Νευριάζεις όξα εν νευριάζεις;;

Σε θκυό εφτομάδες έρκουνται οι Placebo εντάξει; τζαι οι Iron Maiden. Τζαι τζείνοι οι Black Rebel ... κάτι (εν τζαι ξέρω τα τα πλάσματα). Τζαι πολλοί άλλοι ρε παιδί μου. Ποτζείνα τα φεστιβάλ με τα τσιατίρκα που έσιει ξέρω γω πόσες εμφανίσεις μέσα σε μιαν ημέραν, με τους μαλλιάες, τες μπύρες, τζαι τα ναρκωτικά. Ποτζείνα τα τύπου πανικός.

Εν τζαι εν ότι είμαι τζαι πολλά ροκού τα γέριμα, ούτε που τους πολλοξέρω τούτους ούλλους, αλλά μιαν φοράν που μπορώ να πάω σε έτσι συναυλία/φεστιβάλ να μεν πάω; Φυσικά μόνη μου εν έσιει περίπτωση. Ψιλοσιέζουμαι (με το συμπάθειο), ποιος ξέρεις ποιας καρυδιάς καρύδι θα μαζευτεί τζιαμέ τζαι σε τι κατάσταση, τζαι τέλοσπάντων τούτα εν πράματα παρέας έννεν να παέννεις μόνος σου.

Έλα όμως που κανένας μα κανένας που την παρέαν εν θέλει να πάει. Εφκάλαν με έξω που τα ρούχα μου. Ο ένας εν ακριβά, του άλλου εν του αρέσκουν οι Placebo ιμίσh (Every me and every you, every meeeeeeeeeeeeeeeeeee).

Και το αποκορύφωμα. Στο γραφείο σήμερα βρίσκω μιαν συνάδελφο, δηλαδής κάμνει τζαι τζείνη διδακτορικόν. Βελγίδα τωρά, εκαταλάβετε. Ίντα μπου κάμνεις; Καλά; και τα λοιπά. Τζαι λαλεί μου εεε εννά πάω στο Pukkelpop τον Αύγουστο...

Παναΰρκα εγώ φούλ.

- έλα ρε μα σοβαρά; αλήθκεια εννά πάεις; έθελα τζαι εγώ να πάω ρε τζαι εν έβρισκα κανέναν να πάμεν παρέαν. τζαι εν έθελα να πάω μόνη μου.

Τζαι ποια ήταν η απάντηση; όι πέτε. νομίζετε είπεν μου "έλα ρε μαζί μας;" ΛΑΘΟΣ.

"Να πάεις, εννάν πολλά ωραία". Τούτον ήταν η απάντηση. Μόνον.

Σκατοβέλγοι.