(Πως λέμεν Meeting the parents; Καμία σχέση).
Που λέτε αγαπημένοι αναγνώστες εχτές ήταν η πρώτη μέρα στη δουλειά (επία με τες μπότες, έτοιμη για κατάκτηση). Τα συμπεράσματα που τούτη την πρώτη μέρα (μπορεί να αλλάξουν μετά) εν τα εξής δύο:
α) όσα παραπάνω μαθαίνω για τούτη τη δουλειά, τόσο λιγότερο μου αρέσκει (ευτυχώς που εν μερική απασχόληση διαφορετικά δε θα την πάλευα που λεν τζαι τα καλαμαράκια)
τζαι
β) το εγγλέζικο εργασιακό περιβάλλον, ακόμα τζαι το ακαδημαικό (βασικά κυρίως το ακαδημαικό με απασχολεί. τούτον ξέρω, τούτο σχολιάζω) απλά δεν.... δεν είναι του στύλ μου, δεν μου κάμνει. δεν, δεν, δεν.
Γιατί αγαπητοί αναγνώστες έναν που τα καλά της ακαδημίας εν το ότι κρατά σε μακριά που τους τρόπους του κόσμου εκεί έξω, του εταιρικού/βιομηχανικού/τραπεζικού κόσμου ή ότιδήποτε τέλοσπάντων (έσιει τζι άλλα καλά, αλλά τούτη η διαφορετικότητα εν ένα μεγάλο συν).
Αλλού όμως. Όι δαμέ.
Που τα χτες λοιπόν εγώ είμαι εργαζόμενη υπό δοκιμαστική φάση (ίνταλως μεταφράζεται ολάν το probation;) για ένα χρόνο !!! Ξέρω τι σκέφτεστε, τζαι εμένα η αντίδραση μου ήταν η ίδια, "αφού η θέση εν μόνον για ένα χρόνο!!". έτσι εν η διαδικασία λαλεί σου η κοπέλλα. Να αλλάξει; Τζαι κάθε τρεις μήνες λαλεί σου θα έχω συνάντησην με τον υπεύθυνο (τον Καίσαρα) για να αξιολογήσει εάν έχω καλύψει τους στόχους που θα θέτουμε στην αρχή κάθε τρίμηνου.
Τζαι το πρόβλημαν μου έννεν οι συναντήσεις, εν η ορολογία. Γιατί τζαι στο Βέλγιο είχαμεν υποχρεωτική συναντήση στο τέλος κάθε έτους, αλλά ονομάζετουν "συζήτηση προόδου". Φράση παραπάνω εκπαιδευτική, παρά εργασιακή. άσε που συνήθως έπαιρνεν 5 λεπτά (είσαι χάππι; ναι. τζαι εγώ. άτε πάρακατω), με φόρμες να συμπληρώσεις με τίποτες.
Ενώ τωρά, probation, meeting the targets.... λέξεις που στη ζωή μου μέχρι στιγμής έξερα μόνο που τη σχέση που εργάζετουν σε μεγαλοεταιρεία (τζαι ακόμα δηλαδής αλλά η παρούσα εταιρεία εν λλίον πιο χαλαρή φάση) τζαι κάθε φορά ελάλουν που μέσα μου "ου μάνα μου, ευτυχώς που εγίνηκα ερευνήτρια".
Αλλά που. Δαμέ ούτε στο πανεπιστήμιον εν τη γλυτώνεις. Με το ζόρι ολάν, να γινείς υπάλληλος. Κανονικός.
....Καταραμένοι μάνατζερς.
Που λέτε αγαπημένοι αναγνώστες εχτές ήταν η πρώτη μέρα στη δουλειά (επία με τες μπότες, έτοιμη για κατάκτηση). Τα συμπεράσματα που τούτη την πρώτη μέρα (μπορεί να αλλάξουν μετά) εν τα εξής δύο:
α) όσα παραπάνω μαθαίνω για τούτη τη δουλειά, τόσο λιγότερο μου αρέσκει (ευτυχώς που εν μερική απασχόληση διαφορετικά δε θα την πάλευα που λεν τζαι τα καλαμαράκια)
τζαι
β) το εγγλέζικο εργασιακό περιβάλλον, ακόμα τζαι το ακαδημαικό (βασικά κυρίως το ακαδημαικό με απασχολεί. τούτον ξέρω, τούτο σχολιάζω) απλά δεν.... δεν είναι του στύλ μου, δεν μου κάμνει. δεν, δεν, δεν.
Γιατί αγαπητοί αναγνώστες έναν που τα καλά της ακαδημίας εν το ότι κρατά σε μακριά που τους τρόπους του κόσμου εκεί έξω, του εταιρικού/βιομηχανικού/τραπεζικού κόσμου ή ότιδήποτε τέλοσπάντων (έσιει τζι άλλα καλά, αλλά τούτη η διαφορετικότητα εν ένα μεγάλο συν).
Αλλού όμως. Όι δαμέ.
Που τα χτες λοιπόν εγώ είμαι εργαζόμενη υπό δοκιμαστική φάση (ίνταλως μεταφράζεται ολάν το probation;) για ένα χρόνο !!! Ξέρω τι σκέφτεστε, τζαι εμένα η αντίδραση μου ήταν η ίδια, "αφού η θέση εν μόνον για ένα χρόνο!!". έτσι εν η διαδικασία λαλεί σου η κοπέλλα. Να αλλάξει; Τζαι κάθε τρεις μήνες λαλεί σου θα έχω συνάντησην με τον υπεύθυνο (τον Καίσαρα) για να αξιολογήσει εάν έχω καλύψει τους στόχους που θα θέτουμε στην αρχή κάθε τρίμηνου.
Τζαι το πρόβλημαν μου έννεν οι συναντήσεις, εν η ορολογία. Γιατί τζαι στο Βέλγιο είχαμεν υποχρεωτική συναντήση στο τέλος κάθε έτους, αλλά ονομάζετουν "συζήτηση προόδου". Φράση παραπάνω εκπαιδευτική, παρά εργασιακή. άσε που συνήθως έπαιρνεν 5 λεπτά (είσαι χάππι; ναι. τζαι εγώ. άτε πάρακατω), με φόρμες να συμπληρώσεις με τίποτες.
Ενώ τωρά, probation, meeting the targets.... λέξεις που στη ζωή μου μέχρι στιγμής έξερα μόνο που τη σχέση που εργάζετουν σε μεγαλοεταιρεία (τζαι ακόμα δηλαδής αλλά η παρούσα εταιρεία εν λλίον πιο χαλαρή φάση) τζαι κάθε φορά ελάλουν που μέσα μου "ου μάνα μου, ευτυχώς που εγίνηκα ερευνήτρια".
Αλλά που. Δαμέ ούτε στο πανεπιστήμιον εν τη γλυτώνεις. Με το ζόρι ολάν, να γινείς υπάλληλος. Κανονικός.
....Καταραμένοι μάνατζερς.
3 σχόλια:
No parole, no control.
Μα και τα πανεπιστήμια,ειδικά στην Αγγλία, είναι σαν επιχειρήσεις. Ίσως επειδή σπούδασα στην Αγγλία γι'αυτό να μην με ξαφνιάζει. Καλή συνέχεια σου εύχομαι και βλέπε το probation σαν κάτι θετικό και για σένα, σε ένα χρόνο αν είναι ευχαριστημένοι μπορεί να σου προσφέρουν και καμιά άλλη θέση, αν όμως εσύ δεν είσαι μπάι μπάι κι όλα καλά.
Μια επίσης ερευνήτρια στη διαδικάσια τελειώματος του thesis, διαβάζω τα πιο παλιά σου και βλέπω τον εαυτό μου! αχχχ
@ Aγρινό
έτσι, έτσι
@ παραξενη τζαι περήφανη :))
εμέναν εν η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με το εγγλέζικο σύστημα. Οι προηγούμενες μου εμπειρίες ήταν που Κύπρο τζαι Βέλγιο (που εν σαν την Κύπρο του Βορρά σε πολλά πράματα :)) οπόταν ναι, σοκ λλίον.
ευχαριστώ ρε για τες ευχές (κάτσε να επιβιώσω τούτον το χρόνο τζαι θορούμεν για παρακάτω). Τζαι ε σύ καλήν υπομονή. Να θυμάσαι ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Σε κάποια φάση εννά τελειώσει. Ατε καλές επιτυχίες!!
Δημοσίευση σχολίου