Μεταπτυχιακοί φοιτητές

Σήμερα εννά σας πω μιαν αληθινήν ιστορίαν γιατί αν δεν την πω εννά σπάσω....

Όπως ίσως ξέρετε όσοι με διαβάζετε τακτικά (με συγκινείτε πραγματικά, σας αγαπώ...) κάμνω μεταπτυχιακόν. Κάμνω μεταπτυχιακόν στην ψυχολογίαν. Κάμνω μεταπτυχιακόν στην ψυχολογίαν στο Πανεπιστήμιον Κύπρου. Σπουδάζω 800 χρόνια τούρτζικα με λλία λόγια, αλλά σπουδάζω κάτι που γουστάρω πολλά τζαι μπορεί που τον πολλύν τζαιρόν τζαι την επανάληψην της ίδιας ρουτίνας να εκουράστηκα, αλλά αρέσκει μου που το κάμνω. τζαι εν ο μόνος λόγος που το κάμνω, επειδή μ' αρέσκει. ούτε για να φκω πιο πάνω στη λίστα (εν είμαι γραμμένη σε καμιάν άλλωστε), ούτε για να λαλώ ότι κάμνω μάστερ (εν θεωρώ ότι εν κάτι για το οποίον πρέπει να χουμίζουμαι). τούτη ήταν μια μεγάλη εισαγωγή. Προχωρώ παρακάτω.

Όπως επίσης πιθανώς να ξέρετε, κάμνω διατριβήν. η διατριβή μου να το ξέρετε έσιει το ατέλειωτο. δεν τελειώνει, δεν τελειώνει. δεν βλέπω φως στο τούνελ ρε παιδί μου (να τηλεφωνήσω της Νικολούλη;). προχωρώ όμως αργά και σταθερά. τζαι είμαι σε τζείνην την πολλά άχαρην πραγματικά φάση, η πιο μισητή, της ανεύρευσης συμμετεχόντων. Βλέπετε, έννεν εύκολον να έβρεις άτομα που εννά θέλουν να συμμετέχουν εθελοντικά τζαι μάλιστα σε πείραμαν που παίρνει θκυό (ναι θκυό) ώρες.

αφού έχω στείλει, λοιπόν, τις πληροφορίες για τη διατριβή μου σε πολλούς φοιτητές του Πανεπιστημίου πιάνω έναν email που τούτον τον άνθρωπο, φοιτητή μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Κύπρου, που με ερώταν περαιτέρω πληροφορίες για το πείραμαν μου. εχάρηκα πάρα πολλά. πρώτη φοράν κάποιος στέλνει μου email τζι ενδιαφέρεται που μόνος του. τι καλός σκέφτουμαι. αφού του έστειλα, λοιπόν, τις πληροφορίες πιάνω ένα δεύτερον email που τον ίδιον που ελάλεν κάτι τύπου "συγγνώμην αλλά σε καμίαν περίπτωση δεν μπορώ να διαθέσω δύο ώρες, το πρόγραμμάν μου είναι πολύ βαρυφορτωμένον". εντάξει εσκέφτηκα. εν πολλά λογικόν. ειδικά για τους μεταπτυχιακούς επειδή δουλεύκουν παράλληλα, εν πολλά λογική τζαι αναμενόμενη απάντηση. το παράξενον ήταν ότι επισύναπτεν έναν βιογραφικόν, έναν βιογραφικόν του, με τες σπουδές τζαι τες έρευνες που έκαμεν. πραγματικά ακατανόητον. δεν ξέρω γιατί. στην αρχή εσκέφτηκα ότι μπορεί για κάποιον παράλογον λόγο να ενόμιζεν ότι ζητώ τζαι βιογραφικά που τους συμμετέχοντες, ξέρω γω;

τούτα ούλλα πριν λλίον τζαιρόν. σήμερα βρίσκω πάλε έναν email που τούτον τον άνθρωπο που ελάλεν ότι επισυνάπτει έναν άρθρον του που εδημοσιεύτηκεν σε μιαν εφημερίδαν. φαντάζομαι επειδή έγραψεν για έναν τόσο σημαντικόν θέμαν που υπέθεσεν ότι ούλλοι έπρεπεν να το μάθουν είτε θκιαβάζουν την εν λόγω εφημερίδα είτε όχι. τζαι όι επειδή εν λλίον (στη μύτη του κουταλιού) ψωνισμένος.

Τούτη εν η ιστορία. Τζαι ρωτώ σας. εγώ τι πρέπει να υποθέσω για τούτον τον άνθρωπον; αδικώ τον πολλά άμαν σκέφτουμαι ότι εν ένας ψωνισμένος άνθρωπος που χουμίζει τον εαυτόν του; πραγματικά εν τον ιξέρω, αλλά θυμίζει μου άλλα άτομα που ξέρω που επειδή κάμνουν μάστερ ή διδακτορικά ακόμα, επήραν ψηλά τον αμανέ που λένε. Νομίζουν ότι εν τόσον σημαντικά άτομα τζαι εν χάνουν την ευκαιρία να επιδεικνύουν τον εαυτόν τους τζαι τα επιτεύγματά τους. έρκεται μου καμιά φορά να φωνάξω τζείνον που ελαλούσαμεν μιτσιοί: "Ε τζαι πίου πίου ρε πελλέ". τζαι εμείς εκάμαμεν μεταπτυχιακόν, αμμά έν τζαι κάμνουμεν έτσι.

Τζαι το ερώτημαν που προκύπτει είναι: πρέπει να είσαι εν τέλει τόοοσο ψωνάρα τζαι τόοοσο φιλόδοξος για να κάμεις ακαδημαϊκές σπουδές; Εάν ναι πέτε μου το, γιατί αν εν έτσι εν έχω υπόθεση.