Soundtrack

Στο πρώτο μου έβερ MRI σήμερα (τίποτε ανησυχητικό κοπέλια, μεν φοάστε, νομίζω δηλαδή), μετά που εφόρησα τζείνον το μπλε το ολόσωμο, όπως στα έργα αλλά χωρίς να φαίνεται ο κώλος μου που πίσω (πάλε καλά), τζαι μετά που μου έβαλε την ενδοφλέβια, πάλε όπως στα έργα (ετρύπησεν με 3 φορές ώσπου να τα βρει, αλλά άτε ας μεν παραπονιούμαστεν), η κοπελιά ερώτησεν:

"Τι μουσική θέλετε να ακούετε κυρία Ερυκίνη, κατά τη διάρκεια του MRI;"

Έπιασεν με απροετοίμαστην. Εν το έξερα ότι έσιει τζαι μουσική υπόκρουση. Πως να θκιαλέξω κάτι έτσι στο πόδι; Έπρεπε να μου το πείτε που πριν ρε παιθκιά, να το σκεφτώ το σαουντ-τρακ. Τι ακούει έναν πλάσμα μες τον τομογράφο λαλείς; Εσιει κανένα που θκιαλέει Καζαντζίδη; Ευτυχώς η σχέση η συζυγική, εν με άφηκε να το σκέφτουμαι μισήν ώρα, έκαμεν παρέμβασην τζαι είπεν Arctic Monkeys φυσικά (ναν καλά).

Τζαι καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας εσκέφτουμουν εαν εν έτσι που εννά θεραπευτεί επιτέλους η πόρωση μου με τους Arctic Monkeys. Καθαρός συμπεριφορισμός: εννά συνδέσω τους ΑΜ με τον μαγνητικό τομογράφο τζαι εννά σταματήσουν να μου αρέσκουν. Σωστά;

Λάθος.

Οι ΑΜ εξακολουθούν να εν όσο διασκεδαστικοί ήταν πάντα. Τωρά εγίναν τζαι τα MRI.
  

ΥΓ: Το πόσο σιέσισσα είμαι με τούτες τες ιατρικές διαδικασίες δε λέγεται. Ας ελπίσουμεν ότι εν θα χρειαστεί να σας πρήξω με τούτους τους φόους μου παραπάνω.