Τούτος εν όρος που ανακάλυψα πριν λλίες ημέρες, αλλά σχετίζεται πολλά με πράματα που έχω στο νου μου τον τελευταίο καιρό (ίσως 1-1.5 χρόνο).
Σημαίνει κυριολεκτικά τζαι μεταφορικά ρίφκω ταχύτητα, στο οδήγημα, αλλά τζαι στη ζωή. Ρίφκω τους ρυθμούς της ζωής. Φκαίνω που τζείνον τον κύκλο του δουλεύκω σαν το γάρο 12 ώρες την ημέρα για να φκάλω λεφτά, που θα μου χαρίσουν έναν πολλά άνετο τρόπο ζωής που άποψην υλικών αγαθών, που με τη σειρά του απαιτεί να συνεχίσω να δουλεύκω σαν το γάρο να τον συντηρήσω. Ή εναλλακτικά δουλεύκω σαν το γάρο 12 ώρες για να πιάσω μιαν προαγωγή, τζαι μετά ακόμα μια, για να χτίσω την καριέρα μου που θα μου δώκει κύρος (τζαι λεφτά βέβαια αλλά τούτον ήδη είπαμεν το).
Τέλοσπάντων, η ιδέα του downshifting εν από ότι εκατάλαβα (είπαμεν πριν λλίες μέρες το άκουσα) το δουλεύκω πιο λλίον - πιάννω πιο λλία λεφτά - ξοδεύκω πιο λλία / ζω μιαν λλιόττερο καταναλωτική ζωή - περνώ παραπάνω χρόνο με την οικογένεια μου τζαι τους φίλους μου - είμαι πιο χαρούμενος. Τούτο δε σημαίνει απαραιτήτως παίρνω τα όρη τζαι τα παραρά, χτίζω μιαν καλύβα στο δάσος τζαι ζω χωρίς ρεύμα, ιντερνετ τζαι τρεχούμενο νερό, αλλά λλιότερον εξτρίμ (καθαρά κυπριακά) αλλαγές στη ζωή που θα επιτύχουν τούτη τη μείωση του ρυθμού της ζωής.
Ίσως τούτα να ακούουνται λλίον πελλάρες στην Κύπρο όπου έχουμε ακόμα κάποιου είδους χαλαρότητα σε άποψη ρυθμών (αν τζαι θυμούμαι πολλά καλά στες καλές μέρες τζείνους που εκάμναν 2 δουλειές για να ξεπληρώσουν τη σπιταρώνα τζαι να κακομαθαίνουν τα κοπελλούθκια τους), αλλά τζαι τέθκοια ανεργία σε τούτη τη φάση. Αλλά δαμέ η ζωή έσιει τόσον απίστευτους ρυθμούς, που πραγματικά δεν μπορείς να μεν τα σκεφτείς τούτα τα πράματα. Εγώ δηλαδή σκέφτουμαι τα, εν ξέρω για τους υπόλοιπους. Ίσως εν τέλει να μεν καταφέρω να γινώ ποττέ πραγματική Londoner, βασικά μακάρι να μεν τα καταφέρω (αν γινώ καμιά φορά Londoner φίλοι/φίλες δικαιούστε να με πατσαρκάσετε να φέρω τα μίλια μου).
Πρόσφατο παράδειγμα: Εβρεθήκαμεν με κάτι παρέες της σχέσης που τη δουλειά τζαι ήταν τζιαμέ μια παλιά συνάδελφος της σχέσης που εφυεν για να πάει να δουλέψει στο Facebook. Ούλλοι φυσικά ερωτήσαν πρώτο πράμαν πως ένι να δουλεύκεις στο φατσοβιβλίο. Τζαι η κοπελιά ήταν γεμάτη ενθουσιασμόν ότι εν τέλεια, ότι έχουν μιαν απίστευτη καφετέρια, τζαι προσφέρουν τους δωρεάν πρωινό, μεσημεριανό τζαι δείπνο !! τζαι οι υπόλοιποι ήταν κάπως αααα ουάο, τέλεια, μα δωρεάν; κλπ κλπ. Εγώ το μόνο που εσκέφτουμουν ήταν: καλά ίντα ώρα σκολάννεις; Δηλαδή άμαν μια εταιρεία προσφέρει σου δωρεάν δείπνο σημαίνει ότι αναμένει που σένα να είσαι στη δουλειά ως την ώρα του δείπνου (τουλάχιστον). Τζαι τέλοσπάντων τι εν τόσο επείγον στες δουλειές του Φατσοβιβλίου που εν μπορεί να γινεί την επόμενη μέρα τζαι πρέπει να δουλεύκει κάποιος ως τες 9;
Τέθκοιες ιστορίες έχω πολλές που τούτη την πόλη, κυρίως μέσω των γνωστών της σχέσης που εν ούλλοι τούτον που λέμεν young professionals τζαι δουλεύκουν στη google, στην apple τζαι σε άλλες τέθκοιες μεγαλοεταιρείες (αλλά τζαι της ίδιας της σχέσης που εξέφυγεν που μια μεγαλοεταιρεία). Κόσμο που δουλεύκει πολλά, παλαβές ώρες τζαι πιάννει πολλά λεφτά τζαι άλλα ωφελήματα όπως ταξίθκια business class στο εξωτερικό. Τζείνοι γουστάρουν, άρα τι λόος μας ππέφτει, απλά κάμνει σε να αναρωθκιέσαι.
