Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Στην Κύπρο (3)

Πιο πολλά από ποτέ φέτος ένιωσα να μειονεκτώ στο θέμα το γλωσσικό. Ας πούμεν με το που μπαίνεις στο αεροδρόμιο νιώθεις το. Πρέπει να μάθω ρωσικά. Τα ρωσικά εν τα νέα αγγλικά.

Ως τζαι στα καραόκε του παραλιακού στη Λεμεσό (μεν νομίσετε εν πόξω που ερέξαμεν μόνον) είσιεν τρεις επιλογές στο τραούδι: ελληνικά, αγγλικά τζαι ρώσικα !!!

Λαλεί τζαι η σχέση, "εν έχουν οι κυπραίοι περιέργεια να μάθουν τι στ'ανάθεμα λαλούν τούτες ούλλες οι ταπέλλες? εγώ ήταν να σπάσω".

Ρώσικα τζαι κινέζικα. Εννά μου πεις, τι σε πειράζει? τα εγγλέζικα τόσον τζαιρόν εν σε επειράξαν, ούστ κρυφο-αμερικανάκι.

Εν ξέρω πειράζει με. Όι τόσον τα ρώσικα, ούτε καν οι ρώσσοι τζαι οι ρωσσίδες (σε αντίθεση με τη βελγίδα συνάδελφο που δεν της άρεσε η Κύπρος καθόλου φέτος γιατί συνάει άσιημον κόσμον είπεν τζαι εν θέλει να ξανάρτει).

Πειράζει με τζείνον το αίσθημαν που μου αφήνει ο τόπος μου τζαι οι άνθρωποι της (οι μεγαλοεπιχειρηματίες να ξιούμαστεν). Τζείνον το ελείψαν τα ριάλλια, οπόταν κάμνουμεν εκκαθάριση στοκ, πάρτε ότι θέλετε, όσα θέλετε, απλά πάρτε. Είμαι παράλογη λέτε?

Δεν υπάρχουν σχόλια: