Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Απογοήτευσις

και θλίψη. Αυτά είναι τα δύο συναισθήματα που μου μεινίσκουν κάθε φορά που κλείω το τηλέφωνο ή το skype με την οικογένεια τους τελευταίους ένα-θκυό μήνες. Εν μπόρω άλλον. Εν μπορώ να θορώ τους δικούς μου ανθρώπους να γίνουνται έτσι.

Βλέπετε το αδέλφι κλείνει αισίως 5 μήνες ανεργίας τζαι πάει ενδόξως στον έκτο. Άνεργος στην Κύπρο αναζητώντας εργασία, τζαι μάλιστα όι εργασία σε γραφείο (το αδέρφιν εν τα έπαιρνεν τζαι πολλά που λαλούμεν), εργασία που τζείνες που πολλά πιθανόν έσιει κανείς να ανταγωνιστεί τα ξένα "φτηνά εργατικά χέρια".

Μπορείτε να καταλάβετε λοιπόν το πως η πρόταση "οι ξένοι τρων μας τες δουλειές" ελέχθηκεν που την οικογένεια με πολλά κυριολεκτικήν έννοια αρκετές φορές. Τζι όσον αυξάνεται ο τζαιρός ανεργίας του αδερφιού, τόσον αυξάνεται η μιζέρια στην οικογένεια, τζι ας έσιει το αδέρφιν αρκετά λεφτά στην άρκην να περνά (έννεν ότι έππεσεν στην πείναν ή κάτι). Αλλά τι σημασίαν έσιει; Η μιζέρια τζαι η θλίψη εν πράματα αναμενόμενα.

Αλλά μαζί με την μιζέρια τζαι τη θλίψη έρκουνται τζαι τζείνες οι απόψεις, που (τυχαίο; Δεν νομίζω) μοιάζουν τόσον πολλά με τες απόψεις που φκαίνουν οι κύριοι τζαι λαλούν στες τηλεοράσεις. Το πως οι αιτητές πολιτικού ασύλου έρκουνται στην Κύπρο να πιάννουν το παχουλόν επίδομαν τζαι να κάθουνται. Το πως η κυβέρνηση κόφκεται να τους έβρει τζείνους δουλειές (τζαι κανένας εν κόφκεται να έβρει του παιθκιού μου δουλειάν). Το πως ούτως ή αλλιώς τούτοι εν εγκληματίες, αφού δε, κάθε τρεις τζαι λλίον δέρνουν αστυνομικούς. Τζαι τέλοσπάντων, γιατί να έρκουνται ολάν δαμέ, ας παν πίσω έσσω τους. Ακόμα τζαι το "αδικείς τους (τζείνους τους μαθητές που επιάσαν τζαι εδέραν τους ξένους μαθητές στο σχολείο τους); Αφού θορούν ίντα μπου γίνεται".

Τζαι μπορεί κανείς να πει πως ως έναν σημείον οι σκέψεις εν δικαιολογημένες, που την απογοήτευσην του να μεν βρίσκεις δουλειάν, αλλά δεν μπορώ άλλον. Κάθε φορά που ακούω την μάνα μου σκέφτουμαι που επίεν τζείνη η γεναίκα που κάθε φορά που θορεί βομβαρδισμούς τζαι πολέμους στην τηλεόραση θυμάται το '74 (τζαι κάμνει πλήρη περιγραφή), που επίεν τζείνη η γεναίκα που έζησεν σε τσιατίρκα τζαι ετράφηκεν με κονσέρβες που την Ευρώπην. Που επίεν τζείνη η (βαθιά συνδικαλιζόμενη τζι ας μεν ανήκει σε κανέναν κόμμαν) γεναίκα που υποστηρίζεν μέχρι αηδίας κάθε φτωχό αδικούμενο εργάτη (ακόμα τζαι με τον κίνδυνο να χάσει την ίδιαν της τη δουλειά).

Θέλω την πίσω, γίνεται;

13 σχόλια:

Кроткая είπε...

έχεις δίκιο μωρέ. Την καταλαβαίνεις βέβαια, αλλά δε σου κάνει.
Το θέμα είναι να πειστεί πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, αλλά άμα της πιπιλάνε το μυαλό από τις τηλεοράσεις όλη μέρα, άστα να πάνε...

Nikolas Markou είπε...

Όσο δίκαιο και αν έχεις ξεχνάς τον παράγοντα κίνητρο, εφόσον η πολιτεία υποδέχεται και φροντίζει οποιονδήποτε μπει στην επικράτεια της τότε υπάρχει κίνητρο και για περισσότερους να έρθουν μέχρι η μιζέρια που τους οδήγησε να φύγουν εξισωθεί με τη μιζέρια στο νέο τόπο, οπότε και επιτυχάνεται το equilibrium μιζέριας.

