Ich bin ein Berliner

Τουτέστιν "Είμαι ένας Βερολινέζος". Δυστυχώς δεν ξέρω το θηλυκό, το "είμαι μια βερολινέζα", αλλά άμα λάχει θα το μάθω, τζι όι μόνον τούτον, γερμανικά φαρσί θα μάθω, γιατί που τα πρώτα πέντε λεπτά που θα περάσεις σε τούτην την πόλην πίστεψε με θέλεις να αλλάξεις υπηκοότηταν τζαι να γινείς βέρος βερολινέζος.

Έτσι που λαλείς έρωτας με την πρώτη μαθκιά το Βερολίνο. 'Ερωτας τζαι τι έρωτας..... εν έσιει έτσι πράμαν φίλε μου σαν το Βερολίνο. Γι' αυτό παρά την κούραση, τες ορθάνοιχτες βαλίτσες στο πάτωμα τζαι το συγγενολόι που άρχισε σιγά-σιγά να πηγαινοέρχεται για τες χαιρετούρες, έκατσα να σας γράψω τες εντυπώσεις μου.

Ε, τζαι που λαλείτε, το Βερολίνον εν όπως το είπεν ο φίλος Στέλιος στο προηγούμενο κείμενο, μια πόλη δίχως κέντρο. Κάθε γωνιά έσιει κάτι να δεις, τα ιστορικά μνημεία είναι διάσπαρτα λίγο πολύ στην πόλη τζαι μπορώ να πω ότι στις 5 μέρες που έκατσα πρόλαβα να δω ένα περίπου το 1/5 της πόλης. Μεγάλη πόλη, αλλά καθόλου μεγαλούπολη. Τεράστια κτήρια, αλλά χωρίς να σε πνίγουν τα μπετά. Νομίζω πρώτη φορά μου άρεσεν σύγχρονη πόλη τόοοσον πολλά. Τζαι τούτον γιατί ακόμα τζαι στες περιοχές με τα μοντέρνα εντυπωσιακά πολυόροφα κτήρια υπήρχαν δέντρα, πολλά δέντρα. Γενικώς το Βερολίνον που φύσην άστα να πάνε. Καταφέρνει νομίζω να συνδυάσει την εικόναν μιας μοντέρνας, ή και μεταμοντέρνας αν θέλετε, πόλης με το παλιόν, το ευρωπαϊκόν, το ιστορικόν. Τζείνην τη μεγαλούπολη με τες πολυκατοικίες, το νέφο τζαι το τσιμέντον πίστεψε με εν θα την έβρεις δαμέ.

Εν μια πόλη το Βερολίνο με χίλια πρόσωπα. Εννά δεις τα μοντέρνα, μεταπολεμικά κτήρια, τα κτηριακά συγκροτήματα κομμουνιστικού τύπου, εννά δεις περιοχές κοντά στο τείχος που εμείναν λλίον πολλά όπως τότε, εννά δεις δρόμους με δέντρα τζαι παλιά κτήρια, πιο ευρωπαϊκή κατάσταση.

Εννά δεις το τείχος, αχ τούτον το τείχος, εν αφόρητα λεπτόν. εν το επίστευκα όταν το είδα. Εννά σε πιάσει η συγκίνηση άμαν βρεθείς τζιαμέ. τζαι εν νομίζω ότι έσιει να κάμει μόνο με μένα, που έρκουμαι που μιαν άλλην μοιρασμένην πρωτεύουσαν. Πιάννει τους ούλλους. Ο ζήλος των ανθρώπων να δουν απέναντι, να σπάσουν τα τείχη, τα συρματομπλέγματα, η ένωση. Προκαλεί σου μια θλίψη τζείνον ούλλον, έναν αίσθημαν που σε κατακλύζει. Τζαι άμα φτάσεις σε τζείνην την μισοκατεστραμμένην εκκλησίαν, νιώθεις το τι μπορεί να κάμει ο πόλεμος, το πως τούτη η πόλη εγίνην ερείπιον τζαι μετά εξαναγεννήθηκε μέσα που τες στάχτες της. Τζαι εν μπορείς παρά να τους θαυμάσεις. Μέσα σε τούτην την εκκλησίαν, τούτοι οι άνθρωποι που ξέρουν τι πάει να πει χωρισμός, αφτέννουν έναν τσερούιν για την ειρήνην ανάμεσα σε λαούς τζι ανθρώπους. Ελπίζω να άψεν κανένας τζαι για την πόλη μας.



