Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Debtocracy

Σήμερα στη δουλειά εν εδούλεψα. Είδα έναν ντοκυμαντέρ. Ορμώμενο που την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το Debtocracy αναλύει την οικονομική κρίση στην Ευρώπη τζαι το νεο-φιλελευθερο οικονομικό συστήμα παγκοσμίως.

Εν ξέρω τι λαλούν άλλα πλάσματα που το είδαν, τζαι ποια είμαι τζιόλις εγώ να κρίνω τι λαλούν οι οικονομολόγοι μέσα στο ντοκύμαντερ; Έναν πάντως εν σίουρο. Πρώτη φορά είδα κάτι απολύτως σχετικό με οικονομικά τζαι εκατάλαβα. Εννοώ που τα αλήθκεια εκατάλαβα. τζαι εγώ που οικονομικά τζαι πολιτικήν ασχέτου. Αλλά εκατάλαβα.

Τζαι όι έννεν ακριβώς έναν "αντικειμενικόν" πράμαν. έσιει πολλά συγκεκριμένα μηνύματα που θέλει να περάσει στον θεατή. τζαι εν μιλώ μόνον για το "εν τζείνοι οι κακοί, εκμεταλλευτές, καπιτάλες της Ευρώπης τζαι οι δικοί μας οι άχρηστοι που φταίσιν, εμείς είμαστεν αθώες περιστερές", τούτα ακούμεν τα τζι αλλού. Οι δημιουργοί του ντοκυμαντέρ, προσπαθούν να προωθήσουν μιαν πολλά συγκεκριμένην πρότασην για επίλυση του προβλήματος τζαι πέρκει να τα καταφέρουν αν με ρωτάτε εμέναν. Έναν που τα πιο ενοχλητικά πράματα της πολιτικής εν το ότι εν γεμάτη αερολογίες, ούλλοι μιλούν τζαι κανένας εν λαλεί τίποτε. Ούλλοι εντοπίζουν προβλήματα, σύρνουν ευθυνές ποτζεί ποδά (κατά βάση στην προηγούμενη κυβέρνηση που εντελώς τυχαία εν η αντίπαλη πολιτική παράταξη), αλλά κανένας εν προσφέρει λύσεις. Εν αν μη τι άλλον πρωτοποριακό το ότι τούτοι οι άνθρωποι προσφέρουν τζαι μιαν διέξοδο (τι θλιβερό θα ένι αν κανένας πολιτικός δεν κάμει μιαν κίνηση προς υιοθέτηση μιας λύσης).

Το πιο αηδιαστικό κομμάτι του ντοκυμαντέρ για μένα, δεν είναι ούλλη η αναφορά στες μίζες, τη διαφθορά, τες κρυφές συναλλαγές, τα κλειστά μμάθκια της δικαιοσύνης. Εν τζείνον το κομμάτιν που ο πρώην υπουργός οικονομικών ο Παπαντωνίου λαλεί σε κάποιο ξένον κανάλι (όχι βέβαια στα μούτρα του λαού), πως ο ελληνικός λαός εν ανίκανος λόγω νοοτροπίας για πειθαρχία (κάτι τέθκοιον τέλοσπαντων). Με λλία λόγια ένας επίσημος εκπρόσωπος της Ελλάδας λαλεί στον κόσμον ότι "εμείς έτσι είμαστεν, ίντα μπου καρτεράς". Που εμέναν θυμίζει μου το "ε μα εν Κύπρος δαμέ, έτσι ένι". ΔΕΝ ΕΣΙΕΙ ΣΙΗΡΟΤΤΕΡΟΝ για μένα. δεν έσιει. δεν μπορώ να το ακούω, δεν μπορώ. Τούτην την παραίτηση που οποιαδήποτε απαίτηση για κάτι έστω ελάχιστα καλλύττερον. Παραίτηση τζαι που οποιαδήποτε πράξη αλλαγής παράλληλα.

