Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Περί πραξικοπήματος

Τζι ενώ το κυπριακό εσυζήτησα το άπειρες φορές με ελληνοκύπριους, καμιά φορά με καλαμαράες, μερικές φορές με τουρκοκύπριους, πρόσφατα με μερικούς Τούρκους (ένας πουτζίνους παιδίν εποίκων, οι γονιοί του φτωσιοί που τη Σμύρνη εκαταλήξαν στην Κύπρο για να δουλέψουν κάπου στο '84, με τον Ονούρ βρεφούιν να περνά τα πρώτα 5 χρόνια του στην Τζιερύνειαν. Αχ, πόσο θέλει να ξαναπάει μιαν ημέραν λαλεί.), τζαι με πολλούς ξένους, οι πιο πολλοί με πλήρη άγνοια για την Κύπρο, έτσι κάμνεις μιαν περίληψη των γεγονότων (εν τζαι πολλά να τα λαλείς τόσες φορές), αλλά τζαι καμπόσους με κάποιες γνώσεις, με πλήρη γνώση ή και με πλήρη παρανόηση των γεγονότων.

Τζι όταν λέμε παρανόηση, εννοούμε άλλα ντ' άλλα της Παρασκευής το γάλα. Το τι έχω ακούσει ως προς το ποιο είναι το Κυπριακό πρόβλημα δε λέγεται. Με αποκορύφωμα το σχόλιο του γάλλου παρέα.

Εr. (γάλλος παρέας): το νησίν εν μοιρασμένον έννεν;
Ε (Ερυκίνη) : ναι, τουρκοκύπριοι στο βόριεο μέρος, ελληνοκύπριοι στο νότιο μπλα μπλα μπλα
Er.: επειδή η Ελλάδα επιτέθηκε στην Κύπρο για να την κατακτήσει έννε;
Ε: (στραβοκαταπίννω, γιατί έτρωα τζιόλας, να μου σταθεί. ταμπλάς, ένα βήμα πριν το εγκεφαλικό) Συγγνώμη;
Er: έτσι εμάθαμεν στο σχολείο....
Ε.: όχι εν εκατάλαβες. Εν σας τα εμάθαν καλά. Εν η Τουρκία που επιτέθηκε στην Κύπρο. Η Ελλάδα εν επροσπάθησεν ποττέ να κατακτήσει την Κύπρον.
Er.: σοβαρομιλάς; καλά εν έκαμεν η Χούντα πραξικόπημαν στην Κύπρο;
Ε.: εεεεεεεε...., ναι. Αλλά πραξικόπημαν. Εν τζαι ήταν εισβολή. εν τζαι εθέλαν να κατακτήσουν την Κύπρον, απλά να ρίξουν την κυβέρνησην εθέλαν, τζαι εν ήταν απλά μια επίθεση που την Ελλάδα, ήταν τζαι κάμποσοι κύπριοι εθνικιστές που εστραφήκαν ενάντια στην κυβέρνηση.....

(ο γάλλος παρέας να με κοιτά παραξενεμένος. Φαίνεται να μεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά. Ίσως γιατί οι γάλλοι εν είχαν ποττέ "μητέρες πατρίδες", "εγγυήτριες δυνάμεις", πε το όπως θέλεις. Τζαι εγώ να νιώθω ηλίθια προσπαθώντας να εξηγήσω. Τζαι τι να εξηγήσω δηλαδή....)

Τζαι τέλοσπάντων, λαλώ τελικά, 5 μέρες μετά που το πραξικόπημαν, εγίνηκεν εισβολή που την Τουρκίαν. Τούτον εν σας το εμάθαν στο σχολείο;;;;

Εκατέληξα τζείνην την ημέραν, τζαι μετά που ούυυλλα τα υπόλοιπα που άκουσα, ότι σε τούτον τον κόσμον μόνον εμείς αντιλαμβανούμαστεν τους εαυτούς μας ως τα θύματα, τους καλούς, τζαι τους Τούρκους ως τους κακούς. Μόνον εμείς. Γιατί μπορεί εμείς να εδώκαμεν συγχωροχάρτιν στους πραξικοπηματίες, να επαραβλέψαμεν τες πράξεις τους στον ρουν της ιστορίας τζαι να συνεχίζουμεν να τες αγνοούμεν λες τζαι εν εγίναν, να μειώνουμεν τη σημασίαν τους (μεν σου πω να τη διαστρεβλώνουμεν τζαι να κάμνουμεν τζαι αδριάντες) αλλά οι άλλοι τζιαμέ έξω εν το εκάμαν. Εν το εκάμαν τζαι θορούν τες ευθύνες μας πολλά πιο ξεκάθαρα που μας.

8 σχόλια:

Anef_Oriwn είπε...

Ερυκίνη,
Shερετώ ΣΕ!