Που την άλλην, εννά δεις, πέρα που τα τουριστικά μέρη τζαι τα μνημεία, τζαι την Kreuzberg, τον Τουρκο-μαχαλά του Βερολίνου που λαλεί τζαι η Μ.#2, το πραγματικό Βερολίνο, if you know what i mean, που λαλεί τζαι ο Νεοζηλανδός παρέας της Μ. Μια περιοχή με άλλον αέραν, τζαι εν μιλώ για τη μυρωθκιάν του γύρου. Είναι η περιοχή εκείνη που μαζεύει όλον κάπως πιο εναλλακτικό κόσμο στο Βερολίνο. Τους πάνκ, τους γκόθικ, τους ροκάδες, τους ανάρχες. Γενικώς πολλά αναρχοκατάσταση η φάση. Σε τούντην περιοχήν εν ούλλα τα εναλλακτικά μπαρ, κλαμπ και ότι άλλο θέλεις να έβρεις.

Εν ένας τόπος που κυκλοφορούν πολλοί μετανάστες, πολλοί Τούρκοι, γυναίκες με μαντίλα, πρόσωπα, χρώματα και χαρακτηριστικά πολύ γνωστά μας, αλλά και όλη η νεολαία της πόλης, με μαλλιά σε όλα τα χρώματα, μωβ, λαχανί κλπ. Ντύνουνται άλλαντάλον, φορούν περούκες τζαι αστεία καπέλα τζαι στήνουνται στην ουρά έξω που το κλαμπ. Περπατούν στους δρόμους, πίνουν, τραγουδούν. Πολυχρωμία, ομορφιά, νιάτα, ιδιαιτερότητα, όλοι οι καλοί χωράνε σε τούτον τον τόπον που λέγεται Kreuzberg, είτε θέλεις να κάμεις μια βόλτα, να πιεις τα ποτά σου, να φάεις, να χορέψεις, να κάμεις σεξ.

Γιατί έσιει τζαι sex parties. Εν ξέρω αν το εξανακούσετε τούτον, εγώ πάντως όι. Τζαι οι Βερολινέζοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε όλες τες σεξουαλικές μειονότητες. Έτσι αν θα κάμνουν sex parties, εννά κάμνουν sex parties για ούλλους. Είσαι straight, είσαι gay, είσαι σαδομαζοχιστής, είσαι HIV positive? Μπορείς να έβρεις το αντίστοιχο sex party. Στην Kreuzberg φυσικά. Μεν με ρωτήσετε τωρά τι περιλαμβάνει η έννοια του sex party. Όσον τζι αν σας φαίνεται παράξενον, εν επία.

Το Βερολίνον γενικά εν μια πολλά ζωντανή πόλη κυρίως τη νύχτα. Παρά το γεγονός ότι ήταν ψοφόκρυο, τουρτούρα φουλ μιλούμεν, ξυλοπαούρα, πως το λεν, οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο τζαι η ώρα μια τη νύχτα το μετρό είσιεν ένα περίπου όσον κόσμον είσιεν τζαι το μεσημέρι. Υπάρχουν ένα σωρό καταστήματα που μεινίσκουν ανοιχτά ως πάρα πολλά αργά, όπως τζείνον τον παρέαν που έκαμνεν πίτσες μετά τα μεσάνυχτα ή τον άλλον τον παρέα που επούλαν πακλαβάδες που τες 9 το βράδυ ως τες 3 τα χαράματα. μπορείς να φανταστείς το Σαδομαζόχα με τα δερμάτινα τζαι τα μαστίγια να παέννει να χτυπά ένα ππακλαβά πριν να πάει στο κλάμπ? Ε, στο Βερολίνο κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί άνετα.

Έφκαλα σας τζαι φωτογραφίες που τη θεϊκή πόλη του Βερολίνου, αλλά επειδή ήταν ψόοοοοφος, τουρτούρα, σιονιάς, εν ξέρω αν σας το ξανάπα, ήμουν τέλοσπάντων σε μια μόνιμη κατάσταση τρέμουλου, ούτε Πάρκινσον να είχα, τζαι οι μισές φωτογραφίες εφκήκαν κάπως έτσι. Ψυχεδελικές.

Επροσπάθησα να φκάλω τζαι μερικά stencils του φίλου μου του Πλάνητα, αλλά εν τα πολλοκατάφερα, τα γέριμα.

Όσες φωτογραφίες εν λλίον αναγνωρίσιμες εν δαμέ παρακάτω σε ένα cool πράμαν που ανακάλυψεν η φιλενάδα, η Κάτω Ύδατα

Make a Smilebox photobook