Πριν 2 και κάτι χρόνια, όταν το μογγολο-φινλανδέζικο ζευγάρι ανακοίνωσε στην παρέα ότι περιμένουν παιδάκιν, εσοκαριστήκαμεν ούλλοι μας. Κατακρίβειαν όταν μας το ανακοίνωσαν ενομίζαμεν ότι επεριπαίζαν τζαι εσυνεχίσαμεν τζαι εμείς το περιπαίξιμον. Κάπου 3 μήνες μετά όταν πλέον η κοιλιά ήταν εμφανής, εκαταλάβαμεν ότι ήταν αλήθκεια (είπαμεν τους "συγγνώμη τζαι συγχαρητήρια μπάι δε γούει", το πόσον εντράπηκα δε λέγεται) τζαι τζιαμέ εσοκαριστήκαμεν.
Οι πρώτοι παρέες με μωρόν. Εννοώ τα πρώτα άτομα με τα οποία φκαίνεις έξω ρε παιδί μου για έναν ποτό που γίνουνται γονιοί. Παθαίνεις ένα τραλαλά εν η αλήθκεια του στυλ αμάνα μου μεγαλώνουμεν, τζαι περνά η ζωή τζαι χάννεται τζαι οι φίλοι μας έχουν κοπελλούθκια κλπ κλπ.
Επειδή εγώ τζαι ο Γάλλος παρέας είχαμεν που πάντοτε τη μεγαλύτερη αλλεργία στα κοπελλούθκια έππεφτεν χοντρό περιπαίξιμον που τον βέλγο παρέα, "ουυυυ τζαι τωρά εννά πρέπει να κάμνετε τζαι μπέιμπυσίττινγκ", "οουυυυ ειδικά η Ερυκίνη που μεινίσκει τζαι κοντά στο σπίτι των παιθκιών", "άτε Ερυκίνη κάπου εκεί μέσα βρίσκεται λλίον μητρικόν ένστικτο" και άλλα τέτοια.
ΕΥΤΥΧΩΣ όμως παρά τες κατζιασμένες προβλέψεις του βέλγου παρέα (που εκαρτέραν να δει Ερυκίνη- μωρό σε αλληλεπίδραση να κάμει χάζι), δεν εχρειάστηκεν ποττέ να κάμουμεν έτσι πράμαν. Τζι ας εν πολλά δύσκολον για τα παιθκιά. άμαν σκεφτείς ας πούμεν Κύπρον πόσον ρόλον παίζουν οι γιαγιάδες, φαντάστου αναγνώστη μου τούτοι οι άνθρωποι με μιαν γιαγιά στη Φινλανδία τζαι μιαν στη Μογγολία τζαι οι θκυό να δουλεύκουν, ο πατέρας δουλειάν το πρωί σπουδές στο απογευματινό. Πως τα εφκάλαν πέρα πραγματικά εν άξιον απορίας. Δίχα να μας ζητήσουν βοήθεια (ξέρουν μας ίντα σχέσην έχουμεν με τα μωρά υποθέτω τζαι αποφεύγουν το τα πλάσματα).
Μέχρι αυτή την εβδομάδα αγαπητέ αναγνώστη που ο Μογγόλος παρέας έσιει παρουσίασην τζαι πρέπει να πάει πιο γλήορα πανεπιστήμιο τζαι δεν έχουν κανέναν να το προσέχει (γιατί έννεν η μέρα που πάει στο νηπιαγωγείο). Τζαι.... ποιος θα έρτει να σώσει την κατάσταση??? Η Ερυκίνη φυσικά.
Που ΔΕΝ εμπορούσεν να πει ΟΧΙ, δυστυχώς, δυστυχώς. Έτσι αύριο, εγώ, η Ερυκίνη σας, θα μείνω μόνη μου σε ένα σπίτι με ένα μωρό τζαι μιαν κάτταν (με το όνομα speedy που τον speedy gonzales).
Ακούεται εφιαλτικό, έννε?
Τζαι ο Θεός βοηθός που θα ελάλεν τζαι η Μάνα.
Οι πρώτοι παρέες με μωρόν. Εννοώ τα πρώτα άτομα με τα οποία φκαίνεις έξω ρε παιδί μου για έναν ποτό που γίνουνται γονιοί. Παθαίνεις ένα τραλαλά εν η αλήθκεια του στυλ αμάνα μου μεγαλώνουμεν, τζαι περνά η ζωή τζαι χάννεται τζαι οι φίλοι μας έχουν κοπελλούθκια κλπ κλπ.
Επειδή εγώ τζαι ο Γάλλος παρέας είχαμεν που πάντοτε τη μεγαλύτερη αλλεργία στα κοπελλούθκια έππεφτεν χοντρό περιπαίξιμον που τον βέλγο παρέα, "ουυυυ τζαι τωρά εννά πρέπει να κάμνετε τζαι μπέιμπυσίττινγκ", "οουυυυ ειδικά η Ερυκίνη που μεινίσκει τζαι κοντά στο σπίτι των παιθκιών", "άτε Ερυκίνη κάπου εκεί μέσα βρίσκεται λλίον μητρικόν ένστικτο" και άλλα τέτοια.
ΕΥΤΥΧΩΣ όμως παρά τες κατζιασμένες προβλέψεις του βέλγου παρέα (που εκαρτέραν να δει Ερυκίνη- μωρό σε αλληλεπίδραση να κάμει χάζι), δεν εχρειάστηκεν ποττέ να κάμουμεν έτσι πράμαν. Τζι ας εν πολλά δύσκολον για τα παιθκιά. άμαν σκεφτείς ας πούμεν Κύπρον πόσον ρόλον παίζουν οι γιαγιάδες, φαντάστου αναγνώστη μου τούτοι οι άνθρωποι με μιαν γιαγιά στη Φινλανδία τζαι μιαν στη Μογγολία τζαι οι θκυό να δουλεύκουν, ο πατέρας δουλειάν το πρωί σπουδές στο απογευματινό. Πως τα εφκάλαν πέρα πραγματικά εν άξιον απορίας. Δίχα να μας ζητήσουν βοήθεια (ξέρουν μας ίντα σχέσην έχουμεν με τα μωρά υποθέτω τζαι αποφεύγουν το τα πλάσματα).
Μέχρι αυτή την εβδομάδα αγαπητέ αναγνώστη που ο Μογγόλος παρέας έσιει παρουσίασην τζαι πρέπει να πάει πιο γλήορα πανεπιστήμιο τζαι δεν έχουν κανέναν να το προσέχει (γιατί έννεν η μέρα που πάει στο νηπιαγωγείο). Τζαι.... ποιος θα έρτει να σώσει την κατάσταση??? Η Ερυκίνη φυσικά.
Που ΔΕΝ εμπορούσεν να πει ΟΧΙ, δυστυχώς, δυστυχώς. Έτσι αύριο, εγώ, η Ερυκίνη σας, θα μείνω μόνη μου σε ένα σπίτι με ένα μωρό τζαι μιαν κάτταν (με το όνομα speedy που τον speedy gonzales).
Ακούεται εφιαλτικό, έννε?
Τζαι ο Θεός βοηθός που θα ελάλεν τζαι η Μάνα.
