιαι φωναζει. Ειχαμε τζιαι εμεις αρκετα προβληματα μαζι του λογω του αυτοκινητου του που το παρκαρει στον δρομο απεναντι που την εισοδο του υπογειου μας τζιαι εν μπορουμε να μπουμε μεσα. Ειπαμε του το 100 φορες αλλα εν καταλαβει, πετασσει τα σκουπιθκια του μες τον δρομο κλπ κλπ
Σε καποια φαση η γυναικα του εμεινε ξανα εγκυος. Τζιαμε αρκεψαν παραπανω φωνες, νευρα κλπ γιατι απολυσαν τον τζιαι εν εβρισκε ουτε δουλεια. Τουτος πρεπει να εδερνε τα μωρα του αλλα οι σε τραγικα επιπεδα (οσο τζιαι να τα δερνει εν τραγικο, εγω προσωπικα ειμαι πολλα εναντιων στο να δερνεις τα μωρα σου αλλα εννοω εν το εκαμνε 'φανερα/προκλητικα' για να υποψιαστουμε κατι). Ακουαμε τα μωρα να κλαιουν αλλα ενα περιπου οσο κλαιουν ουλλα τα μωρα. Μια μερα ομως εφκικε η γυναικα του εξω στον δρομο τζιαι εφωναζε 'βοηθεια βοηθεια εν να σκοτωσει το μωρο μου', εκρατουσε στην αγκαλια το πιο μικρο τζιαι εφωναζε ‘μεν την δερνεις, βοηθεια βοηθεια’, εφκικαμε ουλλοι εξω τζιαι τουτος επειδη ηταν μονο με το μποξερακι εφκικε πανω στο δωματιο να ντυθει τζιαι η γυναικα εφωναξε του αλλου μωρου να βουρησει να παει εξω. Επιασε τζιαι τους 2 τζιαι επαρακαλεσε μια γειτονισσα μας να τους παρει στους γονεις της. Εμπηκαν στο αυτοκινητο τζιαι εφκικε τζινη την ωρα ο αλλος εξω τζιαι εβουρησε στο αυτοκινητο τζιαι εφωναζε: ‘που παεις ρα πουτανα!!!!!!!’ τζιαι λαλει της γειτονισσας ‘αν τους παρεις θα σε δερω τζιαι εσενα’ ακου θρασος!! Εφυε η γυναικα τζιαι εσυναχτηκε τζιαμε η γειτονια τζιαι ειπαν του οτι αν συνεχισει ετσι εν να ερτουν να του πιασουν τα μωρα κλπ κλπ, εγινε ολοκληρο θεμα, ενας αλλο λλιο να τον μουνταρει.. Μετα που 2 μερες η γυναικα ηρτε πισω (ενας θεος ξερει γιατι). Εθεωρησαμε οτι μετα που τουτο που εγινε τζιαι επηρε ετσι διαστασεις, εν θα εκαμνε ξανα οτιδηποτε. Εμαθε ουλλη η γειτονια πλεον τι γινεται, αρα εν θα ετολμουσε να καμει τα ιδια. Εννοειται οι φωνες συνεχιζονται κανονικοτατα, οι απειλες που λαλει στα μωρα του εν τραγικες ‘σταματα γιατι εν να σε σπασω που το ξυλο’ ‘εν να σε φακκω πας τον τοιχο’ κλπ κλπ η γυναικα του ακουει οσα εν φανταζεται ανθρωπος ‘παενε φερε μου τες παντοφλες μου ρα σκατοπουτανα γαμω την μανα σου’ κλπ. Εσκεφτηκα παρα πολλες φορες να τηλεφωνησω αλλα εκτος που το συγκεκριμενο περιστατικο που εγινε περσι εν εγινε κατι αλλο με ετσι διασταση, τα μωρα του αγαπουν τον παρολο που τους φωναζει συνεχεια (νομιζω ομως ‘αγαπουν’ τον γιατι φοουνται να καμουν διαφορετικα). Χρησιμοποια το τζιαι τζινος πολλες φορες ομως αμα εν ατακτοι, λαλει τους ‘εν σας αγαπω, ΕΝ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ, ΦΥΕΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ΄. Επισης εμεινε ξανα για τριτη φορα εγκυος η γυναικα του εγεννησε προχτες........ Ενιξερω τι να καμω τζιαι αν πρεπει να καμω κατι

M-X-M είπε...

Εγραψα τα πολλα περιληπτικα, ενιξερω αν εκαταλαβετε ακριβως την περιπτωση. Το θεμα εν οτι εν δυσκολο να αποφασισεις εσυ ο ιδιος τι εν το πιο σωστο να γινει για μια αλλη οικογενεια. Ενιξερω αν θα τους καμει καλο να πιασω τηλεφωνο τζιαι να χωρισουν τα μωρα που τον παπα τους γιατι βλεπω τα πολλες φορες που τον αγκαλιαζουν η τωρα προσφατα που ηβρε δουλεια σε ενα ξενοδοχειο νυχτα, οποτε φευκει η μιτσια του η κορη φκαινει εξω τζιαι λαλει του: 'γεια παπα, καλη δουλεια' τζιαι αγκαλιαζει τον. Που την αλλη ο τροπος που τους μεγαλωνει τζιαι ο τροπος που τους μιλα/αντιμετωπιζει εν παρα πολλα λαθος κατα την γνωμη μου. Εννεν αρκετα υπευθυνος για να μεγαλωσει μωρα τζιαι σιουρα εν να εχουν πολλα ψυχολογικα που εν να μεγαλωσουν. Φοουνται τον παρα πολλα. Αλλα ποιος ειμαι εγω να αποφασισω για τζινους; Αν τους καμω παραπανω κακο;

Mana είπε...

