1984

Σαν σήμερα αγαπητέ/ή αναγνώστη/στρια πριν 30 ακριβώς χρόνια ήρτα στον κόσμον.

Το 1984. Οργουελικό εννά μου πεις. όχι τζαι τόσον. ή τέλοσπάντων όχι παραπάνω οργουελικόν που τη ζωή του καθενιού που μας (που αδιαμφισβήτητα όλων μας οι ζωές έχουν κάτι οργουελικόν).

Τέλοσπάντων, τα 30 εν σημαντικά γενέθλια λέσιν. Αλλά αγαπητέ/ή αναγνώστη/στρια με το σημερινό μου ποστ δεν θα κάτσω να αναλογιστώ τι έκαμα τούτα τα 30 χρόνια, που πάει η ζωή μου τζαι άλλα τέθκοια γιατί είμαι που είμαι τωρά τελευταία μες τη μιζέρια, ας μεν με πιάσει τζι η καταθλιψάρα μέρα που είναι.

Αντιθέτως, λέω να πάω πίσω σε τζείνον ακριβώς το (όχι τζαι τόσο σωτήριο) έτος της γέννησής μου. Τούτον ήταν κάτι που έθελα πάντα να κάμω. Να ανακαλύψω (ας εν καλά το ιντερνεττιν) τι εγίνετουν στον κόσμον το 1984. Ποιες ήταν οι μουσικές τζαι οι ταινίες, η ατμόσφαιρα τελοσπάντων όταν εγεννήθην. Ας πούμεν ότι εν έναν μικρό δώρο στον εαυτόν μου που σήμερα μοιράζουμαι μαζί σας.

(επειδή είμαι τζαι λλίον τεμπελούα εν έκαμα τζαι πολλά εξονυχιστικήν έρευναν, έτο άνοιξα τη βικιπαιδεια, οπόταν εν μπορώ να πω με σιγουριάν ότι εν ούλλα 100% σωστά. άλλωστε εγώ ήμουν περίπου αγέννητη τότε. επίσης, παραθέτω που ούυυυλλα τα πράγματα που ήταν σχετικά με το 1984 τζείνα που μου εκάμαν εντύπωση/εκινήσαν το ενδιαφέρον, πχ. εν έσιει τίποτε που σπορ. Εννοείται εν θα τα έγραφα ούλλα. όποιος ενδιαφέρεται για παραπάνω μελέτη, η βικιπαίδεια εν τζιαμέ).

Χίαρ ιτ ις λοιπόν (σε υπο-κατηγορίες):

Επικαιρότητα

Προφανώς το 1984 ήταν η χρονιά που το Μπρουνέι έγινεν ανεξάρτητον κράτος (μεν με ρωτήσετε που ένι, εν έχω ιδέα), ενώ στην Αγγλίαν εν η χρονιά των απεργιών των ανθρακορύχων.
Αμερικάνοι ερευνητές ανακαλύπτουν το AIDS ενώ η Σοβιετική ένωση μποϋκοτάρει τους ολυμπιακούς του 1984 στο Λος Άντζελες.
Ο ΙΡΑ αποπειράται να δολοφονήσει τη Θάτσερ χωρίς επιτυχία, ενώ στο Νέο Δελχί δολοφονείται η Ιντίρα Γκάντι.
Η πείνα τζαι η κατάσταση στην Αιθιοπία φκαίνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα (εξού τζαι το σουξεδάκι της εποχής-σύμπραξη διάφορών τραουδιστών:"do they know its Christmas?").
Κατά τα άλλα, μια από τα ίδια με κάτι Μέσες Ανατολές, Ισραηλινούς-Παλαιστίνιους, Χεσμπολάχ τζαι Ιράν-Ιράκ, χημικά όπλα τζαι (σταθερά) οι Αμερικάνοι να χώννουνται παντού.
όπως κάθε χρόνον δηλαδής.

Κινηματογράφος
Σύμφωνα με τη βικιπαίδεια, η πιο εμπορική ταινία του 1984 ήταν το θρυλικό Ghostbusters, ακολουθούμενο που ταινίες που (φυσικά) δεν έχω δει ποττέ όπως Beverly Hills Cop τζαι Indiana Jones and the Temple of Doom.




Το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας για τζείνην την χρονία εκέρτισεν το Amadeus, για το οποίο δηλώνω παντελή άγνοια (αλλά κουρτίζουμαι να δω τωρά), ενώ το Χρυσό Φοίνικα στες Κάννες εκέρτισεν τζείνη η ταινία που είδαμεν με σιήλια ζόρκα με την Μ. πριν χρόνια τότε που εκάμναμεν Γερμανικό Κινηματογράφο στο ΠανΚυ, το τραυματικό Paris,Texas του Βιμ Βέντερς (που τζείνες τες ταινίες που σου φκαίνει η ψυσιή 2.5 ώρες, τζαι η τελευταία μισή ώρα κάμνει σε να πεις ευτυχώς που άντεξα ως δαμέ, γιατί τούτον εν ενδιαφέρον κατακρίβειαν). 