Δύο σημεία μόνο:
1. Μήπως ο παρέας ΣΟΥ ο γάλλος με την κουβέντα ΤΟΥ «... η Ελλάδα επιτέθηκε στην Κύπρο για να την κατακτήσει ...», έλεγε εν πολλοίς την αλήθεια, που ο ελληνοκυπριακός εθνικισμός [φανερός ή λανθάνων] ΔΕΝ ΜΑΣ αφήνει να δούμε; Τι άλλο από επέμβαση στα εσωτερικά της Κύπρου [ενός ανεξαρτήτου κράτους μέλους των Ηνωμένων Εθνών [ήταν το χουντοφασιστικό πραξικόπημα καθώς η ελληνική χουντική κυβέρνηση επιδίωκε την κατάλυση της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης [και του Προέδρου της] και την επιβολή και εγκατάσταση ενός ελεγχόμενου φιλο-χουντικού καθεστώτος;

2. Θυμάμαι κι εγώ τότε που ήμουν φοιτητής [πριν από αιώνες δηλαδίς], συμφοιτητές ΜΟΥ από την χώρα που εσπούδαζα [κι όχι μόνο], αλλά και [σήμερα φίλους] απ’ εκεί να αναφέρονται στα «κατεχόμενα», ως το τουρκικό μέρος [της Κύπρου - υπό την έννοια του τουρκοκυπριακού] και να διερωτούνται συγχρόνως γιατί ΔΕΝ τα βρίσκουμε [μεταξύ ΜΑΣ οι δύο κοινότητες]. Ματαίως ΕΜΕΙΣ να προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ότι εκεί [στο νησί] έγινε πόλεμος κι αυτό το κομμάτι δεν είναι «τουρκικό αλλά κατεχόμενο ότι αυτή η διαίρεση είναι αποτέλεσμα του πολέμου. Δύσκολο για τον [οποιοδήποτε] ξένο να ενδιαφερθεί και να μάθει σωστά τι συμβαίνει αλλαχού ...

Ερυκίνη είπε...

γεια σου άνευ!!!!

συμφωνώ απόλυτα και με τα δύο σημεία. Νομίζω ο γάλλος παρέας εν εκαταλάβαινε τη διαφορά τούτου που ελάλουν που τζείνον που ελάλεν επειδή θεωρεί την Ελλάδα ένα ξένο κράτος προς την Κύπρο, ενώ εμείς, ακόμα τζαι τζείνοι που εν θεωρούν την Ελλάδα πατρίδα τους θεωρούμε την Ελλάδα λλιόττερον ξένη που τα άλλα ξένα κράτη. Δηλαδή αν το ίδιον πράμα εγίνετουν που μιαν άλλην χώρα, θα εθεωρείτο επίθεση. τζαι προσωπικά ένιωσα περίεργα γιατί ασυνείδητα εμπήκα στη διαδικασία να δικαιολογώ πράματα.... που τα βρίσκω τζαι αδικαιολόγητα.

όσο για το δεύτερο που λες, ακριβώς τούτη είναι η εντύπωση των ξένων. υπάρχει ένα τουρκικό τζαι ένα ελληνικό μέρος που δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους. το κυπριακό στο εξωτερικό δεν είναι πρόβλημα κατοχής. τζαι επίσης έχω την αίσθηση μερικές φορές πως όσον τζι αν τα λαλώ, εν δύσκολον να περάσουν. ίσως γιατί έχουν ήδη μιαν εικόναν για μας (ότι ΟΥΤΕ εμείς ΟΥΤΕ οι απέναντι θέλουμεν λύσην, τζαι πελλανίσκουμεν τους, τους Ευρωπαίους τζαι που πάνω)

osr είπε...

"εμείς" είμαστε οι εξής:

η ερυκίνη, ο σιακόλας, ο κύριος πάμπος ο πελεκάνος, ο παρασκευαίδης, ο osr, ο Ττόμης ο Βους, η κυρία Μαρούλλα η ράφτενα τζαι ο Χριστοφκιαναστασιικαρογιαννάκης

οι "απέναντι" είναι οι εξής:

ο ομέρ ο βοηθός του γιώρκου του πελεκάνου, ο Ασίλ Ναδίρ, η κυρία αισέ που δουλεύει σε φούρνο για 700 ευρώ το μήνα, ο Ταλατερόγλουακκιντζι,

Sike είπε...

very well said!

ΔemΩΝ είπε...