είσσε μια υπόθεση προσφατα στη Βρετανία. ο Ντάνιελ ήταν τεσσάρων χρονών, πήγαινε νηπιαγωγείο. οι γονείς του τον πλάκωναν στον ξύλο, τον άφηναν νηστικό, τον κακμεταχειρίζονταν. τα σημάδια πάνω του ήταν πολλά. οι δασκάλοι δεν μιλούσαν, οι υπηρεσίες πρόνοιας στην κοσμάρα τους. Ο Ντάνιελ τελικά πέθανε από το πολύ το ξύλο που έφαε. Οι γονείς του τώρα σαπίζουν στη φυλακή.

τούτο ούλλο το σκηνικό είναι λάθος. Δεν γίνεται κόσμος να γνωρίζει τζαι στο τέλος ο Ντάνιελ να μεν τα καταφέρνει.

Δεν ξέρω ποια είναι η λύση. σίγουρα μια λύση είναι να αλλάξει η νοοτροπία πήαινε σπίτι τζαι θα σάσουν τα πράματα. τα πράματα εν θα σάσουν ποτέ. όταν υπάρχει βία,υπάρχει βία.

Ερυκίνη είπε...

Καλημέρα σας.

Καταρχήν Ίνα μου ευχαριστώ για τες ευχές σου :))).

Μουν,
όσον απίστευτον τζι αν ακούεται στην μπανανία που ζούμεν, υπάρχουν διαδικασίες (τωρά ποιοι τες εφαρμόζουν σωστά εν άλλη κουβέντα), αλλά υπάρχουν τζαι εννά έπρεπεν ο κόσμος α) να τες ξέρει τζαι β) να τες χρησιμοποιεί.

@ΜΧΜ
η ιστορία που λαλείς εν πολλά πολλά σοκαριστική. Καταρχήν αν ο άνθρωπος είσιεν όγκον στον εγκέφαλον, τούτον μπορεί να εξηγεί κάποιες συμπεριφορές (κάποια κέντρα του εγκεφάλου επηρεάζουν τη δυνατότητα ελέγχου των παρορμήσεων). παρόλα αυτά όποιος τζι αν εν ο λόγος της βίας, το ότι έσιει μωρά τζιαμέ αλλάσσει την υπόθεση εντελώς. μια γεναίκα όπως είπα τζαι στο κείμενο πρέπει να πάρει μόνη της την απόφαση για τον εαυτό της. Κανένας, μα κανένας, ούτε λειτουργός, ούτε τίποτε, εν μπορεί να επέμβει αν η ίδια δεν κάμει καταγγελία. Αν έσιει μωρά όμως, βάσει νόμου, το γραφείο μπορεί να κάμει που μόνον του επέμβαση. Το πιο εύκολο εν να τηλεφωνήσεις στο 1440, εν η γραμμή του συνδέσμου, μπορείς να μιλήσεις ανώνυμα τζαι μπορούν να σου δώκουν πολλές πληροφορίες. Συχνά, μπορούν οι ίδιοι να ειδοποιήσουν το γραφείο χωρίς να ανακατωθεί ο γείτονας/συγγενής. Νομίζω εν καλό να ξέρουν οι υπηρεσίες, ακόμα τζι αν δεν μπορούν να επέμβουν.... το ακόμα καλύτερο εν αν κάποιος ξέρει τη μάνα πιο προσωπικά τζαι μιλά της να την πεισει να τηλεφωνήσει του γραφείου. απλά για μιαν κουβέντα. εν μια αρκή.

νομίζω ότι ούλλοι έχουν τους ίδιους δισταγμούς. Ξέρεις ο κύκλος της βίας στην οικογένεια έσιει πολλύν αγάπην μέσα επίσης. τζαι τούτον μπορεί να δυσκολεύκει τα πραματα. οι καημένοι λειτουργοί στο σύνδεσμο ξέρεις πόσες φορές τους κατηγορούν οι πατεράδες γιατί διαλύουν την οικογένεια τους??? (γιατί μες το νου τους τίποτε δεν πάει λάθος στην οικογένεια).
τελοσπάντων, τα μωρά εν μπορούν να μεγαλώσουν μέσα στη βία είτε σωματική είτε ψυχολογική... τζι αν δεν απομακρυνθούν πρέπει τουλάχιστον να δοθεί υποστήριξη στην οικογένεια ούλλη (τζαι στον θύτη).

@ μάνα
απίστευτη η ιστορία. Ναι. τούτον εν το μήνυμα του κειμένου. Εν μπορούμεν να περιμένουμεν που μια γεναίκα που επήρεν μιαν τόοοοοσο δύσκολη απόφαση να πει τι συμβαίνει έσσω της, να πάει πίσω. Εννοώ μπορεί όντως να αλλάξει έναν πλάσμα, αλλά κάτι τέθκοιον θέλει πολλήν πολλήν προσπάθεια, που το ίδιο το άτομο. εν μπορούμεν να προωθούμεν την νοοτροπία της ανοχής.
Ελπίζω που ταλήθκεια να μεν υπάρξουν άλλες τέθκοιες ιστορίες...

M-X-M είπε...

Ναι οντως. Συμφωνω απολυτα τζιαι μετανιωνω παρα πολλα που εν εκαμα κατι οταν εγινε το περιστατικο. Ειμαι Αγγλια ομως τωρα, μπορω να τηλεφωνησω?

Ανώνυμος είπε...

χμμ...
νομίζω το 1440 εν μόνο εντός κύπρου. μπορείς να ψαξεις στο σάιτ τους για άλλους τρόπου επικοινωνίας...
http://www.domviolence.org.cy/

Ερυκίνη