Τζι αν έσιει έναν παράγονταν, αγαπητή Μάνα, που θα μας κάμει μιαν ημέραν "να καταντήσουμεν σαν την Ελλάδαν" όπως λαλείς έννεν οι μετανάστες, εν η κκελλέ μας γιατί τες ίδιες μαλακίες κάμνουμεν τζι εμείς τζαι την ίδιαν νοοτροπίαν έχουμεν απέναντι στα πράματα. τζαι επειδή εν εβρέθηκεν ακόμα ένας πολιτικός με α*****α, ούτε τζιαμέ, ούτε δαμέ, γιατί η αλλαγή θέλει κκότσια.

8 σχόλια:

Moonlight είπε...

Εγώ συφωνώ μαζί σου σε ούλλα. Είχα το υπόψην το ντοκιμαντέρ. Επία δουλειά στον παπά μου μια μέρα τζαι ήβρα τον να το θωρεί το συγκεκριμένο. Εν το ετέλειωσε στη δουλειά, βέβαια τζίνος, αλλά οκ.
Θα το δω πάραυτα. :p

Είμαι μαζί σου στο νεκάτσιασμα για το "Εν Κύπρος δαμέ, έτσι ένι/ννάμπου καρτεράς;", "οι Έλληνες εν κατ'επιλογήν απείθαρχοι, κλπ". Νευριάζω που δεν ασχολούνται, που δεν πιστεύκουν, που δεν προσπαθούν.

Δέσποινα είπε...

Συμφωνώ σε αυτό που λες περί παραίτησης,είναι τραγικό να σκεφτόμαστε έτσι.

postbabylon είπε...

tha to girepsw na to dw!

Disciple είπε...

Ήβρα το εχτές το tvxs. Εν το είδα ούλλο γιατί ενύσταζα. Αλλά όσο είδα ήταν πολλά κατατοπιστικό.

Νομίζω η παραίτηση εν ό,τι χειρότερο. Εν προσπαθείς τζιαι θωρείς τα ούλλα μαύρα. Εν την αντέχω τούτη τη λογική

A είπε...

Είδα το τζιαι εγώ, εν πολλά ξεκάθαρο για κάποιο που εν έσχιει πολύ σχεση με λογιστικά τζιαι οικονομικά, δες τζιαί το Inside Job, θα σου αρέσει εξίσου: http://www.imdb.com/title/tt1645089/

Moonlight είπε...

Οκ, μόλις το είδα (τα καλά της ανεργίας), και έχω να παρατηρίσω τα εξής:

Κοπέλλιν ο ντουντ του Ισιμερινού, άσχετα που η κατάσταση τζιαμέ ήταν άσχετη με της Ελλάδας, εσύ δε ότι κανένας εν έκαμε ότι τζαι τζίνος.

Επίσης εσηκώθηκεν η τρίχα μου που λαλεί ο πρόεδρος των γιατρών του κόσμου ότι συμπεριφέρονται στο κέντρο της Αθήνας σαν μια περιοχή σε ανθρωπιστική κρίση.

Τέλος, υποτίθεται ότι σε μια τέθκοια κρίση, έρκουνται τα πάνω κάτω. Αλλά όι, στην Ελλάδα ότι τζι αν γίνει (μακάρι να φκω λάθος) πάντα έννα εν τζιαμέ οι ίδιοι Καραμανλήδες τζαι οι ίδιοι Παπανδρέοι να τα κάμνουν σκατά all over again.

Moonlight είπε...

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6245
last thing, θκιέβαστο τζαι τούτο άμα βρεις ώρα.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για το λινκ moonlight. ενδιαφέρον κείμενο. τζαι πάλε εν μπορώ να κρίνω, μια τζαι οικονομολόγος εν είμαι. ήμουν σίουρη ότι κάπου θα υπάρχουν διαφωνίες ή τζαι αντίθετες προτάσεις. Τζαι τούτον εν καλόν. φτάνει να ππέφτουν ουσιαστικές ιδέες στο τραπέζι. εν πολλά προφανές ότι υπάρχει μια ομάδα επιστημόνων που κατέχουν το θέμα, που έχουν απόψεις τζαι ιδέες. Το μόνον σωστόν πράμαν που μπορεί να κάμει μια κυβέρνηση εν να πει εγώ εννά φέρω τους επιστήμονες μου, τους ειδικούς μέσα να με συμβουλέψουν τι να κάμω. εννα το κάμει άραγες σου;

Ερυκίνη