Όπως κι εμείς (επεκτείνοντας τη λογική σου) ξέρουμε καλύτερα την Ιστορία της Γαλλίας, της Ισπανίας, του κόσμου όλου και θωρούμε πιο καθαρά τις ευθύνες τους από εκείνους - σωστά;

Μήπως, από την άλλη όμως, υπάρχει διαφορά μεταξύ της ιστορίας που βιώνουν κάποιοι κι εκείνης για την οποία ακούν ή διαβάζουν κάποιοι άλλοι;

Όσο για την "επέμβαση στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους" βρε άνευ - για ποιο ανεξάρτητο κράτος μιλάς (και σας/μας ακούω όλους να μιλάτε/με;) Ποιος κλείνει εδώ τα μάτια του, ο "ελληνοκυπριακός εθνικισμός" ή εσύ κι εγώ; Ανεξάρτητο κράτος-νηπιαγωγείο με κηδεμόνες; Και μάλιστα με τρεις κηδεμόνες (να ήταν δυο θα ήταν πραγματικό νήπιο τουλάχιστον με μαμά και μπαμπά, αλλά εδώ είχε (και έχει) λόγο ακόμα κι ο κουμπαρος!!!)

Anef_Oriwn είπε...

ΔemΩΝα,

Οι κηδεμόνες [ΜΑΣ], άλλοι εξ αίματος [Ελλάδα και Τουρκία] κι άλλοι εξ αγχιστεία [Αγγλία], ανταγωνίζονταν ποιος θα πιάσει τον ... κώλον της νεαράς [χώρας], αλλά φαίνεται τα γούσταρε κι αυτή, τζιαι καϊλούσεν!!!
Η επέμβαση είναι επέμβαση φίλτατε!!! Όπως και να ήταν η κατάσταση το πραξικόπημα ξένη επέμβαση ήταν!

ΔemΩΝ είπε...

Δεν διαφωνώ μαζί σου επί της ουσίας Άνευ φίλτατε, αλλά αυτή την καραμέλα της ανεξαρτησίας δεν μπορώ πλέον να την πιπιλάω. Η ιστορία όπως την ξέρω εγώ είναι πως ο Ελληνοκύπριος αγωνίστηκε για Ένωση (αυτό απαντά και στις "ιδιαίτερες" σχέσεις (θετικές και αρνητικές) μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και Κυπρίων και Ελλαδιτών (καλαμαράων κατά το προσφιλέστατον σας) που κάθε λίγο απασχολούν την μπλογκερ Ερυκίνη, αλλά χωρίς τη σθεναρή υποστήριξη της εκδιδόμενης μητρός Ελλάδος δεν μπορούσε να την κερδίσει και αυτό που "κέρδισε" ήταν μια κουτσουρεμένη ανεξαρτησία, κομμένη και ραμμένη ώστε να είναι εσσαεί προβληματική. Μαζί με μια μια "ταυτότητα" που ισορροπεί μεταξύ λογικής και παραλόγου: Έλληνας, Κύπριος, σκέτο Κύπριος, ή Ελληνοκύπριος - απ' όλα έχει ο μπαξές...

Γι αυτό συμφωνώ απολύτως με τον Χριστόφια όταν ζητά να τεθεί ένα τέλος σε αυτό το παράλογο καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων. Όταν και αν γίνει ποτέ αυτό θα μπορούμε να μιλάμε για ένα ανεξάρτητο κράτος. Μέχρι τότε όχι μόνο δεν μπορούμε, αλλά αν δεν κρίνουμε τα γεγονότα μέσα από την υπαρχουσα πραγματικότητα θα τα κρίνουμε διαρκώς στραβά. Όπως ο Γάλλος φίλος της μπλόγκερ που μη γνωρίζοντας την ιδιόμορφη κατάσταση όπου ένα κράτος φαίνεται ανεξάρτητο αλλά δεν είναι, κρίνει σωστά μεν, αλλά στην ουσία λανθασμένα...

Ερυκίνη είπε...

@Δαίμων
εν διαφωνώ μαζί σου. τζείνον που εν σουρεαλιστικό, εν ότι, όπως το περιέγραψε ο Άνευ, έθελεν τα τζαι μας ο κώλος μας. ξέρεις ότι το ρόλο της "εγγυήτριας δύναμης" εν τζαι εσυνειδητοποιήσαμεν τον ποττέ, για την Ελλάδα τουλάχιστον. ακόμα τζαι τωρά 36 χρόνια μετά. η ελλάδα ήταν η μάμμα, όι σαν τους άλλους που εθέλαν να μας πιαν τον κώλο που λαλεί τζι ο Άνευ.

ο αγώνας για την Ένωση ήταν μια τσιόφτα τζαι μισή. τα κολλήματα σε πράματα που ήταν ανέφικτα ουσιαστικά που το 1915 εφάαν μας.

Γιατί ποττέ εν εμπορέσαμεν όπως λαλείς να σκεφτούμεν σαν ανεξάρτητο κράτος, αλλά σαν το μωρό που γυρεύκει τη μάμμαν του. Το θέμαν είναι ότι στα χαρκιά τωρά είμαστεν ανεξάρτητον κράτος τζαι εννά έπρεπεν να συμπεριφερούμαστεν ως τέθκοιον. την κουβένταν με τες εγγυήτριες δυνάμεις ιδέα δεν έχω αν θα την ξεφορτωθούμεν ποττέ. Πέρκει.