Ο Friedman είχε πει πως ο μόνος λόγος που οι μετανάστες έγιναν ξαγνικά ανεπιθύμητοι ενώ στις αρχές του 20ου ήταν ευπρόσδεκτοι (στην αμερική) ήταν η δημιουργία του κράτους πρόνοιας και είχε πολύ μεγάλο δίκαιο.

postbabylon είπε...

en krima pou athropoi me dynath aisthhsh tou "dikaiou" na ftanoun sto shmeio na skeftountai etsi...

Ερυκίνη είπε...

Ξέρεις εθκιάβαζα μια συνέντευξη του Συλικιώτη στο μπλόγκ της Βονιάτη προχτές τζαι ελάλεν ο άνθρωπος ουσιαστικά όσον τζαιρόν οι ξένοι ήταν απλά "φτηνά εργατικά χέρια" κανένας εν είσιεν πρόβλημαν, τωρά που θέλουμεν εν θέλουμεν πρέπει να τους δούμεν τζι ως ανθρώπους κανενού εν αρέσκει.

Τζι έσιει δίκαιον.

Δεν καταλάβω Νικόλα τη λογική. Δηλαδή πρέπει να κρατήσουμεν τούτους τους ανθρώπους σε όσο πιο μίζερη κατάσταση γίνεται ελπίζοντας ότι εννά σηκωστούν να φύουν; Ακούεται πολλά πολλά ανθρώπινο. Πολλά ανθρώπινο.

Ανώνυμος είπε...

i logiki ine poli apli kai exi kales vasis viologikes/mathimatikes. Gia 1,2,100,1000 antrwpous to vlepw anthrwpina simponetika sinaisthimatika , otan o arithmos xeperasi kapio simio prepi na ipologizis tis sinepies wste I katastasi na paramini viosimi.

En oligis auto de simaini vasanismous I ekmetaleusi alla mia kathari politiki antikinitrwn.

Ανώνυμος είπε...

i logiki ine poli apli kai exi kales vasis viologikes/mathimatikes. Gia 1,2,100,1000 antrwpous to vlepw anthrwpina simponetika sinaisthimatika , otan o arithmos xeperasi kapio simio prepi na ipologizis tis sinepies wste I katastasi na paramini viosimi.

En oligis auto de simaini vasanismous I ekmetaleusi alla mia kathari politiki antikinitrwn.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς τούτα που λαλείς εκφράζουν με τζιαι μέναν απόλυτα. Έχουμεν ελπίδαν;

Ανώνυμος είπε...

αχ! τα ίδια σκέφτεται και η δική μου οικογένεια, τα ίδια έχω αρχίσει να σκέφτομαι και εγώ. Δεν είναι ρατσισμός, η υπερβολή φταίει, εν πάρα πολλοί οι ευλοημένοι, αυτή είναι η αλήθεια, και για αυτό ο κόσμος δυσανασχετεί.

Noor είπε...

Έχω αρχίσει κι εγώ να ακούω τέτοιες ιδέες-αηδίες από το στενότερο οικογενειακό περιβάλλον (ευτυχώς όχι γονείς/ αδέρφια) και ανησυχώ. Η καλύτερη απάντηση, για μένα: 'Κι εγώ μετανάστης είμαι. Δουλεύω σε ξένο τόπο. Ένας ντόπιος άνετα μπορεί να πει πως τους έφαγα μία θέση εργασίας (έχει και πολλή ανεργία εκεί τώρα). Θα σου άρεσε να μου το χτυπούν συνέχεια και να μου φέρονται άσχημα;'

Aurora είπε...

Η καλύτερη απάντηση είναι του Noor, αλλά δεν πιάνει... έτσι πρόσεξα εγώ!
Η γυναίκα που ψάχνεις δεν νομίζω να επιστρέψει. Το πρόβλημά μας εδώ είναι ότι δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με τις παγκόσμιες αλλαγές και δεν έχουμε καθόλου το αίσθημα της προσωπικής ευθύνης Τρανταχτό παράδεγμα το 74: "ποιος φταίει, εμείς;;; όχι βέβαια! οι τούρτζοι! εμείς είμαστε αθώοι". Αντοίστοιχα, κανείς δεν φαίνεται να μέμφεται τους εργοτόδες με τους μισθούς πείνας που δίνουν και χαλούν το παζάρι.
Καλά το είπε ο Συλικιώτης, τη δεκαετία του 90 που ήταν απλώς τα φτηνά εργατικά χέρια που απάλλασσαν τον Κυπραίο που τες δουλειές στα χωραφκια και τα γεροκομεία ήταν καλά. Τώρα που έχουν δικαιώμα να διεκδικήσουν κι αλλού δουλειά τι γίνεται;

Moonlight είπε...

