Όταν η Ερυκίνη κρυφακούει ΙΙΙ

Στο κομμωτήριο της γειτονιάς. Η κομμώτρια, που μονίμως φκάλλει μου δίχρωμα μαλλιά τζαι βάφει μου το μισό μέτωπο μαζί με το μαλλί, η Ερυκίνη σας τζαι θκυό γιαγιάες συγχωρκανές υποτίθεται (εν τες εξανάδα στη ζωή μου), τζι οι θκυό πάνω που 70 γρονών μιλούμεν.


Σκηνή 1

ένας γέρος περνά έξω που το κομμωτήριον

Γιαγιά 1: Γεια σου ρε γέρο πον έσιεις ! ! (κομμώτρια, Ερυκίνη να φυρτούν που το γέλιο, αλλά συνεχίζει)... Εκτός τζι αν έσιεις, τζαι εμείς εν το ξέρουμεν...

Γιαγιά 2: (θιγμένον ύφος) ε φυσικά τζαι εν ιξέρουμεν. Εμείς πόθεν στα πόθεν να ξέρουμεν; Η κοτζιάκαρη του εννά ξέρει....


Σκηνή 2

η Γιαγιά 2 σηκώνεται για να φύει

Γιαγια 2: Μα που εν το παστούνι μου; Είδετε που έφερα τζαι το παστούνι μου σήμερα, να σας διώ...

Γιαγιά 1: ε, άμαν σου πιάμεν το πουλλίν σου, να μας τη δώκεις που πάνω

Γιαγιά 2: (το υπέρτατο) που να το έβρετε το πουλίν μου τζιμέσα;

Γιαγιά 1: ε, κάτι εννά έβρουμεν....


ΘΕΕΣ, απλά ΘΕΕΣ οι γιαγιάδες.