Εχτές έκαμνα βόλταν με τη Μ.#2 στη γειτονιάν της τζαι είδαμεν κάτι μιτσιούς να παίζουν μαντίλι. Καλά φυσικά εν κρατούσαν μαντίλιν, αλλά έναν ξυλούδιν. Ας ένι. Εσυγκινήθηκα. Εν έξερα ότι έσιει ακόμα μωρά τη σήμερον ημέραν που παίζουν όπως επαίζαμεν εμείς, μες τες στράτες τζαι τα χωράφκια.
Εχτές έκαμα έναν γυρόν που το Πανεπιστήμιον Κύπρου. Είσιεν μέρες να δώκω παρόν. Είδα κάτι κοπέλες που αποφοιτούν, ετοιμάζουνταν για το αυριανόν παναϋριν (κάθε χρόνο η τελευταία μέρα των μαθημάτων στο Πανεπιστήμιον γιορτάζεται παραδοσιακά κυπριακά με σούβλες, μπύρες τζαι μουσικήν. Εχτές εσυνειδητοποίησα ότι αποφοιτώ, που τ' αλήθκεια. Την αυριανήν μέραν είδα την στον ύπνον μου μιαν φοράν, είπα σας το; Τζαι ήταν η πιο χαρούμενη μέρα. Αποφοιτώ.
Φυσικά αύριον όπως τζαι σήμερα εγώ εννά γράφω το κείμενον της διατριβής μου που αισίως έχει φτάσει τις 22 σελίδες, άρα εννά είμαι πιθανότατα το ίδιον φαλλαρισμένη που είμαι τωρά. Εαν σας γράφω πολλές ασυνάρτητες πελλάρες τουντες μέρες μεν με παρεξηγήσετε. Σας φιλώ γλυκά όλους και πάω να συνεχίσω.
2 σχόλια:
Μανα μου ρε. Προχτές εβάλτηκα να μάθω βασιλέα (=σκάλα για τους Λεμεσιανούς) στις αδερφότεχνές μου, ήταν συγκινητικό αλλά νομίζω εν επιάναν το κόνσεπτ (ΕΝ ΠΑΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ), ίσως επειδή εν τζιαι μιτσιές ακόμα (6 τζιαι 4). Εμείς πόσων χρονών ήμασταν που επαίζαμε βασιλέα;
Γιατί το λάστιχο; Αθυμάται το καμιά (γιατί εν κυρίως κορούες που επαίζαν λάστιχο!). Ώσπου εφτάνετε; Εγώ με το ζόρι ως το ζάμπα 10 (τζι ας ήμουν αππητούρι του χαλλουμιού).
Καλή επιτυχία με τη διατριβή τζιαι τα καλλύτερα έρκουνται!
αιολική μου ενέργεια. Καλή σου μέρα. Βασιλέα, άλλες εποχές. Ρε στο λάστιχον ήμουν πολλά άσχετη, έκαμνα τα σιόνιν, καλά ζάμπαν με τίποτε εν τα κατάφερνα ως το γόνατον τζαι με το ζόριν. Εβαρκούμουν το τζιόλις λλίον. Ήμουν λλίον αγοροκότιτσον ως παιδίν, επροτιμούσα να παίζω μάππαν με τα αγόρια στα διαλείμματα παρά λάστιχο. Επίσης έφάκκαν μου το πιο αγαπημένον παιχνίδιν ούλλων, το χωστό.
Δημοσίευση σχολίου