Εν θέλω να παρθώ για ρατσίστρια αλλά σιωπώ τζαι εν σχολιάζω τίποτε τόσο καιρό γιατί έτυχε να ξέρω μερικές καταστάσεις που συφωνούν και μερικές που δεν συμφωνούν με τα όσα μας παρουσιάζουν.
Φταίει ΠΑΡΑ πολλά το κράτος που αφήνει ατιμώρητους εμάς, φταίν όμως και τα κακά αγκάθια-ξένοι που έρκουνται τζαι είναι κυριολεκτικά χαραμοφάηδες (είδα πολλούς) τζαι κάθουνται τζαι πιάννουν λεφτά τζαι μόνο πελάδες προκαλούν.
Η μάμμα σου έχει εν μέρει δίκαιο σε όσα λέει, τα πράματα δεν είναι όπως παλιά.
Σίγουρα δεν υπάρχει χώρος για απόψεις απόλυτες όμως, γι'αυτό είμαι σίγουρη. Μεν στεναχωρκέσαι, πιστέφκω καταλάβει τι λαλεί από ότι μας την περιγράφεις.

Ερυκίνη είπε...

Καλημέρα σας!
Ανώνυμε, θα συμφωνήσω. Ότι εν θέμαν αριθμού. Τζαι σε καμιάν περίπτωση δεν λαλώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Πόσον εργατικό δυναμικό μπορεί να φορήσει μια Κύπρος; Σίουρα εν μπορεί να δεχθεί μεγάλους αριθμούς, αλλά η λύση τζαι πάλι εννά δοθεί που την κυβέρνηση που καλείται να πάρει κάποια μέτρα, να χτίσει πολιτικήν. Πιστεύκω ότι είναι μάλιστα παραπάνω θέμα ολόκληρης της Ευρώπης για το πως θα χειριστεί τούτα τα θέματα. Τζαι η πολιτική πρέπει να στοχεύει στο να έρκουνται λλιόττεροι (καλλύττερος έλεγχος των συνόρων, καλλύττερη ευρωπαική συνεργασία). Που τη στιγμή που έσιεις ανθρώπους ήδη μέσα στη χώρα σου, συγγνώμην εν το θεωρώ λύση να τους κάμνεις τη ζωή μαύρη.

Το θέμα μου είναι ότι ο κόσμος (με καθοδήγηση) βλέπει το θέμα με εντελώς λάθος τρόπο. Δεν στρέφεται ενάντια σε τζείνους που ψηφίζουν νόμους, στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους. Τζαι τούτον έννεν ούτε δίκαιον ούτε χρήσιμο στο τέλος της ημέρας. Τζαι (δαμέ έρκεται η απογοήτευση) χρησιμοποιεί το πραγματικό υπαρκτό πρόβλημα για να δικαιολογήσει βίαιες τζαι εγκληματικές πράξεις. Τούτον εν που με θλίβει, το πως αλλολλίον εννά πούμεν τζαι μπράβο στα κοπελλούθκια μας που σαπατζιάζουν ξένους.

Δεν αμφιβάλλω ότι μέσα στην ομάδα των ξένων που έρκουνται έσιει πλάσματα που εν εγκληματίες, τζαι πλάσματα που εν χαραμοφάηδες. Εν αμφιβάλλω. Θα ήταν γελοίο να ήταν όλοι τέλειοι απλά δύσμοιροι. Όπως θα έβρεις χαραμοφάηδες τζαι εγκληματίες Κυπραίους. Είμαι ενάντια στο να χρησιμοποιούνται οι φόροι μου ως πολίτης για να πιερώννεται κάποιος τζαι να κάθεται ενώ μπορεί να δουλέψει, ότι ράτσαν τζι αν ένι. αν το πω τούτον στην γειτονιάν μου θα με λιντσάρουν, αφού τουλάχιστον 3 σπίθκια κανονίζουνται με επίδομα που το γραφείο ευημερίας, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αναπηρία, απλά "εκανονίσαν το". Ούλλοι στη γειτονιά ξέρουμεν τούτους τους ανθρώπους. Τζαι τρων τα λεφτά της κυβέρνησης για χρόνια τζαι χρόνια. Γιατί εν τους καταγγέλνει κανένας;

Δέσποινα είπε...

Τι να σου πω βρε Ερικύνη,δεν ξέρω που επήε κείνη η γυναίκα,ούτε που πήγαν οι δουλειές που δεν βρίσκουμε, η κατάσταση είναι όντως μίζερη και οι σκέψεις αυτές είναι δικαιολογημένες,αλλά...πάντα υπάρχει ένα "αλλά" που δεν ξέρω πως να το συνεχίσω