 Γενικώς φαίνεται ότι το 1984 ήταν καλή χρονιά για τους άνδρες λάτρεις του σινεμά. Ghostbusters, Ιντιάνα Τζόουνς, το Καράτε Κιτ τζαι ο κλασικός Άρνι στον Εξολοθρευτή. Τι άλλο θέλεις; Που την άλλην την ίδια χρονιά εφκήκεν το A Nightmare on Elm Street, το κινηματογραφικό ντεπούτο του Τζόνυ Ντεπ, οπόταν εν έχω παράπονο :))).  (επίσης ήταν το κινηματογραφικό ντεπούτο των Τζον Μάλκοβιτς, Κόλιν Φέρθ, Βαλ Κίλμερ τζαι Τιμ Ροθ!!! νοτ μπατ, νοτ μπατ).

Στην Ελλάδα πάλε το 1984 ήταν η χρονιά του ορίτζιναλ Λούφα και Παραλλαγή (ουδέν σχόλιον), αλλά τζαι κουλτούρας με το Ταξίδι στη Κύθηρα του Αγγελοπουλου, που να πω την αλήθκεια μου δεν είδα ποττέ.   

Εκτός που μέναν, το 1984 έφερεν στον κόσμον την Σκάρλετ Γιοχάνσον, ενώ ήταν η χρονιά που επεθάναν οι Τρούμαν Καπότε και Φρανσουά Τρυφώ, οπόταν αντιλαμβάνεστε, το ισοζύγιο για την τέχνη εξεκίνησεν να χάνει που τότες.

Μουσική:

Σύμφωνα με τα τσιαρτς του Ηνωμένου Βασιλείου το 1984, το πιο δημοφιλές τραούδιν της χρονιάς ήταν το Relax των Frankie goes to Hollywood (δεν είναι τυχαίο, καθόλου τυχαίο θα ελάλεν ο Βέλγος παρέας μου), φυσικά τούτον μπορεί να έσιει να κάμει με το ότι το συγκεκριμένον τραούδιν είσιεν φάει λογοκρισία που το ΒΒC. Ήταν όμως η χρονιά πολλών, πάρα πολλών κλασσικών τραουθκιών που το Hello του Lionel Richie, τζαι τα careless whisper τζαι wake me up before you go go, ως το θρυλικό I want to break free των queen.

To 1984 ήταν επίσης η χρονιά του Thriller του Michael Jackson τζαι του Born in the USA του Σπρινγκστιν, ενώ οι Πέππερς εκάμναν τότε το ντεπούτο τους. Η Μαντόνα την ίδια χρονιά ετραούδαν το Like a virgin τζαι ο Πρινς το Purple Rain. Γενικώς που μουσικήν το 1984 ήταν φουλ (πιο φουλ εν γίνεται).

Ήταν όμως τζαι η χρονιά που επέθανεν ο Marvin Gaye (που πυροβολισμόν σύμφωνα με το βικιπαιδεια, εν το έξερα τούτον), αλλά τζαι ο Βασίλης Τσιτσάνης στες γειτονιές μας.

Τηλεόραση και άλλα:

Το 1984 ήταν η χρονιά που εξεκινήσαν στην τηλεόραση (στο Αμέρικα τουλάχιστον) το Cosby show, το Μικρό μου Πόνυ (μικρό μου πόνυ, η άνοιξη ήρθε ξανά), οι Transformers τζαι το Miami Vice. Στην ΕΡΤ έπαιζεν το γνωστό Μινόρε της Αυγής με τον Καφετζόπουλλο (εν το είδα ποττέ), ενώ εξεκινήσαν το 1984 τα Στρουμφάκια στα ελληνικά. Για την Κύπρο ενιξέρω. εν εκατάφερα να έβρω το πρόγραμμαν της τηλεόρασης στην Κύπρο τότες τζαι η μάνα μου εν αθθυμάται. ήβρα όμως τούτον το βιντεούιν με σκηνές που το ΡΙΚ.



Πέραν της τηλεόρασης.... το 1984 ήταν σημαντική χρονιά αγαπημένοι αναγνώστες γιατί ήταν η χρονιά που εφκήκεν το πρώτο βέρσιον του καλλύττερου παιχνιθκιού έβερ (τι πλειστέσιον τζαι πελλάρες): Τέτρις. Τέτρις τζι άγιος ο Θεός. 

Που βιβλία.... εεε ο Όργουελ έγραψεν βιβλίον που τοποθετείται στο 1984, τι άλλο θέλεις; Βιβλίο βεβαίως του 1949, αλλά για το 1984. Σημειωτέον ότι επία στη θεατρική παράσταση βασισμένη στο βιβλίο 1984, δαμέ στο Λάντον, η πρώτη μου θεατρική παράσταση που εν ήταν μιούσικαλ (γιάααξ). Τζαι έφυεν η φάτσα μου, έφυεν η φάτσα μου. 
Είσιεν τζαιρόν να βιώσω τόσην έντασην επί σκηνής. Αν κανένας βρεθεί λονδίνο (τζαι θέλει να κάμει κάτι πέραν του ψουμνίσματος στο Πράιμαρκ) συστήνω το ανεπιφύλακτα.

Αυτά. Καλά τριανταρίσματα γενιά του 1984 !!