Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Το spandex κι εγώ

Αν δεν έγινε απόλυτα εμφανές που τον τίτλο, ακολουθεί πόστ ρεζίλικο και καθόλου σοβαρό.

Πόθεν να ξεκινήσω τωρά. Το πρόβλημα μου βασικά εξεκίνησε που το Miss Selfridge. Εγώ που το Miss Selfridge γενικώς εν ψουμνίζω γιατί τα ρούχα τους εν κατά βάση για κοπέλες μεταξύ 16-22 χρονών (το πολλύν) ξερόπαστες, χωρίς καμπύλες. Αλλά άτε, ας όψεται ο έρωτας (με την πρώτη ματιά που λένε). Οπόταν το όλη-η-πλάτη-έξω, αέρινο, φλοράλ φόρεμα που εγόρασα επροορίζετουν για ξερόπαστες κοπέλες χωρίς βυζιά που εν έχουν πρόβλημαν να κυκλοφορούν χωρίς σουτιέ (καθαρά κυπριακά), σαν το 80% των κοπέλων που κυκλοφορούν στη χιπστερική γειτονιά μας υποθέτω.

Αλλά εγώ αγαπητή αναγνώστρια (αγαπητέ άντρα αναγνώστη αυτό το πόστ πιθανώς να μην είναι για σένα) εκτός του ότι εν είμαι 16 πλέον, έχω τες τες καμπύλες μου (σε όλα τα σωστά μέρη που λαλεί τζαι η σχέση, συν κάτι ψουμούθκια ποτζεί ποδά), τζαι εννά είμαι τζαι κουμέρα (είπα το τούτο;). Εν μπορώ να πάω χωρίς σουτιέ.

Οπόταν εξεκίνησεν ένας αγώνας ανεύρεσης πιθανών τρόπων επίλυσης του προβλήματος, δηλαδή εσώρουχα με χαμηλή/καθόλου πλάτη που να μπόρω να φορήσω που κάτω που το φόρεμαν. Οπόταν εχτές επία καταστήματα τζαι μετά που 2 ώρες ψάξιμον ήβρα (ενόμιζα) την ιδανική λύση. Έναν ολόσωμον πράμαν, σαν το κορμάκι φάση, που είσιεν την τέλεια πλάτη. Ήταν όμως φτιαγμένο που spandex, λύκρα, λάστιχον, ίνταλως το λαλούμεν, τζαι ήταν απίστευτα μιτσήν, γιατί εν που τζείνα τα πράματα που τεντώνουν, τεντώνουν, τεντώνουν, τεντώνουν, που τα φορούν οι κοπέλες άμαν θέλουν να φαίνουνται παστές. Έτσι πράμαν εγώ εν εξαναφόρησα αγαπητή αναγνώστρια (εγώ τα ψουμούθκια μου αφήνω τα ελεύθερα, εν έχω πρόβλημα), αλλά είπα άτε ας το δοκιμάσω. Ήβρα το σάιζ (καθαρά κυπριακά πάλε) μου με κόπο τζαι επία στα δοκιμαστήρια.

Κάπου δαμέ να πω ότι ευτυχώς ήμουν στο τμήμα εσωρούχων του Debenhams τζαι όχι κάπου αλλου. Οπόταν με το που εμπήκα στο δοκιμαστήριο, έκαμεν μου εντύπωσην το κουμπίν που ελάλεν call for assistance, γιατί εν είχα ξαναδεί. Χαϊκλέ καταστάσεις εσκέφτηκα. Που να ξερα πόσο χρήσιμο θα ήταν... Τέλοσπάντων, φορώ το κορμάκι/εσώρουχο/ίντα μπου ένι τέλοσπάντων, με σιήλλια ζόρκα. Με σιήλλια ζόρκα γιατί τούτον το πράμαν δεν είσιεν με κουμπιά, με φερμουάρ με τίποτε (μπορείς νομίζω να προβλέψεις το πρόβλημα, εγώ πάλε δεν το εσκέφτηκα). εφόρες το σαν να εφόρες την πιο στενή φανέλλα που υπάρχει στον κόσμο. Αλλά εκατάφερα τα, εκούντησα, εκούντησα τζαι εκατάφερα τα (ξέρεις πως εν η δυσκολία του να μπεις στο στενό σου τζήν άμαν εν φρεσκοπλυμμένο, τζείνον που πρέπει να είσαι ξάπλα στο κρεβάτι για να καταφέρεις να μπεις, τούτον πολλαπλασιασμένο επί 10. τέθκοιο επίπεδο δυσκολίας).

Αλλά άμαν εμπήκεν, ήταν μια χαρά κατακρίβειαν. Μια χαρά. Τζαι είμαι κάπως, αχά, νομίζω εβρέθηκεν η λύση στο πρόβλημαν μου. Όλα καλά, άτε να το φκάλω τζαι να πάω να το γοράσω.

Να το φκάλω. Χμ.... Επαναλαμβάνω, χωρίς κουμπιά, χωρίς φερμουάρ. Επροσπάθησα μια, δυο, τρείς. Το πράμαν δεν ετάρασσεν. Σε κάποια φάση εβρέθηκα με το σπάντεξ στους ώμους για κανένα 10 λεπτο, να μεν ταράσσει με πάνω με κάτω, να μεν μπορώ να ταράξω τα σιέρκα μου. Αυτή τη στιγμή που σας γράφω ακόμα πονώ τους δικέφαλους μου, τόσον πολλά. Τέλοσπάντων, στην πολλήν την ώρα ήμουν κάπως εν έσιει άλλον τρόπο, πρέπει να γινώ ρεζίλι. Για να μάθω. Τσιλλώ το κουμπίν. Τζαι ξεκινά ενάν δυνατό μπιπ-μπιπ-μπιπ, αμπα τζαι μείνει κανένας να μεν μάθει ότι στο νούμερο 14 κάποια εκόλλησεν τζαι εν μπορεί να φκει που τα εσώρουχα (είπαμεν θέλουμεν βοήθεια, αλλά εν τζαι εχρειάζετουν ολόκληρος συναγερμός, εν τζαι επιάσαμεν φόκο).

Έρκεται η κοπέλα τζαι λαλώ της μισο-γελώντας (ξέρεις εν αστείον τζαι καλά) ότι ναι εν μπορώ να φκώ που μέσα μπορείς να βοηθήσεις; Τζαι θορεί με με έναν ύφος σχεδόν πανικού που ελάλεν "πέρκει να σοβαρομιλάς". Θορεί με που ούλλες τες πάντες τζαι ρωτά: "Φερμουάρ εν έσιει;". Ήταν να φυρτώ. Παίζεις με τον πόνο μου κοπέλα μου ήταν να της πω, αλλά ήταν εγγλέζα τζαι στα εγγλέζικα εν κάμνει πολλύν νόημα. Στο τέλος αφού το εσκέφτηκεν καλά καλά (νομίζω εν τους συμβαίνει συχνά) παίρνει μια βαθιά ανάσα τζαι λαλεί μου εν έσιει άλλον τρόπο, κάμε πάνω τα σιέρκα σου τζαι εννά το τραβήσω πάνω.

Τζαι κάπως έτσι εφκήκα που το σπάντεξ. Μετά που 20 λεπτά.

Περιττό να πω ότι εφόρησα τα ρούχα μου όπως όπως τζαι έφια κατευθείαν. Μετά που τούτον εν είμαι σίουρη ότι θα έθελα να ξαναμπώ σε έτσι πράμαν.  

ΥΓ: πως αντέχουν οι γεναίτζες να φορούν ολάν έτσι πράματα; Όι μάνα μου...

3 σχόλια:

Noor είπε...

https://www.amazon.com/Adhesive-Silicone-Strapless-Backless-Available/dp/B000QUZ2FC

Αυτό δεν θα σε δυσκολέψει για να βγει!

Φαντάζομαι τη φάτσα της Εγγλέζας στο Ντέμπεναμπς και γελώ μόνη μου.

Moonlight είπε...

κόρη αν το σχήμα/σάιζ/περιφάνεια του στήθους σου εν σε χαλά, μπορείς να βάλεις και nipple stickers, εν σαν τα λουλουδάκια κι έχει που εν μιας χρήσης (όπως το τσιρότο), και παραπάνω (όπως ττο που εν στο λινκ πάνω αλλά μόνο για τη συγκεκριμένη περιοχή). Αλλιώς, ττο που σου βάλλουν πιο πάνω. Πάλε έχει παρόμοιο σε στυλ τσιρότο, ή ττο που εν για παραπάνω που 1 χρήσεις.

Triolouin είπε...

Εν εμπορούσα να μεν φυρτώ τριολίσιμα!