My new obsession...

Δευτεραν επίαμεν με τον Γάλλο παρέα σινεμά, έτσι γιατί έσιει πολλύν τζαιρόν. Είσιεν ντοκυμαντερ. Searching for the sugar man. Ντοκυμαντερ, ντοκυμαντέρ. Γιατί όχι?

Τρίτη πρωίν ο Γάλλος παρέας στέλνει μου στη δουλειά λινκ μέσω ντροπμποξ. Τα τρια σιντιά του Sixto (ή Jesus) Rodriguez.

Τζαι που τότες παίζει ασταμάτητα. Ο Sixto Rodriguez έσιει μιαν απίστευτην ιστορίαν (τζαι αν έρτει το ντοκυμαντέρ κύπρον παέννετε να το δείτε). Παιδίν μεξικανού μετανάστη στες ΗΠΑ, γυρνώντας στους δρόμους του Ντητρόιτ παίζοντας μουσικήν ποτζεί ποδά συναντά θκυό παραγωγούς κάπου στο 1970. Κάμνουν θκυό σιντι. Τίποτε ιδιαίτερον. Όπως άρκεψεν η καριέρα του ετέλειωσεν. Τουλάχιστον από ότι έξερεν.

30 χρόνια μετά ανακαλύπτει ότι α) εν σούπερ-σταρ στη Ν.Αφρική τζαι β) οι φαν του που δεν ξέρουν τίποτε για τζείνον νομίζουν ότι αυτοκτόνησεν. Μόνον που ο  Rodriguez εν ζωντανός, επέρασεν 30 χρόνια ζώντας πολλά φτωχικά, κάμνωντας οικοδομικές εργασίες στο Ντητρόιτ, πιάννοντας έναν πτυχίο στη Φιλοσοφία (!!!) τζαι ξάφνου τωρά στα γεράματα, πιάννει τη φήμη που του αξίζει. Τζαι ακόμα τζαι μια άσχετη μουσικά κυπριοπούλλα ακούει τα σιντιά του ολημερίς.

Στην μετά-την-ταινία μπύρα ετσακωννούμασταν για το ποιος έφαεν τα ριάλλια του (γιατί τόσοι δίσκοι επουληθήκαν στην Αφρική, που επίαν τα ριάλλια άμαν δεν έπιαεν τίποτες ο τύπος?). Εκαταλήξαμεν ότι ο Rodriguez εν ττου κουλ για να τον κόφτουν τα ριάλλια.

επειδή είμαι στη φάση του πάθους δυσκολεύκουμαι να θκιαλέξω ποιον τραούδιν του να βάλω. Αφήνω το Sugar Man προς το παρόν τζαι βάλω κάτι άλλα ενδιαφέροντα. Τι να λέμε... έννεν ωραίον πράμαν να ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο τζαι κάτι τόσον καλό?

 
 Born in the troubled city
In Rock and Roll, USA
In the shadow of the tallest building
I vowed I would break away
Listened to the Sunday actors
But all they would ever say

That you can't get away from it
No you can't get away
No you can't get away from it
No you can't get away

Schooled on the city sidewalks
Coldness at every turn
Knew I had to find the exits
I never, ever would return
Scoffed at the prophet's omens
That said I would live to learn

That you can't get away from it
...

Going unaided toward the west coast
Stopped in the sleepy town
Left my change and walked out
I didn't even turn around
What they were getting next to
Was that old familiar sound

That you can't get away from it
...

In a hotel room in Amsterdam
On a wild and windy August night
As a cloud passed over a cold moon
My heart was seized with terror and fright
Seeping up through the floorboards
 Coming in through the walls
Coming in through the doorway
Ringing up and down the halls
That you can't get away from it
...

 Τζαι κάτι πιο πολιτικό/κοινωνικό

 
 The moon is hanging in the purple sky
 The baby's sleeping while its mother sighs
 Talking 'bout the rich folks
 Rich folks have the same jokes
 And they park in basic places.
The priest is preaching from a shallow grave
He counts his money, then he paints you saved
Talking to the young folks Young folks share the same jokes
 But they meet in older places.

So don't tell me about your success
Nor your recipes for my happiness
Smoke in bed
I never could digest
Those illusions you claim to have going.

The sun is shining, as it's always done
Coffin dust is the fate of everyone
Talking 'bout the rich folks
The poor create the rich hoax
And only late breast-fed fools believe it.

So don't tell me about your success ...