Εγώ πάλε είμαι στην ακριβώς αντίθετη φάση. Μετά που ένα χρόνο άνεργη, τζαι ένα χρόνο παρτ-τάιμ δουλειά, κάμνω downshifting υποχρεωτικά τζαι αρέσκει μου. Ναι, οικονομικά ίσια που φκαίνω τζαι πρέπει να κάμνω οικονομία, αλλά που την άλλη... έμαθα να κάμνω γλυκίσματα που τρώουνται, τζαι έχω χρόνο να σκεφτώ πράματα όπως τούτα που σας λαλώ, τζαι να θκιεβάσω βιβλία. Τζαι κάποιος μπορεί να πει, ε καλά εν πιο σημαντικό να κάμνεις κέικ, που το να έσιεις παραπάνω λεφτά;
Νομίζω πως ναι. Για μένα τουλάχιστον εν ναι.
Στο τέλος της ημέρας ούλλα καταλήγουν στο πως θέλει κανείς να ζήσει τη ζωή του, το τι εν σημαντικό τέλοσπάντων.
ΥΓ: η κοπελιά που σας ελάλουν πιο πάνω στο σχόλιο μου "δηλαδή εν μαειρεύκεις ποττέ σπίτι σου" είπεν μου μαειρεύκω πολλά τα σαββατοκυρίακα, γιατί πεθυμώ το. Εν το επερίμενα, αλλά λείπει μου. Τζαι τούτο λαλεί πολλά.
Σημαίνει κυριολεκτικά τζαι μεταφορικά ρίφκω ταχύτητα, στο οδήγημα, αλλά τζαι στη ζωή. Ρίφκω τους ρυθμούς της ζωής. Φκαίνω που τζείνον τον κύκλο του δουλεύκω σαν το γάρο 12 ώρες την ημέρα για να φκάλω λεφτά, που θα μου χαρίσουν έναν πολλά άνετο τρόπο ζωής που άποψην υλικών αγαθών, που με τη σειρά του απαιτεί να συνεχίσω να δουλεύκω σαν το γάρο να τον συντηρήσω. Ή εναλλακτικά δουλεύκω σαν το γάρο 12 ώρες για να πιάσω μιαν προαγωγή, τζαι μετά ακόμα μια, για να χτίσω την καριέρα μου που θα μου δώκει κύρος (τζαι λεφτά βέβαια αλλά τούτον ήδη είπαμεν το).
Τέλοσπάντων, η ιδέα του downshifting εν από ότι εκατάλαβα (είπαμεν πριν λλίες μέρες το άκουσα) το δουλεύκω πιο λλίον - πιάννω πιο λλία λεφτά - ξοδεύκω πιο λλία / ζω μιαν λλιόττερο καταναλωτική ζωή - περνώ παραπάνω χρόνο με την οικογένεια μου τζαι τους φίλους μου - είμαι πιο χαρούμενος. Τούτο δε σημαίνει απαραιτήτως παίρνω τα όρη τζαι τα παραρά, χτίζω μιαν καλύβα στο δάσος τζαι ζω χωρίς ρεύμα, ιντερνετ τζαι τρεχούμενο νερό, αλλά λλιότερον εξτρίμ (καθαρά κυπριακά) αλλαγές στη ζωή που θα επιτύχουν τούτη τη μείωση του ρυθμού της ζωής.
Ίσως τούτα να ακούουνται λλίον πελλάρες στην Κύπρο όπου έχουμε ακόμα κάποιου είδους χαλαρότητα σε άποψη ρυθμών (αν τζαι θυμούμαι πολλά καλά στες καλές μέρες τζείνους που εκάμναν 2 δουλειές για να ξεπληρώσουν τη σπιταρώνα τζαι να κακομαθαίνουν τα κοπελλούθκια τους), αλλά τζαι τέθκοια ανεργία σε τούτη τη φάση. Αλλά δαμέ η ζωή έσιει τόσον απίστευτους ρυθμούς, που πραγματικά δεν μπορείς να μεν τα σκεφτείς τούτα τα πράματα. Εγώ δηλαδή σκέφτουμαι τα, εν ξέρω για τους υπόλοιπους. Ίσως εν τέλει να μεν καταφέρω να γινώ ποττέ πραγματική Londoner, βασικά μακάρι να μεν τα καταφέρω (αν γινώ καμιά φορά Londoner φίλοι/φίλες δικαιούστε να με πατσαρκάσετε να φέρω τα μίλια μου).
Πρόσφατο παράδειγμα: Εβρεθήκαμεν με κάτι παρέες της σχέσης που τη δουλειά τζαι ήταν τζιαμέ μια παλιά συνάδελφος της σχέσης που εφυεν για να πάει να δουλέψει στο Facebook. Ούλλοι φυσικά ερωτήσαν πρώτο πράμαν πως ένι να δουλεύκεις στο φατσοβιβλίο. Τζαι η κοπελιά ήταν γεμάτη ενθουσιασμόν ότι εν τέλεια, ότι έχουν μιαν απίστευτη καφετέρια, τζαι προσφέρουν τους δωρεάν πρωινό, μεσημεριανό τζαι δείπνο !! τζαι οι υπόλοιποι ήταν κάπως αααα ουάο, τέλεια, μα δωρεάν; κλπ κλπ. Εγώ το μόνο που εσκέφτουμουν ήταν: καλά ίντα ώρα σκολάννεις; Δηλαδή άμαν μια εταιρεία προσφέρει σου δωρεάν δείπνο σημαίνει ότι αναμένει που σένα να είσαι στη δουλειά ως την ώρα του δείπνου (τουλάχιστον). Τζαι τέλοσπάντων τι εν τόσο επείγον στες δουλειές του Φατσοβιβλίου που εν μπορεί να γινεί την επόμενη μέρα τζαι πρέπει να δουλεύκει κάποιος ως τες 9;
Τέθκοιες ιστορίες έχω πολλές που τούτη την πόλη, κυρίως μέσω των γνωστών της σχέσης που εν ούλλοι τούτον που λέμεν young professionals τζαι δουλεύκουν στη google, στην apple τζαι σε άλλες τέθκοιες μεγαλοεταιρείες (αλλά τζαι της ίδιας της σχέσης που εξέφυγεν που μια μεγαλοεταιρεία). Κόσμο που δουλεύκει πολλά, παλαβές ώρες τζαι πιάννει πολλά λεφτά τζαι άλλα ωφελήματα όπως ταξίθκια business class στο εξωτερικό. Τζείνοι γουστάρουν, άρα τι λόος μας ππέφτει, απλά κάμνει σε να αναρωθκιέσαι.
Εγώ πάλε είμαι στην ακριβώς αντίθετη φάση. Μετά που ένα χρόνο άνεργη, τζαι ένα χρόνο παρτ-τάιμ δουλειά, κάμνω downshifting υποχρεωτικά τζαι αρέσκει μου. Ναι, οικονομικά ίσια που φκαίνω τζαι πρέπει να κάμνω οικονομία, αλλά που την άλλη... έμαθα να κάμνω γλυκίσματα που τρώουνται, τζαι έχω χρόνο να σκεφτώ πράματα όπως τούτα που σας λαλώ, τζαι να θκιεβάσω βιβλία. Τζαι κάποιος μπορεί να πει, ε καλά εν πιο σημαντικό να κάμνεις κέικ, που το να έσιεις παραπάνω λεφτά;
Νομίζω πως ναι. Για μένα τουλάχιστον εν ναι.
Στο τέλος της ημέρας ούλλα καταλήγουν στο πως θέλει κανείς να ζήσει τη ζωή του, το τι εν σημαντικό τέλοσπάντων.
ΥΓ: η κοπελιά που σας ελάλουν πιο πάνω στο σχόλιο μου "δηλαδή εν μαειρεύκεις ποττέ σπίτι σου" είπεν μου μαειρεύκω πολλά τα σαββατοκυρίακα, γιατί πεθυμώ το. Εν το επερίμενα, αλλά λείπει μου. Τζαι τούτο λαλεί πολλά.