Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό..

Βρέσιει ρε γαμώτο βρέσιει.


εν έσιει σημασίαν που με θκυό σταγόνες παραλύουν ούλλα, που έσιει παντού λάντες, που στο δεύτερο λεπτό οι κλάτσες σου εν βρεμένες, που εν ιξέρω να κρατώ μιαν ομπρέλλαν σωστά (εν εχρειάστηκεν ποττέ), που τα παραπάνω κτήρια τζι οι δρόμοι εννεν κατασκευασμένοι για πολλύν νερόν (ούτε για λλίο), βρέσιει ρε παιθκιά, ΒΡΕΧΕΙ!!!!

εξιχάσαμεν τζι ινταλως ένι.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ ενόμιζα ότι υγροποιούμουν...όταν είδα τον εαυτό μου να στάσσει.. ότι ήταν το τέλος μου... ώστε τούτο εν βροχή; ΟΥΑΟΥ! :ρ