Twilight

Και ναι μπήκαμε στη ζώνη του «Λυκόφωτος». Εξηγούμαι.

Τούτη η κολλητή μου, ας την πούμε Μ#3, έναν κριτήριον έσιει για την επιλογήν ταινιών, την ομορφιάν του πρωταγωνιστή. Τούτος εν τζι ο λόγος που εν τη αφήνουμεν να πιαίνει μόνη της στο dvdαδικο (τη μια φορά που επίεν μόνη της έφερεν το «Ο πρίγκιπας κι εγώ» 1 και 2. Εκόντεψα να αυτοκτονήσω τζείνην τη μέραν). Όταν είδεν το τρέιλερ του Twilight είπεν εν υπάρχει περίπτωση, εννά πάμεν.


Ήμουν, που λαλείς, 99,9% σίουρη ότι θα ήμασταν οι μόνοι ενήλικες σε μια αίθουσα με 15χρονα. Ποιος άλλος πάει να δει μιαν έφηβην που ερωτεύκεται έναν «καλό» βρυκόλακα; Κι όμως, καλέ μου αναγνώστη. Δεν είσιεν ούτε έναν 15χρονο…



Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Τζαι καλά εμείς επίαμεν για τον ομολογουμένως ωραιότατον πρωταγωνιστή (δες δίπλα. Εγέλασεν τους βέβαια λλίον η πούδρα) . Τζαι καλά οι άντρες της παρέας ήρταν στο συγκεκριμένον γιατί τους εκουβαλήσαμεν. Τζείνη η αντροπαρέα, πίσω αριστερά, με ποια λογική ήρτεν εν μπορώ να καταλάβω. Εγώ που είμαι τζαι γυναίκα και σε αρκετές φάσεις εβαρέθηκα το. Φαντάζουμαι τζείνοι.

Σε όσους το σκέφτουνται να παν, προειδοποιώ, ξανασκεφτείτε το. τζαι κυρίως μεν καρτεράτε γαίματα ή δράσην σαν κάτι ταινίες τύπου Blade ή τέθκοια. Εν μια ρομαντική εφηβική ταινία σαν όλες τις άλλες με ιδιαιτερότητες: το αγόρι βλέπει την κοπέλα σαν να θέλει να την καταβροχθίσει. Κυριολεκτικά.

Πάντως ο τύπος άξιζεν τα τα λεφτά του, εάν είσαι γυναίκα (τόσο το καλύτερο), όσο κι αν βαρεθείς, που εννά βαρεθείς, αποκλείεται να μετανιώσεις που επίες.

ΥΓ: υπάρχει όντως ταινία «Ο πρίγκιπας κι εγώ», εν το έφκαλα που το νου μου, τζαι όντως έγινεν τζαι sequel (WHYYYY?). Ότι τζι αν κάμεις, ΜΕΝ το δεις. Ακόμα τζι αν σου χαρίσουν το dvd, κάψε το.